ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν

Γρηγοριάδης Κώστας

Συλλογή βραβείων κάνει το τελευταίο διάστημα ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για την αντιλαϊκή πολιτική του προς όφελος τους κεφαλαίου, αλλά και για τη δράση της Τουρκίας ως «γέφυρα» του μουσουλμανικού κόσμου και των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Πριν μερικές μέρες βραβεύτηκε από την Ενωση Αραβικών Τραπεζών, για την προσφορά του στην «ανάκαμψη της τουρκικής οικονομίας», ενώ αυτή τη βδομάδα μεταβαίνει στη Λιβύη για να παραλάβει το βραβείο «Καντάφι», για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Βραβεύσεις που μόνο προκλητικές και υποκριτικές μπορούν να χαρακτηριστούν αν ανατρέξει κανείς στο «έργο» των κυβερνήσεων Ερντογάν.

Η «οικονομική ανάκαμψη» της τουρκικής οικονομίας, που τείνει να χαρακτηριστεί το νέο «θαύμα», βασίστηκε σε μία σειρά αντιλαϊκών - αντεργατικών μέτρων, σκληρών μεταρρυθμίσεων, σωρείας ιδιωτικοποιήσεων και προνομίων στο μεγάλο κεφάλαιο, προκειμένου να προσελκύσουν επενδύσεις, που οδήγησαν στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων - ακόμα και για τα δεδομένα της Τουρκίας - αύξηση του κόστους διαβίωσης, πολλαπλασιασμό των ανέργων και νέους νόμους ενάντια σε διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις, προκειμένου να τρομοκρατήσουν το λαό, ενώ δεν έχει σταματήσει να καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο Ρ. Ερντογάν επιχειρεί να εμφανιστεί ως ο υπερασπιστής του μουσουλμανικού κόσμου απέναντι στο Ισραήλ, ιδιαίτερα μετά την επίθεση στο πλοιάριο προς τη Γάζα, στο πλαίσιο της ισχυροποίησης της θέσης της Τουρκίας στην περιοχή της «Ευρείας Μέσης Ανατολής», ως περιφερειακού παίκτη, ενώ καλλιεργεί και το προφίλ της ενεργειακής δύναμης και όλα αυτά σε βάρος του τουρκικού λαού, που βυθίζεται όλο και περισσότερο στη ανασφάλεια και την φτώχεια.

Α.Φ.

Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας

Η «Σύγχρονη Εποχή» , συνεχίζοντας την προσπάθεια έκδοσης έργων των Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν, εκδίδει το έργο του Κ. Μαρξ «Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας» σε νέα μετάφραση. Η έκδοση , πέρα από το κυρίως έργο περιλαμβάνει ακόμα: «Την ιστορία συγγραφής του έργου» και σε παραρτήματα, την «Εισαγωγή» και δυο άρθρα του Φρ. Ενγκελς που αναφέρονται στο έργο. Το εξαιρετικό αυτό έργο αποτελεί ένα σημαντικό σταθμό στη διαμόρφωση της μαρξιστικής πολιτικής οικονομίας. Γράφτηκε από τον Καρλ Μαρξ στο διάστημα από τον Αύγουστο του 1858 μέχρι το Γενάρη του 1859. Στην κριτική του στο περιοδικό «Volk» ο Ενγκελς αναδεικνύει τη σημασία αυτού του βιβλίου για το «γερμανικό προλεταριακό κόμμα» και δίνει έμφαση στην εφαρμοζόμενη μέθοδο του «διαλεκτικού υλισμού». Ο ίδιος ο Μαρξ έγραφε στις 22.7.1859 στον Ενγκελς: «Σε περίπτωση που γράψεις κάτι (για το βιβλίο), μην ξεχάσεις α) ότι ο προυντονισμός έχει χτυπηθεί ως τη ρίζα, β) ότι ακριβώς στην πιο απλή μορφή, σε αυτήν του εμπορεύματος, αναλύεται ο ειδικά κοινωνικός, και σε καμία περίπτωση απόλυτος, χαρακτήρας της αστικής παραγωγής». Η συγγραφή του έργου αποτελεί το αποτέλεσμα μιας δεκαπεντάχρονης πολύπλευρης επιστημονικής ερευνητικής εργασίας, στη διάρκεια της οποίας ο Μαρξ μελέτησε έναν τεράστιο όγκο κοινωνικής και οικονομικής βιβλιογραφίας και επεξεργάστηκε τα θεμέλια της οικονομικής του διδασκαλίας.

Τελάλης «φθηνής πραμάτειας»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Φθηνή πραμάτεια» διαλαλεί το υπουργείο Εργασίας και καλεί τους εργοδότες να επωφεληθούν από τα προγράμματά του, που δίνουν ζεστό χρήμα και πάμφθηνη εργατική δύναμη στις επιχειρήσεις. Συγκεκριμένα, το υπουργείο Εργασίας είναι έτοιμο να δώσει 2,5 εκατ. ευρώ σε συνολικά 668.000 επιχειρήσεις και «καλεί τους εργοδότες να ανταποκριθούν άμεσα και να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που προσφέρουν τα προγράμματά του, για τη διαφύλαξη των θέσεων εργασίας και τη στήριξη της κοινωνίας».

Αποτελεί πρόκληση, η κυβέρνηση στο όνομα της διαφύλαξης θέσεων εργασίας να δίνει 2,5 δισ. ευρώ στους μεγαλοεργοδότες, τη στιγμή που: Η επίσημη ανεργία ξεπερνά τις 700.000 άτομα (σ.σ. στην πραγματικότητα οι άνεργοι είναι πολύ περισσότεροι). Μόλις ένας στους τέσσερις ανέργους δικαιούται το πενιχρό επίδομα του ΟΑΕΔ. Καθημερινά οικογένειες ανέργων μένουν χωρίς ρεύμα, νερό, πετρέλαιο, νοσοκομείο.

Για ακόμη μία φορά «για χάρη» - υποτίθεται - των εργαζομένων επιδοτούνται οι εργοδότες! Ας μην ξεχνάμε, ότι το πάγωμα των μισθών για 3 χρόνια, η εκ περιτροπής εργασία, η κατάργηση των κλαδικών ΣΣΕ και πολλά άλλα δεινά, η κυβέρνηση τα αποφασίζει στο όνομα της ...διαφύλαξης θέσεων εργασίας. Ωστόσο, οι απολύσεις δεν πρόκειται να σταματήσουν, ούτε να ελαττωθούν, η ανεργία αυξάνεται κάθε μήνα και θα αυξηθεί περισσότερο, σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις. Οι άνεργοι έχουν ανάγκη από ουσιαστικά μέτρα προστασίας και όχι να τρώνε τα ψίχουλα από το φαγοπότι των επιχειρηματιών.

«Σφαγμένες» τιμές για τους κτηνοτρόφους

Τον κατήφορο τράβηξαν οι τιμές παραγωγού στο κρέας μέσα στο 2010, ενώ τα λαϊκά στρώματα συνεχίζουν να το ακριβοπληρώνουν. Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία του ΕΛΟΓΑΚ (Ελληνικός Οργανισμός Γάλακτος Κρέατος) στο πρώτο δεκάμηνο του 2010 οι τιμές παραγωγού στο κρέας εμφανίζονται σημαντικά μειωμένες σε σύγκριση με το 2009. Στο χοιρινό κρέας η ανώτερη τιμή εντός του 2009 ήταν 2 ευρώ το κιλό, ενώ το τρέχον έτος ήταν 1,8 ευρώ. Για το πρόβειο κρέας, ενώ τον Αύγουστο του 2009 ο παραγωγός εισέπραξε 7,5 ευρώ ανά κιλό, η αντίστοιχη ανώτερη τιμή δεν ξεπέρασε τα 6,11 ευρώ μέσα στο 2010. Και πέρα από τα στοιχεία του ΕΛΟΓΑΚ η πραγματικότητα λέει τώρα, ότι η τιμή στα αρνιά έχει πέσει στα 4,5 ευρώ, ενώ οι καταναλωτές το αγοράζουν σε υπερδιπλάσια τιμή. Ιδια είναι η εικόνα και στο γίδινο κρέας, όπου η ανώτερη τιμή παραγωγού στο κατσίκι ήταν τα 7 ευρώ το κιλό και το 2009, ενώ το 2010 δεν ξεπέρασε τα 5 ευρώ το κιλό. Στο κοτόπουλο επίσης οι τιμές παραγωγού το 2010 δεν ξεπέρασαν τα 1,8 ευρώ το κιλό, ενώ το 2009 ήταν γύρω στα 2 ευρώ. Μπρος σε αυτή την κατάσταση, οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι και πτηνοτρόφοι της χώρας αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα και να συνεχίσουν να παράγουν. Η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, συνεχίζει την πολιτική εμπαιγμού σε μια προσπάθεια συγκάλυψης της αντικτηνοτροφικής πολιτικής που εφαρμόζει στο πλαίσιο της ΕΕ και της ΚΑΠ. Η υπάρχουσα κατάσταση επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά την ορθότητα της θέσης της ΠΑΣΥ και του ΚΚΕ, για κατώτατες εγγυημένες τιμές και εισόδημα επιβίωσης στους αγροτοκτηνοτρόφους, για ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής σε όφελος των παραγωγών και των λαϊκών στρωμάτων, καθώς και για προστασία της εγχώριας παραγωγής από τις εισαγωγές ομοειδών προϊόντων.

Αρραγές μέτωπο κατά του λαού

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το τι εννοεί ο πρόεδρος της ΝΔ με τον όρο «αναπτυξιακά μέτρα» έδωσε με τη ανακοίνωσή του ο αρμόδιος τομεάρχης Μεταφορών και Επικοινωνιών Στ. Καλαφάτης, σπεύδοντας να χειροκροτήσει την απόφαση της κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση των 34 περιφερειακών αεροδρομίων. «Με ένα χρόνο καθυστέρηση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να υιοθετήσει στο σύνολό της την πρόταση που είχε καταθέσει, από το Δεκέμβριο του 2009, μαζί με άλλα 23 μέτρα τόνωσης της Οικονομίας, η ΝΔ για την αναβάθμιση των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας με συμβάσεις παραχώρησης», καυχιέται το στέλεχος της ΝΔ, υπενθυμίζοντας επιπλέον ότι «η εν λόγω ιδέα είχε παρουσιασθεί επί κυβερνήσεως της ΝΔ και σκοπό είχε να μετατραπούν, με μικρό δημοσιονομικό κόστος, τα περιφερειακά αεροδρόμια, από πίστες προσγείωσης και απογείωσης, σε τοπικούς πόλους ανάπτυξης, με μια σειρά δραστηριοτήτων (π.χ. εμπορικά κέντρα) δίνοντας σημαντική ανάσα ανάπτυξης στην ελληνική περιφέρεια»... Αφού λοιπόν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει «υιοθετήσει» και εφαρμόζει όλα τα δήθεν αναπτυξιακά μέτρα της ΝΔ, δηλαδή τα μέτρα υπέρ της πλουτοκρατίας, το μόνο που μένει σήμερα στην ηγεσία της ΝΔ είναι να ζητά από την κυβέρνηση να προχωρήσει «στην ορθή εφαρμογή» των αναπτυξιακών μέτρων και να διεκδικεί μερίδιο στη δόξα λόγω πατρότητας των μέτρων. Ας μην αμφιβάλλουν ότι ο λαός θα τους πληρώσει όπως τους αξίζει.

«Θυμήθηκαν»... την Κυριακή αργία

Οψιμοι υπερασπιστές της αργίας της Κυριακής εμφανίστηκαν με ανακοινώσεις τους τόσο η ΓΣΕΕ όσο και η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας (ΟΙΥΕ). Βέβαια, αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί. Δηλαδή, στα λόγια αυτές οι πλειοψηφίες να εμφανίζονται δήθεν να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των εργαζομένων, την ίδια στιγμή που στην πράξη τα υπονομεύουν με κάθε τρόπο. Οι εμποροϋπάλληλοι - όπως βέβαια και συνολικά οι εργαζόμενοι - βάλλονται από παντού. Στο εμπόριο τα δικαιώματα των εργαζομένων καθημερινά κουρελιάζονται, οι εργασιακές σχέσεις έχουν γίνει λάστιχο, διευρύνονται με γοργούς ρυθμούς τα 3ωρα και τα 4ωρα, όπως και η εκ περιτροπής εργασία και η μερική απασχόληση, οι απολύσεις παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας, κλπ. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, αυτές οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες όχι μόνο δεν κάνουν τίποτα αλλά έβαλαν πλάτη όλα αυτά τα χρόνια στη διαμόρφωση αυτού του εργασιακού μεσαίωνα, υπονομεύοντας κάθε εργατικό αγώνα στο όνομα της υπεράσπισης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Επειδή όμως οι εργαζόμενοι τους έχουν πάρει χαμπάρι βγάζουν και καμιά ανακοίνωση για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια.