ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 28 Γενάρη 2001
Σελ. /32
Παγκόσμια πρωτιά στα κέρδη

Γρηγοριάδης Κώστας

Πρέπει να ομολογήσουμε ότι έχει απόλυτο δίκιο ο Κ. Σημίτης, όταν ισχυρίζεται ότι πηγαίνει πολύ καλά η οικονομία της χώρας. Πρέπει να ομολογήσουμε, επίσης, ότι έχει κάθε δικαίωμα να καμαρώνει ο Γ. Παπαντωνίου, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, αλλά και το Υπουργικό Συμβούλιο συνολικά. Και λίγα λένε οι άνθρωποι...

Βέβαια, τα σχετικά στοιχεία είναι καταλυτικά. Τα επίσημα και καθαρά προ φόρων κέρδη των 19 ελληνικών τραπεζών αυξήθηκαν μέσα στο 1999, κατά 229%, φθάνοντας στα 1.129 δισεκ. δραχμές από 346 δισεκ. το 1998. Οπως διαπιστώνει -με ιδιαίτερη περηφάνια- η Ενωση Ελληνικών Τραπεζών, από την άποψη της κερδοφορίας, οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται στις πρώτες θέσεις διεθνώς -ίσως και στην πρώτη. Αναφέρει συγκεκριμένα: «Από τις 19 τράπεζες, οι 12 παρουσιάζουν αποδοτικότητα ιδίων κεφαλαίων υψηλότερη του 20%, ποσοστό εξαιρετικά υψηλό, σε σχέση με οποιοδήποτε διεθνώς μέτρο σύγκρισης»!

Ισως σκεφθείτε, βέβαια, ότι οι τράπεζες πάνε καλά, αλίμονο στους μισθωτούς και τους μεροκαματιάρηδες, τους άνεργους και τους συνταξιούχους... Δεν έχετε άδικο, αλλά και ο Σημίτης έχει κι αυτός το δίκιο του. Καπιταλιστική οικονομία έχουμε και αυτή υπηρετεί ο άνθρωπος. Αν θέλετε, να λογαριάζονται αλλιώς τα πράγματα, πρέπει να κάνουμε την οικονομία λαϊκή, όπως και την εξουσία βέβαια.

Ολα για την εξαπάτηση του κόσμου

Το ρόλο της ως καλύτερου συμμάχου της κυβέρνησης επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά η ηγεσία της ΝΔ με την πρόταση που κάνει να παραιτηθεί ο Γ. Παπαντωνίου. Και πιέζει για την παραίτηση του υπουργού Εθνικής Οικονομίας ακριβώς για να μείνει στο απυρόβλητο η εφαρμοζόμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Προκειμένου, λοιπόν, να παραμείνει ατόφια η οικονομική πολιτική και μάλιστα να εφαρμοστεί με μεγαλύτερη ορμή από άλλο διαχειριστή υπουργό, η ηγεσία της ΝΔ υποδεικνύει τη λύση του «αποδιοπομπαίου τράγου». Τη λογική της ηγεσίας της ΝΔ την εξέφρασε με παραστατικό τρόπο ο Μ. Εβερτ: «Να παραιτηθούν ένας -δύο υπουργοί, να αλλάξει το κλίμα, να πιστέψει ο κόσμος ότι κάτι μπορεί να συμβεί»! Ολα και όλοι, δηλαδή, για την εξαπάτηση του κόσμου και την κυριαρχία του σάπιου συστήματος.

Τηλέφωνο-ληστρικές πολιτικές...

Προφανώς, τόσο η κυβέρνηση όσο και η διοίκηση του ΟΤΕ έχουν βάλει στόχο να πάρουμε την πρωτιά. Βλέπετε, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Ελλάδα είναι τώρα αναλογικά η δεύτερη πιο ακριβή χώρα στα τηλεφωνικά τέλη, μετά την Πορτογαλία. Με τις αποφασισμένες ήδη μελλοντικές αυξήσεις από τους αρμοδίους, όμως, πρέπει να παίρνουμε σίγουρα την πρώτη θέση. Αρκεί να σκεφθείτε ότι τώρα οι Ελληνες χρήστες τηλεφώνων πληρώνουν 35% περισσότερο από το μέσο όρο της ΕΕ και 130% περισσότερο απ' ό,τι στη Σουηδία, αν πάρουμε υπόψη την αγοραστική δύναμη και υποθέσουμε ότι όλα τα κράτη - μέλη έχουν το ίδιο κατά κεφαλήν εισόδημα. Και μην τολμήσει κανείς αρμόδιος, να αμφισβητήσει τα αποκαλυπτικά αυτά στοιχεία της τηλέφωνο-ληστρικής πολιτικής των κυβερνώντων, γιατί δεν είναι δικά μας. Είναι στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και περιέχονται στην 6η ετήσια Εκθεση, που παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

... και η διέξοδος

Βέβαια, με αφορμή τα παραπάνω στοιχεία, έσπευσαν οι οπαδοί των «απελευθερώσεων» και της «ελεύθερης αγοράς» να ισχυριστούν, ότι για την κατάσταση αυτή φταίει ο μονοπωλιακός χαρακτήρας του ΟΤΕ. Πρόβλεψαν δε, ότι η «απελευθέρωση» των τηλεπικοινωνιών και η είσοδος περισσότερων επιχειρήσεων στην αντίστοιχη αγορά θα οδηγήσει και στη μείωση των τελών. Δεν αποκλείουμε να συμβεί κάτι τέτοιο, αλλά στην πραγματικότητα θα είναι ένα τρικ και μόνο. Οταν η κυβέρνηση και ο ΟΤΕ έχουν φτάσει στα ύψη τα τιμολόγια του Οργανισμού και ετοιμάζουν και νέες αυξήσεις -πριν ακόμη μπουν στην αγορά και οι επιχειρήσεις αυτές- τότε και βέβαια κάποιοι μπορούν ανέξοδα να παριστάνουν τους γαλαντόμους...

Η πραγματική ουσία, όμως, βρίσκεται αλλού. Είτε σήμερα με τον ΟΤΕ του κράτους των μονοπωλίων, είτε αύριο, με αυτόν και μερικές ακόμη μεγάλες πολυεθνικές, θα συνεχίζεται και θα εντείνεται -στον ένα ή άλλο βαθμό- η ληστρική εκμετάλλευση των εργαζομένων και του λαού, προς όφελος των λίγων. Οπως ακριβώς γίνεται σήμερα και με τα κινητά τηλέφωνα, οι ελάχιστες εταιρίες των οποίων παρουσιάζουν κάθε χρόνο δεκάδες δισεκατομμύρια δραχμές επίσημα και καθαρά κέρδη, η κάθε μία. Αυτή είναι η ουσία και δεν πρόκειται να αλλάξει, αν δεν πάρει η εργατική τάξη και ο λαός τις επιχειρήσεις αυτές στα δικά του χέρια. Αν δε λειτουργήσουν προς όφελος της κοινωνίας και όχι της ολιγαρχίας.

Δρώμενα της αλλοτινής Μυκόνου

Είναι παρήγορο που - καθυστερημένα μεν, αλλά και πριν να είναι πολύ αργά, πριν σβηστούν τα ίχνη τους - αποτυπώνονται διάφορα παραδοσιακά μουσικά κειμήλια-δρώμενα του λαού μας. Κειμήλια, που οι «ρίζες» τους χάνονται μέσα σε πανάρχαια έθιμα και οι «χυμοί» τους, γεμάτοι υγεία, φαντασία, αυθεντική λαϊκή ομορφιά, μιλούν, υμνούν,... γλεντούν τη ζωή. Ο λόγος γίνεται για μια διπλή έκδοση. Ενα βιβλιαράκι που συνοδεύεται με cd, το οποίο «απαθανατίζει» - με εκτενές κείμενο (ελληνικά και αγγλικά), με φωτογραφικά ντοκουμέντα και βεβαίως με ηχητική της αποτύπωση στο cd - μια μακραίωνη μυκονιάτικη καρναβαλίστικη παράδοση. Η έκδοση (που έγινε από τη δισκογραφική «LYRA», στη σειρά «Ελληνική Μουσουργία»), τιτλοφορείται «Σαμπούνες Μυκονιάτικες». Προικοδότες της έκδοσης, ουσιαστικά, είναι οι τελευταίοι Μυκονιάτες «σαμπουνιέρηδες», ανάμεσα στους οποίους είναι κι ένας γιατρός, που είναι και μουσικός (βιολιστής). Ο γεννημένος στη Νορβηγία, από Νορβηγό πατέρα και μετανάστρια Μυκονιάτισσα μάνα, Ούλοφ- Δημήτρης Ρόε, που ζώντας από παιδί τα καλοκαίρια στο νησί «μυήθηκε» στις λαϊκές παραδόσεις του και στον απόγονο του αρχαίου ασκαύλου, τη σαμπούνα (τσαμπούνα τη λένε σ' άλλες περιοχές). Ο Ρόε, που ζει και εργάζεται στη Μύκονο και συμμετέχει σε μυκονιάτικες «ζυ'ές» (ζευγάρια οργανοπαιχτών που παίζουν σαμπούνα και ντουμάκι ή σαμπούνα και μικρό νταούλι) και οι τελευταίοι παλιοί σαμπουνιέρηδες Μιχάλης Κουνάκης (ή Μπαμπέλης), Παναγιώτης Κουκάς του Αλεκάρα, Λευτέρης Σικινιώτης (ή Καντενάσος) και Γεράσιμος Σικινιώτης (η Γερασιμάρας) ήρθαν στην Αθήνα και ηχογράφησαν γι' αυτή την έκδοση αυθεντικές μυκονιάτικες σαμπούνες. Σκοπούς που συνόδευαν τις καρναβαλίστικες πομπές που περνούσαν τα σοκάκια και οι οικογένειες καλούσαν η μια την άλλη για «χοιροφάγια», πιοτό, χορό, τραγούδι και πειράγματα. Ενα γλέντι τελετουργικό, διονυσιακά απολαυστικό, που τότε «μύριζε» λαό, κι όχι το σημερινό «κοσμοπολίτικο» εκφυλισμό.

Το πολυσέλιδο βιβλίο, χωρισμένο σε πολλά θεματικά κεφάλαια, περιγράφει παραστατικά την καταγωγή, τις ιδιαιτερότητες, τον τρόπο κατασκευής και παιξίματος της σαμπούνας. Τη θέση των σαμπουνιέρηδων στο γλέντι, το ρόλο της μουσικής και του γλεντιού στη ζωή του αλλοτινού νησιού. Τη διάλεκτο, τα είδη των τραγουδιών και των χορών του νησιού, αλλά και των τραγουδιών και χορών άλλων περιοχών, όπως τα αφομοίωσε η μυκονιάτικη παράδοση. Περιέχονται επίσης πολλά τραγούδια και βιογραφικά των τεσσάρων παλιών σαμπουνιέρηδων, καθώς και του Ρόε, στον οποίο ανήκει η ιδέα, η μελέτη, η παραγωγή και το μιξάζ (σε συνεργασία με τον ηχολήπτη Χάρη Μπρίκα) αυτής της αξιέπαινης έκδοσης. Τα κείμενα επιμελήθηκε η Αννα Μαραγκάκη.


Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

ΠΡΟΣΩΠΟ
Τζορτζ Ουόκερ Μπους

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ελπίζω να μην είναι τόσο κουτός όσο φαίνεται», δήλωσε λίγο μετά την ορκωμοσία του 43ου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, ο ηγέτης της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο, συγκρατώντας με κόπο τα γέλια, πιθανώς ενθυμούμενος τα καμώματα του Προέδρου στις χολιγουντιανές φιέστες που ακολούθησαν ή και τις απίθανες δηλώσεις που «εκσφενδονίζει με δυναμική αφέλεια» ο Τζορτζ Ουόκερ Μπους...

Ισως ο ίδιος θέλησε να τον διαψεύσει αμέσως -γιατί εκτός από δυσλεκτικός είναι και άκρως εγωιστής, όπως δηλώνουν μέλη της «φαμίλιας» Μπους- και 48 ώρες μετά την ορκωμοσία, ο άνθρωπος που αυτοανακηρύχτηκε «ενοποιητικός παράγοντας του διχασμένου έθνους», «ταμπουρώθηκε» στην προεδρική κατοικία της οδού Πενσυλβάνια και άρχισε τη ρίψη των «βομβών διασποράς...». Επαναφέρει την «πολιτική της Πόλης του Μεξικού», απαγορεύοντας κάθε οικονομική βοήθεια σε οργανώσεις και προγράμματα του εξωτερικού, τα οποία προωθούν τις αμβλώσεις, ως μέθοδο ελέγχου των γεννήσεων. Προωθεί τις θέσεις του για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, «το θεμέλιο λίθο» της προεδρικής του θητείας, όπου περιλαμβάνονται διάφορα ευτράπελα, όπως η πρόταση για την οικονομική ενίσχυση από τα ομοσπονδιακά ταμεία μαθητών δημοσίων σχολείων, που θα κρίνονται αναποτελεσματικά, ώστε να καταφεύγουν σε ιδιωτικά σχολεία, με το σύστημα των αποδείξεων (vouchers). Με δηλώσεις του, «απειλεί» εκ νέου το Ιράκ και δηλώνει την εμμονή του στο «Εθνικό Αντιπυραυλικό Σύστημα», δηλαδή τον «Πόλεμο των Αστρων». Το χειρότερο είναι ότι άφησε να διαφανούν και οι προθέσεις του, όσον αφορά την εξωτερική πολιτική. Λατινική Αμερική και Καύκασος. Δηλαδή και αν κάποιο «λουτρό αίματος» δεν έχει ακόμη συντελεστεί είναι καιρός να γίνει πραγματικότητα...

Και το χειρότερο όλων; Είμαστε ακόμη στην πρώτη βδομάδα διακυβέρνησης από το «βρέφος« Μπους!


Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΝΑΤΟ

Μπάτσος του Κόσμου

από χρόνια,

με φόνους

πήρε τα γαλόνια

και τ' άστρο

που 'χει στο πηλήκι,

δείχνει τη βία

και τη φρίκη

που σπέρνει γύρω

το καθίκι!

* * *

Μπάτσος του Κόσμου,

ίδιο λέσι,

όλη τη Γη

την έχει δέσει,

Δίκαια, Νόμους

δεν ορίζει,

σαν κουρελόχαρτα

τα σκίζει

κι η ανθρωπότητα

γογγύζει!

* * *

Μπάτσος του Κόσμου,

ίδια λέρα,

μα ως εδώ

δεν πάει πιο πέρα,

κάτω ο γκάνγκστερ

με την κάννη,

που τον προστάτη

παριστάνει,

κάτω προτού

να μας ξεκάνει!


Ο οίστρος

Ο λύκος και αν εγέρασε...

Φαίνεται πως η αγωνιστική και μαχητική υποδοχή του πρωθυπουργού από το χανιώτικο λαό, έτσουξε μερικούς. Αναμενόμενο είναι άλλωστε, αφού η εικόνα της φανταστικής πραγματικότητας που πασχίζουν να στήσουν κυβέρνηση και διάφορα επιτελεία για την Ελλάδα της ευημερίας, αποκαλύπτεται κάλπικη από τις λαϊκές κινητοποιήσεις, που αποκαθιστούν την αντικειμενική πραγματικότητα με τις διεκδικήσεις για μια καλύτερη ζωή. Αλλά είναι και κάποιοι που προσφάτως υπεραμύνονται του «νέου ύφους και ήθους», του εκσυγχρονισμού και άλλα παρόμοια, αλλά δεν μπορούν να κρύψουν πώς το εννοούν. Ετσι η εφημερίδα «Αυριανή» χαρακτηρίζει ως πολιτική προβοκάτσια την κινητοποίηση του χανιώτικου λαού στο πρωτοσέλιδό της, αποδεικνύοντας όχι μόνο την απέχθειά της στον αγωνιζόμενο λαό, αλλά και κάτι περισσότερο. Ετσι για μια ακόμη φορά εμφανίζεται βασιλικότερη του βασιλέως, μην μπορώντας να ξεχάσει τα παλιά της χούγια. Ο λύκος και αν εγέρασε... που λέει και η λαϊκή παροιμία.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ