Eurokinissi |
Κρίσιμα αντιπλημμυρικά έργα παραπέμπονται στο 2023 και το 2024 και βλέπουμε... |
Οι προτεραιότητες του αστικού σχεδιασμού σε βάρος των λαϊκών αναγκών δεν θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερο ορατές απ' ό,τι στον Προϋπολογισμό και στο Τεχνικό Πρόγραμμα του δήμου Αθήνας, που συζητήθηκαν και ψηφίστηκαν τη Δευτέρα 22 Νοέμβρη στο Δημοτικό Συμβούλιο. Η «Λαϊκή Συσπείρωση» τα καταψήφισε και από τις τοποθετήσεις της αντλούμε στοιχεία.
Στρατηγική επιλογή και σχέδιο για την Αθήνα, που υπηρετούν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις και οι δημοτικές πλειοψηφίες, είναι να αποτελέσει ένα αναβαθμισμένο τουριστικό και εμπορικό κέντρο. Να διαμορφωθούν υποδομές για να υποστηρίξουν τη διεύρυνση της πελατείας των 4άστερων και 5άστερων ξενοδοχείων, των αλυσίδων Airbnb.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι το τέλος του χρόνου, αναμένεται να λειτουργήσουν στην Αθήνα 9 νέα ξενοδοχεία, στην πλειοψηφία τους στο κέντρο ή σε μια μικρή ακτίνα του. Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ «έπεσαν» τα προηγούμενα χρόνια σε ανακαινίσεις ξενοδοχειακών μονάδων, με την προσδοκία μεγάλων αποδόσεων από την αύξηση του τουρισμού και την προσέλκυση επισκεπτών που θα παρατείνουν τον χρόνο διαμονής τους στην Αθήνα. Εξίσου μεγάλες επενδύσεις έχουν γίνει και στον επισιτισμό.
Με δεδομένη την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου, η Αθήνα αποκτά ανταγωνιστική θέση μέσα στον ίδιο τον νομό σε ό,τι αφορά την κατανομή της τουριστικής πίτας, διαθέτοντας όμως τα «βαριά χαρτιά» των πιο σημαντικών αρχαιολογικών χώρων και άλλων αξιοθέατων.
Γι' αυτόν τον λόγο, προχωρά ταχύτατα ένα μεγάλο πακέτο αναπλάσεων (Διπλή Ανάπλαση, Λυκαβηττός, Εθνικός Κήπος, Φιλοπάππου, Στρέφη, Ακαδημία Πλάτωνος), που έχει για προτεραιότητα τη «μεταμόρφωση» του κέντρου με στόχο την τουριστική αναβάθμιση και όχι τη βελτίωση της ποιότητας ζωής της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με αυξήσεις των τιμών στα νοίκια, με επέκταση του Airbnb, που κάνει δυσεύρετη και πανάκριβη τη στέγη στο κέντρο, με απαγορεύσεις και αποκλεισμούς, στο όνομα τού «να μην ενοχλείται ο τουρισμός».
Το Τεχνικό Πρόγραμμα του δήμου Αθηναίων για το 2022 αποτυπώνει ακριβώς αυτήν την κατεύθυνση, παρότι υπάρχουν και ορισμένες μεγάλες παρεμβάσεις που γίνονται εκτός του Τεχνικού Προγράμματος (π.χ. μέσω της Αναπτυξιακής Εταιρείας ΕΑΤΑ).
Οι συνέπειές της μάλιστα, ειδικά στο ζήτημα της στέγης, είναι τόσο εξόφθαλμες που αναγκάζεται να τις ομολογήσει και ο δήμος, ο οποίος «προμοτάρει» την ιδέα της ανακαίνισης των εγκαταλελειμμένων κτιρίων για να στεγαστούν κατά βάση νέα ζευγάρια, με την επιδότηση ενός μέρους του ενοικίου. Πρόκειται για σχέδια που απλά επιβεβαιώνουν τα αδιέξοδα της αντιλαϊκής διαχείρισης σε όλες τις εκδοχές της και που δεν μπορούν να δώσουν απάντηση στο μεγάλο πρόβλημα της στέγης, το οποίο οξύνεται.
Η γενική αυτή κατεύθυνση αποτυπώνεται και στον Προϋπολογισμό του δήμου, όπου η φορομπηξία για τα λαϊκά στρώματα διευρύνεται, με τον δήμο να υπολογίζει εισπράξεις 7 εκατ. ευρώ μόνο από τα πρόστιμα! Αντίθετα, τα πρόστιμα που αναλογούν στους μεγαλοξενοδόχους είναι μόλις 6.000 ευρώ, αφήνοντάς τους μάλιστα ελεύθερους να εισπράττουν το τέλος παρεπιδημούντων χωρίς να το αποδίδουν.
Την ίδια ώρα, ακόμα και στοιχειώδεις παρεμβάσεις που αφορούν επείγουσες λαϊκές ανάγκες, όπως στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Πολιτική Προστασία, δεν ιεραρχούνται και φυσικά δεν υπάρχουν στο Τεχνικό Πρόγραμμα του δήμου. Ορισμένα ενδεικτικά παραδείγματα:
Ακόμα όμως και το 2022 να ξεμπλοκάρει η διαδικασία, τα τεράστια προβλήματα των σχολείων δεν αντιμετωπίζονται. Πολύ περισσότερο που τη χρονιά εκείνη προβλέπεται να αποταμιευθεί μόλις το 5% του συνολικού ποσού, ενώ το υπόλοιπο από τα 30 εκατομμύρια προσμετράται στο 2023. Και βέβαια, σε εκκρεμότητα βρίσκεται μέχρι σήμερα το σχέδιο για την ανέγερση νέων σχολείων, που υποτίθεται πως θα παρουσίαζε η δημοτική αρχή το Σεπτέμβρη.
Ακόμα και η μελέτη για τη «στατική επάρκεια κτιρίων», που προβλεπόταν να ξεκινήσει πέρυσι, με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, τελικά μεταφέρεται για το 2023 και το 2024! Στο 2023 μεταφέρεται και η «αναβάθμιση ηλεκτρικών εγκαταστάσεων των σχολείων», που ήταν να ολοκληρωθεί φέτος, σύμφωνα με το περσινό Τεχνικό Πρόγραμμα, όπως και η «πυροπροστασία κτιρίων και σχολείων», οι απαραίτητες «επεμβάσεις σε βρεφικούς και παιδικούς σταθμούς» κ.ά.
Είναι φανερό ότι η δημοτική αρχή «κλοτσάει διαρκώς μπροστά» το τενεκεδάκι σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση έργων και υποδομών μεγάλης σημασίας για τον λαό, αλλά δεν δυσκολεύεται καθόλου να βγάζει σε μια νύχτα τις μπουλντόζες των κατασκευαστικών εταιρειών στον δρόμο, όταν πρόκειται για παρεμβάσεις που «κουμπώνουν» με τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων της πόλης.
Γιατί δεν βρίσκω άλλη λέξη για την εικόνα του βίντεο που δείχνει πόσο μαρτυρικά, αναίτια, φαρμακωμένα και απολύτως αποκτηνωμένα ξεψύχησε η οχτάχρονη Ολγα σε ένα εργοστάσιο στο Κερατσίνι πριν από λίγες μέρες. Το παιδί συνθλίφτηκε από την αυτόματη βαριά γκαραζόπορτα δύο φορές, μία όρθιο και μία σωριασμένο κατάχαμα, με αρμόδιους φύλακες; Σεκιουριτάδες; Εργαζόμενους; Να το βλέπουν επί τουλάχιστον μισή ώρα να ξεψυχάει κι αυτοί να περιμένουν οδηγίες, κρεμασμένοι στα κινητά, πώς να ξεφορτωθούν προφανώς την ευθύνη. Ωσπου ο ένας στο φριχτό βίντεο φαίνεται ότι το πλησιάζει το παιδί και το σκουντάει με το παπούτσι σαν ψόφιο σκυλί, για να δει αν είναι ζωντανό. Ο νους μου δεν το χωράει συνειδητά. Αρνούμαι να το ερμηνεύσω, να το εξηγήσω. Στην πραγματικότητα ξέρω ότι απαντώ στο αρχικό ερώτημά μου, παραλύοντας, «δεν έχεις ιδέα πόσο».
Τις τελευταίες βδομάδες, μετά από ενάμιση και πλέον χρόνο πανδημικής καταιγίδας, σωρείας μέτρων και συμφερόντων, πληθώρας επιστημονικών και μη ανακαλύψεων και απόψεων, με χιονοστιβάδες φόβου, άγνοιας, εγωπάθειας, μεθόδων χειραγώγησης, και με βαριά τραυματισμένη την ανθρωπιά και τη συλλογικότητα, συναντώ τα δείγματα της αποκτήνωσης. Ο ένας δαγκώνει στο μάγουλο τον καφετζή για το... πιστοποιητικό εμβολιασμού. Ο άλλος μπουκάρει στο νοσοκομείο να τα κάνει λαμπόγυαλο με όπλο χαρισμένο από τους γυρολόγους τσαρλατάνους του φέισμπουκ. Η άλλη δεκαεφτάρα πλακώνει στις καρατιές τη γιατρίνα που της ζήτησε ράπιντ! Σ' αυτά τα δείγματα, σύντροφοι, και μακάρι να κάνω λάθος αλλά δεν νομίζω, εγώ βλέπω τα φρέσκα δείγματα υστερικών χρυσαυγιτών. Βλέπω μαύρα δείγματα εκφασισμένων πολιτών, που είτε συνειδητά είτε ως προϊόντα εύκολης στρατολόγησης και εκμετάλλευσης, είναι μαύρα, κατάμαυρα, εναντίον όλων, ακόμα κι όταν φοράνε ρούχα, θρησκείες, ιδεολογικές χάντρες πολύχρωμες.
Κι όμως. Για την ανατροπή αυτής της πραγματικότητας δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Πολύς κόπος χρειάζεται. Και υπομονή και συντροφικότητα. Ετσι που αντιμέτωπη με την αγέλη αυτών των πολύμορφων λύκων να σχηματίζεται μια ομάδα και, γιατί όχι, ένας ολόκληρος λαϊκός στρατός από ανθρώπους για τον άνθρωπο, αποφασισμένους να παλέψουν και αν χρειαστεί και να πεθάνουν για την ομορφιά, την απελευθέρωση από τη δουλεία της ανάγκης, την αρμονία του εμείς και του εγώ, που πλουτίζει τις κοινωνίες και γκρεμίζει τα οδοφράγματα στις λεωφόρους του μέλλοντός τους. Το πρώτο βήμα δεν είναι να μετράς τα μεγέθη του κτήνους. Ούτε να τα αγνοείς. Παρά να αποφασίζεις ότι κτήνος δεν είσαι. Ούτε θέλεις να εξοικειωθείς μ' αυτό και να του μοιάσεις.