Ο Γάλλος πρωθυπουργός, αμέσως μόλις γύρισε από τις διακοπές του, κάλεσε έκτακτο υπουργικό συμβούλιο και αποφάσισαν να εφαρμόσουν τη μεγαλύτερη δυνατή σκληρότητα προς τους τριακόσιους Αφρικανούς μετανάστες, που είχαν καταλάβει την εκκλησία Σεν Μπερνάρ και έκαναν απεργία πείνας. Οι πιο πολλοί από αυτούς τους μετανάστες είχαν πάνω από δέκα χρόνια ήδη στη Γαλλία, αλλά, όπως γίνεται πάντα σε αυτές τις κοινωνίες της απάνθρωπης μεταχείρισης του ανθρώπου, το επίσημο κράτος τούς είχε επί "ξύλου κρεμάμενους" για να μπορεί και η εκμετάλλευσή τους να είναι η σκληρότερη, αλλά και να τους πετάξει σαν μεταχειρισμένα κουρέλια πίσω στις χώρες προέλευσής τους, όταν θα το έκρινε αναγκαίο. Το δράμα των αδικημένων μεταναστών, που τώρα διώκονταν με τους σκληρούς νόμους Πασκουά, είχε συγκινήσει την κοινή γνώμη της χώρας και με πρωτοβουλία του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας είχε ξεκινήσει ένα ρεύμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης από τους εργαζόμενους, που σε μεγάλο βαθμό η μοίρα τους είναι κοινή στην εργασία και τη ζωή. Ολα αυτά, όμως, δε συγκίνησαν καθόλου το επίσημο κράτος της κυβέρνησης του Α. Ζιπέ που έστειλε τις ειδικές δυνάμεις της Αστυνομίας με ρόπαλα και δακρυγόνα να σπάσουν τον κλοιό αλληλεγγύης και να συλλάβουν τους μετανάστες. Κάτι τέτοιες στιγμές αποκαλύπτεται το αληθινό πρόσωπο του βάρβαρου κόσμου τους και η ουσία του πολιτισμού τους.

Π. Α.

Πριν αρκετούς μήνες, η τότε ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών αποφάσισε, στα πλαίσια της πολιτικής της κυβέρνησης για την καλύτερη προβολή των στελεχών της, να καλέσει τηλεοπτικούς σταθμούς και να παρουσιάσει πανηγυρικά την έναρξη ενός προγράμματος που θα ανακούφιζε τους Αθηναίους και θα προσέλκυε μερικούς ψήφους στο μέλλον. Ετσι γίναμε μάρτυρες της τοποθέτησης ενός μικρού αριθμού πρόσθετων εξατμίσεων σε λεωφορεία παλιάς τεχνολογίας, έτσι ώστε τα καυσαέρια - που οι επιβάτες αντιμετωπίζουν "κατά πρόσωπο" καθημερινά - να κατευθύνονται από την οροφή των λεωφορείων στον ουρανό και όχι στα μούτρα μας.

Από τότε οι νέες εξατμίσεις συνεχίζουν να υπάρχουν μόνο σε εκείνα τα ολιγάριθμα λεωφορεία που χρησιμοποιήθηκαν στην τηλεοπτική παράσταση, επειδή προφανώς θεωρήθηκε ιδιαίτερα δύσκολο να τοποθετηθούν άλλες 600 - 800 εξατμίσεις στα υπόλοιπα παλιά λεωφορεία.

Αλλά φαίνεται ότι το πρόβλημα ξεπεράστηκε, στο φόντο των επερχόμενων εκλογών. Τι εξατμίσεις και σαχλαμάρες. Αυτά είναι δύσκολα πράγματα. Ετσι λοιπόν υπουργός Εθνικής Οικονομίας ανακοίνωσε ότι θα γίνει ανανέωση των στόλων των ΕΘΕΛ, ΗΣΑΠ, ΗΛΠΑΠ, κάτι που είναι πολύ πιο εύκολο...

Υ.Γ. Οχι, δεν είναι προεκλογική εξαγγελία, προεκλογικό ανέκδοτο είναι.

Σε όλους τους τόνους κυβερνητικά στελέχη, με πρώτους και καλύτερους τους οικονομικούς υπουργούς, δηλώνουν ότι δεν πρόκειται η κυβέρνηση να αλλάξει την πολιτική της και κυρίως την οικονομική πολιτική.

Κι όμως και αυτή τη φορά δε λένε την αλήθεια. Τουλάχιστον λένε τη μισή αλήθεια. Μπορεί να μην αλλάξει η κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής, αλλά θα αφηνιάσουν οι ρυθμοί λήψης και εφαρμογής αντιλαϊκών μέτρων σε βάθος και πλάτος.

Αυτή τη φορά η κυβέρνηση Σημίτη έχει σαφείς δεσμεύσεις απέναντι στα μεγάλα αφεντικά και την οικονομική ολιγαρχία οι οποίες δεν περιορίζονται στις ιδιωτικοποιήσεις - με μεγάλη ευκολία πλέον τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ αναγνωρίζουν δημόσια την "αναγκαιότητά" τους - τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών και την παράταση της λιτότητας.

Πρέπει να είναι καθαρό στους εργαζόμενους ότι η κυβέρνηση Σημίτη, αν κερδίσει τις εκλογές, θα επεκταθεί σε κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων, τα οποία μέχρι τώρα "δίσταζαν" να αγγίξουν. Θα προχωρήσουν στη μείωση του "κόστους εργασίας", πράγμα που σημαίνει μείωση των κατωτάτων αμοιβών, μείωση των εργοδοτικών εισφορών - και κατάρρευση των ταμείων - κατάργηση των περιορισμών στις απολύσεις, ελαστικό ωράριο, μερική απασχόληση, βδομάδα 4 ημερών, περικοπές αδειών κ.ο.κ.

Ανάλογη θα είναι η πολιτική που θα ακολουθήσει για τους αγρότες, τους επαγγελματοβιοτέχνες κλπ.

Για τα παραπάνω δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες. Οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές μάζες οφείλουν να πάρουν τα μέτρα τους. Ενα ισχυρό όπλο αντίστασης είναι η ψήφος στο ΚΚΕ και πρέπει να το αξιοποιήσουν.