Να ρετουσάρει το «φιλολαϊκό» προφίλ της κυβέρνησής του και να τροφοδοτήσει το παραμύθι της «νέας εποχής» που τάχα ξεκινάει, ώστε να στρατεύσει τους εργαζόμενους στους στόχους του κεφαλαίου, επιχείρησε την Παρασκευή ο πρωθυπουργός κατά την επίσκεψή του στο Νεώριο Σύρου.

Για το σκοπό αυτό, ο πρωθυπουργός επιχείρησε μία ακόμα καπηλεία ολκής των αγώνων του εργατικού - λαϊκού κινήματος, κάνοντας αναδρομή στις πλούσιες αγωνιστικές παραδόσεις της εργατικής τάξης στο νησί, για να παρουσιάσει ούτε λίγο ούτε πολύ ως... συνέχειά τους την πολιτική της κυβέρνησής του, που τσακίζει τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους για τα κέρδη του κεφαλαίου. «Δεν ξεχνάμε ούτε ποιοι είμαστε, ούτε από πού ερχόμαστε, ούτε ποιοι μας έφεραν εδώ, ούτε ποιους εκπροσωπούμε», είπε.

Παράλληλα, μοίρασε υποσχέσεις για εκατοντάδες θέσεις εργασίας στο Νεώριο, παρότι τίποτα τέτοιο δεν προβλέπεται στο σχέδιο «εξυγίανσης» των νέων του ιδιοκτητών, ενώ παρέκαμψε πλήρως τους σχεδιασμούς μετατροπής του σε ορμητήριο για τις αμερικανοΝΑΤΟικές δυνάμεις, πολλαπλασιάζοντας τους κινδύνους που γεννά για το λαό η εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Με δέλεαρ τις υποσχέσεις για νέες θέσεις εργασίας, αξίωσε από τους εργαζόμενους και τους κατοίκους του νησιού να βάλουν πλάτη στα σχέδια αυτά, αλλά και να στηρίξουν τους νέους ιδιοκτήτες του Νεωρίου, τους οποίους ενέταξε στην υποτιθέμενη «υγιή επιχειρηματικότητα», διαχωρίζοντας τους καπιταλιστές σε καλούς και κακούς, σε αυτούς που «χρεοκόπησαν τις επιχειρήσεις και έβγαλαν τα χρήματα στο εξωτερικό», «δυνάμεις κοινωνικές κακομαθημένες από δεκαετίες φαυλότητας και διαπλοκής, που δεν εννοούν να καταλάβουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη σε αυτόν τον τόπο και άρα και κέρδος, με την εργατική τάξη, τον κόσμο του μόχθου και της δουλειάς δεμένους χειροπόδαρα» και στην «υγιώς σκεπτόμενη επιχειρηματικότητα», όπως ισχυρίστηκε ότι είναι αυτή του Νεωρίου.

Παραπέρα, με ανέξοδες υποσχέσεις περί «αποκατάστασης των συλλογικών διαπραγματεύσεων», «αυξήσεων στο βασικό μισθό» (πάντα με τον μνημονιακό νόμο της ΝΔ) και «επαναφοράς δικαιωμάτων», αξίωσε στήριξη της κυβέρνησής του, στάση αναμονής και υποταγής των εργαζομένων στους στόχους του κεφαλαίου. Για το τι έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από τις υποσχέσεις αυτές αποκαλυπτική ήταν η αποστροφή του ότι «τα χρόνια αυτά που πέρασαν, η εργασία έγινε το μόνο εμπόρευμα που οι δανειστές δεν επέτρεπαν να διαπραγματευτούν ελεύθερα την τιμή του εμπορεύματος αυτού οι πωλητές - δηλαδή οι εργαζόμενοι», τάζοντας δηλαδή τη μοναδική «ελευθερία» της εργατικής τάξης στον καπιταλισμό, αυτήν της εκμετάλλευσης από τους καπιταλιστές.

Δεν παρέλειψε βέβαια να ξεκόψει και κάθε σκέψη για ανάκτηση απωλειών, επαναλαμβάνοντας ότι «όλες αυτές οι μεγάλες πληγές αυτής της οκταετίας βεβαίως και δεν μπορούν να γιατρευτούν από τη μία μέρα στην άλλη» και ότι «έχουμε αρχίσει σιγά σιγά να αλλάζουμε τα πράγματα, θέλει πολλή δουλειά ακόμα, όλοι μαζί όμως μπορούμε να γυρίσουμε σελίδα... Στόχος μας από εδώ και στο εξής δεν μπορεί παρά να είναι η ανασυγκρότηση της παραγωγής, η βιομηχανική ανασυγκρότηση, η δίκαιη ανάπτυξη και η προστασία της εργασίας».

Την ίδια ώρα «έκλεινε το μάτι» στους επιχειρηματικούς ομίλους, θυμίζοντάς τους ότι η κυβέρνηση στην υπόθεση των Ναυπηγείων δεν έκανε τον «Πόντιο Πιλάτο», αλλά «αναλάβαμε ενεργό ρόλο. Ειδικότερα στο ζήτημα των οφειλών», τις οποίες έσβησε με μια μονοκοντυλιά, δίνοντας άλλο ένα «κίνητρο» στους «επενδυτές»...

Αφιερωμένη στον ποιητή Γιάννη Ρίτσο ήταν η συναυλία που δόθηκε την Παρασκευή 24/8 στον Αγιο Αχίλλειο, στις Πρέσπες, στο πλαίσιο των «Πρέσπειων 2018», που διοργανώνονται κάθε χρόνο σ' αυτήν την ακριτική και γεμάτη ιστορία γωνιά του νομού Φλώρινας. Τη συναυλία παρακολούθησαν ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, ο Ζήσης Λυμπερίδης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ και ο Θανάσης Χαστάς, Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ. Παρευρέθηκαν επίσης οι υπουργοί Νίκος Παπάς και Χρήστος Σπίρτζης, όπως και η επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά.

Η ερμηνεία του Γιώργου Νταλάρα, πλαισιωμένη από την αφήγηση του Γιώργου Κιμούλη και τη μεικτή χορωδία «Αμύντας» Αμυνταίου, υπό τη διεύθυνση της Ξένιας Τσαβκοπούλου, πρόσφεραν μια ξεχωριστή βραδιά και καθήλωσαν το πολυπληθές κοινό που παρακολούθησε τη συναυλία. Η «Ρωμιοσύνη», τα «Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας» και τραγούδια του Μάνου Ελευθερίου σιγοτραγουδήθηκαν από τον κόσμο και η ερμηνεία τους καταχειροκροτήθηκε.

Φτάνοντας στο νησάκι του Αγ. Αχίλλειου, όπου τον υποδέχτηκε ο δήμαρχος Πρεσπών Παναγιώτης Πασχαλίδης, ο Δ. Κουτσούμπας δήλωσε: «Είναι μεγάλη χαρά, μεγάλη συγκίνηση, που βρισκόμαστε σήμερα εδώ, στις Πρέσπες, για τα "Πρέσπεια", σε μια εκδήλωση με ποίηση του μεγάλου Γιάννη Ρίτσου, με μουσική Μίκη Θεοδωράκη, με ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα και τους συνεργάτες του, και βεβαίως πρέπει να πω ότι νιώθουμε ιδιαίτερη συγκίνηση - η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ - γιατί φέτος συμπίπτουν τα "Πρέσπεια" με τον γιορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση του Κόμματός μας.

Και βεβαίως θα είναι και μια τιμή σε όσους έδωσαν τη ζωή τους, αγωνίστηκαν για να "ανθρωπέψει ο άνθρωπος", σε όσους "κέρασαν ρακή το θάνατο", που λέει και ο ποιητής, και απόδειξαν ότι ένας μικρός λαός μπορεί και χωρίς "σπαθιά και βόλια" να "σπέρνει του κόσμου το ψωμί" και να δίνει στον κόσμο το ψωμί και την ειρήνη, την ελευθερία και την ανθρωπιά.

Από εκεί και πέρα, πιστεύουμε ότι οι εξελίξεις είναι δύσκολες, ο λαός μας όμως έχει αντοχές και κυρίως έχει τη δύναμη να αντιπαλέψει και να αντεπιτεθεί απέναντι στο νέο κύμα καλλιέργειας αυταπατών και στο νέο κλίμα νέων εξαπατήσεων, που δυστυχώς η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα δεν έχει βγάλει τα απαραίτητα συμπεράσματα όλα αυτά τα τέσσερα χρόνια».

Με αφορμή το γεγονός ότι φέτος οι εκδηλώσεις των «Πρέσπειων» είναι αφιερωμένες στη λήξη του εμφυλίου πολέμου, ο Δ. Κουτσούμπας ρωτήθηκε από δημοσιογράφο «αν πραγματικά έληξε ο εμφύλιος» και απάντησε: «Η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ, την οποία αγκάλιασε ο λαός εδώ της περιοχής των Πρεσπών, ευρύτερα όλης της Βόρειας Ελλάδας και όλης της χώρας μας, ήταν μια κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην πατρίδα μας, τον προηγούμενο αιώνα. Και βέβαια ξέρετε ότι κάθε εμφύλιος είναι και ταξικός πόλεμος. Ο ταξικός πόλεμος δεν σταματά και δεν πρόκειται να σταματήσει όσο πάνω σε αυτή τη γη, σε αυτόν τον πλανήτη, υπάρχει αδικία, εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο».