Παπαγεωργίου Βασίλης

****

Αλλαξε τίποτα, που να τους κάνει να αλλάξουν την όποια γνώμη είχαν;;;

****

Και, τέλος πάντων, πού διαφωνούσαν;;;

****

Δεν είχαν διαβάσει το Πρόγραμμα του κόμματός τους;;;

****

Ιδέα δεν είχαν για τη Συνθήκη της Λισαβόνας;;;

****

Γιατί, εντάξει, λένε καμιά κουταμάρα (για τους μη ξυπνητούς) περί διαφθοράς, κακής διαχείρισης, κ.λπ., αλλά δεν μπορεί να μην έχουν πιάσει από την αρχή το κόλπο...

****

Δηλαδή ότι η κρίση είναι καπιταλιστική και πως δουλειά τους είναι όχι μόνο να τη φορτώσουν στον τηλέπαθο, αλλά να την κάνουν και «ευκαιρία» για τα κέρδη του κεφαλαίου...

****

Αν, από την άλλη, τώρα μπήκαν στο νόημα, ε,ε,ε, αυτό υπάρχει τρόπος να φανεί...

****

Ολα τ' άλλα είναι κουτοπονηριές...

****

Πορτοσάλτε (Σκάι): Σ'έχει πονέσει πολύ για να φτάσεις να συμβουλεύεις τους τηλέπαθους να μη διαβάζουν «Ριζοσπάστη»...

****

Τόσο αντέχει η δημοκρατία σου...Και ως πωλητής της ενημέρωσης των αφεντικών πως όταν τον διαβάζουν γίνονται ξυπνητοί τηλέπαθοι και δε χαύουν τα όσα τους μπουκώνεις εσύ και η παρέα σου (Παπαδημητρίου, Ακριβοπούλου, Λυριτζής, Οικονόμου κ.λπ.)...

****

Ακούς εκεί...διαφωνούσαν!!!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτός που πονάει δεν τροχίζει τη μάχαιρα, ιππεύοντας αφ' υψηλού στο άλογο της εξουσίας - παίρνοντας κεφάλια και ψυχές αθώων ανθρώπων... Κατανοεί, ομονοεί και συμπορεύεται!

Αυτός που πονάει έχει καρδιά, έχει αισθήματα, έχει ευαισθησία και δε στηλιτεύει το δίκιο του φτωχού εργαζόμενου με αρλούμπες και παρλαπίπες.

Το 45% τον ψηφίζει και το υπόλοιπο 55% αποδέχεται με κατανόηση και σύνεση τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που πήρε.

Κάτι τέτοια κάθεται και λέει χωρίς να ντρέπεται, χωρίς καν να κοκκινίζει. Τέτοια η διαστροφή.

Και τα εκατομμύρια των εργαζομένων - και πληγωμένων από τα μέτρα ανθρώπων - που απανωτά απεργούν και διαδηλώνουν, που πονάνε και κοκκινίζουν από οργή και αγανάκτηση σ' όλες τις πόλεις και τα χωριά, αυτοί δεν υπολογίζονται; Δε λαμβάνονται υπόψη, αυτοί είναι αμελητέα ποσότητα; Αυτοί συναινούν;

Πώς τολμά να μιλά για πράγματα προσυμφωνημένα και προαποφασισμένα και να βγάζει τόση χυδαιότητα, αποστροφή και συκοφαντία στην ιερότητα της αλήθειας;

Πώς τολμά να υποτιμά τη νοημοσύνη για τόσο καιρό, τόσων και τόσων εκατομμυρίων ανθρώπων, χωρίς τον τρόμο της ηλιακής έκρηξης;

Ο τηλέπαθος - σαν άλλος Διγενής - ανατριχιά κι η γη τον ετρομάζει...