Παπαγεωργίου Βασίλης

«Δημοκρατικό δικαίωμα, και η απεργία, και η διαδήλωση, και οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας. Αλλά αρκεί αυτό το "δικαίωμα" να μην ασκείται εις βάρος των πολιτών», γράφει ο εκδότης του «Αδέσμευτου Τύπου», Δ. Ρίζος. Για να θέσει το ερώτημα: «Πότε επιτέλους θα λειτουργήσουν αυτό το κράτος και οι νόμοι του;»

Οτι δεν πιστεύει στο δικαίωμα της απεργίας, το ομολογεί ο ίδιος, βάζοντας τη λέξη σε εισαγωγικά. Και εξοργίζεται «γιατί δεν λειτουργούν, έστω και στοιχειωδώς, οι νόμοι σ' αυτόν τον τόπο, γιατί θα πρέπει η Πολιτεία να σέβεται τα "δημοκρατικά" (δήθεν) δικαιώματα αυτών και όχι τα δημοκρατικά δικαιώματα εκατομμυρίων πολιτών, τους οποίους ταλαιπωρούν;»

Αντί να πει ευθέως αυτό που πραγματικά πιστεύει, ότι δηλαδή οι εργαζόμενοι πρέπει με το βούρδουλα «να σκάνε και να σκάβουν», για να τρώει αυτός και οι όμοιοί του με χρυσά κουτάλια, επιστρατεύει τα χιλιοειπωμένα ψευτοεπιχειρήματα του κοινωνικού αυτοματισμού. Και μάλιστα υποτιμώντας τη νοημοσύνη των αναγνωστών του. Εξαφανίζει τους χιλιάδες εργαζόμενους που συμμετείχαν στις απεργιακές συγκεντρώσεις στην Αθήνα και σ' άλλες 63 πόλεις και χωρίς ίχνος ντροπής γράφει ότι «50 - 100 δημοκράταροι του ΠΑΜΕ» παρέλυσαν την Αθήνα και τον Πειραιά.

Στο ίδιο μοτίβο και η «Απογευματινή» του μεγαλοκατασκευαστή Σαραντόπουλου, με άρθρο της που έχει τον τίτλο «Οταν απεργεί η λογική» και ...επιχειρήματα όπως «Αδυνατώ να αντιληφθώ με ποιον τρόπο η τιμωρία των ταξιδιωτών θα συνετίσει τον υπουργό Εργασίας ή την τρόικα να αποσύρουν το μνημόνιο... Η πλουτοκρατία κατά της οποίας έγραφαν τα πανό του ΠΑΜΕ δεν ταξιδεύει με το πλοίο της γραμμής. Απλοί άνθρωποι ήταν αυτοί που έμειναν χτες με τη βαλίτσα στο χέρι... Δεν είναι η πρώτη φορά που οι κινητοποιήσεις πλήττουν τους πάντες εκτός από αυτούς που θα έπρεπε», καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα. Οι εφημερίδες των αστών θέλουν τους εργαζόμενους «μουνούχους σκλάβους», όπως έλεγε και ο Βάρναλης.

Η «Ημερησία» του Μπόμπολα δε θα μπορούσε να λείψει από το πάρτι που έστησαν τα εκδοτικά συγκροτήματα ενάντια στους ναυτεργάτες και στον αγώνα τους. Παρά το γεγονός ότι οι υπεύθυνοι της εφημερίδας γνωρίζουν πολύ καλά (και το 'χουν γράψει) ότι η τουριστική κίνηση στη χώρα μας θα είναι φέτος μειωμένη εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που πλήττει ολόκληρη την ΕΕ και όχι μόνο, χτες ανακάλυψαν ότι η απεργία στο λιμάνι αποτελεί «τορπίλη στον τουρισμό», ενώ επαναλαμβάνουν τα χιλιοειπωμένα περί «νέου διασυρμού της χώρας στο εξωτερικό».

Ας είμαστε όμως ρεαλιστές. Η εφημερίδα του Μπόμπολα με τους ανθρώπους του δε θα μπορούσε να αντιδράσει διαφορετικά. Η εφημερίδα που εδώ και μήνες ασκεί πιέσεις για «ριζικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», η εφημερίδα που έχει αγιοποιήσει και καθαγιάζει κάθε μέτρο που ενισχύει την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων μέσα από το τσάκισμα των λαϊκών κατακτήσεων, η εφημερίδα που σήκωσε τα λάβαρα της «απελευθέρωσης» των αγορών και των ιδιωτικοποιήσεων, η εφημερίδα που ζητωκραύγαζε για τις παραχωρήσεις έργων του ελληνικού δημοσίου σε ιδιωτικές εταιρείες, δεν είναι με τους εργάτες.

Ο Μπόμπολας και το σινάφι του δεν μπορούν να είναι με τους εργάτες. Οι εργάτες, ο κόσμος που ζει με το μεροκάματο και καθημερινά αντιμετωπίζει το φάσμα της ανεργίας και της απόλυτης φτώχειας, τα λαϊκά νοικοκυριά που παλεύουν με νύχια και με δόντια για να τα βγάλουν πέρα, οι ναυτεργάτες που ακούν για τα κατορθώματα των εφοπλιστάδων κι αυτοί σαπίζουν άνεργοι στους ντόκους, είναι εμπόδια για τους μεγαλοεπιχειρηματίες τύπου Μπόμπολα. Βρίσκονται στην αντίπερα όχθη.

Με άλλα ζητήματα καταπιάνεται ο Μπόμπολας. Αλλα είναι τα ενδιαφέροντά του: Πρώτα και κύρια τα κέρδη των δεκάδων εταιρειών που απέκτησε, από τη στιγμή που έγινε «εθνικός κατασκευαστής». Η είσπραξη των διοδίων από την Αττική Οδό, από τα διόδια της Πελοποννήσου, της Φθιώτιδας, της Μακεδονίας, τη γέφυρα του Ρίου - Αντιρρίου. Οι επιδοτούμενες από το δημόσιο - και τελικά από τους φορολογούμενους απεργούς που συκοφαντεί - επενδύσεις του στους τομείς της ενέργειας. Η απόδοση των κεφαλαίων του στο καζίνο της Πάρνηθας και στα μεταλλεία Χαλκιδικής. Και μαζί με όλα αυτά, έχει να φροντίσει και το τι θα κάνει με τα τόσα και τόσα ...δισεκατομμύρια που κερδίζει και σπαζοκεφαλιάζει πώς να τα αξιοποιήσει. Γι' αυτό, φαίνεται πως αποφάσισε να γίνει και εφοπλιστής, σαν τους άλλους καναλάρχες και όπως λέει το «Ποντίκι», έχει αποκτήσει ήδη 6 πλοία.

Αντε μετά από όλα αυτά να ζητάει κανείς αντικειμενική ενημέρωση από τις εφημερίδες του και στήριξη των λαϊκών κινητοποιήσεων. Μα, η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος έχει δικές του εφημερίδες για να «ενημερώνει» σύμφωνα με τα συμφέροντά του. Μόνο που τα δικά του συμφέροντα πάνε κόντρα με τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού.