-- Καταρχάς πρέπει να πούμε ότι είναι ένα νομοσχέδιο που δεν αφορά στενά τους δικηγόρους, τους δικαστικούς υπαλλήλους και γενικά τον νομικό κόσμο. Πρωτίστως αφορά και πλήττει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, το οποίο, αν εφαρμοστεί, θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο την πρόσβασή τους στη Δικαιοσύνη. Θα την κάνει ακόμη πιο εχθρική, ακριβή και απροσπέλαστη γι' αυτούς, επιβαρύνοντάς τους με πρόσθετα έξοδα και ταλαιπωρία.

Αποτελεί έναν ακόμη κρίκο, στα πλαίσια των κατευθύνσεων της ΕΕ - αντίστοιχα μέτρα προωθούνται σε όλα τα κράτη-μέλη της - και με τη συναίνεση των άλλων αστικών κομμάτων, που υπηρετεί τον στόχο για μια Δικαιοσύνη ακόμη πιο φιλική, αποτελεσματική και γρήγορη για τους επιχειρηματικούς ομίλους και τις κερδοφόρες επενδύσεις τους. Αυτό άλλωστε διακηρύσσεται ευθέως και στην ίδια την Αιτιολογική Εκθεση του νομοσχεδίου.

Ο στόχος αυτός υλοποιείται μέσα από τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις δικαστηρίων (δεκάδων Ειρηνοδικείων σε ολόκληρη την Ελλάδα), από τα οποία όσα διατηρούνται μετατρέπονται σε «περιφερειακά» Πρωτοδικεία, αλλά και διασπάσεις δικαστηρίων (των δύο Πρωτοδικείων Αθήνας και Πειραιά στην Αττική). Το ίδιο και με την υποβάθμιση σειράς Πρωτοδικείων (Θήβας, Μεσολογγίου, Αιγίου, Καλαβρύτων, Αμαλιάδας, Κυπαρισσίας, Γυθείου) που βαφτίζονται «παράλληλα» Πρωτοδικεία, ως πρώτο βήμα προφανώς για την κατάργησή τους.

Μέσα από αυτόν τον δήθεν «εξορθολογισμό» της διάρθρωσης των δικαστηρίων, όπως τον αποκαλεί η κυβέρνηση, επιδιώκεται η παραπέρα εξοικονόμηση προσωπικού (δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων) και υποδομών, στη λογική του κόστους - οφέλους, η οποία σε συνδυασμό με την προωθούμενη ιδιωτικοποίηση της Δικαιοσύνης, θα έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες σε βάρος των οικονομικά πιο αδύναμων πολιτών. Την ίδια ώρα, για τις «στρατηγικές επενδύσεις» των επιχειρηματικών ομίλων, δρομολογείται στα μεγάλα δικαστήρια της χώρας η λειτουργία ειδικών, πολυτελών τμημάτων, που θα εκδικάζουν κατά προτεραιότητα τις υποθέσεις τους.

-- Τι συνέπειες θα έχει πιο ειδικά η εφαρμογή του στους δικηγόρους, στους δικαστικούς υπαλλήλους και στους άλλους εργαζόμενους στον χώρο της Δικαιοσύνης;

-- Συνυφασμένος στόχος του νομοσχεδίου είναι μια Δικαιοσύνη ακόμη καλύτερα κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των ισχυρών δικηγορικών εταιρειών, που έχουν την αναγκαία υποδομή και το προσωπικό για να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της και αντίστοιχα απρόσιτη και βασανιστική για τη μεγάλη πλειοψηφία των μικρών αυτοαπασχολούμενων και μισθωτών δικηγόρων, των δικαστικών υπαλλήλων και των άλλων εργαζομένων στον χώρο της.

Είναι χαρακτηριστική σχετικά η πρόσφατη κοινή συνέντευξη εκπροσώπων τεσσάρων ισχυρών δικηγορικών εταιρειών που τάσσονται αναφανδόν υπέρ του νομοσχεδίου γιατί συμβάλλει, λένε, στη διαμόρφωση καλύτερων όρων για την προώθηση των επενδυτικών υποθέσεων των επιχειρηματικών ομίλων.

Ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες για τη μεγάλη πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων θα επιφέρει η εφαρμογή του νέου Δικαστικού Χάρτη στην Αττική, με την κατάτμηση των Πρωτοδικείων της Αθήνας και του Πειραιά, όπου οι συνάδελφοι θα καλούνται να «διακτινίζονται» για να μπορούν να αντεπεξέλθουν στις νέες απαιτήσεις. Αντίστοιχα, θα εντατικοποιήσει την απασχόληση και την εκμετάλλευση των μισθωτών δικηγόρων στις μεγάλες δικηγορικές εταιρείες και δικηγορικά γραφεία και βέβαια θα επιδεινώσει τις εργασιακές συνθήκες των δικαστικών υπαλλήλων, των δικαστικών διερμηνέων και των άλλων εργαζομένων στον χώρο της.

Θα αποτελέσει ένα ακόμη σοβαρό πλήγμα σε βάρος της πλειοψηφίας των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων συναδέλφων, σε μια περίοδο που χιλιάδες από αυτούς είναι ανασφάλιστοι, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από 1-3-2024 λόγω χρεών στον ΕΦΚΑ, ακόμη και ενός ευρώ, ενώ οι εισφορές έχουν ήδη αυξηθεί από την αρχή του έτους, που αναμένουν την αποστολή των νέων εκκαθαριστικών της εφορίας με τα άδικα και εξοντωτικά τεκμήρια.

-- Ποια είναι η στάση της Ολομέλειας των δικηγορικών συλλόγων και του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας απέναντι στις προωθούμενες αλλαγές; Τι επιδιώκεται μέσα από το δημοψήφισμα που εξήγγειλαν οι Δικηγορικοί Σύλλογοι Αθήνας και Πειραιά;

-- Η Ολομέλεια των δικηγορικών συλλόγων και ο ΔΣΑ έχουν σοβαρές ευθύνες γιατί διαδραματίζουν, για άλλη μια φορά, τον ρόλο του στυλοβάτη της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής, βάζοντας ουσιαστικά πλάτη να περάσουν οι αντιδραστικές αλλαγές στη Δικαιοσύνη και στο επάγγελμά μας, προς όφελος των ισχυρών δικηγορικών εταιρειών και σε βάρος της πλειοψηφίας των συναδέλφων. Συμφωνούν με τη βασική κατεύθυνση και λογική του νομοσχεδίου για τον νέο Δικαστικό Χάρτη (κατάργηση Ειρηνοδικείων κ.λπ.), απλά εκφράζουν επιμέρους μόνο επιφυλάξεις ή αντιρρήσεις για τον τρόπο εφαρμογής του, κάτω και από την πίεση των αντιδράσεων που εκδηλώνονται από τους δικηγόρους που πλήττονται αλλά και τις τοπικές κοινωνίες.

Το δημοψήφισμα, που αποφάσισαν οι πρόεδροι και οι πλειοψηφίες των ΔΣ των Δικηγορικών Συλλόγων Αθήνας και Πειραιά, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για το πρόσφατο ξεπούλημα των κινητοποιήσεων των δικηγόρων, για το Φορολογικό, το Ασφαλιστικό, τους νέους Ποινικούς Κώδικες, ύστερα από άθλια παζάρια με την κυβέρνηση. Γι' αυτό και στο ερώτημα τίθεται μόνο το ζήτημα της κατάτμησης των Πρωτοδικείων στην Αττική και όχι συνολικά ο Δικαστικός Χάρτης. Ταυτόχρονα, βέβαια, εχθρεύονται τις συλλογικές διαδικασίες, προεξάρχοντος του προέδρου του ΔΣΑ, που αρνείται πεισματικά τη διενέργεια Γενικής Συνέλευσης.

Το δικό μας πραγματικό ΟΧΙ, που καλούμε να εκφραστεί μαζικά και με φυσική παρουσία στο δημοψήφισμα, δεν αφορά μόνο την αντίθεσή μας στη διάσπαση των Πρωτοδικείων στην Αττική αλλά συνολικά στην κατεύθυνση και τις διατάξεις του νομοσχεδίου για τον νέο Δικαστικό Χάρτη, καθώς και σε όλες τις αντιδραστικές αλλαγές στη Δικαιοσύνη και στο επάγγελμά μας, στα αλλεπάλληλα εξοντωτικά μέτρα ενάντια στην πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων και μισθωτών δικηγόρων.

Διεκδικούμε να αποσυρθεί τώρα το αντιδραστικό νομοσχέδιο για τον νέο Δικαστικό Χάρτη της χώρας. Να μην υπάρξει καμία κατάργηση, συγχώνευση, υποβάθμιση ή διάσπαση δικαστηρίων. Να στελεχωθούν με επαρκές προσωπικό και να αναβαθμιστεί η υλικοτεχνική υποδομή τους. Πρωτοστατούμε στον κοινό οργανωμένο αγώνα μαζί με όλους τους εργαζόμενους στον χώρο της Δικαιοσύνης και όλο τον λαό, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.

Οι αλλαγές που πέρασαν τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και μετέπειτα ΝΔ δεν αποσκοπούσαν στην επίλυση των οξυμένων προβλημάτων που υπήρχαν και εξακολουθούν να υπάρχουν στον χώρο της Δικαιοσύνης: Τα ετοιμόρροπα κτίρια των δικαστηρίων, που μας πέφτουν στα κεφάλια, όπως συνέβη στο Εφετείο Αθήνας και στο Πρωτοδικείο Πειραιά, πέρσι, η πλήρης στελέχωση των δικαστηρίων με περισσότερους δικαστικούς υπαλλήλους.

Αντίστοιχα υπάρχει ανάγκη κατοχύρωσης και προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων και των υπόλοιπων εργαζομένων στον χώρο της Δικαιοσύνης. Αυτό το τελευταίο αποτελεί πάγιο αίτημα του Σωματείου Δικαστικών Διερμηνέων Αττικής, δηλαδή των διερμηνέων από τη λίστα των Πρωτοδικείων Αθήνας και Πειραιά που εξυπηρετούν τη διενέργεια ποινικών δικών με αλλοδαπά μέρη.

Σήμερα που, κάτω από την πίεση της απεργίας μας, έχουν εξοφληθεί τα οφειλόμενα ως το 2022, το υπουργείο Δικαιοσύνης συνεχίζει στην ίδια γραμμή, αυτήν τη φορά με 27.000 ευρώ ανά εντολή για το Πρωτοδικείο της Αθήνας (από 60.000 που ήταν το προηγούμενο διάστημα), το οποίο τώρα έχει χρέος (σε διερμηνείς, μεταφραστές και μάρτυρες) 180.000 ευρώ. Και προσθέτει: «Το πρόβλημα της επιτάχυνσης (των πληρωμών) δεν απαιτεί νέα κονδύλια. Αυτά υφίστανται. Θα λυθεί με παραπάνω δουλειά από τους δικαστικούς υπαλλήλους στην εκκαθάριση των απαιτήσεων».

Τι κι αν οι δικαστικοί υπάλληλοι αυτήν τη στιγμή δεν επαρκούν αριθμητικά και επείγει η στελέχωση των δικαστηρίων με παραπάνω προσωπικό; Με τον όρο «επιτάχυνση», το υπουργείο εννοεί εντατικοποίηση και «ελαστικοποίηση» των όρων εργασίας. Τι κι αν ένα λογιστικό λάθος υπό την πίεση του χρόνου και της συνεχούς μετάθεσης του ίδιου υπαλλήλου από το ένα πόστο στο άλλο μπορεί να κοστίσει σε έναν διερμηνέα όλα του τα δεδουλευμένα; «Πάμε και όπου βγει» το σκεπτικό και εδώ, για το «ξέπλυμα» των εκάστοτε κυβερνητικών ευθυνών.

Απαιτείται Ασφάλιση, έννοια η οποία δεν αναφέρεται ούτε καν ενδεικτικά στους κώδικες και υπουργικές αποφάσεις που ορίζουν με εξαντλητική σαφήνεια τις υποχρεώσεις μας και τις ποινές αν τις παραβούμε. Απαιτείται κατοχυρωμένο πλέγμα δικαιωμάτων που να μας αναγνωρίζει ως εργασιακό κλάδο που καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες, αντί για «φτερό στον άνεμο» που είμαστε σήμερα για όπου, όποτε και όποιο δικαστήριο μας καλέσει.

Στον αγώνα μας αυτόν έχουμε στο πλευρό μας όλους εκείνους που μοιράζονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τα ίδια προβλήματα: Τους μισθωτούς δικηγόρους που μάχονται για Συλλογική Σύμβαση και όχι το ψευδεπίγραφο καθεστώς συνεργάτη. Τους αυτοαπασχολούμενους δικηγόρους που παλεύουν σε αγωνιστική κατεύθυνση και αντιτάσσονται στα συμφέροντα των μεγάλων δικηγορικών εταιρειών. Τους δικαστικούς υπαλλήλους που παλεύουν να διατηρήσουν και να βελτιώσουν τις εργασιακές τους συνθήκες ενάντια στις αντιδραστικές αλλαγές. Εχουμε ο ένας τον άλλον σε κάθε μάχη που δίνουμε και αυτό αποτελεί ίσως την πιο σημαντική παρακαταθήκη των αγώνων που διεξάγονται αυτήν τη στιγμή στον χώρο της Δικαιοσύνης.