ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Να πληρώσει η κυβέρνηση

Γρηγοριάδης Κώστας

Ακούσαμε προχτές τον υπουργό Οικονομίας της κυβέρνησης Σημίτη να παραδέχεται δημόσια ότι από τον πόλεμο στο Ιράκ σοβαρό πλήγμα θα δεχτεί και ο ελληνικός τουρισμός. Ομολογώντας δημόσια πως ήδη έχουν αρχίσει οι ακυρώσεις στις κρατήσεις θέσεων - έκανε λόγο για διψήφιο ποσοστό - ο Ν. Χριστοδουλάκης, θέλησε να προετοιμάσει την κοινή γνώμη να πληρώσει το λογαριασμό (περισσότερη ανεργία, λιγότερος τζίρος κλπ. από τους εργαζόμενους και όλους εκείνους που ζουν από τον κλάδο του τουρισμού και των συναφών επαγγελμάτων).

Γιατί, κύριε υπουργέ, να πληρώσουν το λογαριασμό του πολέμου, κάποιοι που δε φταίνε - όπως οι εργαζόμενοι στον τουρισμό και τα συναφή επαγγέλματα - και όχι εσείς και η κυβέρνησή σας που δεν κάνατε ουσιαστικά τίποτε για να αποτρέψετε αυτόν τον πόλεμο; Και μη μας πείτε πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ καταδικάζει αυτόν τον πόλεμο, γιατί θα σας πάρουν με τις πέτρες οι ίδιοι οι συμπατριώτες σας από την Κρήτη. Οι Χανιώτες, όπως και όλοι οι Ελληνες, έχουν μάτια και βλέπουν ότι με τις ευλογίες της κυβέρνησης, η Σούδα έχει μετατραπεί σε πολεμικό ορμητήριο των Αμερικανών για το ματοκύλισμα του ιρακινού λαού. Είναι κι αυτό ένας σοβαρός λόγος να σας υποχρεώσει ο ελληνικός λαός αυτόν το λογαριασμό - των συνεπειών από τον πόλεμο στο Ιράκ - να τον πληρώσει το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, που στηρίζουν αυτό το βρώμικο πόλεμο και τώρα παίζουν το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου.

Οι ομοιότητες

Ψυχραιμία ζητά ο Κ. Σημίτης, όταν μιλά για τον πόλεμο στο Ιράκ και, αμέσως μετά, προβάλλει τα εθνικά συμφέροντα, για να δικαιολογήσει την εμπλοκή της Ελλάδας σ' αυτόν, ενώ δεν παραλείπει να σημειώνει πάντα ότι απέτυχαν οι προσπάθειες για ειρήνη. Τα ίδια ακριβώς είπε και ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προχτές το βράδυ, μιλώντας από την τηλεόραση, στο λαό της γειτονικής χώρας, αφού τέλειωσαν οι «αντιστάσεις» και τα παζάρια με τις ΗΠΑ και η Τουρκία εμπλέκεται και επισήμως πλέον στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Οι τόσο έντονες ομοιότητες, δεν είναι καθόλου τυχαίες...

Ο «οδικός χάρτης της ειρήνης»

«Βρίσκομαι στην Παλαιστίνη δύο εβδομάδες τώρα και ακόμη δεν μπορώ να βρω λέξεις, για να περιγράψω αυτά που βλέπω. Καμία ενημέρωση, μελέτη, διάσκεψη ή ανάλυση από τα χείλη και των πλέον ειδικών δε θα μπορούσε να με προετοιμάσει για την κατάσταση εδώ. Απλώς είναι αδύνατο να το φανταστείς εάν δεν το δεις και ακόμη και τότε, ξέρεις καλά, ότι η εμπειρία σου δεν είναι όλη η πραγματικότητα». Αυτά έγραφε η 23χρονη Αμερικανίδα Ρέιτσελ Κόρι στους γονείς της, στις 7 Φλεβάρη, από τη Λωρίδα της Γάζας, όπου βρισκόταν ως μέλος του Διεθνούς Κινήματος Αλληλεγγύης. Λίγες μέρες, πριν ξεκινήσει η εισβολή στο Ιράκ, βρήκε φρικτό θάνατο από τις ισραηλινές μπουλντόζες, που γκρέμιζαν καθημερινά σπίτια στους παλαιστινιακούς καταυλισμούς.

Η δολοφονία της βρήκε μεγάλη δημοσιότητα, επειδή επρόκειτο για Αμερικανίδα υπήκοο και, ακόμη, γιατί ο φωτογραφικός φακός απαθανάτισε τις τελευταίες, τραγικές στιγμές της. Κατόπιν αυτού, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ζήτησε τη διεξαγωγή ερευνών, ενώ ο ισραηλινός στρατός χαρακτήρισε το γεγονός «τραγικό ατύχημα». Την ίδια περίπου μέρα, ο Τζ. Μπους επαναλάμβανε τη δέσμευσή του, για λύση του Παλαιστινιακού και εξάγγελλε για μια ακόμη φορά τον «οδικό χάρτη της ειρήνης», στον οποίο αναφέρεται και η απόφαση της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ. Κάθε σχόλιο περιττεύει.

Απάνθρωπη πολιτική

Αξίζει, πάντως, να αναφέρουμε άλλο ένα απόσπασμα της επιστολής της Ρ. Κόρι, μια και αποκαλύπτει την απάνθρωπη και βάρβαρη πολιτική της ισραηλινής κυβέρνησης: Σημείωνε η Ρ. Κόρι στις 7 Φλεβάρη: «Σήμερα ο ισραηλινός στρατός χτίζει ένα τείχος 14 μέτρων μεταξύ της Ραφάχ και των συνόρων, ενώ έχει γκρεμίσει έως τώρα, σύμφωνα με τη Λαϊκή Επιτροπή για τους Πρόσφυγες, 602 σπίτια. Ο αριθμός των σπιτιών που έχουν καταστραφεί μερικώς είναι πολύ μεγαλύτερος»...

Τα επετειακά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΛΗΘΕΙΑ, τι σημαίνει η σημερινή επέτειος για τους κυβερνώντες; Φανταζόμαστε να γνωρίζουν τι έγινε την 25η Μάρτη του 1821. Μπορεί να μην τα γνωρίζουν όλα ή να μη θυμούνται τις λεπτομέρειες από τα σχετικά μαθήματα των σχολικών εγχειριδίων, αλλά το κεντρικό νόημα θα το θυμούνται.

Τι σημαίνουν γι' αυτούς, αλήθεια, οι έννοιες της εθνικής ανεξαρτησίας και της εθνικής κυριαρχίας; ΄Η τα συνθήματα «Λευτεριά ή θάνατος», οι στίχοι «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή»...

Αν κρίνουμε, πάντως, από την όλη πολιτική τους και, ιδιαίτερα, από τη στάση και την πρακτική τους έναντι του άδικου και παράνομου πολέμου ενάντια στο Ιράκ, δεν έχουν καθόλου καλή σχέση με τις έννοιες αυτές.

Βέβαια, δεν πρέπει να τους... αδικούμε κιόλας. Το γεγονός πως η Σούδα έχει μετατραπεί σε πολεμικό ορμητήριο, ενώ η θάλασσα και ο εναέριος χώρος της Ελλάδας είναι ξέφραγο αμπέλι για τους Αμερικανούς, δεν οφείλεται μόνο στην κακή τους σχέση με τις προαναφερόμενες έννοιες.

Οφείλεται και στο γεγονός πως αυτό απαιτεί η εξυπηρέτηση των συμφερόντων που εκπροσωπούν. Αυτό απαιτεί η ελληνική ολιγαρχία. Κι όπως συνέβαινε πάντοτε, έτσι και τώρα. Οι πολιτικοί εκπρόσωποι της ολιγαρχίας βαφτίζουν εθνικά τα δικά της, ταξικά συμφέροντα.

Βέβαια, ένα τμήμα της ελληνικής ολιγαρχίας μπορεί να προτιμούσε τη γαλλογερμανική εκδοχή της επιχείρησης υποταγής του ιρακινού λαού και της καταλήστευσης των φυσικών πόρων αυτής της χώρας. Μπορεί να ήθελαν, δηλαδή, την εκδοχή της «ιμπεριαλιστικής ειρήνης» και όχι αυτή του ιμπεριαλιστικού πολέμου, που βλέπουμε καθημερινά πλέον στις τηλεοπτικές οθόνες μας.

Τέλος πάντων, όμως, αυτός δεν είναι και σοβαρός λόγος, για να τα χαλάσουν με τους Αμερικανούς. Αλλωστε, ακόμη και οι ηγεσίες της Γαλλίας και της Γερμανίας τα ίδια κάνουν. Παρέχουν όλες όσες διευκολύνσεις τους ζήτησαν οι ΗΠΑ, παρά τη δήθεν αντίθεσή τους στον συντελούμενο πόλεμο. Και, πέρα απ' όλ' αυτά, πρέπει «να κοιτάμε μπροστά», όπως λέει και ο Κ. Σημίτης. Ακόμη και η μοιρασιά της λείας εκεί βρίσκεται...

«Να είναι σύντομος... »

Τείνει να καθιερωθεί σαν φρασεολογία διεθνώς. «Αφού γίνεται που γίνεται ο πόλεμος, να είναι όσο σύντομος είναι δυνατόν, για να μετριαστούν και οι συνέπειες και να τελειώνουμε γρήγορα...». Για άλλη μια φορά, δηλαδή, αγωνίζονται οι εκπρόσωποι των μονοπωλιακών συμφερόντων διεθνώς, να γεμίσουν τα κεφάλια των λαών με αυταπάτες, ή να τους μικρύνουν τον ορίζοντα διάκρισης, ώστε ούτε οι αληθινά υπεύθυνοι να είναι ευδιάκριτοι, ούτε οι πραγματικές συνέπειες. Για παράδειγμα, ακούγονται σχεδόν μεταφυσικές ερμηνείες για τους αληθινά υπεύθυνους, όπως ο «φανατικός ευαγγελιστής τέως αλκοολικός Μπους» και το «μισότρελο επιτελείο» του. `Η οι συνέπειες περιορίζονται στην αμφίβολη αύξηση της τιμής του πετρελαίου, στην κίνηση του τουρισμού κ.ά...

Ομως, η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Μπορεί όντως να χρησιμοποιούνται στη συγκεκριμένη ιμπεριαλιστική αποστολή ιδιαίτεροι άνθρωποι με ιδιαίτερα μέσα. Για παράδειγμα, λέγεται πως ο υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, Τζ. Ασκροφτ, διακόπτει κάθε λίγο τις εργασίες του υπουργείου για να γίνει προσευχή!!! Αυτό δε σημαίνει πως η όποια ιδιαιτερότητα του σημερινού επιτελείου είναι που γεννάει τον πόλεμο. Τον πόλεμο τον γεννάει ο ίδιος ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του συστήματος, που ακριβώς για κάθε του αποστολή βρίσκει και τους «ιδιαίτερους» ανθρώπους να την προωθήσουν.

Μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες, δόθηκε η ευκαιρία στο εκμεταλλευτικό σύστημα να φανερώσει όλη του την αγριότητα προς τους λαούς και, ταυτόχρονα, όλες του τις εσωτερικές αντιφάσεις. Οπως ακριβώς οι φονικές «έξυπνες βόμβες ακριβείας» χτυπούν μεν ένα στόχο συγκεκριμένο, αλλά το ωστικό κύμα τους δημιουργεί ανεξέλεγκτες παρενέργειες, έτσι κάπως λειτουργεί και το εγκληματικό σύστημα. Ολοι πλέον ομολογούν πως ο συγκεκριμένος πόλεμος, ακόμα και αν τελειώσει με οποιονδήποτε τρόπο, ουσιαστικά δεν πρόκειται ποτέ να τελειώσει.

Πρώτα απ' όλα, ήδη από τώρα, έχουν διαφανεί οι αγκωνιές στο ποιος από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις θα προηγηθεί για να εξασφαλίσει το μεγαλύτερο μερίδιο από τη λεία. Ο ίδιος ο πόλεμος είναι μια «αγκωνιά», που δίνουν οι ΗΠΑ με τη Βρετανία προς τις άλλες δυνάμεις, που είχαν προτείνει, ουσιαστικά, το σενάριο «ειρηνικό προτεκτοράτο και δίκαιη μοιρασιά...». Ηδη, έχει διαφανεί το ανακάτωμα, που προκλήθηκε καθόλου τυχαία με Τουρκία, Κουρδιστάν, Βόρειο Ιράκ... Επίσης, το Ιράν νιώθει τη ζεστασιά από τις πολεμικές φλόγες. Ηδη, έχουν κυκλοφορήσει σενάρια για το διαμελισμό της Σαουδικής Αραβίας... Και μιλάμε μόνο για τις πολύ άμεσες συνέπειες αυτού του συγκεκριμένου πολέμου, που δεν έχει καλοαρχίσει ακόμα...

Αν μπουν στο λογαριασμό οι άμεσες απειλές - προκλήσεις στη ΛΔ Κορέας, τα σχέδια των ΗΠΑ, που είναι σε εξέλιξη στη Λατινική Αμερική, οι επεμβάσεις στη Νοτιοανατολική Ασία, η αστάθεια στα Βαλκάνια κ.ά., τότε γίνεται αντιληπτό πως δεν πρόκειται για κανένα συγκεκριμένο πόλεμο, αλλά για το συνολικό πόλεμο, που εξαπόλυσε ο ιμπεριαλισμός σε όλες του τις εκδοχές ενάντια στους λαούς. Αυτός ο μεγάλος πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη και δεν πρόκειται να τελειώσει, αφού βγαίνει από τα σπλάχνα του συστήματος για την επιβίωσή του. Ολοφάνερος, λοιπόν, ο αληθινός εχθρός των λαών, πέρα από τα «παπαγαλάκια του»...

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ