Οταν συνειδητοποιηθεί ότι «χωρίς εργάτη γρανάζι δε γυρνά», τότε οι μεγαλοβιομήχανοι θα πάψουν να απαιτούν και να αξιώνουν Καιάδες για τους εργαζόμενους

«Η εκταμίευση των δόσεων έπρεπε να εξαρτηθεί από την πορεία και μόνο των διαρθρωτικών αλλαγών», σημείωσε χτες ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, σε συνέντευξη Τύπου, εκφράζοντας ουσιαστικά τη δυσφορία των μεγαλοεπιχειρηματιών επειδή οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις αποτελούν αντικείμενο μιας - έστω και προσχηματικής - διαπραγμάτευσης, αντί να θεωρούνται δεδομένες. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ερώτηση για τις «Ειδικές Οικονομικές Ζώνες», εκφράστηκε η απόλυτη διαφωνία του ΣΕΒ στη δημιουργία τους. Κι αυτό επειδή οι μεγαλοεπιχειρηματίες δε θέλουν ευνοϊκότερο επιχειρηματικό περιβάλλον για μερικούς «τυχερούς» που θα τους ανταγωνίζονται άνισα. Προτιμούν η εργασιακή «κόλαση» και ο επιχειρηματικός «παράδεισος» των ειδικών ζωνών να αποτελέσει ένα καθεστώς που θα ισχύει σε ολόκληρη τη χώρα!

Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, ο Δ. Δασκαλόπουλος απέφυγε με επιμονή να τοποθετηθεί ξεκάθαρα για τη θέση του ΣΕΒ γύρω από το θέμα των αποζημιώσεων, για να φτάσει κάποια στιγμή να πει ότι το συγκεκριμένο θέμα «δεν απασχολεί τις επιχειρήσεις». Απασχολεί, βεβαίως, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, ωστόσο ο πρόεδρος του ΣΕΒ υποστήριξε ότι πρέπει «να φύγουν τα σκουλαρίκια και τα χαϊμαλιά» από τις αμοιβές και να γίνει «με ηρεμία η μετάβαση στο καθεστώς που ισχύει στην Ευρώπη», καθώς έχει διαμορφωθεί περίπλοκο και βαρύ εργασιακό καθεστώς που «δεν το σηκώνει η αγορά».

Και σε αυτή την περίπτωση - όπως και στο θέμα των μεταρρυθμίσεων - ο ΣΕΒ θα προτιμούσε να λύσει το θέμα συναινετικά, μαζί με τους «κοινωνικούς εταίρους», πριν οι παρεμβάσεις στα εργασιακά εμφανιστούν ως προϊόν εκβιασμού για την εκταμίευση της επόμενης δόσης. «Με θλίβει το γεγονός ότι οι κοινωνικοί εταίροι έχουμε βγει από το παιχνίδι. Σήμερα άλλοι κανονίζουν για μας, χωρίς εμάς. Καταφέραμε να αυτοκαταργηθούμε, επειδή δεν καταφέραμε να συνεννοηθούμε», είπε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, για να καταλήξει ότι «τις "κόκκινες γραμμές" τις πληρώνουν στο τέλος οι εργαζόμενοι, ιδιαίτερα του ιδιωτικού τομέα». Παρότι επανέλαβε πως ο ΣΕΒ δε θέλει άλλη μείωση του κατώτατου μισθού και επέμβαση στα δώρα, εκτίμησε ότι «εδώ που φτάσαμε» μπορεί να είναι καλύτερη και η διαπραγμάτευση «ανά τομέα, που ξέρουν καλύτερα τα ζητήματα και άτομο με άτομο», δίνοντας άλλη μια σπρωξιά προς τον γκρεμό στην Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Ο ΣΕΒ αδημονεί όμως και για την πρόοδο των «μεταρρυθμίσεων», παρότι δέχεται πως έχουν γίνει πολλά. «Εγκαλεί», όμως, την τρόικα επειδή «συμμετέχει στο θέατρο σκιών ενός πολιτικού συστήματος, που επιδίδεται σε δημοσιονομικές ασκήσεις για να μην αλλάξει τίποτα επί της ουσίας». Γι' αυτό επαναλαμβάνει ότι το μνημόνιο πρέπει να ξεπεραστεί. «Ηρθε η ώρα να σταματήσουμε να πορευόμαστε με βάση τις λογιστικές επιταγές ενός μνημονίου γραμμένου στα αγγλικά και να το ξαναγράψουμε με το δικό μας χέρι στα ελληνικά. Ηρθε η ώρα να εκπονήσουμε ένα μνημόνιο που θα γράφει "Ελλάδα" στην ούγια», είπε ο Δ. Δασκαλόπουλος, ελπίζοντας ίσως ότι οι όροι του θα είναι καλύτεροι για το ντόπιο κεφάλαιο και ότι θα επιβληθεί πιο εύκολα στους εργαζόμενους.