ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στο δρόμο του λαϊκού μετώπου

Κλείνουν, σήμερα, 34 χρόνια από την κατάρρευση της απριλιανής στρατιωτικής χούντας, που για επτά χρόνια κάθισε στο σβέρκο του ελληνικού λαού. Της επτάχρονης φασιστικής δικτατορίας που ήρθε να καταργήσει όποια αναιμικά δημοκρατικά δικαιώματα του μετεμφυλιοπολεμικού καθεστώτος. Και, χτυπώντας τα λαϊκά συμφέροντα, να ενισχύσει τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και αυτά της πλουτοκρατίας σε βάρος των εργαζομένων.

Το καθεστώς της απριλιανής δικτατορίας, πέρα από το ότι «έβαλε στο γύψο» το λαϊκό κίνημα, τσακίζοντας και τα συμφέροντα και δικαιώματα των εργαζομένων, του λαού γενικότερα, χρησιμοποιήθηκε από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς ιμπεριαλιστές ως μοχλός για τη διχοτόμηση της Κύπρου, που πληρώνει μέχρι σήμερα τις συνέπειες του πραξικοπήματος της χούντας κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, που έδωσε αφορμή για την επέμβαση του τουρκικού Αττίλα στο νησί.

Η μεταπολίτευση κάθε άλλο παρά ικανοποίησε τους πόθους του λαού, που μάτωσε και πάλεψε για την ανατροπή της χούντας, για τα δικά του δίκαια. Η συνέχιση της πρόσδεσης της χώρας στο ΝΑΤΟ και η ένταξη στην ΕΟΚ-ΕΕ, επιλογή την οποία υπηρετούν τα κόμματα της πλουτοκρατίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, του ατλαντισμού και του ευρωμονόδρομου, το μόνο που εξασφαλίζει είναι τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας σε βάρος των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών συμφερόντων.

Εχουν μετατρέψει τη χώρα σε παράδεισο για τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου. Ενώ με τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις των κρατικής ιδιοκτησίας επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, αλλά και της Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας ενισχύουν πολύπλευρα το κεφάλαιο και την κερδοφορία του, καταργούν βασικές κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων, κάνουν το βίο αβίωτο στα λαϊκά στρώματα.

Μαζί με τους τρομονόμους και λογής «αντιτρομοκρατικές» συνθήκες (ΣΕΝΓΚΕΝ, Γιουροτζάστ κλπ.), που επιβάλλονται στα πλαίσια του ευρωατλαντισμού και των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων, σήμερα όλα τα δημοκρατικά - λαϊκά δικαιώματα είναι στο στόχαστρο. Ακόμα και το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, το λαϊκό κίνημα, χαρακτηρίζεται ως τρομοκρατία(!) για να το υποτάξουν και να εξασφαλίσουν τα κέρδη και την κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου.

Ετσι, αποτελεί πρόκληση και εμπαιγμό να τιμάται η πτώση της χούντας, όταν, σήμερα, οι 9 στις 10 εργατικές απεργίες κηρύσσονται παράνομες και η τρομοκρατία που ασκούν η εργοδοσία και το κράτος στους τόπους δουλειάς είναι καθεστώς, όπως υπογραμμίζει το ΚΚΕ. Οταν έχει καταργηθεί κάθε λαϊκό δικαίωμα, όταν θωρακίζονται συνεχώς οι κρατικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί ιδεολογικής και πολιτικής καταστολής και ο αντικομμουνισμός οξύνεται.

Η δημοκρατία αυτή ταιριάζει γάντι στην ΕΕ, στην πλουτοκρατία και τα κόμματά της. Για τους εργαζόμενους, το υπάρχον πολιτικό σύστημα, που εγκαθιδρύθηκε στη χώρα μετά τη μεταπολίτευση, έχει φάει τα ψωμιά του. Το ζητούμενο, πλέον, είναι το ίδιο το λαϊκό κίνημα να ενισχυθεί, να αναδιοργανωθεί και να ανασυνταχθεί, ώστε με αντεπίθεση και σύγκρουση να επιφέρει ρήγματα σ' αυτό το αντιλαϊκό πολιτικό σύστημα. Να ανοίξει έτσι ο δρόμος των ριζικών αλλαγών, κόντρα στις διαχειριστικές λογικές και τις προσπάθειες μασκαρέματος του πολιτικού συστήματος. Είναι αναγκαίος όρος για τις λαϊκές δυνάμεις να εγκαταλείψουν μαζικά τα κόμματα του δικομματισμού και, προσπερνώντας τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑ.Ο.Σ.), να ενισχύσουν ολόπλευρα το ΚΚΕ στον κοινωνικοπολιτικό αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού, για ριζικές αλλαγές σε όφελος των εργαζομένων. Στο δρόμο του λαϊκού μετώπου είναι η διέξοδος.

Η εξαγορά της ... φύσης!

Η μετατροπή των ελεύθερων χώρων, των εθνικών δρυμών, του αιγιαλού και της παραλίας, από δημόσιο αγαθό σε εμπόρευμα, αποτελεί μια «φάμπρικα» των καπιταλιστικών κυβερνήσεων που συμβαίνει όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς.

Μόλις πριν λίγες μέρες, χαρακτηριστικά, ανακοινώθηκε από τις αρχές του Τόκιο ότι το πάρκο Μιγιασίτα πουλήθηκε στην πολυεθνική αθλητικών ειδών Nike, με αποτέλεσμα οι χιλιάδες άστεγοι της πόλης να χάσουν το μοναδικό τους καταφύγιο.

Το 1997 στις ΗΠΑ επιβλήθηκε εισιτήριο δήθεν για την υποστήριξη των δημόσιων εθνικών δρυμών, ενώ την ίδια στιγμή, όπως αποκαλύφθηκε, η ίδια η κυβέρνηση επιδοτούσε ιδιωτικές επιχειρήσεις οι οποίες εκμεταλλεύονταν στυγνά τα δάση αυτά, όπως η περιβόητη «Ντίσνεϊ». Για το λόγο αυτό στις ΗΠΑ πολλοί κάνουν ήδη λόγο για «εξαγορά της φύσης από επιχειρηματίες», ενώ προσθέτουν ότι «η φύση μετατρέπεται σε καταναλωτικό αγαθό, επανασυσκευάζεται, διατίθεται και πωλείται με τη μορφή προϊόντων ψυχαγωγίας»!

Το ίδιο ακριβώς δρομολογείται και από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και στη χώρα μας στο πλαίσιο της λεγόμενης «πράσινης» ανάπτυξης και οικονομίας. Ηδη ένα μπάνιο στις σιδερόφραχτες παραλίες της Αττικής κοστίζει γύρω στα 25 ευρώ το άτομο, ενώ πληθαίνουν τα προγράμματα για την ιδιωτική εκμετάλλευση (αγροτοτουρισμός, αλπινικός τουρισμός κ.λπ.) σε μια σειρά εθνικούς δρυμούς της χώρας (Γράμμος, Κίσσαβος κ.ά.).

Τελικά, έτσι όπως πάνε τα πράγματα, η λαϊκή οικογένεια θα αναγκαστεί να απολαμβάνει ακόμη και το δημόσιο αγαθό της φύσης με τα ...κιάλια ή μόνο από την ...τηλεόραση!

Θέλουν τους εργάτες μαριονέτες του κεφαλαίου

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ολο και ενεργότερο ρόλο στην παραπλάνηση των εργαζομένων, με στόχο να γίνουν μαριονέτες του Λαναρά και των τραπεζιτών, αναλαμβάνει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Οι ίδιες συνδικαλιστικές δυνάμεις, που από την αρχή συμπαρατάχτηκαν με την κυβέρνηση για την αθώωση της εργοδοσίας, αλλά και για την εξυπηρέτηση των επενδυτικών της επιδιώξεων, καλούν τους εργαζόμενους να κατέβουν σήμερα στην Αθήνα με στόχο ...τι; Να ζητήσουν να μπει το Ελληνικό Δημόσιο εγγυητής ώστε να πάρει η εταιρεία νέα χρηματοδότηση!

Είναι φανερό πως οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες κάνουν ό,τι μπορούν ώστε οι εργαζόμενοι να μην εμπιστευτούν την πείρα τους. Αντί οι εργάτες να οργανώνουν ενωμένοι τον αγώνα τους ώστε ο μεγαλοεπιχειρηματίας να βάλει απ' τα κέρδη του και να εγγυηθεί τη λειτουργία των εργοστασίων και τη διατήρηση όλων των θέσεων εργασίας, τους βάζουν να γίνονται μαριονέτες του Λαναρά και των τραπεζών. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που «ποιούσαν την νήσσαν» όλο το προηγούμενο διάστημα, όταν ο Λαναράς μοίραζε «λουκέτα» κι απολύσεις στη Βόρεια Ελλάδα. Οδηγούσαν τους εργαζόμενους στο στόμα του λύκου, όταν συμβούλευαν τους κλωστοϋφαντουργούς να παίξουν με τους όρους που υπαγορεύει η «ανταγωνιστικότητα» της εργοδοσίας. Γι' αυτό και πασχίζουν να απομονώσουν την ταξική Ομοσπονδία του κλάδου, η οποία ξεμπροστιάζει σταθερά την πολιτική που ευθύνεται και οργανώνει την πάλη κόντρα σ' αυτή.

Απ' τη μεριά της η ΟΕΚΙΔΕ ξεκαθαρίζει ότι είναι αντίθετη με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που οδηγεί σε «εμπλοκή των σωματείων και των εργαζομένων σε σχέδια οικονομικής στήριξης του ομίλου Λαναρά». Και καλεί τους εργαζόμενους σε αγωνιστική επαγρύπνηση και οργάνωση για την υπεράσπιση των δικών τους συμφερόντων, όχι των αντιπάλων τους.

Φιλοπόλεμες γραφίδες

Οι ίδιες δημοσιογραφικές πένες που είχαν χειροκροτήσει το ΝΑΤΟικό βομβαρδισμό και το μακέλεμα του γιουγκοσλαβικού λαού, οι ίδιες βγήκαν τώρα να εκφράσουν την ικανοποίησή τους για τη σύλληψη του Κάρατζιτς και την απονομή της δικαιοσύνης! «Κάθε δημοκρατικός πολίτης πρέπει να χαρεί για τη σύλληψη του Κάρατζιτς», κραυγάζει ο γνωστός Π. Μανδραβέλης στην «Καθημερινή». «Με τη σύλληψή του (σ.σ. του Κάρατζιτς) οι βασικότεροι πρωταίτιοι της σφαγής της πρώην Γιουγκοσλαβίας θα πάρουν το δρόμο του δικαστηρίου», αποφαίνεται ο έτερος χειροκροτητής των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών Ι. Πρετεντέρης (στο «Βήμα»), εκφράζοντας την ικανοποίησή του γιατί «η διεθνής δικαιοσύνη μπορεί να λειτουργήσει». Φυσικά, δεν περίμενε κανείς από τις συγκεκριμένες φιλοπόλεμες γραφίδες να γράψουν κάτι διαφορετικό. Ευτυχώς όμως το δηλητηριώδες μελάνι τους δεν αγγίζει τον ελληνικό λαό, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά ότι για να αποδοθεί δικαιοσύνη οι πρώτοι που πρέπει να καθίσουν στο εδώλιο είναι οι ηγέτες των ΗΠΑ και της ΕΕ που σκόρπισαν το θάνατο και την πείνα στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Αυτό πάντως που κατάφεραν οι συγκεκριμένοι αρθρογράφοι ήταν να αποκαλύψουν για μία ακόμα φορά ποιους υπηρετούν...