ΚΥΠΡΟΣ - ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κύπρος ενιαία, ανεξάρτητη

Φοιτητικές πολύμορφες κινητοποιήσεις αλληλεγγύης έγιναν χτες

«Το σχέδιο Ανάν να απορριφθεί - Κύπρος ενιαία, ανεξάρτητη». Μ' αυτό το σύνθημα στα πανό και στα στόματά τους φοιτητές από σχολές της πρωτεύουσας, πραγματοποίησαν χτες μια μαχητική πορεία στους δρόμους της Αθήνας, εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στον κυπριακό λαό, ενάντια στο επιβαλλόμενο από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς σχέδιο Ανάν».

Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των συλλόγων Πανεπιστημίου Πειραιά και Γεωλογικού (που πήραν αγωνιστικές αποφάσεις μετά από πρωτοβουλία της Πανσπουδαστικής ΚΣ) οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν στη 1:30 το μεσημέρι στα Προπύλαια κι από κει πορεύτηκαν (μέσω των οδών Πεσματζόγλου, Σταδίου, Βασ. Σοφίας) μέχρι τα γραφεία της ΕΕ, φωνάζοντας ασταμάτητα συνθήματα: «Ελλάδα, Κύπρος, Παλαιστίνη, Αμερικάνος δε θα μείνει», «Κυβέρνηση ΝΔ, υπάλληλοι του ΝΑΤΟ, η Κύπρος δεν είναι προτεκτοράτο», «Φονιάδες, ληστές, υποκριτές, είναι οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές».

Στο οδόστρωμα της Βασ. Σοφίας, μπροστά ακριβώς από τα γραφεία της ΕΕ, οι φοιτητές άπλωσαν μπογιές, πινέλα, χαρτόνια και δημιούργησαν μια συμβολική - για το πώς αλυσοδένει την Κύπρο ο ιμπεριαλισμός - κατασκευή. Εφτιαξαν το χάρτη της Κύπρου, διχασμένο στα δυο, με δυο διαφορετικά χρώματα, όπως τον θέλει το σχέδιο Ανάν και τον έδεσαν με αλυσίδες από τις σημαίες των ΗΠΑ, της Βρετανίας, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Το σχέδιο ΑΝΑΝ «νομιμοποιεί την κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού και την οριστική διχοτόμηση της Κύπρου. Ταυτόχρονα διαμορφώνει ένα κράτος προτεκτοράτο των ΗΠΑ και της ΕΕ, καθώς οι ιμπεριαλιστές θα κάνουν κουμάντο στο νησί», τονίζει το ψήφισμα των φοιτητικών συλλόγων που διαβάστηκε στη συγκέντρωση έξω από τα γραφεία της ΕΕ. Το ψήφισμα επισημαίνει επίσης τις ευθύνες των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων που ωραιοποίησαν το σχέδιο και καταλήγει: «Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνά ο κυπριακός λαός, η έμπρακτη συμπαράστασή μας σε αυτόν περνά από την καταδίκη του ιμπεριαλιστικού αυτού σχεδίου αλλά και στον αγώνα μας για τη μοναδική δίκαιη και βιώσιμη λύση για το Κυπριακό που δεν είναι άλλη από τη δημιουργία Κύπρου Ενιαίας ανεξάρτητης χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, ομόσπονδη, δικοινοτική, διζωνική, κοινή πατρίδα Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων, χωρίς ξένους εγγυητές και "προστάτες"».

Φοιτητικές συγκεντρώσεις έγιναν επίσης χτες το απόγευμα στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου συμμετείχαν μέλη και φίλοι της Πανσπουδαστικής και Κύπριοι σπουδαστές καθώς επίσης, στο Ρέθυμνο και στα Χανιά.

«Παρά προστάτας νάχωμεν»

«Μικρός λαός και πολεμά δίχως σπαθιά και βόλια» Γ. Ρίτσος: «Ρωμιοσύνη».

Τούτες τις μέρες έντονα θυμάμαι τον καθηγητή μου τον φιλόλογο. Εκείνο τον δάσκαλο που μια μέρα είπε: Κλείστε τα βιβλία. Θα διαβάσουμε ποίηση... Κι ήταν έξω χαρά θεού. Με τον έρωτα νάχει πιάσει χορό με τον ξανθόν Απρίλη. Λοιπόν, θα μιλήσουμε σήμερα για δύο ποιητές, που διαφέρουν και στο στίχο και στον τόνο. Θα διαβάσουμε δυο ποιήματα και θα στοχαστούμε φωναχτά.

Ακούστε τον Κάλβο: «Της θαλάσσης καλήτερα/ φουσκωμένα τα κύματα/ 'να πνίξουν την πατρίδα μου/ ωσάν απελπισμένην,/ έρημον βάρκα/(...) Καλήτερα, καλήτερα/ διασκορπισμένοι οι Ελληνες/ να τρέχωσι τον κόσμον,/ με εξαπλωμένην χείρα/ ψωμοζητούντες/. Παρά προστάτας νάχωμεν».

Διάβαζε ο καθηγητής μας τη δεκάτη ωδή του Κάλβου, που την τιτλοφορούσε «Αι ευχαί». Φωνή καθαρή. Αρθρωση τέλεια. Τόνος βροντερός.

Φούσκωσε και το δικό μου στήθος με κείνο το «Παρά προστάτας νάχωμεν». Συνταράχτηκα με το «και αν ο Θεός και τ' άρματα/ μας λείψωσι, καλήτερα/ πάλιν να χρεμετήσωσι/ τον Κυθαιρώνα Τούρκων/ άγριαι φοράδες./ Παρά...». Κι αυτό γιατί «... όσον είναι/ τυφλή και σκληροτέρα/ η Τυραννίς, τοσούτον/ ταχυτέρως ανοίγονται/ σωτήριοι θύραι».

Τέλειωσε την ανάγνωση. Στην τάξη είχε κάνει κατοχή η ησυχία. Πρώτη φορά ακούσαμε Κάλβο, που τις ευχές του τις κλείνει με τούτο το στίχο: «Δε με θαμβώνει πάθος/ κανένα εγώ τη λύραν/ κτυπώ, και ολόρθος στέκομαι/ σιμά εις του μνήματός μου/ τ' ανοικτόν στόμα».

Αλαλοι μείναμε όλοι. Και οι καλοί και οι κακοί μαθητές. Και το περίεργο, όλων το στήθος ήταν φουσκωμένο. Ως το μεδούλι καταλάβαμε κείνο το «παρά προστάτας νάχωμεν». Γίναμε γενναίοι. Αρνητές των ισχυρών. Περήφανοι για την ευχή του ποιητή, που την κάναμε δική μας, μ' όσα στη συνέχεια είπε ο καθηγητής. Καταλάβαμε, έτσι, τη διωγμένη απ' τους ισχυρούς Επανάσταση του 1821. Μισήσαμε τους πολιτικούς, που προστρέχουν στην προστασία. Συνειδητοποιήσαμε τον κολοβό πολιτικό βίο της πατρίδας μας. Ορκιστήκαμε να μην έχουμε προστάτες.

Η ώρα πέρασε. Το κουδούνι σήμανε διάλειμμα. Εμείς όμως στην αίθουσα. Η ποίηση δεν έχει ωράριο. Ο καθηγητής συνέχισε διαβάζοντας Καβάφη. Προσέχτε, είπε, την ομοιότητα, όχι στη φόρμα, στην ουσία, κι άρχισε να διαβάζει τις «Θερμοπύλες».

«Τιμή σ' εκείνους όπου στη ζωή των/ ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες./ Ποτέ από το χρέος μη κινούντες (...) Και περισσότερη τιμή τους πρέπει/ όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν) πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,/ κι οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε».

Ιδού, είπε ο καθηγητής, το χρέος των ελεύθερων ανθρώπων. Των ανθρώπων που αποδιώχνουν τους προστάτες και φυλάττουν Θερμοπύλες, ακόμη κι αν ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος...

Μακαρίζω την τύχη μου, που είχα τέτοιον καθηγητή. Που μ' έμαθε να διαβάζω και να καταλαβαίνω τον Κάλβο, τον Καβάφη, τους ποιητές. Μακαρίζω εκείνη την τύχη μου τούτες τις μέρες, που καταλαβαίνω ότι οι αστικές πολιτικές δυνάμεις της χώρας μου επιζητούν την προστασία. Αν δεν τον συναντούσα, μπορεί και να μην κατανοούσα το «σχέδιο Ανάν», για την Κύπρο. Μπορεί να μην ήμουν ούτε «εις μικρόν γενναίος».

Το θέμα, βέβαια, δεν είμαι εγώ. Το ζήτημα που εξεγείρει, τούτες τις μέρες, είναι η αδιαντροπιά. Απροσχημάτιστα επεμβαίνουν και πιέζουν, κράτη και υπάλληλοί τους. Προσφέρουν και προστασία σ' ένα μικρό λαό, που «πολεμά δίχως σπαθιά και βόλια». Ο τύπος, έντυπος και ηλεκτρονικός, καθαρά μιλάει για τις πιέσεις και δεν ξεσηκώνεται να εκσφενδονίσει το λόγο του ποιητή, στα μεγαλόσχημα κεφάλια τους. Ολο γράφουν και λένε, τι καταστροφή θα φέρει το «ΟΧΙ». Λες και δεν ξέρουμε τη δύναμή του, από τότε που ο λαός μας το βροντοφώναξε στο Μουσολίνι.

Αχ, γιατί μου ματώνουν την άνοιξη; Ανοιξη βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία. Ανοιξη το Ιράκ. Ανοιξη και με το Κυπριακό. Δεν καταλαβαίνουν ότι η άνοιξη, τελικά, δε δολοφονείται; Δε διδάχτηκαν τίποτε από την ιστορία, που λέει ότι κραταιές δυνάμεις χάθηκαν και μένει μόνον ο λαός, που ολόρθος στέκεται σιμά στου μνήματός του τ' ανοικτό στόμα, βροντοφωνάζοντας «Παρά προστάτας νάχωμεν», από το χρέος του μη κινώντας και στην περίπτωση που ο Εφιάλτης θα φανεί και «οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε».

Τι έγιναν, αλήθεια, οι Μήδοι;

Ιορδάνης Α. ΠΡΟΥΣΑΝΙΔΗΣ

Ανακοίνωση των Οικολόγων Εναλλακτικών

«Το μοντέλο του κυπριακού προτεκτοράτου οι ιμπεριαλιστές θα επιχειρήσουν να το εφαρμόσουν αύριο και σε άλλα μέρη του πλανήτη. Μόνον οι λαοί μπορούν να τους χαλάσουν τα σχέδια. Αυτό δείχνει σήμερα η ηρωική αντίσταση του ιρακινού και του παλαιστινιακού λαού. Αυτό θα δείξει και αύριο (σσ σήμερα) το ΟΧΙ, που δε θα είναι μόνο βροντερό, αλλά ταυτόχρονα θα είναι και λαϊκό, αντιιμπεριαλιστικό, διεθνιστικό, αντιπολεμικό, που θα δείχνει τη διέξοδο προς μια επανενωμένη, ενιαία, απελευθερωμένη και ανεξάρτητη Κύπρο, όπου και οι δύο κοινότητες θα έχουν κατοχυρωμένα και ίσα πολιτικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα». Τα παραπάνω τονίζονται στην απόφαση της Πολιτικής Εκτελεστικής Γραμματείας των Οικολόγων Εναλλακτικών, σχετικά με το «σχέδιο Ανάν», στην οποία σημειώνεται πως ο ΓΓ του ΟΗΕ, αλλά και ο Οργανισμός «δεν εμπνέουν πια καμιά εμπιστοσύνη στους λαούς», καταγγέλλονται οι εκβιασμοί του κυπριακού λαού, καθώς και όλες οι πτυχές του «σχεδίου Ανάν» που δημιουργεί ένα κράτος - υβρίδιο και νομιμοποιεί την εισβολή και κατοχή.