****

Κάπως έτσι ξετυλίγεται μπροστά μας η υπόθεση Οτσαλάν και βρισκόμαστε ακριβώς στο στάδιο όπου εκείνοι που χειρίζονται την κυβερνητική εξουσία, από τη μια, προσπαθούν να "σκεπάσουν τη γύμνια τους", από την άλλη, ψάχνουν να βρουν τα μελλοντικά άλλοθι, για να φέρουν τη μαζική αγανάκτηση στο δικό τους λογαριασμό και ίσως, γιατί όχι, να την προσανατολίσουν και σε μελλοντικά δικά τους κέρδη.

Οταν, με διάφορες προσχηματικές κινήσεις και χειρισμούς, προετοίμαζαν την παράδοση του Κούρδου ηγέτη, δε μέτρησαν καλά την αντίδραση της κοινής γνώμης. Πίστεψαν ότι για άλλη μια φορά θα την έβγαζαν "καθαρή", με περιορισμένες ίσως διαμαρτυρίες κάποιων μαζικών φορέων, ή κάποιων Κούρδων πολιτικών προσφύγων, ή το πολύ - πολύ με κάποιες καταγγελίες από το Κομμουνιστικό Κόμμα... Ετσι εξηγείται, τόσο η προχειρότητα της επιχείρησης, όσο και "τα πολλά ίχνη", που άφησαν μάλλον απερίσκεπτα. Τώρα, κατόπιν εορτής, όλες τους οι κινήσεις είναι, από τη μια, "να μαζέψουν καλούμπα", από την άλλη, να δουν, αν μπορούν, όχι μόνο να μη χάσουν, αλλά και να ωφεληθούν.

*****

Αυτή τη φορά, δεν πρέπει να τους αφήσουμε να γλιτώσουν, γιατί τότε θα ήταν σαν να παραδεχόμαστε τα καινούρια συντηρητικότερα σημεία αναφοράς, που έχουν στα σκαριά... Το ξεπούλημα της υπόθεσης Οτσαλάν ήταν "ο κόμπος που σκάλωσε η χτένα...". Δε μας πρέπει σαν λαός να παριστάνουμε πως δε βλέπουμε τους άλλους "κόμπους", που προηγούνται ή ακολουθούν. Φτάνει ένα καλό "χτένισμα" και αυτόματα η αληθινή πραγματικότητα θα αντανακλαστεί στη συνείδηση.

Για παράδειγμα, όσο και αν είναι καραμπινάτο ξεπούλημα η υπόθεση Οτσαλάν, άλλο τόσο είναι, όχι μόνο το κλείσιμο των ματιών και των αυτιών, αλλά και η ενεργός συμμετοχή στην άσκηση της αμερικάνικης τρομοκρατίας στο Κοσσυφοπέδιο. Θίγεται το φιλότιμό μας σαν λαός, που από δικά μας χέρια ο Οτσαλάν βρίσκεται στα χέρια των Τούρκων και είναι δυνατόν να μη θίγεται, όταν ολόκληρος στρατός των Αμερικάνων "Ράμπο" κάνει απόβαση στα ελληνικά λιμάνια για να εξορμήσει και με τη δική μας συμμετοχή σε μια γειτονική μας χώρα;

Ο βωμός που κάηκε ο Κούρδος ηγέτης βρίσκεται στο "ναό" της υποταγής και του συμβιβασμού και εκεί έχουμε παρακολουθήσει να καίγονται πολλά θύματα. Μήπως σε τούτο το βωμό δημόσια και καθημερινά δεν καίγονται όλα τα όνειρα του ελληνικού λαού, προκειμένου να "φυσήξει ούριος άνεμος" προς την ΟΝΕ; Πρόσφατα, δεν παρακολουθήσαμε όλοι, στο φως της ημέρας, να πετιούνται στις "φλόγες" τα όνειρα των αγώνων των παιδιών μας για μια καλύτερη παιδεία; Αυτό δεν είναι ξεπούλημα; Αλλο πράγμα, αν τα συγκεκριμένα όνειρα αναγεννώνται και από την τέφρα...

Δεν είναι ξεπούλημα και έγκλημα οι "νίκες και θρίαμβοι" σε κάθε διεκδίκηση του λαϊκού κινήματος; Για ποιον κάνουν αυτές τις "νίκες" οι κυβερνώντες; Γενικά και αόριστα για "τον τόπο", όπως ισχυρίζονται, ή για να ταπεινώνουν τους εργαζόμενους, κάνοντας το χατίρι στο μεγάλο κεφάλαιο;

****

Οχι μόνο το φιλότιμο, αλλά και το συμφέρον του ελληνικού λαού υπαγορεύει το μαζικό αγώνα για την απαλλαγή από αυτήν την κυβέρνηση και την πολιτική της. Φτάνουν τα άλλοθι. Καιρός για την πραγματικότητα...

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Κάπως έτσι ξετυλίγεται μπροστά μας η υπόθεση Οτσαλάν και βρισκόμαστε ακριβώς στο στάδιο όπου εκείνοι που χειρίζονται την κυβερνητική εξουσία, από τη μια, προσπαθούν να "σκεπάσουν τη γύμνια τους", από την άλλη, ψάχνουν να βρουν τα μελλοντικά άλλοθι, για να φέρουν τη μαζική αγανάκτηση στο δικό τους λογαριασμό και ίσως, γιατί όχι, να την προσανατολίσουν και σε μελλοντικά δικά τους κέρδη

- Από σήμερα αρχίζετε νέο κύκλο κινητοποιήσεων με στάσεις εργασίας και απεργίες. Πώς ακριβώς έχει το πρόγραμμα των κινητοποιήσεων;

- Αρχή γίνεται από σήμερα με τη στάση εργασίας, από τη 1 - 5 μ.μ., συνεχίζουμε αύριο με 24ωρη απεργία, ακολουθεί μεθαύριο νέα 4ωρη στάση εργασίας τις ίδιες ώρες και στις 2 Μάρτη ξανά 24ωρη απεργία. Οι κινητοποιήσεις αυτές γίνονται με ομόφωνες αποφάσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων και της Ενωσης Εργαζομένων ΗΣΑΠ.

- Γιατί αποφασίσατε αυτές τις κινητοποιήσεις;

- Μετά από την ψήφιση του νόμου 2669/98, που μας καταργεί όλα τα κεκτημένα δικαιώματα, που είχαμε εδώ και πάνω από 50 χρόνια, κυβέρνηση και διοίκηση των ΗΣΑΠ προχωρούν στην υλοποίησή του από τις 8 Μάρτη 1999. Είχαμε επαφές με τον διευθύνοντα σύμβουλο των ΗΣΑΠ, αλλά δεν καταλήξαμε πουθενά. Τα ΔΣ των Σωματείων επιδιώξαμε συνάντηση με τη διοίκηση της εταιρίας, χωρίς να υπάρξει αποτέλεσμα. Μας επαναλαμβάνουν συνεχώς ότι "πρέπει να εφαρμόσουν το νόμο". Εμείς δεν έχουμε άλλο δρόμο από το να αγωνιστούμε για να καταργήσουμε στην πράξη τον αντεργατικό και αντισυνταγματικό αυτό νόμο, ο οποίος μάς καταργεί την 5νθήμερη εργασία, κανονισμούς και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, επαναφέρει τις διακεκομμένες βάρδιες που τις είχαμε καταργήσει με τον αγώνα μας εδώ και 20 χρόνια, μειώνει την κανονική μας άδεια και καταργεί τις λεγόμενες "εξαιρέσιμες", δημιουργώντας έτσι άνιση μεταχείριση μέσα στον ίδιο χώρο, καθώς άλλοι κλάδοι εργαζομένων δικαιούνται 116 αναπαύσεις το χρόνο και άλλοι 104. Επί της ουσίας, στόχος της κυβέρνησης και της διοίκησης των ΗΣΑΠ είναι η εντατικοποίηση της εργασίας, με παράλληλη μείωση των αποδοχών μας. Είναι αυτό που το βαφτίζουν "αύξηση της παραγωγικότητας" και "μείωση των εξόδων"...

- Οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να αντιπαλέψουν αυτά τα μέτρα;

- Ολα αυτά μάς γυρνάνε χρόνια πίσω και δεν είμαστε διατεθειμένοι σε καμία περίπτωση να εκχωρήσουμε δικαιώματα και κατακτήσεις που κερδίσαμε με πολλούς και σκληρούς αγώνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι κινητοποιήσεις - όπως είπα και πριν - γίνονται με ομόφωνες αποφάσεις των ΔΣ των πρωτοβάθμιων σωματείων και της Ενωσης. Αύριο έχει προγραμματιστεί νέα συνεδρίαση των ΔΣ για περαιτέρω κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, εφόσον δε δοθεί λύση. Είμαστε αποφασισμένοι να μην επιτρέψουμε την εφαρμογή των αντεργατικών μέτρων τους από τις 8 Μάρτη. Πρέπει να σημειωθεί δε ότι παρά το γεγονός πως οι εργαζόμενοι των ΗΣΑΠ εδώ και πολύ καιρό δεν έχουν διεκδικήσει κάτι, ξαφνικά βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια ολομέτωπη επίθεση. Επιδιώκουν να μας ισοπεδώσουν να μας αφαιρέσουν κατακτήσεις, κάποιες από τις οποίες ισχύουν εδώ 100 και χρόνια. Γι' αυτό η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις αναμένεται να είναι καθολική.

- Αυτού του είδους τα προβλήματα αφορούν και τους εργαζόμενους στους άλλους φορείς των συγκοινωνιών. Γιατί οι αντιδράσεις δεν είναι κοινές;

- Οντως, τα προβλήματα είναι γενικότερα και δεν αφορούν μόνο εμάς και τους άλλους συναδέλφους μας στις αστικές συγκοινωνίες, αλλά και συνολικά τους υπόλοιπους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ. Και για το λόγο αυτό επιβάλλεται η συγκρότηση ενός ευρύτερου μετώπου, για να μπορέσουμε να έχουν καλύτερο αποτέλεσμα οι αγώνες μας. Εμείς, η "Δημοκρατική Συνεργασία", στα πρωτοβάθμια σωματεία και τις Ομοσπονδίες δίνουμε τη μάχη προς αυτήν την κατεύθυνση. Ομως υπάρχουν δυνάμεις που δεν επιθυμούν τους συντονισμένους αγώνες. Γι' αυτό καλούμε όλους τους εργαζόμενους να πάρουν αυτήν την υπόθεση στα χέρια τους και να επιβάλουν τους κοινούς αγώνες, οι οποίοι μπορούν να ανατρέψουν αυτήν την αντεργατική πολιτική. Είναι ο μόνος δρόμος και γι' αυτόν το σκοπό εμείς δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις.

Ν. Κ.