Από πρόσφατη επίθεση στη Δαμασκό από αντικαθεστωτικούς

Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τις διατυπώσεις που χρησιμοποιήθηκαν στο τελικό ανακοινωθέν των χωρών - μελών του G8 στις 18/6, στο σημείο που αναφέρεται στη Συρία. Εκφράζεται η υποστήριξη όλων στην πραγματοποίηση το γρηγορότερο δυνατό της Διεθνούς Συνόδου που προωθούν από κοινού Ρωσία - ΗΠΑ με γνώμονα τη συμφωνία της Γενεύης, του Ιούνη του 2012, η οποία είναι τόσο γενικόλογη που βρίθει ερμηνειών. Σημειώνεται γενικόλογα ότι προωθείται λύση στην κατεύθυνση της υιοθέτησης μεταβατικής ηγεσίας με εκτελεστικές εξουσίες, που θα προκύψει από αμοιβαία συμφωνία, με διατήρηση όλων των δημόσιων υπηρεσιών, του στρατού και γενικότερα του κρατικού μηχανισμού, προκειμένου να μην υπάρξουν τα παρατράγουδα της απόλυτης διάλυσης του κράτους σε άλλες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Επίσης, δεν αναφέρεται τίποτε για την ηγεσία Ασαντ και απλώς καλούνται οι δύο πλευρές να συμμετάσχουν με δεσμευτική δυνατότητα και να απομακρύνουν κάθε δύναμη που σχετίζεται με την «Αλ Κάιντα» αλλά και «κάθε μη κρατικό παράγοντα που συνδέεται με την τρομοκρατία». Οσο για τη «χημική» προπαγάνδα, που ανασύρθηκε μετά την ανακατάληψη του, στρατηγικής σημασίας, Κουσάιρ, από το συριακό στρατό και χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για εξοπλισμό των αντικαθεστωτικών, δεν αποδίδονται συγκεκριμένες ευθύνες.

Το συγκεκριμένο σημείο, όπως και η μη αναφορά στον Ασαντ, είναι τα σημεία εκείνα όπου εντοπίζεται η «επίτευξη ισορροπίας» ανάμεσα στις διαφορετικές θέσεις των δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και της Ρωσίας (και Κίνας). Η μη υιοθέτηση κανενός χρονοδιαγράμματος ως προς το πότε θα πραγματοποιηθεί η πολυσυζητημένη σύνοδος αποδεικνύει τα σαθρά θεμέλια της «ισορροπίας». Κατά τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, οι «συνομιλητές της Μόσχας» δεν μπορούν να εγγυηθούν τη συμμετοχή των αντικαθεστωτικών στις συζητήσεις, κατηγορώντας τους εμμέσως ότι φέρουν ευθύνη γι' αυτό γιατί τους υπόσχονται εξοπλισμό, αντί να τους πιέζουν για πολιτικές λύσεις, γι' αυτό και δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα.

Οι Σύροι αντικαθεστωτικοί διά της «Εθνικής Συριακής Συμμαχίας», που συστάθηκε υπό ιμπεριαλιστική πίεση, επιμένουν να θέτουν ως όρο την ύπαρξη δέσμευσης για αποχώρηση του Ασαντ από την εξουσία. Επίσης, πιέζουν, διά του λεγόμενου «Ελεύθερου Συριακού Στρατού», για χορήγηση βαρέων όπλων και για δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων.

Τα δύο αυτά αιτήματα έθεσαν, εκ νέου, στους λεγόμενους «Φίλους της Συρίας», που επρόκειτο να συνεδριάσουν το Σάββατο στην Ντόχα του Κατάρ, της πετρελαιομοναρχίας που βρίσκεται πίσω από το μεγαλύτερο τμήμα χρηματοδότησης και υποστήριξης των αντικαθεστωτικών και κυρίως των πιο ακραίων στοιχείων μεταξύ αυτών. Στην Ντόχα, θα συμμετείχαν αξιωματούχοι από Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ, Γερμανία, Ιταλία, Ιορδανία, Σ. Αραβία, Κατάρ, ΗΑΕ, Τουρκία και Αίγυπτο.

Οι Βρετανία, Γαλλία και ΗΠΑ έχουν πλέον ταχθεί ανοιχτά υπέρ του εξοπλισμού των αντικαθεστωτικών. Ο Μπαράκ Ομπάμα, στις πλέον πρόσφατες συνεντεύξεις του, αναφέρθηκε στην «ενίσχυση» των αντικαθεστωτικών. Το ζήτημα της αμερικανικής άμεσης εμπλοκής στις συγκρούσεις στη Συρία συζητήθηκε σε συσκέψεις στο Λευκό Οίκο, όπου ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Τζον Κέρι, τάχθηκε υπέρ της ανάληψης δράσης είτε με ζώνη απαγόρευσης πτήσεων είτε με βομβαρδισμούς, ενώ ο αρχηγός ΓΕΣ, στρατηγός Ντέμπσεϊ, έχει ενστάσεις ότι αυτά τα σχέδια είναι επικίνδυνα τόσο επιχειρησιακά όσο και γεωστρατηγικά.

Η σύνοδος των «Φίλων της Συρίας» είναι απίθανο να καταλήξει σε σαφή απόφαση ενεργότερης στρατιωτικής εμπλοκής. Το κλίμα στην ευρύτερη περιοχή είναι ήδη εξαιρετικά επικίνδυνο. Στην Ιορδανία βρίσκονται σε εξέλιξη ευρεία γυμνάσια του ιορδανικού με τον αμερικανικό στρατό, όπου συμμετέχουν μαχητικά, ελικόπτερα, τεθωρακισμένα και εκατοντάδες στρατιώτες. Τα γυμνάσια είναι «προσομοίωση σχεδίων άμυνας της χώρας σε περίπτωση επίθεσης ή εισβολής ενόπλων».

Μετά την ολοκλήρωση των ασκήσεων, οι ΗΠΑ θα «αφήσουν για κάποιο χρονικό διάστημα στην Ιορδανία» ορισμένες συστοιχίες «Πάτριοτ» που μετέφεραν εκεί για τις ασκήσεις καθώς και αρκετά F16. Σε διαρκή επιφυλακή βρίσκεται ο ισραηλινός στρατός, στα κατεχόμενα συριακά υψώματα Γκολάν. Συστοιχίες «Πάτριοτ» παραμένουν στη μεθόριο της Τουρκίας ενώ στην Ανατολική Μεσόγειο περιπολούν ρωσικά στρατιωτικά πλοία.

Η πλέον ανησυχητική εξέλιξη, πάντως, φαίνεται να είναι η ολοένα μεγαλύτερη πολιτική αστάθεια στην οποία βυθίζεται ο Λίβανος λόγω της διαίρεσης του πληθυσμού, με γνώμονα τις σεχταριστικές διαφορές που χρόνια καλλιεργούν οι ιμπεριαλιστές για να μπορούν να επεμβαίνουν. Εν ολίγοις, οι συγκρούσεις στη Συρία έχουν, ήδη, γίνει μέρος της πολιτικής σκηνής του Λιβάνου και η περαιτέρω κλιμάκωση με απρόβλεπτες συνέπειες δεν θεωρείται απίθανη.

Ανησυχία προκαλούν και οι πληροφορίες ότι ολοένα περισσότεροι ένοπλοι, μοιρασμένοι σε πολιτοφυλακές με γνώμονα τα θρησκευτικά δόγματα, λαμβάνουν ενεργά μέρος στις συγκρούσεις επί συριακού εδάφους προερχόμενοι από το Ιράκ. Η ιρακινή ηγεσία, που έχει ήδη κατηγορηθεί από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ότι λόγω των στενών της σχέσεων με το Ιράν «διευκολύνει» το συριακό καθεστώς, έχει πολλάκις εκφράσει ανησυχία για το ενδεχόμενο αναζωπύρωσης των εσωτερικών του διαδογματικών συγκρούσεων λόγω των εξελίξεων στη Συρία, με αφορμή και το πρόσφατο αιματηρό μπαράζ επιθέσεων.

Το πολυεπίπεδο αυτό παζλ θα εξετάσουν, πάλι, στις 25 Ιούνη, εκπρόσωποι της Ρωσίας, των ΗΠΑ και ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ, Λακχντάρ Μπραχίμι, που θα συναντηθούν με αντικείμενο την προετοιμασία της Διεθνούς Συνόδου.

Η εκλογική αναμέτρηση, στην οποία συμμετέχουν υποψήφιοι από 66 κόμματα, γίνεται κυρίως ανάμεσα σε δύο μεγάλους εκλογικούς συνασπισμούς που έχουν επί της ουσίας πολιτικές διαφορές σε ζητήματα τακτικής και όχι στρατηγικής αφού εκπροσωπούν τα συμφέροντα μερίδων του κεφαλαίου.

Από τη μια είναι η λεγόμενη «Συμμαχία για μία Ευρωπαϊκή Αλβανία» με επικεφαλής το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Εντι Ράμα, που απαρτίζεται από 37 κόμματα μεταξύ αυτών και το Κόμμα Ενωσης Δημοκρατικών Δικαιωμάτων (ΚΕΑΔ) της ελληνικής μειονότητας . Απο την άλλη είναι η κεντροδεξιά «Συμμαχία για την Απασχόληση, την Ευημερία και την Ενταξη» με επικεφαλής το Δημοκρατικό Κόμμα του απερχόμενου πρωθυπουργού Σαλί Μπερίσα. Απαρτίζεται από 25 κόμματα, μεταξύ των οποίων τον νέο κόμμα της ελληνικής μειονότητας Κόμμα Ελλήνων (ΕΕΜΜ). Είχε ως κεντρικό άξονα της προεκλογικής εκστρατείας την κατασκευή μεγάλων έργων οδοποιίας και άλλων έργων υποδομής, ενώ προβάλλεται ως ικανότερος διαχειριστής και διεκδικητής της ένταξης της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Πέρα από τους δύο μεγάλους εκλογικούς συνασπισμούς, συμμετέχουν το νεοσύστατο Νέο Δημοκρατικό Πνεύμα (FRD) του πρώην προέδρου της χώρας Μπαμίρ Τόπι και η εθνικιστική Κόκκινη και Μαύρη Συμμαχία (AK) του Κρέσνικ Σπαχίου.

Από τα πιο θερμά ζητήματα της προεκλογικής εκστρατείας ήταν μεταξύ άλλων η αντιμετώπιση της φτώχειας και της υψηλής ανεργίας που πλήττει ιδιαίτερα τους νέους, αλλά και η σύνθεση της Εκλογικής Επιτροπής η οποία έχει την εποπτεία της διεξαγωγής των εκλογών της 23ης Ιούνη. Η Εκλογική Επιτροπή, που κανονικά είναι επταμελής, αυτή τη φορά είναι μισή αφού απαρτίζεται μόνον από τους τέσσερις εκπροσώπους της κυβέρνησης εξαιτίας αντιδράσεων της αντιπολίτευσης σχετικά με τα κριτήρια σύνθεσής της. Η μετεκλογική ένταση θεωρείται βέβαιη. Επικρίσεις για το ζήτημα της Εκλογικής Επιτροπής έγιναν από την επικεφαλής της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική και Ασφάλεια Κάθριν Αστον που ζήτησε «διεξαγωγή εκλογών σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά κριτήρια» και από τον Αμερικανό πρέσβη στα Τίρανα, Αλεξάντερ Αρβίζου, που επίσης απαίτησε να μην επαναληφθούν τα φαινόμενα βίας ή εξαγοράς ψηφοφόρων (που έχουν παρατηρηθεί σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις της τελευταίας 20ετίας).

Οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις δίνουν προβάδισμα στο συνασπισμό των Σοσιαλιστών με 50% έναντι του συνασπισμού των Δημοκρατικών του Μπερίσα (43%).