ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 22 Απρίλη 2009
Σελ. /28
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ
Απόφαση - βόμβα για το χρόνο εργασίας

Με απροκάλυπτο τρόπο νομιμοποιεί τις αξιώσεις του κεφαλαίου για το σπάσιμο του χρόνου εργασίας σε «ενεργό» και «ανενεργό»

Με μια απόφαση - βόμβα, ο Αρειος Πάγος έρχεται να νομιμοποιήσει τις πιο αντιδραστικές αξιώσεις του κεφαλαίου σχετικά με το χρόνο εργασίας, ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο για την ντε φάκτο εφαρμογή όσων έχουν ήδη αποφασιστεί στην ΕΕ και τώρα παίρνουν τη μορφή οδηγίας. Η απόφαση αφορά στα μισθολογικά και άλλα δικαιώματα που μπορεί να απολαμβάνει ένας εργαζόμενος ο οποίος βρίσκεται στην υπηρεσία του εργοδότη του, αλλά, σύμφωνα με τον Αρειο Πάγο, «δεν υποχρεούται να έχει σε εγρήγορση τις σωματικές ή πνευματικές του δυνάμεις, ενώ έχει τη δυνατότητα να κοιμάται ή να βρίσκεται έξω από τον τόπο εργασίας».

Ο Αρειος Πάγος αποφάνθηκε ότι ένας εργαζόμενος με το παραπάνω καθεστώς απασχόλησης δε δικαιούται την πληρωμή υπερωριών και της προσαύξησης της κυριακάτικης αργίας. Επί της ουσίας, η δικαστική απόφαση χωρίζει το χρόνο της εφημερίας (εργασίας) σε «ενεργό» και «ανενεργό», απαλλάσσοντας τον εργοδότη από την υποχρέωση να καταβάλει στον εργαζόμενο όλα τα προβλεπόμενα για όσο χρόνο τον απασχολεί.

Η συγκεκριμένη υπόθεση αφορούσε σε ένα φύλακα που εργαζόταν σε παροπλισμένο πλοίο στην Ελευσίνα. Ο φύλακας ήταν υποχρεωμένος να βρίσκεται στο πλοίο εναλλάξ (βάρδιες) με έναν ακόμα συνάδελφό του. Μεταξύ των καθηκόντων του ήταν να περιφέρεται στα εξωτερικά μέρη του πλοίου, προκειμένου να ελέγχει την ασφαλή πρόσδεση του πλοίου, να φροντίζει τη διαρκή λειτουργία των φώτων αγκυροβολίας και να ελέγχει κάθε εβδομάδα τα βυθίσματα του πλοίου.

Απαράδεκτοι διαχωρισμοί

Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου (10/2009), ερμηνεύοντας την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία, απέρριψε την αίτηση του φύλακα που διεκδικούσε διαφορές αποδοχών από τον εργοδότη του (υπερωρίες, προσαυξήσεις από νυκτερινή εργασία και εργασία Κυριακών).

Για να καταλήξει σε αυτή την απόφαση, ο Αρειος Πάγος εκτίμησε ότι οι εργαζόμενοι με «απλή ετοιμότητα εργασίας» (!), δηλαδή αυτοί που κατά το ωράριό τους «δε διατηρούν σε εγρήγορση τις σωματικές και πνευματικές τους δυνάμεις» δε δικαιούνται όσα προβλέπει η εργατική νομοθεσία για τους άλλους συναδέλφους τους που βρίσκονται σε «γνήσια ετοιμότητα εργασίας».

Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, η ετοιμότητα για εργασία διακρίνεται σε δύο κατηγορίες. «Η πρώτη είναι η "γνήσια ετοιμότητα εργασίας" και οι μισθωτοί οφείλουν να βρίσκονται σε ορισμένο τόπο που καθορίζεται από τον εργοδότη και για προκαθορισμένο χρονικό διάστημα, διατηρώντας τις σωματικές και πνευματικές τους δυνάμεις σε εντάσεις προκειμένου να μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους μόλις παραστεί ανάγκη. Στην περίπτωση αυτή - σημειώνει ο Αρειος Πάγος - έχουν εφαρμογή όλες οι διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας και υπάρχει πλήρης απασχόληση των εργαζομένων, καθώς υφίσταται εγρήγορση των δυνάμεων των μισθωτών».

«Δεύτερη κατηγορία - συνεχίζει η απόφαση - είναι η "απλή ετοιμότητα" ή όπως αλλιώς λέγεται η "ετοιμότητα κλήσης ή μη γνήσια ετοιμότητα", κατά την οποία ο μισθωτής δεν υποχρεούται να έχει σε εγρήγορση τις σωματικές ή πνευματικές του δυνάμεις, ενώ έχει τη δυνατότητα να κοιμάται ή να βρίσκεται έξω από τον τόπο εργασίας. Στις περιπτώσεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας που αφορούν τα ελάχιστα όρια αμοιβής και τις προσαυξήσεις για παροχή νυκτερινής ή υπερωριακής εργασίας και εργασία κατά τις Κυριακές»!

Πρόκληση με προηγούμενο

Η απόφαση του Αρείου Πάγου επί της ουσίας περιγράφει τον «ενεργό» και «ανενεργό» χρόνο της εφημερίας, με το δεύτερο να μη θεωρείται εργάσιμος χρόνος και άρα να μην πληρώνεται. Δηλαδή, ο συγκεκριμένος φύλακας ήταν υποχρεωμένος κατά τη διάρκεια της 12ωρης βάρδιάς του να βρίσκεται σε ετοιμότητα για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον εργοδότη. Το Ανώτατο Δικαστήριο όμως αποφάνθηκε πως παρά το γεγονός ότι ο εργοδότης τον δέσμευε για το δωδεκάωρο της βάρδιάς του ακόμα και τις Κυριακές, αυτό δε θεωρούνταν εργάσιμος χρόνος, αφού ο εργαζόμενος «δε διατηρούσε σε εγρήγορση τις σωματικές και πνευματικές τους δυνάμεις»!

Ακόμα πιο προκλητική ήταν η απόφαση του Εφετείου Αθηνών για την ίδια υπόθεση. Το δικαστήριο έκρινε ότι ο εργαζόμενος δεν δικαιούνταν τις νόμιμες προσαυξήσεις, αφού «ο φύλακας είχε τη δυνατότητα να κοιμάται στην καμπίνα του μετά τους σχετικούς ελέγχους, χωρίς να απαιτείται ολονύκτια εγρήγορση των σωματικών και πνευματικών του δυνάμεων».

Δηλαδή με απροκάλυπτο τρόπο το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι εργάσιμος χρόνος είναι μόνο αυτός κατά τον οποίο ο εργαζόμενος προσφέρει τις υπηρεσίες για τις οποίες προσλήφθηκε. Αυτή την αντιδραστική απόφαση επικύρωσε και ο Αρειος Πάγος, σε μια περίοδο που στην ΕΕ συνεχίζονται και ολοκληρώνονται οι διαβουλεύσεις για την οριστική μορφή της οδηγίας που θα καθιερώσει με τον πιο επίσημο τρόπο το διαχωρισμό του χρόνου εργασίας σε «ενεργό» και «ανενεργό».

«ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΣΦΑΓΕΙΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ»
Μπλόκαραν τις πύλες οι εργάτες

Στο κενό έπεσαν οι δικαστικές διώξεις και η τρομοκρατία

Αποφασισμένοι να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στην εργασία και στο μεροκάματο κόντρα στο όργιο τρομοκράτησης και ποινικοποίησης των αγώνων τους είναι οι εργαζόμενοι στα «Βιομηχανικά Σφαγεία Αγρινίου», οι οποίοι προχώρησαν χτες σε κατάληψη της επιχείρησης, με πρωτοβουλία του σωματείου τους. Από νωρίς το πρωί οι εργάτες συγκεντρώθηκαν στις πύλες της επιχείρησης και έστησαν αγωνιστικό «μπλόκο» στην εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία, που εκφράστηκε πρόσφατα με τις συλλήψεις συναδέλφων τους και την επιβολή ποινών φυλάκισης 4 μηνών με αναστολή σε 23 εργάτες προκειμένου να κάμψουν το δίκαιο αγώνα τους.

Μέσα και από αυτή την κινητοποίηση απάντησαν με αποφασιστικότητα στις αξιώσεις της εργοδοσίας να διαλέξουν ανάμεσα στις ατομικές συμβάσεις εργασίας ή την ανεργία. Με τη συμπαράσταση και ολόπλευρη στήριξη του Εργατικού Κέντρου Αγρινίου, που βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό τους, απαίτησαν την άμεση επαναπρόσληψή τους στην εργασία και την εφαρμογή των υφιστάμενων συλλογικών συμβάσεων.

Παρέλυσε το Νοσοκομείο Ρόδου

Σε παράλυση βρίσκεται το Νοσοκομείο Ρόδου μετά την απόλυση 30 συμβασιούχων νοσηλευτών των οποίων οι συμβάσεις έληγαν κανονικά στις 30.5.2009. Σαν συνέπεια, οι λίστες αναμονής στα χειρουργεία φτάνουν μέχρι και τους τρεις μήνες καθώς είναι κλειστές οι τρεις απ' τις πέντε χειρουργικές αίθουσες. Ηδη είναι κενές και 270 οργανικές θέσεις νοσηλευτών και 50 γιατρών με βάση τον οργανισμό του παλιού νοσοκομείου - το οποίο μεταφέρθηκε στο νέο. Η Ψυχιατρική Κλινική κινδυνεύει να βάλει λουκέτο, μετά τη συνταξιοδότηση του μοναδικού γιατρού που τη λειτουργεί. Ακόμα και οι 50 συμβασιούχοι που απολύθηκαν είχαν προσληφθεί μέσω της Δημοτικής Επιχείρησης. Την περασμένη βδομάδα, και μετά από αναφορά δικηγόρου, ο εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ρόδου παράγγειλε τη διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας για τη διαπίστωση τυχόν ποινικών ευθυνών αρμοδίων του υπουργείου Υγείας, αλλά και προϊσταμένων υπηρεσιών του Γενικού Νοσοκομείου της Ρόδου για τη δυσμενή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει λόγω έλλειψης επαρκούς προσωπικού.

ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
Παράνομη κρίθηκε η απεργία

Εικοσιτετράωρη απεργία έκαναν χτες οι εργαζόμενοι στην Αγροτική Τράπεζα, για τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το Ταμείο Υγείας τους. Για άλλη μια φορά - η τρίτη - η διοίκηση της Τράπεζας τους έσυρε στα δικαστήρια, το οποίο έκρινε χτες το μεσημέρι ότι η απεργία τους είναι παράνομη.

Θέλει διασπασμένους τους εργαζόμενους

Στην αναπαραγωγή της ομηρίας των χιλιάδων εργαζομένων στις εργολαβίες καθαριότητας των δημόσιων νοσοκομείων συμβάλλει η επικίνδυνη λογική που αναπαράγει η «Αυγή» στο φύλλο της περασμένης Παρασκευής. Η εφημερίδα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επιτίθεται στο ΚΚΕ και στις ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις που ζητούν όλοι οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία, ανεξάρτητα από ειδικότητα και σχέση εργασίας, να ενταχθούν στο ίδιο πρωτοβάθμιο σωματείο. Αναρωτιέται ανάμεσα σε άλλα η «Αυγή»: «Γιατί το ΚΚΕ κάνει πώς δεν καταλαβαίνει ότι μια καθαρίστρια με εργολαβία δε μπορεί συνδικαλιστικά και νομικά να είναι μέλος του σωματείου των εργαζομένων ενός νοσοκομείου εάν μπορεί ο ιδιώτης εργοδότης της να την μετακινεί κατά το δοκούν μεταξύ νοσοκομείων και άλλων ιδιωτικών και δημόσιων ιδρυμάτων ή οργανισμών;».

Τι λέει η «Αυγή»; Η ομηρία και η εξάρτηση των καθαριστριών από τους εργολάβους των συνεργείων με ό,τι αυτό συνεπάγεται (πενιχροί μισθοί, ανασφάλιστη δουλειά, απλήρωτες υπερωρίες και μετακινήσεις από τον ένα χώρο δουλειάς στον άλλο) είναι δεδομένη. Και αντί αυτό να πολλαπλασιάζει τους λόγους που επιβάλλουν τη συσπείρωση και την ενιαία πάλη όλων των εργαζόμενων, η «Αυγή» και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ανακαλύπτουν σε αυτή την εργασιακή ομηρία έναν ακόμα λόγο ώστε οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία να διατηρούν το σωματείο τους «απρόσβλητο» από τις καθαρίστριες και να μην αγωνίζονται σε κοινό μέτωπο για την κατάργηση του άθλιου καθεστώτος.

Ακόμα μια φορά η «Αυγή» επιχειρεί ανοιχτά να στηρίξει τη διάσπαση του αγώνα που ενωμένοι θα έπρεπε να δίνουν όλοι οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία, πέρα και ανεξάρτητα από τη σχέση με την οποία ο καθένας απασχολείται, για μια αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες. Κάτι που προϋποθέτει καταρχήν τη μόνιμη και σταθερή εργασία όλων. Σ' αυτή την κατεύθυνση είναι άλλωστε απαραίτητος και ο ενιαίος αγώνας όλων των εργαζομένων, με μορφές οργάνωσης που κάθε φορά θα εξυπηρετούν την ανάπτυξη της πάλης με πλαίσιο και προσανατολισμό που θα υπηρετεί το πραγματικό συμφέρον των εργαζομένων.

Αυτό αναδεικνύει η πείρα των εργαζομένων. Και επειδή στο σχετικό της άρθρο η «Αυγή» κλίνει σε όλες τις πτώσεις τις λέξεις «νόμιμο», της θυμίζουμε ότι η ανυπακοή στην αντεργατική νομιμότητα ήταν αυτή που επέφερε τις όποιες κατακτήσεις στους εργαζόμενους. Οπως έγινε και πριν από χρόνια στον «Ευαγγελισμό», όπου ο ενιαίος αγώνας απέτρεψε τις απολύσεις που σχεδίαζε η εργολάβος «ΑΡΙΑΔΝΗ», δείχνοντας το μόνο δρόμο που έχουν συμφέρον να ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι.


Α. Μ.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ