- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Παπαγεωργίου Βασίλης |
Και δε λέμε, έτσι έχει το τυπικό μέρος της υπόθεσης. Αυτά προβλέπει ο κανονισμός της Βουλής. Υπάρχει, όμως και η ουσία. Υπάρχει ο πόλεμος. Υπάρχει η εμπλοκή της χώρας μας σ' αυτόν, με την παροχή διαφόρων διευκολύνσεων στους εισβολείς. Υπάρχουν οι εκατοντάδες χιλιάδες των Ελλήνων διαδηλωτών. Υπάρχει το απαράγραπτο δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση ταυτόχρονα της Βουλής και των κομμάτων, να τοποθετηθούν στα όσα πολύ σοβαρά συμβαίνουν. Υπάρχει... Υπάρχει... Ολ' αυτά δεν παίρνονται υπόψη; Και δεν απευθύνουμε το ερώτημα στον κ. Κακλαμάνη. Κυρίως, το απευθύνουμε στην κυβέρνηση και την ηγεσία της ΝΔ, που έχουν και τυπικά το δικαίωμα πρόκλησης της σχετικής συζήτησης. Τόσο έχουν σε υπόληψη το «ναό της δημοκρατίας», όπως αρέσκονται συνήθως να λένε;
«Βλέπω δύσκολα πως θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε την παροχή των διευκολύνσεών μας στους Αμερικανούς. Αυτό θα ήταν κάτι το απόλυτα αντιφατικό προς τις αντιλήψεις μας. Εάν οι ίδιοι οι Αμερικανοί αποφάσιζαν να τοποθετηθούν εκτός διεθνούς δικαίου, δεν υπάρχει κανένας λόγος για μας να είμαστε συνένοχοί τους». Αυτά δήλωνε, πριν μερικές μέρες, ο φιλελεύθερος αντιπρόεδρος της βελγικής κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών αυτής της χώρας, Λουί Μισέλ.
Τελικά, βέβαια, η βελγική κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει το «απόλυτα αντιφατικό προς τις αντιλήψεις» της. Αποφάσισε να γίνει συνένοχος των ΗΠΑ στον εγκληματικό πόλεμο και στην ωμή παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Ισως, πήρε «γραμμή» από τη στάση της Ελληνικής Προεδρίας στην ΕΕ...
Ορισμένοι - ανάμεσά τους και ο Κ. Σημίτης - επιχειρούν να μειώσουν τον άδικο, εγκληματικό και απάνθρωπο χαρακτήρα του νέου πολέμου, προβλέποντας ή ευχόμενοι τη σύντομη χρονικά διάρκειά του. Κάποιοι άλλοι, αναλίσκονται σε περιγραφές των «έξυπνων» και γι' αυτό φιλεύσπλαχνων αμερικανικών βομβών και ορισμένοι δεν ντρέπονται, να σημειώνουν την ιδιαίτερη ευαισθησία των αμερικανικών επιτελείων, έναντι των αμάχων και των υποδομών, ακόμη και των πολιτιστικών μνημείων, αναμασώντας τα όσα διοχετεύουν τα επιτελεία του «ψυχολογικού πολέμου» του αμερικανικού Πενταγώνου.
Προφανώς, οι προαναφερόμενοι δεν μπορούν ή δε θέλουν να καταλάβουν τι σημαίνει ένας πόλεμος. Δε θέλουν να καταλάβουν, επίσης, τι σημαίνει ο συγκεκριμένος πόλεμος για το μέχρι σήμερα διεθνές δίκαιο και τι συνεπάγεται, για τις από δω και πέρα εξελίξεις, τόσο στη Μέση Ανατολή, όσο και στον πλανήτη ολόκληρο. Κι όχι μόνον αυτά. Επιχειρώντας την υποβάθμιση του πολέμου, επιχειρούν ουσιαστικά την απόκρυψη των τεράστιων και εγκληματικών ευθυνών της κυβέρνησης και όποιων άλλων δυνάμεων μιλάνε για ειρήνη, ενώ στην πράξη είναι συνένοχοι στο συντελούμενο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και της παγκόσμιας ειρήνης. Και, τελικά, μας λένε, πως πρέπει να 'μαστε κι ευχαριστημένοι, αφού, πιθανόν, οι νεκροί να είναι μερικές χιλιάδες λιγότεροι. Ας τους κρίνει ο καθένας.
«Δεν υπάρχουν αποδείξεις σήμερα που να πιστοποιούν τη σύνδεση ανάμεσα στην "Αλ Κάιντα" και το Ιράκ», δήλωσε τις προάλλες ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Ντομινίκ ντε Βιλπέν, μιλώντας στο ραδιοσταθμό «Ευρώπη 1». Και δεν έχει άδικο, βέβαια, ο Γάλλος υπουργός. Αλλά, πέρα απ' αυτό, μήπως υπάρχουν αποδείξεις για κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής απ' το Ιράκ; Μήπως, δεν είναι αποκαλυπτικές οι σχετικές τοποθετήσεις, ακόμη και αυτών των επιθεωρητών του ΟΗΕ;
Ολ' αυτά, όμως, είναι λεπτομέρειες χωρίς σημασία, για τις ΗΠΑ και τους «πρόθυμους» συμμάχους της. Μήπως, παρουσίασαν ποτέ επαρκείς και πειστικές αποδείξεις, για όσους έχουν καταγγείλει, ως ενόχους του τριπλού τρομοκρατικού χτυπήματος στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον, τον Σεπτέμβρη του 2001; Ενάμιση χρόνος έχει περάσει από τότε, αλλά οι σχετικές έρευνες των αμερικανικών μυστικών και φανερών υπηρεσιών, του Κογκρέσου, κλπ., παραμένουν στο σκοτάδι. Τίποτε δεν έχει βγει στο φως της δημοσιότητας. Τα πολλά και κρίσιμα ερωτήματα, που τέθηκαν απ' την πρώτη στιγμή, παραμένουν ακόμη αναπάντητα. Ο κόσμος ολόκληρος, όμως και, πρωτίστως, ο λαός του Ιράκ, ζουν τον όλεθρο του «αντιτρομοκρατικού» πολέμου.
Γρηγοριάδης Κώστας |
Είναι η καλύτερη απάντηση στον Πρωτόπαππα που συνιστούσε ψυχραιμία, ως κυβερνητικός εκπρόσωπος, όταν τόσο στο συλλαλητήριο της Αθήνας όσο και της Θεσσαλονίκης έγιναν με τον ...παλιό καλό τρόπο τα λεγόμενα επεισόδια. Και στους κάθε λογής επικριτές, όπως ο Μητσοτάκης, που θεωρεί ότι οι μαθητές διαδηλώνουν για να κάνουν πλάκα.
Και το κυριότερο είναι η καλύτερη απάντηση στο έγκλημα που συντελείται στο Ιράκ από τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς και την ελληνική κυβέρνηση, μαζί με διάφορους άλλους, που υποκρίνονται πως δε συνεργάζονται.
Να μην ξεχάσουμε, βέβαια, τα τηλεοπτικά κανάλια που θεώρησαν για μια ακόμα φορά σωστό να προβάλλουν κάποιες αστείες «αψιμαχίες» και όχι ένα συλλαλητήριο με πρωτοφανή μαζικότητα. Τους ευχαριστούμε για τη συμβολή τους στην... ενημέρωση.
ΔΕ ΛΕΜΕ ΟΙ Ευρωπαίοι ηγέτες, με πρώτο και καλύτερο τον προεδρεύοντα και πρωθυπουργό της Ελλάδας, «βλέπουν στο μέλλον». Μόνο που το κάνουν για να μη βλέπουν στο παρόν. Μόνο τραγελαφικό, μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς το γεγονός αυτοί να ασχολούνται με την «επόμενη μέρα» στο Ιράκ, όταν τη σημερινή ημέρα βομβαρδίζεται.
Παπαγεωργίου Βασίλης |
Ολ' αυτά, όμως, ήταν η «βιτρίνα», μια και το πραγματικό παζάρι αυτή τη στιγμή γίνεται στο παρασκήνιο με τις «υπεύθυνες» δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης να ψάχνουν πώς θα μπουν στο παιχνίδι της μοιρασιάς. Και μάλιστα ζητιανεύοντας όπως όλα δείχνουν.
Και ας μη μας ταλαιπωρούν περισσότερο με την «ενιαία φωνή» της Ευρώπης, γιατί είναι σαφές πως η Ευρώπη που εννοούν αυτοί δεν έχει κάτι να πει. Οι μόνοι που έχουν να πουν είναι οι λαοί που διαδηλώνουν σε κάθε πρωτεύουσα.
Δηλαδή, αν ερμηνευτεί σωστά η παραπάνω διαταγή και πάρει και συγκεκριμένο πρακτικό περιεχόμενο, οι ΗΠΑ δεν υπαγορεύουν μόνο στις κυβερνήσεις του κόσμου με ποιον και πότε θα έχουν διπλωματικές σχέσεις, αλλά τους διατάζουν, να μετατραπούν και σε τραμπούκους τους, που θα καταλάβουν τις ξένες πρεσβείες (πως αλλιώς θα διασωθούν τα έγγραφα;).
Ολα τα παραπάνω έχουν λογική βάση ως ένα σημείο, γιατί πραγματικά, πέρα από τα παραμύθια που λένε οι μεν «για αφοπλισμό» και οι δε για «ειρήνη», και οι μεν και οι δε ξέρουν πως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική και εξαρτάται μόνον από τις ιμπεριαλιστικές διεκδικήσεις. Εμφανίζονται να διαφέρουν αυτήν τη φορά στον τρόπο της διεκδίκησης, που έχει οπωσδήποτε απευθείας συνάρτηση και με τα μερίδια στο τέλος. Επίσης, οι ΗΠΑ ξέρουν πως όλοι οι «διαφωνούντες» τούς έδωσαν ουσιαστικά όλες τις διευκολύνσεις που ζήτησαν, ακριβώς για να μη μείνουν έξω και από αυτήν τη μοιρασιά... Τα άλλα περί «συμβατικών υποχρεώσεων», που ισχυρίζεται και η ελληνική κυβέρνηση, είναι του τύπου «ρώτα τον φίλο μου τον ψεύτη...».
Είναι άγνωστο πώς θα αντιδράσουν οι διάφορες κυβερνήσεις του κόσμου στην τελευταία διαταγή των ΗΠΑ. Θα εξαρτηθεί από τα συμφέροντα που εκπροσωπούν και τις μελλοντικές διεκδικήσεις τους. Ομως, οι λαοί σ' αυτήν την τρομοκρατία, που τους ασκείται, διακρίνουν, ταυτόχρονα, πως εκεί βρίσκεται και το ευάλωτο σημείο του συστήματος, που αναγκάζεται κυριολεκτικά να λειτουργεί κατά το «φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης...». Φυσικά, δε φτάνει μόνον η αποκάλυψη, αλλά θέλει συνολική αντίσταση ενάντια σε όλη την ιμπεριαλιστική τρομοκρατία, όπου και αν εκδηλώνεται...
