Τη Δευτέρα 26 Μάρτη ξεκινά στη Θεσσαλονίκη το συνέδριο για την «παραγωγική ανασυγκρότηση» της Κεντρικής Μακεδονίας, το 11ο στον κύκλο των περιφερειακών συνεδρίων που οργανώνει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, και θα ολοκληρωθεί με ομιλία του πρωθυπουργού, το απόγευμα της Τετάρτης 28 Μάρτη.

Για την πείρα που αναδεικνύεται μέσα από τους κλάδους και τους χώρους δουλειάς στο ερώτημα ποιον αφορά η «δίκαιη ανάπτυξη» που φέρνουν κυβέρνηση - επιχειρηματικοί όμιλοι, και για τη στάση που πρέπει να κρατήσουν οι εργαζόμενοι, οι παραγωγοί του πλούτου, ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με συνδικαλιστικές από τους κλάδους των Τηλεπικοινωνιών, του βιομηχανικού Επισιτισμού και του Μετάλλου.

Ο Στράτος Κουρτζανίδης, πρόεδρος του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ) Θεσσαλονίκης, ο Κώστας Κατσιμένης, πρόεδρος του κλαδικού Συνδικάτου Βιομηχανικού Επισιτισμού Κεντρικής Μακεδονίας και γραμματέας της Ομοσπονδίας Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, και ο Κώστας Ηλιού, μέλος της Διοίκησης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Μετάλλου και της Επιτροπής Αγώνα Μετάλλου Κεντρικής Μακεδονίας, περιγράφουν την πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι και καλούν σε οργάνωση και αγώνα ενάντια στην «ανάπτυξη» που τσακίζει τη ζωή τους για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Στο ερώτημα αν η ανάπτυξη στον κλάδο των Τηλεπικοινωνιών και της Πληροφορικής, όπου οι μεγάλοι όμιλοι αύξησαν την κερδοφορία τους και στην περίοδο της κρίσης, έφερε θετικές εξελίξεις για τους εργαζόμενους του κλάδου, ο Στράτος Κουρτζανίδης σημειώνει:

«Πράγματι ο κλάδος μας δεν χτυπήθηκε με την ίδια σφοδρότητα από την κρίση όπως άλλοι κλάδοι, αντιθέτως τα τελευταία ιδίως χρόνια, εταιρείες του κλάδου παρουσιάζουν σημαντικές κερδοφορίες. Ενδεικτικά ο ΟΤΕ είχε κέρδη 192,7 εκατ. ευρώ το 2017, η "Wind" είχε πετύχει τους οικονομικούς της στόχους για το 2017 ήδη από το Σεπτέμβρη του προηγούμενου έτους. Η πλειοψηφία των εταιρειών Πληροφορικής χρόνο με το χρόνο αυξάνουν τα κέρδη τους. Για τους εργαζόμενους όμως η κατάσταση κάθε άλλο παρά ρόδινη είναι. Από το πιο μικρό τηλεφωνικό κέντρο μέχρι τα παγκόσμια μεγαθήρια της Πληροφορικής, οι εργοδότες θέλουν τους εργαζόμενους ανοργάνωτους, φτηνούς, ευέλικτους. Επικρατούν η εντατικοποίηση, οι χαμηλοί μισθοί, οι απλήρωτες υπερωρίες, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η επινοικίαση και η τρομοκρατία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η "Vodafone", όπου οι επινοικιαζόμενοι εργαζόμενοι αποτελούν την πλειοψηφία του προσωπικού και την περσινή χρονιά η εργοδοσία έβαλε στο μάτι ακόμα και το διάλειμμά τους, γεγονός για το οποίο οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε σειρά κινητοποιήσεων».

Μιλώντας για το πώς πρέπει να αντιδράσουν οι εργαζόμενοι απέναντι στην επίθεση που δέχονται, τόνισε:

«Είναι άμεση ανάγκη να αυξηθεί ο βαθμός οργάνωσης στον κλάδο για να περάσουμε στην αντεπίθεση.

Οι επιχειρηματικοί όμιλοι του κλάδου λεηλατούν μισθούς και δικαιώματα, αξιοποιώντας όλο το νομοθετικό πλαίσιο που ψηφίστηκε τόσο από τη σημερινή όσο και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις για τη θωράκιση της κερδοφορίας τους. Οι εργαζόμενοι στον κλάδο μόνο οργανωμένοι και συσπειρωμένοι σε ταξική κατεύθυνση θα μπορέσουν να ορθώσουν ανάστημα.

Με πρωτοβουλία του ΣΕΤΗΠ Αθήνας, επεξεργαστήκαμε και έχουμε για πρώτη φορά σχέδιο κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης, με βάση αυτήν την κατεύθυνση. Το να καθορίζονται δηλαδή σε επίπεδο κλάδου οι όροι εργασίας μας, όπως ο μισθός, το ωράριο, οι άδειες, η Ασφάλιση, η προστασία της μητρότητας, με τρόπο οργανωμένο, συλλογικό. Να μη γίνεται ο εργαζόμενος έρμαιο στα χέρια του κάθε εργοδότη, αλλά σε όλο τον κλάδο να μπορεί να προστατεύει τα δικαιώματά του.

Σήμερα, που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να ζούμε όχι απλά καλύτερα αλλά διαφορετικά, δεν μπορούμε να δεχτούμε την κακοπληρωμένη εργασία και τους μισθούς χαρτζιλίκι, δεν μπορούμε να δεχτούμε να δουλεύουμε 10ωρα μέχρι να βγει το έργο, δεν μπορούμε να δεχτούμε την ανασφάλεια και την περιπλάνηση.

Γι' αυτό παλεύουμε σε επίπεδο κλάδου τη διεκδίκηση κλαδικής Σύμβασης που να μας κατοχυρώνει. Μέσα στην κάθε επιχείρηση, από τον όμιλο ΟΤΕ και την "Vodafone", τις εταιρείες Πληροφορικής, να γίνει αντικείμενο συζήτησης και πάλης. Από κοινού ενιαία, όλοι οι εργαζόμενοι του κλάδου, συσπειρωμένοι και γερά οργανωμένοι σε κάθε χώρο δουλειάς, στα επιχειρησιακά μας σωματεία, στο κλαδικό Συνδικάτο, θα φουντώσουμε τον αγώνα σε κάθε επιχείρηση ενάντια σε αυτήν την πολιτική κυβέρνησης, ΕΕ, μονοπωλίων, ενάντια στις λογικές της μοιρολατρίας και της ηττοπάθειας».

Αποκαλυπτικά είναι και τα στοιχεία που παρουσιάζει ο Κώστας Κατσιμένης για την έκφραση της «δίκαιης ανάπτυξης» στον κλάδο του βιομηχανικού Επισιτισμού και τις επιπτώσεις στους εργαζόμενους.

«Σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων (ΣΕΒΤ), του βασικού εκπροσώπου των μονοπωλίων του κλάδου, ο κλάδος κατέχει το 25% της βιομηχανικής παραγωγής σημειώνοντας κύκλο εργασιών που φτάνει τα 14,2 δισ. ευρώ. Παράλληλα, παρουσιάζει ισχυρή εμπορική δραστηριότητα στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, με τις εξαγωγές να ανέρχονται στα 4,5 δισ. ευρώ, σημειώνοντας θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης όλα τα χρόνια της κρίσης.

Βέβαια, τα πανηγύρια των μονοπωλίων δεν μεταφράζονται σε καλά μαντάτα για τους εργαζόμενους. Η ανταγωνιστικότητα, η "δυναμική" και η άνοδος των κερδών για το κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στον κλάδο, "χτίζονται" πάνω στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Σε πολλές επιχειρήσεις του κλάδου οι εργαζόμενοι αμείβονται με τα ψίχουλα του κατώτατου βασικού μισθού. Και εκεί που οι εργαζόμενοι παίρνουν κάτι περισσότερο από αυτά, σε πολλές περιπτώσεις ένα μέρος των αποδοχών δίνεται ως "οικειοθελής παροχή" της εργοδοσίας η οποία μπορεί να ανακληθεί ως τέτοια ανά πάσα στιγμή.

Στοιχεία του εργασιακού μεσαίωνα είναι και η γενικευμένη χρήση εποχιακών και εργολαβικών εργατών, η εκ περιτροπής απασχόληση, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

Σε πολλούς χώρους δουλειάς τα εξαντλητικά ωράρια και συνολικά οι συνθήκες εργασίας εγκυμονούν κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των εργατών. Οι μετανάστες, ένα τμήμα των εργατών ιδιαίτερα ευάλωτο στις εργοδοτικές πιέσεις, δουλεύουν ήλιο με ήλιο, με μεροκάματα από 15 έως 20 ευρώ.

Ακόμα, η εργοδοσία έχει φροντίσει να δημιουργήσει μια πανσπερμία εργασιακών σχέσεων, με στόχο να κρατούν τους εργάτες διαιρεμένους και αποδυναμωμένους, έρμαια στη συνολική ένταση της εκμετάλλευσης. Ακόμα και μέσα στην ίδια επιχείρηση συναντά κανείς εργαζόμενους που πληρώνονται με βάση κλαδική Συλλογική Σύμβαση και άλλους που πληρώνονται με βάση τον άθλιο βασικό μισθό των 590 και 511 ευρώ μεικτά, εργαζόμενους με συμβάσεις αορίστου χρόνου και άλλους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Εργαζόμενους που απασχολούνται μέσω "δουλεμπορικών" γραφείων, άλλους με μπλοκάκι, με μαθητεία ή με επιδοτούμενα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας...

Χαρακτηριστικά παραδείγματα ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη, όπως και τα κρατικά και ευρωενωσιακά "αναπτυξιακά" κονδύλια δεν είναι σε όφελος των εργατών, είναι τα παρακάτω:

Η βιομηχανία κρέατος "ΚΡΕΤΑ ΦΑΡΜ", από τις πρώτες επιχειρήσεις σε εξαγωγές, με σημαντικά μερίδια αγοράς και αλματώδη κερδοφορία, πανηγύριζε μαζί με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για δάνειο ύψους 15 εκατ. ευρώ που πήρε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Αμέσως μετά την υπογραφή της σχετικής απόφασης, απέλυσε τους εργάτες από το τμήμα διακίνησης που είχε στην Κεντρική Μακεδονία και το παρέδωσε σε εργολάβους, μειώνοντας έτσι το εργασιακό κόστος.

Η "ΦΑΓΕ" αποσύρθηκε από τη δραστηριότητα παραγωγής παστεριωμένου γάλακτος και έκλεισε την εγκατάσταση του Αμύνταιου, πετώντας στο δρόμο 140 εργαζόμενους, αφού πρώτα εξυπηρετήθηκε από ευρωπαϊκά κονδύλια, φοροελαφρύνσεις και επιδοτήσεις για αποκέντρωση».

Απαντώντας στο αν έχουν να προσδοκούν κάτι οι εργαζόμενοι από την αναπτυξιακή φιέστα που οργανώνει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για την Κεντρική Μακεδονία, σημειώνει:

«Την απάντηση την δίνουν τα ίδια τα γεγονότα, η πραγματικότητα που ζουν οι εργαζόμενοι, με τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας, την ανεργία να σπάει κόκαλα, τη φοροαφαίμαξη, τις απειλές για κατασχέσεις και πλειστηριασμούς και τόσα άλλα.

Ενώ υπάρχουν τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού και πρώτων υλών για τη βιομηχανία, από το 1992 με την ενιαία αγορά υπάρχει στασιμότητα στην ανάπτυξή τους.

Γι' αυτό, ενώ οι παραγωγοί πουλάνε την παραγωγή τους σε πάμφθηνες τιμές και οι μισθοί πέφτουν, την ίδια στιγμή τα τρόφιμα φτάνουν στη λαϊκή κατανάλωση σε εξωφρενικά μεγαλύτερες τιμές, αυξάνοντας την κερδοφορία των εμποροβιομηχάνων σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.

Το κλαδικό Συνδικάτο Κεντρικής Μακεδονίας καλεί τους εργαζόμενους στον κλάδο σε οργάνωση και πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, για να μπει τέλος στις θυσίες για την ανάπτυξη και την κερδοφορία του κεφαλαίου, των μονοπωλιακών ομίλων!

Ταυτόχρονα, μαζί με την Ομοσπονδία δίνουμε τη μάχη, με στόχο την οργάνωση των εργατών για την αγωνιστική διεκδίκηση κλαδικών και επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με ανάκτηση των τεράστιων απωλειών της προηγούμενης περιόδου, με αυξήσεις στους μισθούς στην κατεύθυνση της ικανοποίησης των αναγκών των εργαζομένων, με την πανελλαδική κλαδική απεργία στις 29 Μάρτη».

Και στον κλάδο του Μετάλλου μεγάλες επιχειρήσεις καταγράφουν υψηλή κερδοφορία και στην περίοδο της κρίσης, που χτίστηκε πάνω στα ερείπια των εργασιακών δικαιωμάτων.

Οπως αναφέρει ο Κώστας Ηλιού, «είναι πλέον καθαρό και στους πιο δύσπιστους συναδέλφους μας στον κλάδο ότι τίποτα θετικό δεν μπορούν να περιμένουν από την απάτη της "δίκαιης ανάπτυξης".

Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το όραμά τους αποτελεί η "ΣΙΔΕΝΟΡ" του ομίλου Στασινόπουλου, ο οποίος ελέγχει περίπου το 55% του κλάδου του Μετάλλου. Οι εργαζόμενοι εκεί, κάτω από την πίεση της εργοδοσίας και την απειλή των απολύσεων ή ακόμη και του λουκέτου, δέχτηκαν τα προηγούμενα χρόνια μειώσεις, με την υπόσχεση ότι μόλις επανέλθει η κερδοφορία θα δοθούν όλα πίσω. Αντί αυτού, συνδέθηκε ακόμη περισσότερο ο μισθός με την παραγωγικότητα (πριμ παραγωγής) που οδήγησε σε εντατικοποίηση και υπερωρίες, με εξασφαλισμένο για την εργοδοσία πως ό,τι παραπάνω δοθεί, θα δοθεί μέσω κουπονιών και θα είναι απολύτως προσωρινό, θα αποτελεί δε απολύτως διευθυντικό δικαίωμα.

Για τον όμιλο της "ΑΛΟΥΜΙΛ", "δίκαιη ανάπτυξη" σημαίνει να μπορεί να βάζει τους εργαζομένους της στο Σταυροχώρι στο Κιλκίς να δουλεύουν "μαύρα", χωρίς προσαύξηση το Σάββατο και εντελώς παράνομα την Κυριακή, μέχρι να παρέμβουν, να τους "πιάσουν στα πράσα" και να το σταματήσουν οι ταξικές δυνάμεις από την Επιτροπή Αγώνα Μετάλλου Κεντρικής Μακεδονίας, να κλείνει εργοστάσιά της στη Θράκη, πετώντας στο δρόμο εκατοντάδες εργαζόμενους, στο Κιλκίς να απολύουν και να προσλαμβάνουν εργαζόμενους κατά δεκάδες με γνώμονα τη σύνδεση του αριθμού του προσωπικού με τις ανάγκες της παραγωγής, πετώντας τους στη συνέχεια στην ανεργία.

Στην "Κλέμαν" εκπαιδεύουν και κάνουν σεμινάρια στους εργάτες για το πώς θα ζουν με τα ψίχουλα, σπέρνουν το δηλητήριο στη συνείδηση των εργατών ότι εργαζόμενοι και εργοδότης αποτελούν μια αγαπημένη οικογένεια, την ώρα που γίνονται εργατικά ατυχήματα με ακρωτηριασμούς, από έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, αλλά και από μηχανήματα που δεν πληρούν καμία προδιαγραφή ασφάλειας.

Στην ΕΛΒΟ, που αφού μειώθηκαν οι μισθοί κατά 40% και πλέον μέσω του μισθολογίου, αφού κοπήκαν δώρα, επιδόματα και ανθυγιεινά, αφού οι εργαζόμενοι έμειναν για τρεις φορές απλήρωτοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα και μακάρι να βγούμε ψεύτες, αλλά από ό,τι φαίνεται, αυτό το πικρό ποτήρι της απληρωσιάς θα το γευτούν και τέταρτη φορά, βρίσκεται "αισίως" ελέω κυβερνήσεων, επιχειρηματικών ομίλων, Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κομμάτων της, σήμερα στον πέμπτο χρόνο της ειδικής εκκαθάρισης - εκποίησης των περιουσιακών στοιχείων, με το μέλλον των 330 εργαζομένων της να προδιαγράφεται ζοφερό και αβέβαιο.

"Δίκαιη ανάπτυξη" στην "Πυραμίδα" του ομίλου Μπακατσέλου σημαίνει να δουλεύεις σε συνθήκες γαλέρας, με μισθούς πείνας, με εναλλαγή για πολλούς από τους εργαζόμενους διαστημάτων εργασίας με ανεργία, με βάση την αυξομείωση της παραγωγής.

Ολα τα παραπάνω παραδείγματα έχουν κοινό παρονομαστή την οργάνωση της παραγωγής και της κοινωνίας με κριτήριο την εξασφάλιση και τη διεύρυνση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τη διαιώνιση και τη μεγέθυνση της εκμετάλλευσης».

Στον αντίποδα αυτής της λογικής κινούνται και προσπαθούν να οργανώσουν τους εργαζόμενους στο Μέταλλο σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση οι ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στην Επιτροπή Αγώνα Μετάλλου Κεντρικής Μακεδονίας.

Οπως μας λέει ο Κ. Ηλιού, «καλούμε τους συναδέλφους σε οργάνωση στα σωματεία, συσπείρωση με τις ταξικές δυνάμεις, σε ευθεία σύγκρουση με τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, την κυβέρνηση, τα κόμματα και το κράτος τους.

Για μας είναι καθαρό ότι η οργάνωση της παραγωγής με κριτήριο την ικανοποίηση των διαρκώς διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών είναι ο μόνος δρόμος που υπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού.

Με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής, που θα έχει στο κέντρο της προσοχής του την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, με τα κλειδιά της οικονομίας και της παραγωγής κοινωνικοποιημένα, μπορούν κυριολεκτικά να γίνουν θαύματα, όπως για παράδειγμα να εκμηδενιστεί η ανεργία, να σταματήσει η μετανάστευση των παιδιών μας, να αναπτυχθούν όλοι οι κλάδοι της παραγωγής με βάση τις λαϊκές ανάγκες.

Καλούμε τους συναδέλφους μας σε μια σειρά χώρους του κλάδου να σκεφτούν τι θα μπορούσε να σημαίνει για τους εργαζόμενους αυτή η προοπτική. Στην ΕΛΒΟ, που πνέει τα λοίσθια, θα μπορούσε με βάση τις ανάγκες σε διάφορους τύπους πολιτικών στρατιωτικών και οχημάτων ασφάλειας (αστικά λεωφορεία, πυροσβεστικά, ασθενοφόρα, απορριμματοφόρα, τρένα, τροχοφόρα και ερπυστριοφόρα για την άμυνα της χώρας κ.ά.) να εξασφαλιστεί σταθερή δουλειά με δικαιώματα, που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους για χιλιάδες εργαζόμενους, συμβάλλοντας ταυτόχρονα σε μια πορεία στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυτάρκεια σε φτηνές και ποιοτικές μεταφορές και συγκοινωνίες, επάρκεια σε μέσα πυρόσβεσης, διάσωσης και ταυτόχρονα στην άμυνα της χώρας.

Οι εργαζόμενοι της "Κλέμαν" και της "ΑΛΟΥΜΙΛ" θα μπορούσαν με μια τέτοια οργάνωση της παραγωγής, από τη μια, να εξασφαλίσουν σταθερή δουλειά που να καλύπτει τις διευρυνόμενες ανάγκες τους και, ταυτόχρονα, να συμβάλουν στην έρευνα, στον εξοπλισμό σύγχρονων εργατικών κατοικιών για το λαό, αλλά και όλων των κρατικών υποδομών και κτιρίων, με ανελκυστήρες, κυλιόμενες κλίμακες, κουφώματα κ.ά.

Να σκεφτούν οι συνάδελφοί μας της "ΣΙΔΕΝΟΡ", της "ΕΡΛΙΚΟΝ", οι απολυμένοι της "HELLENIC STEEL", τι δουλειά, τι όγκο παραγωγής, τι προσλήψεις χιλιάδων ανέργων από αυτούς που ο καθένας μας έχει στην οικογένειά του, με μόνιμη και σταθερή δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα, θα έδινε η αξιοποίηση των χαλυβουργείων, της συρματουργίας, της παραγωγής ηλεκτροδίων, αν αυτές οι μονάδες παραγωγής συνδέονταν με ένα τέτοιο σχέδιο τόσο με τις παραπάνω βιομηχανίες παραγωγής οχημάτων, ανελκυστήρων, κουφωμάτων κ.ά., όσο και με ένα πρόγραμμα αντισεισμικής θωράκισης όλων των δημόσιων υποδομών, της αντιπυρικής αλλά και αντιπλημμυρικής προστασίας της αγροτικής παραγωγής και τι οφέλη θα έδινε στους αγρότες, μιας και όλοι γνωρίζουμε το μέγεθος και τη συχνότητα τέτοιων καταστροφών που συμβάλλουν στο ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς».