Διαβεβαιώσεις στήριξης των στόχων της ΕΕ και του εφοπλιστικού κεφαλαίου έδωσαν χτες στη Βουλή ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με αφορμή τον εορτασμό της «Ευρωπαϊκής Ημέρας για τη Θάλασσα και τη Ναυτιλία». Σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής έκανε λόγο για ανάγκη ανατροπής των πολιτικών της ΕΕ και των εφοπλιστών, ζητώντας μια ναυτιλία στην υπηρεσία των λαϊκών συμφερόντων.

Σχολιάζοντας τον εορτασμό της «Ευρωπαϊκής Ημέρας της Θάλασσας» ο Σπύρος Χαλβατζής σημείωσε ότι «δεν έχει σχέση με τους εργάτες της θάλασσας το νόημα που δίνει η ΕΕ», αντίθετα θύμισε ότι τέτοιου είδους εορτασμοί συχνά αξιοποιούνται για «προβολή του εφοπλιστικού κεφαλαίου». Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ αναφέρθηκε στην πολιτική της ΕΕ για τη ναυτιλία, λέγοντας πως «πρόκειται για μια πολιτική που οικοδομείται πάνω στην ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των εφοπλιστικών επιχειρήσεων και άλλων επιχειρήσεων στο χώρο» και προωθεί τη «χρησιμοποίηση εργαζομένων χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα, επίσης την «απελευθέρωση για να δρα ανεμπόδιστα το εφοπλιστικό κεφάλαιο» και μια «πολιτική επικίνδυνη για το περιβάλλον και τον κίνδυνο της ζωής στη θάλασσα».

Αναφερόμενος στην ελληνική πραγματικότητα στη ναυτιλία ο Σπ. Χαλβατζής τόνισε τη «μεγάλη συσσώρευση κεφαλαίων», που εκφράζεται τόσο με εξαγορές όσο και με τεράστιο όγκο ναυπήγησης και κερδών. Οπως είπε χαρακτηριστικά, «ενώ τα ναύλα κινήθηκαν σε πολύ υψηλά επίπεδα», την ίδια ώρα «τα ελληνόκτητα πλοία άνω των 1.000 κόρων έφθασαν στα 3.699», ενώ «το 2006 οι Ελληνες εφοπλιστές παράγγειλαν πλοία αξίας 31,8 εκατομμυρίων δολαρίων». Παράλληλα, πρόσθεσε ότι σημαντικό ρόλο παίζουν τα λιμάνια, με δεδομένο ότι «τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια καθορίζουν την πολιτική των λιμανιών», σημειώνοντας πως «ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι βιάζεται να τελειώσει η εκποίηση των λιμανιών, αν και όλοι γνωρίζουμε ότι εκτός των άλλων έχουν και στρατηγική σημασία». Καταλήγοντας, ο Σπύρος Χαλβατζής τόνισε ότι «παλεύουμε για μια ναυτιλία στην υπηρεσία του λαού που θα αναπτυχθεί προς όφελος των ναυτεργατών και των λαϊκών στρωμάτων. Αυτό μπορεί να γίνει φυσικά με μια άλλη εξουσία» που «θα μετατρέψει τα καράβια σε κοινωνική ιδιοκτησία».

Με στόχο τη διασφάλιση της κερδοφορίας των εφοπλιστών και των ευρωενωσιακών μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα, έγινε η ανακοίνωση της Επιτροπής για τη ναυτιλιακή πολιτική της, όπως τόνισε ο ευρωβουλευτής του KKE Θανάσης Παφίλης, στην τοποθέτησή του στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο Στρασβούργο, σχετικά με την Εκθεση για την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αναφερόμενος στους άξονες που προωθεί η αντιλαϊκή κοινή ναυτιλιακή πολιτική της ΕΕ, ο ευρωβουλευτής του KKE σημείωσε ότι «οι προτάσεις για την κοινή ναυτιλιακή πολιτική:

1. Προωθούν νέα προνόμια, νέες αλλαγές στο κοινοτικό και διεθνές εμπορικό νομοθετικό πλαίσιο. Εκτός των άλλων, δημιουργούν εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα για τους ναυτεργάτες και τους κατοίκους των νησιωτικών περιοχών.

2. H ναυτιλιακή πολιτική αντιμετωπίζεται ως ενιαίο σύνολο, περιλαμβάνοντας μεταφορές και συναφείς κλάδους (μέχρι, για παράδειγμα, την αλιεία και τον τουρισμό).

3. Εφαρμόζονται σαρωτικές αλλαγές στην εκπαίδευση, στις εργασιακές σχέσεις για την αντικατάσταση του εργατικού δυναμικού με φθηνότερο. Εντατικοποιεί την εργασία, αυξάνοντας έτσι τους κινδύνους για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα και το περιβάλλον.

4. Ξεπουλάει τα λιμάνια στους μονοπωλιακούς επιχειρηματικούς ομίλους.

5. Ενισχύει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς με πρόσχημα την τρομοκρατία.

6. Οι "σημαίες ευκαιρίας" αποτελούν τα "λάβαρα" της ανταγωνιστικότητας της αντεργατικής κοινής ναυτιλιακής πολιτικής της ΕΕ. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το 68% της χωρητικότητας του ελληνόκτητου στόλου και το 85% του γερμανικού είναι υπό ξένες σημαίες, ενώ στην πραγματικότητα έχουν την έδρα τους στην ΕΕ».

Τέλος, αποκαλύπτοντας τις πραγματικές επιδιώξεις της ΕΕ για τη θαλάσσια πολιτική της, ο Θανάσης Παφίλης επισήμανε ότι «γενικός προσανατολισμός της είναι να δοθούν, δήθεν "για καλές επιδόσεις", νέα προνόμια στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, αυξάνοντας τα ήδη αμύθητα κέρδη του».

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπακωνσταντίνου, αναφερόμενος στην υπόθεση του ΟΤΕ, ανέφερε ότι «υπάρχει μεσολαβητής ο οποίος κέρδισε, ενώ το δημόσιο ζημιώθηκε» και πρόσθεσε ότι στη συμφωνία για την πώληση του 20% της MIG στη «Deutsche Telekom» εγγυητής ήταν το ελληνικό δημόσιο και η σχέση ήταν τριμερής και όχι διμερής, μεταξύ MIG και DT, όπως επιχειρείται να εμφανιστεί. «Η Deutsche Telekom συμφώνησε ν' αγοράσει το 20% της MIG, μόνον εφ' όσον είχε συμφωνήσει το Ελληνικό Δημόσιο να της δώσει τον έλεγχο στον ΟΤΕ», δήλωσε ο ίδιος. «Πιστεύουμε», κατέληξε ο Γ. Παπακωνσταντίνου «ότι είναι μια διαδικασία, η οποία επιφέρει ζημιές στο Ελληνικό Δημόσιο».

Στο μεταξύ ο γραμματέας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γ. Ραγκούσης κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, αναφερόμενος στην απαράδεκτη κίνηση του μεγαλοεπιχειρηματία να καταθέσει αγωγή εναντίον του Γ. Παπανδρέου, δήλωσε ότι το ΠΑΣΟΚ «δεν ασχολείται με τον κ. Βγενόπουλο».

Ο Γ. Ραγκούσης ανέφερε ότι το ΠΑΣΟΚ «έχει να ασχοληθεί με πολύ σοβαρότερα θέματα», υποστήριξε ότι ασχολείται «με το γεγονός ότι η χώρα έχει παραδοθεί στους μεσάζοντες που κερδοσκοπούν και αισχροκερδούν», όπως όταν «εκποιείται η περιουσία του ελληνικού λαού και στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις, όπως ο ΟΤΕ». Ο ίδιος απέδωσε αυτή την κατάσταση στην «κυβέρνηση Καραμανλή», αποφεύγοντας φυσικά να θίξει ότι η διεύρυνση της κερδοφορίας των καπιταλιστών στηρίζεται ακριβώς στην πολιτική που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ.

Εξάλλου, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου διανεμήθηκε στους δημοσιογράφους το 20σέλιδο κείμενο της αγωγής του Α. Βγενόπουλου κατά του Γ. Παπανδρέου, το οποίο κοινοποιήθηκε στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ προχτές το βράδυ.

Την ίδια στιγμή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Θ. Ρουσόπουλος, απαντώντας σε ερώτηση για «το ενδεχόμενο να οδηγηθούμε σε μία βιομηχανία αγωγών επιχειρηματιών κατά πολιτικών που ασκούν κριτική», παρέπεμψε στη δήλωσή του της 11ης Απρίλη, αναφέροντας ότι «δε συμμερίζεται τέτοιες πρακτικές, με αγωγές εναντίον πολιτικών αρχηγών που ασκούν κριτική».