Συνέντευξη στο ραδιοσταθμό «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ 98,9» και στους δημοσιογράφους Δ. Βερύκιο και Δ. Σταυρόπουλο, παραχώρησε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα. Ακολουθούν αποσπάσματα της συζήτησης.

-- Κα Παπαρήγα, μετά από όλα αυτά που συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες και με την ευρωυστερία κατά της Ελλάδας το Κομμουνιστικό Κόμμα νιώθει ότι δικαιώνεται με την αντιΕΟΚική γραμμή που τηρεί 4 δεκαετίες τώρα;

-- Βεβαίως, αλλά θέλω να προσδιορίσω το περιεχόμενο της ευρωπαϊκής υστερίας κατά της Ελλάδας. Η κρίση στην Ελλάδα, αναμενόμενη βεβαίως, αποτέλεσε την αφορμή, το πρόσχημα, την ευκαιρία για να εκδηλωθούν οι εσωτερικές αντιθέσεις μέσα στην ΕΕ. Χρησιμοποιήθηκε, δηλαδή, η Ελλάδα για να εκφραστούν και οι μεγάλοι ανταγωνισμοί ανάμεσα στο ευρώ και στο δολάριο, ανάμεσα στο δολάριο και στο γουάν κ.τ.λ.

Δεν είναι ότι οι πρωτοβουλίες οι ελληνικές έφεραν σε παγκόσμιο επίπεδο το πρόβλημα της Ελλάδας, αλλά αξιοποιήθηκε το ελληνικό πρόβλημα για να λύσουν οι - εντός εισαγωγικών - «σύμμαχοι», ανταγωνιστές μεταξύ τους στη διανομή των αγορών, τα δικά τους προβλήματα. Εμείς πιστεύουμε ότι θα υπάρχουν εξελίξεις και άμεσα και μακροπρόθεσμα στην ΕΕ και παγκόσμια.

-- Δηλαδή, κα Παπαρήγα, λέτε ότι η Γερμανία και η Γαλλία, οι φίλες και σύμμαχες χώρες, είναι οι σύγχρονες συμπληγάδες πέτρες μέσα από τις οποίες διέρχεται η Ελλάδα;

-- Θα μπορούσε κανείς να πει ναι, είναι η κορυφή ας πούμε των συμπληγάδων, αλλά υπάρχει και η Μ. Βρετανία. Δεν είναι μόνο αυτές. Μέσα στην ΕΕ υπάρχει ανισόμετρη ανάπτυξη. Υπάρχει διαφορετικός προσανατολισμός αν κάποιοι θα είναι περισσότερο με την Ευρώπη ή με τις ΗΠΑ. Μέσα σε αυτούς τους ανταγωνισμούς μπλέχτηκε το ζήτημα της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού.

-- Κοινώς μας λέτε ότι η Ελλάδα έμπλεξε.

-- Δεν την μπλέξανε, έχει μπλέξει με τη θέλησή της. Με την έννοια των αποφάσεων των κυβερνήσεων, των κομμάτων. Και με αυτήν την έννοια εισπράττει τα αποτελέσματα της δικής της εμπλοκής. Και πάει να λύσει το πρόβλημα με ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή.

Είτε πάρει η Ελλάδα χρήματα από την ΕΕ, είτε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η πλάστιγγα γέρνει προς το δεύτερο - πέραν του ότι και οι δύο είναι σφαγείς των δικαιωμάτων των εργαζομένων - έχει δρομολογηθεί η συμφωνία με σοβαρά ανταλλάγματα στο Αιγαίο, στο Κυπριακό, στα Βαλκάνια και στο Αφγανιστάν.

Και αυτό είναι μείζον ζήτημα και αφορά και τον άνεργο και αυτόν που χάνει τα επιδόματα και βλέπει να μειώνονται οι μισθοί και αυτόν που δεν του φτάνουν τα χρήματα για να ζήσει το μήνα. Δεν είναι, δηλαδή, κάποια άλλα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.

-- Κα Παπαρήγα, στο κακό σενάριο, το οποίο απευχόμαστε όλοι, να προσφύγουμε στο ΔΝΤ, έχουμε το προηγούμενο της Ουγγαρίας, βλέπουμε ότι οι Ούγγροι υποφέρουν, απολύσεις 100.000 δημοσίων υπαλλήλων.

-- Χτες ο «Ριζοσπάστης» είχε ολόκληρο κατάλογο για το τι συνεπάγονταν για την Ουγγαρία. Προσέξτε όμως τι είπε ο κ. Παπανδρέου. Είπε ότι «εμείς αυτά τα μέτρα θα τα παίρναμε ανεξαρτήτως του ποιος θα είναι ο δανειστής. Και μάλιστα πήραμε περισσότερα από όσα μας ζήτησαν στην ΕΕ». Και εγώ το πιστεύω αυτό, γιατί, κακά τα ψέματα, αν θέλεις να βγεις από την κρίση με ανεβασμένες τις δυνατότητες κερδοφορίας και σε βάρος των εργαζομένων αυτά τα μέτρα πρέπει να πάρεις.

-- Δηλαδή, σήμερα είτε μπούμε στο ΔΝΤ, είτε αλλού, έρχονται αθρόες απολύσεις;

-- Βεβαίως. Από εκεί και πέρα υπάρχει και ο παράγοντας εργαζόμενοι, ο λαός. Αν ο λαός θεωρήσει ότι αυτά τα μέτρα είναι αναπόφευκτα, ότι βοηθούν την ανάπτυξη όπως λένε και τις νέες επενδύσεις, και δεν αντιδράσει όπως πρέπει, βεβαίως αυτά τα μέτρα θα περάσουν και θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα αναρωτιόμαστε γιατί πέρασαν. Η αντίδραση μετά την απομάκρυνση από το ταμείο δεν έχει πρακτική αξία.

-- Ομως το συνδικαλιστικό κίνημα δε βρίσκεται στην καλύτερη φάση του.

-- Τώρα στη Χαλκιδική και μάλιστα σε θέρετρα γίνεται συνέδριο. Δεν είναι πρόκληση αυτό; Εμείς δεν είμαστε υπέρ μιας λαϊκίστικη αντιμετώπισης, να ντυθούμε όλοι με κουρέλια και να πούμε «α, υποφέρουμε όλοι», αλλά εν πάση περιπτώσει δεν είναι τυχαία η επιλογή. Στην Αθήνα έπρεπε να γίνει.

-- Εγώ ένιωσα μια πίκρα όταν έμαθα ότι το συνέδριο της ΓΣΕΕ, σε μια τέτοια περίοδο γίνεται στη Χαλκιδική. Δεν είναι μια πρόκληση; Γιατί κατά τη γνώμη σας δεν έγινε στο κέντρο;

-- Νομίζω ότι είναι από κεκτημένη ταχύτητα. Ενδεχομένως, δεν το σκέφτηκαν γιατί θα μπορούσε να γίνει και αυτό. Απ' όσο ξέρω, οι κομμουνιστές που συμμετείχαν είχαν προτείνει να γίνει στην Αθήνα.

-- Εσείς θα πάτε στην Χαλκιδική;

-- Προσωπικά όχι.

-- Το Κομμουνιστικό Κόμμα θα συμμετάσχει;

-- Οι αντιπρόσωποί του βεβαίως, είναι αντιπρόσωποι στο συνέδριο.

-- Η ηγεσία του για χαιρετισμό, για να εκπροσωπηθεί κ.τ.λ;

-- Οχι. Κοιτάξτε να δείτε και εμείς θέλουμε να συμβολίσουμε και να σηματοδοτήσουμε κάτι. Σηματοδοτούμε τη δυσαρέσκειά μας και την αντίθεση με την πολιτική μιας ηγεσίας, που ανεξάρτητα ποιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση, έχει σοβαρές ευθύνες εδώ και 20 χρόνια για ό,τι συμβαίνει μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Για ελλιπή αντίσταση ή για αντίσταση της πλάκας και εκ των υστέρων σε συγκεκριμένα μέτρα.

Θα ξεχάσουμε τις συμβάσεις των 77 λεπτών αύξηση την ημέρα που υπέγραψε η ΓΣΕΕ, όταν δεν υπήρχε κρίση; Τη συμφωνία με τον ΣΕΒ, σε συνθήκες κρίσης, στα 8 σημεία; Είναι δυνατόν να υπάρχει συμφωνία με τον ΣΕΒ σε ζητήματα γραμμής του συνδικαλιστικού κινήματος;