Πρόκειται λοιπόν για ένα βάρβαρο μνημόνιο με σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, που ταυτόχρονα απαιτεί την πρόσδεση της Ουκρανίας στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο, στο έδαφος των σφοδρών ανταγωνισμών με την καπιταλιστική Ρωσία, που οδήγησαν στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Στην ίδια κατεύθυνση άλλωστε λειτουργεί και η επίσπευση των διαδικασιών ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ, που σπεύδουν να χαιρετίσουν τα ευρωενωσιακά επιτελεία. Τα δάνεια της ΕΕ εντάσσονται στη συμφωνία σύνδεσης ΕΕ - Ουκρανίας, με βάση την οποία η τελευταία άνοιξε τις αγορές της στα προϊόντα και τις υπηρεσίες των ευρωπαϊκών επιχειρηματικών ομίλων. Ετσι η ΕΕ έγινε τα τελευταία χρόνια ο πρώτος «εμπορικός εταίρος» της Ουκρανίας, με τις εισαγωγές από χώρες της να έχουν ανέλθει στο 43,3% του συνόλου το 2020. Τέτοιου είδους «βοήθεια» υπερψήφισαν οι ευρωβουλευτές της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, ενώ αυτοί του ΣΥΡΙΖΑ, «μάστορες» στην υποκρισία και την παραπλάνηση, ψήφισαν λευκό. Το ΚΚΕ καταψήφισε το επαίσχυντο αυτό μνημόνιο - δάνειο, ακριβώς γιατί υπερασπίζεται τα συμφέροντα του ουκρανικού λαού. Δυναμώνει την πάλη του ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, απαιτώντας: Καμία συμμετοχή - καμία εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Να κλείσουν τώρα όλες οι στρατιωτικές βάσεις - ορμητήρια πολέμου. Κανένα ελληνικό στρατιωτικό σώμα έξω από τα σύνορα. Αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες ΕΕ και ΝΑΤΟ, με τον λαό στο τιμόνι της εξουσίας.

Αυτοί που τρίβουν περισσότερο τα χέρια τους με τις εξελίξεις στην Ουκρανία είναι όσοι τα συμφέροντά τους συνδέονται πιο άμεσα με τη μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο, παράλληλα με την απεξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο, η οποία - όπως όλα δείχνουν - επιταχύνεται στη σκιά του πολέμου. Απ' αυτήν τη σκοπιά, δεν είναι τυχαία η συναίνεση που εκφράστηκε και στη Βουλή πάνω σ' αυτόν τον στόχο, από όλα τα αστικά κόμματα. Η κυβέρνηση μάλιστα ανέλαβε να το «κάνει τάλιρα», απαριθμώντας τις πρόσθετες πηγές από όπου η ΕΕ επιχειρεί να εξασφαλίσει ενεργειακή επάρκεια (κατά βάση με υγροποιημένο LNG) και τα σημεία εισόδου στην ευρωπαϊκή αγορά, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει η Ελλάδα. Γι' αυτό, όπως ανακοίνωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης, τα έργα υποδομής, όπως ο σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη, για τον οποίο ενδιαφέρονται πολύ οι Αμερικανοί, αποκτούν πλέον ευρωπαϊκή διάσταση και χρηματοδότηση. «Τυχερό λαχείο» φαίνεται πως είναι ο πόλεμος και για το εφοπλιστικό κεφάλαιο, που οι δουλειές του αναβαθμίζονται στη μεταφορά αερίου, κάτι για το οποίο προετοιμαζόταν πυρετωδώς αλλά τώρα οι εξελίξεις «τρέχουν με χίλια». Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποδεικνύεται «τζίνι» για τις «επιθυμίες» και τα «οράματα» της ελληνικής αστικής τάξης να αναβαθμίσει τον ρόλο της στον ευρωατλαντικό ενεργειακό σχεδιασμό. Γι' αυτό, κανένα από τα αστικά κόμματα δεν κάνει σκόντο. Αντίθετα, συντονίζονται όλα μαζί στην πολιτική της εμπλοκής, δείχνοντας για άλλη μια φορά το πραγματικό της υπόβαθρο, που δεν είναι άλλο από τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, σε βάρος των λαϊκών αναγκών.