Μπορεί από τα προεκλογικά μπαλκόνια και τα τηλεοπτικά παράθυρα οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να ισχυρίζονται ότι έχουν «βαθιές πολιτικές διαφωνίες» και ότι εκπροσωπούν «διαφορετικούς πολιτικούς κόσμους», ωστόσο η πρακτική τους στο επίπεδο της Βουλής δείχνει την εκκωφαντική ταύτισή τους στο ζήτημα της στρατηγικής. Στα σοβαρά νομοσχέδια και ειδικά στις κυρώσεις διεθνών συμβάσεων και οδηγιών της ΕΕ - που καταλαμβάνουν ολοένα και μεγαλύτερο μέρος του νομοθετικού έργου, μετατρέποντας τη Βουλή σε πρωτοκολλητή ευρωπαϊκών οδηγιών - και τα δύο κόμματα συμπορεύονται απολύτως.

Ακόμα και στην περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ δεν ψήφιζε κάποιο από τα κυβερνητικά νομοσχέδια, σε τροπολογίες είτε στο σύνολό του, οι λόγοι που επικαλούνταν είχαν να κάνουν με επιμέρους διαχειριστικές πλευρές, τις οποίες οι εκπρόσωποι της αξιωματικής αντιπολίτευσης προσπαθούσαν να αναγάγουν σε σοβαρές πολιτικές διαφωνίες για να νομιμοποιήσουν το μικροκομματικό ελιγμό τους. Αλλωστε, ασφαλέστερος κριτής της στρατηγικής τους ομοφωνίας είναι το γεγονός ότι, παρά τις όποιες κορόνες, η ΝΔ ως κυβέρνηση δεν κατάργησε κανένα νόμο του ΠΑΣΟΚ, όπως ακριβώς το ΠΑΣΟΚ δεν κατάργησε (και δεν πρόκειται να καταργήσει αν επανεκλεγεί στην κυβέρνηση) κανέναν από τους αντεργατικούς - αντιλαϊκούς νόμους της ΝΔ.

Χαρακτηριστικά και ενδεικτικά μόνο είναι τα όσα έγιναν στη Βουλή από τις ευρωεκλογές του περασμένου Ιούνη μέχρι τις αρχές Σεπτέμβρη, οπότε και προκηρύχθηκαν οι βουλευτικές εκλογές:

• Στις 18 του Ιούνη η κυβέρνηση έφερε για κύρωση οδηγία της ΕΕ με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Αρχή της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών για πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες». Η οδηγία, με το πρόσχημα της ισότητας ανδρών και γυναικών και την περίοδο που η ΕΕ απαιτούσε την κατάργηση της πενταετούς διαφοράς ανδρών - γυναικών για τη σύνταξη, καταργούσε διάφορες θετικές υπέρ των γυναικών ρυθμίσεις, όπως το ύψος των ασφαλίστρων, βαφτίζοντάς τες «διακρίσεις». Το ΠΑΣΟΚ συμφώνησε με την οδηγία χαρακτηρίζοντάς την «πολύ σημαντική» ενώ επέκρινε την κυβέρνηση γιατί καθυστέρησε να την φέρει για κύρωση.
• Στις 24 του Ιούνη ήρθαν στη Βουλή για κύρωση οι τρομο-συμφωνίες Ελλάδας - ΗΠΑ για την «αμοιβαία δικαστική συνδρομή σε ποινικές υποθέσεις» και την «αμοιβαία έκδοση εγκληματιών» ανάμεσα στις δύο χώρες. Πρόκειται για συμφωνίες που στο πλαίσιο της ΕΕ υπογράφτηκαν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ το 1999 και το 2003 και προβλέπουν, παρά τη συνταγματική απαγόρευση, την έκδοση σε άλλο κράτος Ελλήνων πολιτών, και συγκεκριμένα στις ΗΠΑ, όπου, όπως είναι γνωστό, ισχύει και η θανατική ποινή. Αποτελούν μνημείο ενσωμάτωσης στη «νέα τάξη πραγμάτων» των ιμπεριαλιστών αφού μπορεί να εκδοθεί στις ΗΠΑ πολίτης ακόμα και εάν το έγκλημα για το οποίο κατηγορείται στη χώρα μας έχει παραγραφεί ή έχει αθωωθεί από τα δικαστήρια. Το ΠΑΣΟΚ, διά του Ε. Βενιζέλου, ανέλαβε την υπεράσπιση των συμβάσεων ισχυριζόμενο ότι αυτές είναι «ενισχυτικές της προστασίας που παρέχει το ελληνικό Σύνταγμα» στους πολίτες του και ότι με τις διατάξεις τους «δεν καταλύονται συνταγματικές εγγυήσεις». Επόμενο ήταν ο υπουργός Δικαιοσύνης, Ν. Δένδιας, να πει: «Οφείλω να ευχαριστήσω τους συναδέλφους της αξιωματικής αντιπολίτευσης γιατί στα τρία λεπτά (σ.σ. προβλεπόμενος χρόνος ομιλίας του) δε θα προλάβαινα να τις υπερασπίσω».
• Στις 25 του Ιούνη συζητήθηκε στο θερινό τμήμα της Βουλής η πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος, την κατάργηση της έμμεσης φορολογίας στο πετρέλαιο θέρμανσης, στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και την κατάργηση των διοδίων. Τα δύο κόμματα την απέρριψαν με πανομοιότυπη επιχειρηματολογία: Είναι ανέφικτη, ουτοπική, προσκρούει σε διατάξεις της ΕΕ και δε δίνει απάντηση στα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων. Απάντηση στις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων το ΠΑΣΟΚ θεωρεί, για παράδειγμα, το επίδομα θέρμανσης 300 έως 500 ευρώ που προέβλεπε δική του πρόταση νόμου, η οποία συζητήθηκε στις 22 του Ιούλη και στην ουσία αποτελούσε πρόταση για τη διαχείριση της φτώχειας και τη διαιώνιση της επιδοματικής πολιτικής με ψίχουλα.
• Στις 2 του Ιούλη, με αφορμή τη συζήτηση άλλης οδηγίας της ΕΕ για τις «διασυνοριακές συγχωνεύσεις κεφαλαιουχικών εταιρειών», που προβλέπει διευκολύνσεις για την κερδοφορία του ευρωενωσιακού κεφαλαίου και κάθε είδους επιδοτήσεις, το ΠΑΣΟΚ δήλωσε ότι «συμφωνούμε με τις βασικές διατάξεις της οδηγίας», αλλά καταψήφισε το νομοσχέδιο λόγω κάποιων άσχετων τροπολογιών που αυτό περιείχε.
• Οταν τα δύο κόμματα βρίσκονται μπροστά σε ζητήματα ζωτικής σημασίας για το μεγάλο κεφάλαιο, αφήνουν κατά μέρος ακόμα και τις φραστικές δημαγωγίες. Τέτοιο παράδειγμα ήταν η περίπτωση της σύμβασης μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και του ιδρύματος «Στ. Νιάρχος» για την κατασκευή από το ίδρυμα στο χώρο του πρώην Ιπποδρόμου στην Καλλιθέα της νέας Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Πρόκειται για σύμβαση που έγινε με όρους αγοράς και ιδιωτικοποίησης, που - εκτός όλων των άλλων - θα καθορίζει και το παρεχόμενο πολιτιστικό έργο. Το ΠΑΣΟΚ ψήφισε υπέρ της σύμβασης και δεσμεύθηκε ότι «θα σεβαστούμε και θα υποστηρίξουμε αυτή τη σχέση με το ίδρυμα "Στ. Νιάρχος"».

Η ταύτιση των δύο κομμάτων στα κελεύσματα των ιμπεριαλιστών φάνηκε ξεκάθαρα και στη συζήτηση (1η του Σεπτέμβρη) για την κύρωση του «διακανονισμού μεταξύ της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας της ΕΛ.ΑΣ. και του Κέντρου Ελέγχου Τρομοκρατίας των ΗΠΑ για την ανταλλαγή πληροφοριών για τρομοκρατικές πράξεις» και για τη συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ για «συνεργασία και καταπολέμηση του σοβαρού εγκλήματος». Ο καθένας βέβαια καταλαβαίνει τι εννοούν οι Αμερικανοί όταν αναφέρονται στην «τρομοκρατία», την οποία χρησιμοποιούν ως πρόσχημα για επεμβάσεις σε όλο τον πλανήτη. Η συμμόρφωση του ΠΑΣΟΚ στη συμφωνία ήταν απόλυτη: «Είμαστε σύμμαχοι με την Αμερική στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και θα διεξάγουμε αυτόν τον αγώνα μαζί», είπε ο εκπρόσωπός του αναφέροντας, για να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου, ότι ως κυβέρνηση θα «επαναδιαπραγματευτούμε τις ασάφειες» των συμφωνιών.

Την προτελευταία μέρα (2 του Σεπτέμβρη) από τη διάλυση της Βουλής λόγω των επικείμενων βουλευτικών εκλογών, η κυβέρνηση έφερε για κύρωση το «Μνημόνιο κατανόησης υπουργείου Αμυνας της Ελλάδας και του Ανώτατου Στρατηγείου Ευρώπης του ΝΑΤΟ», που προβλέπει ότι το ΝΑΤΟ σε περίπτωση στρατιωτικών επιχειρήσεων ή ασκήσεων θα έχει στη χώρα μας δικαιοδοσίες που παραπέμπουν σε στρατό κατοχής. Με το μνημόνιο εκχωρούνται στο ΝΑΤΟ περιοχές της χώρας (π.χ. λιμάνια, αεροδρόμια) για τη διευκόλυνση των εγκληματικών του σχεδίων κατά το πρότυπο της διέλευσης των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων στη στρατιωτική επέμβαση στο Κόσσοβο.

Το ΠΑΣΟΚ, έχοντας στην πλάτη του το όνειδος της συμπόρευσης με το ΝΑΤΟ στην επέμβαση κατά της Γιουγκοσλαβίας, στο μόνο που βρήκε να αντιπαρατεθεί ήταν σε διαδικαστικά ζητήματα, όπως ότι το εν λόγω μνημόνιο δεν μπορεί να κυρωθεί από θερινό τμήμα της Βουλής αλλά από την Ολομέλειά της με αυξημένη πλειοψηφία των 3/5 των βουλευτών. Οι βουλευτές του έκαναν λόγο για «υπέρμετρες δεσμεύσεις» ισχυριζόμενοι ότι η δική τους κυβέρνηση μπορεί πιο αποτελεσματικά να χειριστεί τη ΝΑΤΟική υποτέλεια αφού θα προχωρούσε στη σύναψη σχετικού μνημονίου «μόνο μετά από ειδική διαπραγμάτευση».

Την ταύτιση των δύο κομμάτων σημείωσε στην παρέμβασή του ακόμα και ο παριστάμενος υφυπουργός Αμυνας, Α. Τασούλας, ο οποίος είπε ότι το 1999, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, για να διευκολυνθεί η διέλευση των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων προς το Κόσσοβο, το ΚΥΣΕΑ με απόρρητη απόφασή του έθεσε την Ελλάδα σε καθεστώς «φιλοξενούντος έθνους» των ΝΑΤΟικών δυνάμεων. «Δεν υποκρίνομαι ότι εμείς θα κάναμε αλλιώς», είπε ο υφυπουργός, αποκαλύπτοντας πλήρως την υποταγή των δύο κομμάτων στα ΝΑΤΟικά κελεύσματα.

Τα όσα παρατέθηκαν παραπάνω και αφορούν στην ουσία δύο μόνο μήνες κοινοβουλευτικής δραστηριότητας αποδεικνύουν περίτρανα ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ταυτίζονται στην ουσία της ακολουθούμενης πολιτικής. Και γι' αυτό το λόγο στις επικείμενες εκλογές πρέπει να τους «κοντύνει» ο λαός όσο γίνεται περισσότερο. Να αναδειχθεί από τις κάλπες ισχυρό το ΚΚΕ, που σταθερά και διαχρονικά αντιστρατεύεται αυτήν τη βαθιά ταξική και βάρβαρη πολιτική.