ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 19 Ιούνη 2002
Σελ. /40
Τον κατάλαβαν και οι πέτρες...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στο «ψιλό» πήρε τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλο ακόμα και η βουλευτής της ΝΔ Φάνη Πετραλιά, η οποία τον χαρακτήρισε «απεργοσπάστη» (πώς φέρνει ο καιρός τα πράγματα...), επειδή την ώρα που οι εργαζόμενοι διαδήλωναν ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, εκείνος ανέλυε τις βαθυστόχαστες θέσεις του για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, κατά τη συνεδρίαση της Εθνικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων. Ομως, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, μάλλον, νόμιζε ότι ...ψιχάλιζε τη στιγμή που τον έφτυναν, αφού απάντησε - μεταξύ άλλων - το εξής καταπληκτικό: «Και πού ξέρετε, αν εγώ δεν απεργώ από την εργασία μου...». Ουσιαστικά, τα είπε όλα μόνος του. Λίγα λεπτά πριν, είχε κάνει λόγο για το πώς θα συμμετάσχει η ελληνική κοινωνία στην προετοιμασία της χώρας για το 2004. Την ίδια ώρα που οι εργαζόμενοι έδιναν τη δική τους απάντηση στα κυβερνητικά αντεργατικά σχέδια, εκείνος μιλούσε για το πώς οι εργαζόμενοι θα πρέπει να υποταχθούν στα κελεύσματα των πολυεθνικών που ελέγχουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Μερικές μέρες πριν, ξεψυχούσε ένας ακόμα εργάτης στο Ολυμπιακό Χωριό. Ούτε κουβέντα. Μάλλον δεν υπάρχει τσίπα.

Περί «ευρωπαϊκού πολιτισμού»

Συχνά - πυκνά ο Ι. Κ. Πρετεντέρης ...κλαίγεται, από τις στήλες του «Βήματος», για τη μη συμμετοχή των συμπατριωτών μας «στον ευρωπαϊκό πολιτισμό», όπως λέει. Και όχι μόνο «κλαίγεται», αλλά το βρίσκει και εντελώς ανεξήγητο. Χτες, για παράδειγμα, δεν μπορεί να καταλάβει -όπως ομολογεί- γιατί, «μεταξύ Λάρσον και Μπούμπα Ντιοπ η πλειοψηφία είναι με τον Μπούμπα Ντιοπ» και σημειώνει σχετικά: «Σε μια χώρα που θέλει να είναι ευρωπαϊκή, το κοινό αίσθημα στην πιο αυθόρμητη έκφρασή του εκδηλώνεται υπέρ των "άλλων". Ακατανόητο!».

Κατανοούμε την αμηχανία και τη σύγχυσή του. Αλλωστε, ούτε με τον άδικο και απάνθρωπο πόλεμο ενάντια στη Γιουγκοσλαβία είχε μπορέσει να καταλάβει, γιατί η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων εργαζομένων, δεν ήταν με την ηγεσία του «ευρωπαϊκού πολιτισμού», αλλά με τους «άλλους». Οπως, δεν μπορεί να καταλάβει, γιατί συμβαίνει ακριβώς το ίδιο και με τον «αντιτρομοκρατικό» πόλεμο του Τζ. Μπους και των Ευρωπαίων συμμάχων του.

Τα «γιατί» των γαλλικών εκλογών

Κοινά τα συμπεράσματα όλων σχεδόν των αναλυτών, με αφορμή τα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών: Η Δεξιά σημείωσε εντυπωσιακή νίκη. Η Αριστερά ηττήθηκε. Η «ακροδεξιά» έμεινε «εκτός παιγνιδιού». Ενα μεγάλο ποσοστό (γύρω στο 40%) των Γάλλων ψηφοφόρων προτίμησε την αποχή.

Αποφεύγουν, όμως, να αραδιάσουν τα πολλά και κρίσιμα «γιατί» που γεννούν τα αποτελέσματα αυτά και, ακόμη περισσότερο, να επιχειρήσουν μια ουσιαστική και σε βάθος εξέτασή τους. Ισως, γιατί, κάνοντάς το, θα υποχρεωθούν να ομολογήσουν ότι αυτό που ονομάζουν Αριστερά δεν εφάρμοσε - όσο κυβερνούσε - αριστερή πολιτική, απογοητεύοντας τους Γάλλους εργαζόμενους και ανοίγοντας το δρόμο στη «δεξιά» και την «ακροδεξιά». Ισως, γιατί θα αναγκαστούν να ομολογήσουν τα πολλά και διάφορα αδιέξοδα και αυταπάτες τους. Ισως, γιατί θα υποχρεωθούν, επίσης, να ομολογήσουν πόσο ψεύτικα, τεχνητά, έως και επικίνδυνα είναι τα διλήμματα του τύπου «στηρίξτε το ΠΑΣΟΚ για να μην έρθει η Δεξιά».

Τα «γιατί» όμως παραμένουν και ζητούν επιτακτικά απαντήσεις.

Ξανά για τη «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»

Την επιστολή, που της έστειλε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, ως διαμαρτυρία, η εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» τη δημοσίευσε ολόκληρη. Αυτό - και ως εδώ - είναι το θετικό. Από κει και πέρα ο συντάκτης της Δ. Χατζηνικόλας δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να γράψει μια λέξη αυτοκριτικής για τα ψέματα που περιείχε το ρεπορτάζ του, αν και, διά της σιωπής, τα παραδέχεται! Ομως, παρ' όλα αυτά, επιχειρεί να βγει και από πάνω: Επιμένει, δίχως να συλλογάται, σε κάποια πράγματα, που τελικώς τον εκθέτουν!

Πρώτο, ανασκευάζει τον αρχικό ισχυρισμό του, ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ απείχε από την ψηφοφορία για τον βασικό μέτοχο και δέχεται ότι ήταν εκεί, αλλά μόνον ο Σκυλλάκος! Και λοιπόν; Είναι παρόντες σε κάθε νομοσχέδιο όλοι οι βουλευτές; Σε κανένα δεν είναι όλοι.

Δεύτερο, επικαλείται δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» για την «Τυποεκδοτική»! Καλώς έγραψε ο «Ριζοσπάστης» και κακώς έγραψε ο ίδιος τα άλλα αντί άλλων που έγραψε!

Τρίτο, επιμένει να αφήνει αιχμές για συμφωνία ΠΑΣΟΚ - ΚΚΕ για τον εκλογικό νόμο, χρησιμοποιώντας και την επίσκεψη Σκυλλάκου στον Σκανδαλίδη που ήταν για τους εκλογικούς καταλόγους!!!

Κρίμα, είσαι και νέος άνθρωπος...


Αγώνας διαρκείας

Ωραία «μάχη» δώσαμε,

αλλά δεν τελειώσαμε,

χτες ήταν η πρεμιέρα

γι' αυτό

και την παντιέρα

άστην να κυματίζει

και συ

στο μετερίζι!

* * *

Ωραία χτες παλέψατε,

την πρώτη νίκη

δρέψαμε,

μα δρόμο έχουμ' ακόμα

και «μάχες» σώμα, σώμα,

γι' αυτό

οι «κάτω» τάξεις

ας είναι στις επάλξεις!

* * *

Ωραία χτες

αρχίσαμε,

μα έχουμε αγώνα

ίσαμε

την τελική

τη νίκη

που στο λαό

ανήκει!


Ο οίστρος

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Χρεώνει με υψηλότερα καθήκοντα

Μετά και τη χτεσινή πανελλαδική απεργία με την εξαιρετικά μεγάλη επιτυχία της, τόσο ως προς τη συμμετοχή σ' αυτήν, όσο και ως προς τη δυναμική παρουσία των χιλιάδων απεργών στις δεκάδες συγκεντρώσεις σ' όλη τη χώρα, καμιά νομιμοποίηση δεν μπορεί να έχει το αντιασφαλιστικό έκτρωμα, που από χτες το βράδυ έβαλε για συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής η κυβέρνηση, με στόχο να το έχει εγκρίνει ως αύριο το βράδυ, με βάση την πλειοψηφία που διαθέτει από τον καλπονοθευτικό εκλογικό νόμο.

Οι εργαζόμενοι έκαναν καθαρό ότι ήδη στις συνειδήσεις τους δε νομιμοποιούν αυτές τις ανατροπές. Κι ακόμα περισσότερο έκαναν καθαρό πως με αποφασιστικό τρόπο θα συνεχίσουν να παλεύουν όχι μόνο για να ακυρώσουν στην πράξη κι αυτόν το νόμο, αλλά και για να διευρύνουν τις κατακτήσεις τους. Είναι ήδη σ' αυτό το δρόμο με μεγαλύτερη σιγουριά για τα επόμενα βήματά τους. Γνωρίζοντας καλύτερα όχι μόνο ποιος είναι ο εχθρός, αλλά και ποιος βρίσκεται στην πρώτη γραμμή και δίνει τη μάχη έτσι που να είναι νικηφόρα για την εργατική τάξη. Ενάμισης χρόνος αγώνες ενάντια στην αντιασφαλιστική λαίλαπα, με κορύφωση τη χτεσινή απεργία, ξεκαθάρισαν πολλά. Κι αυτό δεν αφορά τις δάφνες αλλά κύρια τη νέα χρέωση που προκύπτει.

Η ίδια η εξαιρετικά μεγάλη επιτυχία της χτεσινής πανελλαδικής απεργίας είναι αυτή που χρεώνει με υψηλά καθήκοντα για τους αγώνες που έρχονται, αρχίζοντας από σήμερα κι όλας. Γιατί οι αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις θα μπορέσουν να ανατραπούν στην πράξη μόνο αν αυτός ο αγώνας έχει συνέχεια με συνέπεια, είναι αγώνας οργανωμένος με προοπτική, με ξεκάθαρο τόσο τον ορίζοντα της στόχευσής του όσο και το εσωτερικό του μέτωπο. Στο βαθμό που θα είναι τέτοιος αγώνας που να πηγαίνει τα πράγματα πιο μπροστά, θα κάνει ακόμα πιο καθαρό ότι εδώ δεν αντιπαλεύεται μια επιμέρους πολιτική, αλλά το σύνολο μιας πολιτικής που εκπορεύεται από το κεφάλαιο και χτυπάει όλα τα λαϊκά στρώματα. Αγώνας τέτοιος, δηλαδή, που η αντεπίθεση της εργατικής τάξης θα γίνεται με διευρυμένες τις συμμαχίες της και με στόχους υψηλότερους από την αντιμετώπιση σήμερα αυτού κι αύριο ενός άλλου νομοσχεδίου.

Θα είναι αγώνας που θα αναδεικνύει το συνολικό πολιτικό πρόβλημα, θα αξιώνει ανατροπές στην κεντρική πολιτική σκηνή, θα οδηγεί μέσα από την ωρίμανση της συνείδησης σε τέτοιες αλλαγές συσχετισμών που κανείς από αυτούς που εναλλάσσονται έως τώρα στην κυβερνητική εξουσία να μη μπορεί να σταθεί σε χλωρό κλαρί. Ακόμα περισσότερο να δημιουργεί και θετικούς υπέρ της εργατικής τάξης συσχετισμούς. Σ' αυτό ακριβώς το σημείο βρισκόμαστε: Απέναντι στην αξίωση που ανέδειξε αυτός ο αγώνας για υψηλότερους στόχους. Αυτονόητα, οι κομμουνιστές χρεώνονται να ανταποκριθούν ακόμα καλύτερα σ' αυτά τα νέα καθήκοντα.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ