ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 19 Ιούνη 2002
Σελ. /40
Προς «νέα» καλπονοθεία

Τα ερωτήματα ακούγονται εύλογα: Αφού ο δικομματισμός είναι «παντοδύναμος», γιατί θέλουν να αλλάξουν τον εκλογικό νόμο που τον εξυπηρετεί και στηρίζει; Γιατί, άραγε, δεν τους αρκεί ο ισχύων, ληστρικός εκλογικός νόμος, ο οποίος «βγάζει» σίγουρα αυτοδύναμες κυβερνήσεις, και καταστρώνουν πυρετωδώς σχέδια για ένα «νέο» εκλογικό νόμο, τα οποία φροντίζουν στη συνέχεια να διαρρέουν για να «μετράνε» αντιδράσεις; Αυτό, πάντως, που είναι δεδομένο είναι η εκφρασμένη βούληση της κυβέρνησης να αλλάξει τον εκλογικό νόμο.

Κατ' αρχήν θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι εκλογικοί νόμοι και συστήματα που εφαρμόστηκαν μετά τη μεταπολίτευση, όλοι τους «παραλλαγή» καλπονοθευτικών και ληστρικών συστημάτων, έπαιξαν σημαντικό ρόλο για την εδραίωση του δικομματισμού στη χώρα μας. Κυρίαρχο χαρακτηριστικό και βασική αποστολή τους η ανάδειξη κυβερνήσεων που είναι μειοψηφία στο λαό. Η εφαρμογή αυτών των εκλογικών νόμων διευκόλυνε το «μάντρωμα» των λαϊκών μαζών πίσω από τα δύο μεγάλα κόμματα που διεκδικούσαν την εξουσία και αποδυνάμωνε τα «μικρά», αφού η ψήφος σε αυτά ήταν «χαμένη». Χάρη στους ληστρικούς εκλογικούς νόμους τα εκβιαστικά διλήμματα που έβαζαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (Δεξιά - αντιδεξιά, αλλαγή - απαλλαγή, κ.ά.) «έπιαναν τόπο». Φαίνεται όμως ότι ο ισχύων εκλογικός νόμος «έφαγε τα ψωμιά» του και πρέπει να αντικατασταθεί, όχι βέβαια επί το αναλογικότερον όπως οφείλουν απέναντι στη λαϊκή ετυμηγορία, αλλά σε ακόμα πιο καλπονοθευτική κατεύθυνση. Ολες οι ενδείξεις συνηγορούν ότι πρόκειται για μια τροποποίηση του εκλογικού νόμου, ώστε να διευκολύνει τη «μετάλλαξη» του δικομματισμού σε διπολισμό.

Την εκτίμηση αυτή έρχονται να ενισχύσουν τα σενάρια που διοχετεύονται από την κυβέρνηση ή υποστηρίζονται ανοιχτά από στελέχη της όπως και της ΝΔ περί εφαρμογής του «γερμανικού μοντέλου» στη χώρα μας. Σύμφωνα με αυτό, η μεγάλη πλειοψηφία των βουλευτών (πιθανότατα 200 στους 300) αναδεικνύονται σε μονοεδρικές περιφέρειες με το «καθαρό» και ενισχυμένο πλειοψηφικό σύστημα. Πρόκειται για ρύθμιση, η οποία εξυπηρετεί κατ' εξοχήν τα δύο μεγάλα κόμματα, αφού αυτά τα δύο θα «αναμετριούνται», κατά κανόνα, στις μονοεδρικές και άρα αυτά θα τις λυμαίνονται σχεδόν εξ ολοκλήρου. Την ίδια φιλοσοφία και στόχους έχει και η προτεινόμενη ρύθμιση για «σπάσιμο» των μεγάλων εκλογικών περιφερειών (Α ,Β Αθήνας - Πειραιά και Θεσσαλονίκης) σε πολλές μικρότερες. Ταυτόχρονα, παραμένει το όριο του 3% για την είσοδο στη Βουλή, πράγμα που εξασφαλίζει την κλοπή των εδρών των κομμάτων που δε θα καταφέρουν να πιάσουν το ποσοστό.

Κυβέρνηση και ΝΔ συμφωνούν βέβαια με την τροποποίηση του εκλογικού νόμου στην παραπάνω κατεύθυνση. Απομένει, φυσικά, να τα βρουν και στις «λεπτομέρειες», πράγμα διόλου εύκολο, αφού αυτές μπορούν να καθορίσουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Από την άλλη, η αλλαγή αυτή του εκλογικού νόμου προδίνει την αδυναμία, του παντοδύναμου, κατά τα άλλα, δικομματισμού, ο οποίος για να εξασφαλίσει τη «σταθερότητά» του υποχρεώνεται να βιάζει διαρκώς τη λαϊκή βούληση.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Το πανό

Γρηγοριάδης Κώστας

Η επιφάνειά του ήταν περίπου ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο. Για την ακρίβεια 750 τετραγωνικά μέτρα, τα οποία κάλυψαν σχεδόν ολόκληρη την πρόσοψη του υπουργείου Οικονομίας (έξι ορόφους), στο κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος, απέναντι από τη Βουλή. Πάνω του, ένα τεράστιο σύνθημα «φώναζε»: «Απεργία 18 Ιούνη - Πάρτε πίσω το αντεργατικό νομοσχέδιο, που κατεδαφίζει τα ασφαλιστικά δικαιώματα». Μιλάμε για το τεράστιο πανό που τοποθέτησαν αιφνιδιαστικά μέλη των Συνδικάτων Οικοδόμων, Κλωστοϋφαντουργών, Μετάλλου και Ιδιωτικών Υπαλλήλων, χτες τα ξημερώματα, κάνοντας κατάληψη στο υπουργείο. Κι έμεινε εκεί, μέχρι που πέρασε η μεγάλη πορεία των απεργών της Αθήνας και αρκετά περισσότερο. Κάνοντας καθαρό στους κυβερνώντες και στα «μεγάλα αφεντικά» ότι ο αγώνας συνεχίζεται και δυναμώνει καθημερινά. Και θα καταργήσει, τελικά, τους αντεργατικούς τους νόμους, φέρνοντας τους εργαζόμενους στο κέντρο των εξελίξεων και κάνοντάς τους πραγματικά αφεντικά του μόχθου και της ζωής τους.

Οι επιδιώξεις...

Με πολιτικές κουτοπονηριές προσπαθεί ο ΣΥΝ να εγκλωβίσει στην κεντροαριστερή - διαχειριστική λογική της πάση θυσία συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, είτε από τον α` είτε στον β` γύρο. Ενα από τα πάμπολλα παραδείγματα αυτής της τυχοδιωκτικής πολιτικής είναι και η περίπτωση της υπερνομαρχίας Αθήνας - Πειραιά. Οπου κουτοπόνηρα δεν εμφανίζεται μπροστά ο ίδιος ως κόμμα, αλλά αξιοποιεί την υποψηφιότητα του Μ. Γλέζου, βάζοντάς τον μπροστά, μήπως και «αλιεύσει» διάφορους ανένταχτους αριστερούς, όπως άλλωστε διάφορα στελέχη του ΣΥΝ ισχυρίζονται. Από το γεγονός αυτό, προκύπτει και το γενικό και ασαφές πλαίσιο διακηρύξεων και προγράμματος, τόσο για τα τεκταινόμενα στο θεσμικό πλαίσιο της Αυτοδιοίκησης, όσο και στις προτεινόμενες λύσεις, αλλά και στην τακτική τους ενόψει των εκλογών του Οκτώβρη, τόσο στον πρώτο όσο και στο δεύτερο γύρο. Οι αριστεροί άνθρωποι όμως δε θα δεχτούν να πέσουν θύματα των επιλογών της ηγεσίας του ΣΥΝ, η οποία ευαγγελίζεται συμμετοχή σε «κεντροαριστερά σενάρια», αλλά με «όρους» και «προϋποθέσεις»... Η ίδια στόχο έχει να δημιουργήσει την «προίκα» της - πατώντας πάνω σε αγνές προθέσεις πολλών αριστερών ανθρώπων - έτσι ώστε να μη μοιάζει στους προνομιακούς συνομιλητές της (του ΠΑΣΟΚ), σαν ξεπουπουλιασμένη κότα...

Η ταλαιπωρία του... κοινού

Γρηγοριάδης Κώστας

«ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ χάος», «προβλήματα στα λιμάνια», «ουρές» σε Ρίο και Αντίρριο και γενικώς με την οπτική της «ταλαιπωρίας του κοινού». Ετσι αντιμετωπίστηκε χθες από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ η απεργία για το Ασφαλιστικό. Φυσικά δεν εκπλήσσει κανέναν αυτό.

Αλλωστε ανεξαρτήτως από το ποιον στηρίζει (πλέον) η κάθε «διαπλεκόμενη» εταιρία ΜΜΕ, είναι σίγουρο ότι επιλογές όπως στο Ασφαλιστικό τις στηρίζουν όλοι μαζί. Το έχουν αποδείξει περίτρανα.

Το προκάλυμμα αυτής της αντιμετώπισης γνωστό: Η αντικειμενική αντιμετώπιση της είδησης. Μόνο που όταν είσαι στην πλατεία Συντάγματος κι έχεις «στήσει» τις κάμερες σου προς τα έξω στα μπλοκαρισμένα αμάξια στη Β. Σοφίας βλέπεις αυτό που θέλεις να δεις (και στη συνέχεια να δει ο κόσμος).

Οταν αγνοείς όμως ότι δυο βήματα πιο πέρα (μέσα στη Βουλή) περνάει ένας νόμος που καταργεί ασφαλιστικά δικαιώματα πόσο αντικειμενικός είσαι και πόσο «βαθιά» ψάχνεις την είδηση;

Μάλιστα ακούστηκαν και πολλά συγκριτικά σχόλια σε σχέση με την προηγούμενη πορεία για την Κοινωνική Ασφάλιση (τότε που οι κάθε λογής Πολυζωγόπουλοι τηρούσαν κάποια προσχήματα). Οι «αναλυτές» κατέληξαν ότι η χτεσινή ήταν μικρότερη!

Λογικό. Τα τηλεοπτικά κανάλια βλέπετε για να καταδεχτούν να ασχοληθούν με μια πορεία διαμαρτυρίας, αυτή πρέπει να ξεπερνά το μισό εκατομμύριο διαμαρτυρόμενων. Αλλιώς δεν τους κάνει εντύπωση.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αντιθέτως, αν αποφασίσει να τραγουδήσει στο κέντρο της Αθήνας κάποιο από τα γνωστά ονόματα του «σκύλο - ποπ» των ημερών μας, τότε 50 χαρτζιλικωμένοι κομπάρσοι μπορούν κάλλιστα να χαρακτηριστούν «πλήθος θαυμαστών» και να αποτελέσουν μάλιστα και «τάση της κοινής γνώμης».

Παρ' όλα αυτά όμως γιατί δεν μπαίνουν στον κόπο να ρωτήσουν τον κόσμο τι γνώμη έχει για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, ακόμα και τώρα; Ισως για να μην διαπιστώσουν ότι πήγε τσάμπα ο δικός τους κόπος;

Η προπαγάνδα των αριθμών...

Από 925 έως 937 «έβγαζε» τους διαδηλωτές ο δημοσιογράφος του «Flash 9,60» Γ. Ρουμπάτης! Οχι, βέβαια, δεν ήταν στο χώρο της συγκέντρωσης και της πορείας στους δρόμους της Αθήνας, αλλά τους καταμετρούσε από το στούντιο του σταθμού. Από το ίδιο στούντιο που διερρήγνυε τα ιμάτιά του για το γεγονός ότι η ωριαία εκπομπή του, που χτες αίφνης έγινε δίωρη, λόγω της τρίωρης στάσης εργασίας που κήρυξε και η ΕΣΗΕΑ, θα έπρεπε να έχει αντικείμενο μόνο το Ασφαλιστικό, από το ίδιο στούντιο που εξέφρασε τη θλίψη του, όταν τέλειωσε ένα εμβόλιμο τραγούδι, ενημερώνοντας τους ακροατές ότι «δυστυχώς τέλειωσε το τραγούδι και είμαι υποχρεωμένος να ξαναγυρίσουμε στη συζήτηση για το Ασφαλιστικό, διότι αυτό μας επιβάλλει το συνδικάτο μας» (σ.σ. εννοούσε την ΕΣΗΕΑ).

Δυστυχώς, όμως για τον ίδιο, όταν έβγαλε στον αέρα το συντάκτη του σταθμού που κάλυπτε την κινητοποίηση, και ενώ βεβαίως θα περίμενε να τον επιβεβαιώσει στους αριθμούς, τον διέψευσε ενωπίοις των ακροατών, αφού ανέφερε ότι στην πορεία συμμετείχαν χιλιάδες κόσμου. Τότε ο Γ. Ρουμπάτης, έκπληκτος δήθεν, ρωτούσε πώως βρέθηκαν τόσοι, αφού η εικόνα που είχε ήταν περί των 937 διαδηλωτών! Τα... λανθασμένα νούμερα του κ. Ρουμπάτη δε σχετίζονται με ελλιπές ρεπορτάζ (όρος που χρησιμοποιούμε στον κλάδο μας). Τα νούμερα αυτά χρησιμοποιήθηκαν για να υποβαθμίσουν την κινητοποίηση και να προσβάλλουν τους διαδηλωτές. Για ποιο λόγο βέβαια το έκανε αυτό, ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει με το δικό του σκεπτικό.

... και οι στόχοι

Πολλά βέβαια, είναι τα ερωτήματα για τους στόχους της χτεσινής εκπομπής. Αλλά, ποιον πιστεύει ότι κοροϊδεύει ο εν λόγω δημοσιογράφος; Τους ακροατές του; Τους συναδέλφους τους; Ποιον; Αφού, δεν ήθελε να κάνει εκπομπή για το Ασφαλιστικό, όπως ο ίδιος συνεχώς ανέφερε, ποια ανάγκη ή υποχρέωση, τον οδήγησε να κάνει και μάλιστα χρονικά περισσότερο από μία ώρα; Φοβήθηκε μήπως του κόψουν το μεροκάματο; Μήπως του «φάνε» τη θέση;

Οχι, τίποτα δε φοβήθηκε. Απλά, αυτός, όπως και πολλοί άλλοι, έχει αναλάβει τη στήριξη της κυβέρνησης, ώστε να περάσει το αντιασφαλιστικό της έκτρωμα. Γι' αυτό και ο κ. Ρουμπάτης, επεξέτεινε χτες τα χρονικά όρια της εκπομπής του, επεκτείνοντας και τα όρια της παραπληροφόρησης.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ