Την πρεμούρα της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ να υπηρετήσει τους στόχους των ντόπιων μονοπωλίων, ώστε να προωθήσουν θέσεις τους στις «αγορές» της Ανατολικής Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου, όπως και να στήσουν κομπρεμί με άλλα κεφάλαια της περιοχής, ανέπτυξε εκτενώς ο υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για τις Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις, Δ. Μάρδας, πρόσφατα, στο πλαίσιο ημερίδας με τίτλο «Νοτιο-Ανατολική Ευρώπη και Ανατολική Μεσόγειος: Προκλήσεις και Προοπτικές».

Συγκεκριμένα, μιλώντας για «τις επιδιώξεις της ελληνικής οικονομικής διπλωματίας στη ΝΑ Ευρώπη και στην Ανατολική Μεσόγειο, περιοχές που θεωρούμε προνομιακές για το ελληνικό εμπόριο και το ελληνικό επιχειρείν», ο Δ. Μάρδας σημείωσε ότι η «σημαντική οικονομική παρουσία» της ντόπιας αστικής τάξης στην ΝΑ Ευρώπη «αποτυπώνεται ιδίως»:

-- «Στο ύψος των ελληνικών άμεσων επενδύσεων που υπερβαίνουν τα 20 δισ. ευρώ και εστιάζονται κυρίως στον χρηματοπιστωτικό τομέα, στις κατασκευές και τα δομικά υλικά, το λιανεμπόριο, τις τηλεπικοινωνίες, τη βιομηχανία τροφίμων - ποτών και τις τουριστικές υπηρεσίες».

-- «Στο μεγάλο μερίδιο των ελληνικών εξαγωγών που κατευθύνονται προς τις χώρες της περιοχής».

-- «Στην προσέλκυση επενδύσεων στη χώρα μας, κυρίως από την Τουρκία, με έμφαση τον τομέα των τουριστικών υποδομών».

«Θεωρούμε ότι η περιοχή της ΝΑ Ευρώπης εξακολουθεί να παρουσιάζει σημαντικές ευκαιρίες για ελληνικές εταιρίες, κυρίως, στους τομείς των κατασκευών, του τουρισμού, της ενέργειας και της γεωργίας», πρόσθεσε ο Δ. Μάρδας και εξήγησε: «Η συνεργασία σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα από κοινοτικά κονδύλια και διεθνείς οργανισμούς παρουσιάζει μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης, κυρίως στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία και ευκαιρία συμμετοχής του ελληνικού κατασκευαστικού κλάδου, ο οποίος διαθέτει εμπειρία και τεχνογνωσία, η οποία αποτελεί εχέγγυο για την δυναμικότερη παρουσία του σε όλες τις χώρες της περιοχής».

Αναφέρθηκε, δε, και στο ζεστό παραδάκι που αναμένεται να τρέξει το επόμενο διάστημα, από εθνικά και κοινοτικά ταμεία, προς αναθέρμανση της κερδοφορίας των μονοπωλίων μέσω π.χ. ανάθεσης έργων σε μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους: «Ενδεικτικά, σημειώνω, ότι το αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο Μεταφορών προβλέπει για την περίοδο 2015 - 2030 υλοποίηση έργων ύψους 43,5 δισ. ευρώ, ενώ, παράλληλα βρίσκεται σε εξέλιξη η αναβάθμιση των οδικών και σιδηροδρομικών συνδέσεων (Πανευρωπαϊκός Αξονας Χ, αναβάθμιση σιδηροδρομικής σύνδεσης Θεσσαλονίκης - Βελιγραδίου και επέκτασή της στη Βουδαπέστη). Επίσης, ευκαιρίες δημιουργούνται στην Κροατία, με την ολοκλήρωση του αυτοκινητοδρόμουΑδριατικής - Ιονίου».

Εστιάζοντας, ακολούθως, στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, ο αρμόδιος υφυπουργός επεσήμανε ότι «η περιοχή αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική και για την οικονομία της χώρας μας». Δίνοντας, δε, μιαν εικόνα των κομπρεμί που αναζητούνται με τις αστικές τάξεις άλλων χωρών της περιοχής, είπε:

-- «Με το Ισραήλ ιδιαίτερο βάρος δίνουμε στη συνεργασία που έχει ξεκινήσει στον τομέα των νέων τεχνολογιών και των start up επιχειρήσεων και στις τεχνολογίες για την διαχείριση των υδάτων, όπως επίσης και στην προώθηση συνεργασιών στον τομέα της Ενέργειας».

-- «Με την Αίγυπτο έχει ξεκινήσει μια φιλόδοξη συνεργασία μεταξύ των λιμένων των δύο χωρών, ενώ επιδιώκουμε μεγαλύτερο μέρος στα μεγάλα έργα υποδομής που θα κατασκευαστούν εκεί».

-- «Οσον αφορά το διμερές εμπόριο με την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, οι εξαγωγές μας κινούνται τα δύο τελευταία έτη γύρω στο 14% του συνόλου των εξαγωγών μας, ενώ οι εισαγωγές μας από αυτές στο 15%. Πιστεύουμε ότι οι εξαγωγές μας έχουν σημαντικά περιθώρια να αυξηθούν».

Στην ημερίδα, εξάλλου, για τις «προκλήσεις» στην Ανατολική Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο, ο Δ. Μάρδας πρόσθεσε, επίσης, ότι η κυβέρνηση δεν περιορίζει την ανάπτυξη των τέτοιων «συνεργασιών» της στην περιοχή μόνο σε διμερές επίπεδο: «Εχουν ήδη αναπτυχθεί δύο Τριμερή σχήματα συνεργασίας, Ελλάδα - Κύπρος - Ισραήλ το ένα, και Ελλάδα - Κύπρος - Αίγυπτος το άλλο. Η ελληνική διπλωματία προσβλέπει και στην επέκταση των τριμερών συνεργασιών και με άλλες χώρες, ενώ οι άριστες σχέσεις της με όλες τις χώρες της περιοχής θα μπορέσει πιστεύουμε να μας επιτρέψει να προωθήσουμε και πολυμερή σχήματα που θα μετέχουν χώρες οι οποίες δυσκολεύονται να αναπτύξουν άμεσα την μεταξύ τους συνεργασία».

Σημειωτέον, ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς έχει μιλήσει για «τετράγωνα συνεργασίας» που θα περιλαμβάνουν στα προηγούμενα σχήματα π.χ. και την Ιορδανία.

Τα τέτοια σχήματα, κατά βάση, θέλει να τα αξιοποιήσει η ντόπια αστική τάξη σαν όχημα αναβάθμισης της θέσης της στην περιοχή, να μπορέσει να αντιπαρατεθεί π.χ. σε τουρκικά κεφάλαια, καλύπτοντας την απόσταση που έχασε ελέω κρίσης.

Σε εφαρμογή των παραπάνω κατευθύνσεων, αρχές Δεκέμβρη έγινε στην Αθήνα η τρίτη Τριμερής Συνάντηση Κορυφής Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, με τη συμμετοχή του πρωθυπουργού, Αλ. Τσίπρα, και των Προέδρων της Αιγύπτου, Α. Φ. Αλ Σίσι και Κύπρου, Ν. Αναστασιάδη. Στη «Διακήρυξη της Αθήνας», που υιοθετήθηκε, όπως και στις δηλώσεις των τριών, δόθηκε το στίγμα της «στρατηγικής» λυκοφιλίας ελληνικών, αιγυπτιακών και κυπριακών κεφαλαίων, που αφορά:

-- Ενέργεια. Με φόντο την ανακάλυψη νέων μεγάλων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου στην Αν. Μεσόγειο και τη «μάχη» μονοπωλίων και καπιταλιστικών κρατών σε όλο το εύρος, ο Αλ. Τσίπρας είπε πως «μιλήσαμε για ενεργειακά δίκτυα και τις εξελίξεις στον ενεργειακό χάρτη της περιοχής. Για την ανακάλυψη του κοιτάσματος ZOHR και την περαιτέρω αξιοποίησή του στην Αίγυπτο, την περαιτέρω αξιοποίηση των κυπριακών κοιτασμάτων, την προώθηση των αγωγών Ενέργειας μέσα από τον ελλαδικό χώρο, του TAP, του IGB, αλλά και πιθανών νέων αγωγών που θα προκύψουν από την αξιοποίηση των κοιτασμάτων στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο». Εδώ εντάσσεται και η πρόθεσή τους, όπως αποτυπώθηκε και στη «Διακήρυξη της Αθήνας», για «επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων σχετικά με τα εκκρεμή ζητήματα της οριοθέτησης των παρακείμενων θαλάσσιων ζωνών των τριών χωρών μας», των ΑΟΖ δηλαδή.

--Εμπόριο και διαμετακόμιση. Οπως είπε ο Τσίπρας στο Επιχειρηματικό Φόρουμ Ελλάδας - Αιγύπτου που διοργάνωσε τις ίδιες μέρες το υπουργείο Εξωτερικών, οι δύο χώρες «...βρίσκονται πάνω στο σύγχρονο "Θαλάσσιο Δρόμο του Μεταξιού" (...) με δυο λόγια σε ένα στρατηγικό σταυροδρόμι. Η Ελλάδα αποτελεί πύλη προς την Ευρώπη και τις χώρες της Ευρασίας για την Αίγυπτο, η δε Αίγυπτος αποτελεί την πύλη προς την Αφρική και τις Αραβικές Χώρες (...) με την εκτόξευση του παγκόσμιου εμπορίου, η διαμετακόμιση έχει αποκτήσει σήμερα στρατηγική σημασία». Στο επίκεντρο, εδώ, βρίσκονται η αξιοποίηση της Διώρυγας του Σουέζ, «η ανάδειξη του μεγάλου ελληνικού Λιμανιού του Πειραιά, αλλά και άλλων λιμένων στην Ελλάδα, ως κόμβων διαμετακόμισης και logistics centres». Σε αυτό το πλαίσιο υπογράφτηκαν Συμφωνία Αεροπορικών Μεταφορών Ελλάδας - Αιγύπτου, Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ του Οργανισμού Λιμένος Καβάλας και του Οργανισμού Λιμένος Αλεξάνδρειας, και Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης και του Οργανισμού Λιμένος Δαμιέττης.

Επίσης, στο πλαίσιο της Τριμερούς αποφασίστηκε η δημιουργία ενός μόνιμου μηχανισμού συνεννόησης, της Κοινής Επιτροπής Συνεργασίας, που θα συντονίζεται από τα υπουργεία Εξωτερικών των τριών χωρών και η οποία «θα διαμορφώσει, θα αναπτύξει και θα προωθήσει πρακτικά σχέδια τριμερούς ενδιαφέροντος», με στόχο τις «αμοιβαίες επενδύσεις», όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός, και η δημιουργία εξειδικευμένης επιτροπής για θέματα «γαλάζιας οικονομίας» (παράκτιος τουρισμός, αλιεία, ιχθυοκαλλιέργεια).

Σε ανάλογο πλαίσιο, η κυβέρνηση προετοιμάζει τη νέα διακυβερνητική συνάντηση Ελλάδας - Ισραήλ τον ερχόμενο Γενάρη, αυτήν τη φορά στην Αθήνα, και αμέσως μετά τριμερή Σύνοδο Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ.

Κρίσιμο πεδίο γεωστρατηγικής αναβάθμισης για τα ντόπια μονοπώλια είναι φυσικά και το ενεργειακό. Ο Δ. Μάρδας είπε επ' αυτού: «Επιδιώκουμε να γίνει η Ελλάδα ενεργειακός κόμβος στη Ν.Α. Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο». Σε αυτό το φόντο, σκιαγραφώντας τη στοίχιση της κυβέρνησης στους ενεργειακούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, έκανε σαφές ότι η κυβέρνηση «στηρίζει τον αγωγό "TAP", που θα μεταφέρει αζέρικο φυσικό αέριο, τον ελληνοβουλγαρικό διασυνδετήριο αγωγό "IGB", καθώς και τον "Κάθετο Διάδρομο"».

Επ' αυτού, στις 10/12 υπογράφτηκε στη Σόφια η Τελική Επενδυτική Συμφωνία για την κατασκευή και λειτουργία του IGB , με τη συμμετοχή των εταιρειών που έχουν αναλάβει το έργο και των αρμόδιων υπουργών των δύο χωρών. Προτάσσοντας τους στρατηγικούς στόχους του εγχώριου κεφαλαίου, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π. Σκουρλέτης, στο χαιρετισμό του επανέλαβε πως η ολοκλήρωση του IGB, σε συνδυασμό με τον αγωγό ΤΑΡ και το σταθμό LNG της Αλεξανδρούπολης, μετατρέπει την Ελλάδα σε «ενεργειακό κόμβο για τα Βαλκάνια».

Ο κάθετος διάδρομος, από Ελλάδα και μετά Βουλγαρία, θα διακλαδώνει αέριο σε Ουγγαρία και Ρουμανία. Προκειμένου να εξευρεθούν πόροι για την υλοποίησή του, οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας, Βουλγαρίας και Ουγγαρίας ανέλαβαν πρόσφατα κοινή πρωτοβουλία για δημιουργία ενός «European Energy Security Fund». Ταμείο όπου ευελπιστούν να σωρεύσουν πόρους για την κατασκευή του αγωγού.

Σημειωτέον, Κάθετος Διάδρομος, ΤΑP και IGB προωθούνται με έγκριση των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, επιχειρώντας η κυβέρνηση να παίξει και με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ή έστω να δείξει σε άλλα τμήματα της ντόπιας αστικής τάξης που κάνουν ή ψάχνουν μπίζνες με τους Ρώσους, ότι ...κάτι κάνει και γι' αυτούς, ο Μάρδας φρόντισε να συμπληρώσει ότι η κυβέρνηση «έχει ταχθεί υπέρ του "Νότιου Ευρωπαϊκού Αγωγού" με ρωσικό φυσικό αέριο και των προεκτάσεών του προς την Κεντρική Ευρώπη».

Πρόσθεσε: «Είμαστε έτοιμοι να στηρίξουμε και τον αγωγό που θα φέρνει αέριο από την Ανατολική Μεσόγειο, δηλαδή τον "East Med" (σ.σ: σχεδιάζεται ώστε να φέρει καύσιμο από τα κοιτάσματα Κύπρου, Αιγύπτου, Ισραήλ), καθώς και τη μετεξέλιξη της Ελλάδας σε χώρα διέλευσης LNG», δηλαδή υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Στο ίδιο πλαίσιο, που η κυβέρνηση «πουλά» τη γεωστρατηγική θέση της χώρας σε μια σειρά πεδία, ο Δ. Μάρδας τόνισε ότι «η χώρα μας έχει το μοναδικό προνόμιο στη ΝΑ Ευρώπη να διαθέτει, από το 2000, τερματικό σταθμό εισαγωγής LNG στη Ρεβυθούσα. Πρόκειται για μια στρατηγική υποδομή, με σημαντικά περιθώρια αξιοποίησης των υφισταμένων εγκαταστάσεων καθώς και προσθήκης νέων αποθηκευτικών δεξαμενών. H αξία της Ρεβυθούσας αναδείχθηκε κατά την ρωσο-ουκρανική κρίση του Φεβρουαρίου 2009, όταν τα αποθηκευμένα εκεί φορτία φυσικού αερίου κάλυψαν τις ανάγκες Ελλάδας και Βουλγαρίας».

Στα επόμενα βήματα της κυβέρνησης προς ισχυροποίηση της θέσης της ντόπιας αστικής τάξης - ή «προς ανάδειξη της βαρύνουσας σημασίας της Ελλάδος τόσο για την περιοχή της ΝΑ Ευρώπης όσο και για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου», όπως το διατύπωσε ο Δ. Μάρδας - προτίθεται να οργανώσει το 2016 δύο fora, με θέμα την «ενίσχυση της συνεργασίας» και την «προώθηση της ειρήνης» με τις χώρες της Βαλκανικής, της Β. Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, στα οποία θα συμμετάσχουν υπουργοί, επιχειρηματίες, ακαδημαϊκοί και αξιωματούχοι του δημόσιου τομέα.