- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Ανασκόπηση
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Ιστορία
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Τους πνίγει το δίκιο εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ! Τόσες εξετάσεις έχουνε δώσει στα εγχώρια και τα διεθνή σαλόνια του κεφαλαίου, τόσα πιστοποιητικά έχουνε πάρει από δαύτα και η συγκυβέρνηση το χαβά της, να τους κατηγορεί ότι αποσταθεροποιούν τη χώρα και «τρομάζουν» τις αγορές... Γιατί, δηλαδή; Επειδή δεν είναι γέννημα - θρέμμα κόμμα της αστικής τάξης, όπως π.χ. η ΝΔ, αλλά πασχίζουν με τέτοια προσήλωση να πάρουν και κείνοι το χρίσμα της;
Ε, όχι κύριοι! Δεν είναι δίκαια πράγματα αυτά! Εύλογη η διαμαρτυρία του Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ: «Διεθνείς επενδυτικοί οίκοι, κάποιοι εκ των οποίων τάχθηκαν πρόσφατα υπέρ μιας εκτεταμένης διαγραφής χρέους, λύση που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ σε συνδυασμό με τον τερματισμό της λιτότητας, καίτοι γνωρίζουν βέβαια τις δημοσκοπήσεις, που από τα μέσα Σεπτεμβρίου δείχνουν σταθερά μεγάλη διαφορά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, οι ίδιοι αναλυτές επισημαίνουν ότι δεν συντρέχουν λόγοι ανησυχίας σε περίπτωση πρόωρων εκλογών»!
Και δεν είναι μόνο οι «διεθνείς επενδυτικοί οίκοι» που δεν ανησυχούν με τον ΣΥΡΙΖΑ, προσθέτουμε εμείς. Εχουν προηγηθεί οι εγχώριοι βιομήχανοι μέσω των τοποθετήσεων της διοίκησης του ΣΕΒ, προηγήθηκαν και οι εκπρόσωποι εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων που ρωτήθηκαν σχετικά από το δίκτυο «Bloomberg» και απάντησαν με σιγουριά ότι δε θα υπάρχει κανένα πρόβλημα για τα συμφέροντά τους.
Τώρα, το γεγονός πως όσοι δεν ανησυχούν το κεφάλαιο, εγχώριο και διεθνές, πρέπει να ανησυχούν βαθύτατα το λαό, είναι μια άλλη ιστορία...
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Βούτσης, στον «Αθήνα 9,84», υπενθύμισε ότι «ο Π. Λαφαζάνης είχε πει στη Βουλή ότι θα έπρεπε να υπάρχει - και υπάρχει - έδαφος συνεννόησης, πάνω σε μία σαφή γραμμή, όμως, η οποία προϋποθέτει την απομείωση, το "κούρεμα" κ.λπ. του χρέους». Σε ενδεχόμενη άρνηση των δανειστών να «κουρέψουν» το χρέος της Ελλάδας, είπε ότι θα συνεχίσουν τη συζήτηση και θα προσπαθούν να διαμορφώνουν ένα συσχετισμό σε κλίμακα Ευρώπης, για να αξιοποιήσουν τη μεγάλη συζήτηση που γίνεται τώρα στην Ευρώπη. Γιατί είναι βάση για συναίνεση των αστικών πολιτικών κομμάτων η μείωση του χρέους (με «κούρεμα» ή όπως αλλιώς νομίζουν) γιατί είναι κοινός στόχος να στηρίξουν την ανάκαμψη των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων του κεφαλαίου με «ρευστό». Με το λαό, τους εργαζόμενους να συνεχίζουν να πληρώνουν τα χρέη που τους φόρτωσαν. Να, γιατί δεν υπάρχει ελπίδα για το λαό από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όπως και από τη σημερινή συγκυβέρνηση.
«Ενίσχυση της διασύνδεσης του εκπαιδευτικού συστήματος με τον κόσμο της εργασίας», «ενθάρρυνση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας». Πρόκειται για βασικούς στόχους που έχει θέσει η κυβέρνηση για την Παιδεία μέσω ΕΣΠΑ μέχρι το 2020 και που θυμίζουν, σε όσους το ξεχνούν, ότι στην Παιδεία υπάρχει στρατηγική και είναι και πολύ συγκεκριμένη. Εκπαίδευση που θα ορίζουν αποκλειστικά οι ανάγκες του κεφαλαίου, σχολείο που θα φτιάχνει συνείδηση πειθήνια στο αφεντικό, που θα έχει «κατανόηση» σε κάθε εξωφρενική απαίτηση, στο όνομα της ανάπτυξης της «επιχειρηματικότητας» και όχι ολόπλευρη μόρφωση των παιδιών και των νέων, για να μπορούν να αναπτύσσονται ως κοινωνικοί άνθρωποι που θα δρουν για τις δικές τους, τις λαϊκές ανάγκες. Παραγωγή έρευνας, νέας γνώσης, προσαρμοσμένης στις ανάγκες της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, θα γίνεται η ίδια εμπόρευμα και όχι έρευνα και νέα γνώση για τη βελτίωση και ανάπτυξη της ζωής των ανθρώπων. Μάλιστα, θέλουν να πείσουν το λαό, τον οποίο έχουν φορτώσει τα αδιέξοδά τους, ότι το σημερινό σχολείο φταίει για το ότι υπάρχει ανεργία και φτώχεια, προκειμένου να εξασφαλίσουν συναίνεση στις αναδιαρθρώσεις. Για να τον πείσουν ότι πρέπει να θυσιάσει κοντά στα υπόλοιπα και το δικαίωμα των παιδιών του στη μόρφωση, για την «ανάκαμψη»...
Η πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ (Fed), Τζάνετ Γιέλεν, είπε, (Ηλεκτρονικό «Βήμα» 17/10/2014): «Η έκταση και η συνεχιζόμενη αύξηση των ανισοτήτων στις Ηνωμένες Πολιτείες με ανησυχούν πολύ. Δεν είναι μυστικό ότι οι λίγες τελευταίες δεκαετίες διεύρυνσης της ανισότητας μπορεί να συνοψιστούν σε σημαντικά κέρδη για τα εισοδήματα και τις περιουσίες που βρίσκονται στην κορυφή και σε στάσιμο βιοτικό επίπεδο για την πλειονότητα». Σιγά το νέο, θα πει κανείς. Και στη φάση της κρίσης και στη φάση της ανάκαμψης οι χαμένοι είναι οι εργαζόμενοι, ο λαός και κερδισμένοι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, το κεφάλαιο. Η πρόεδρος της Fed, βεβαίως, κλαψουρίζει, γιατί δήθεν όλα αυτά έρχονται σε αντίθεση με την «ισότητα ευκαιριών» του αμερικάνικου ονείρου... Μάλλον ...ανακάλυψαν την Αμερική. Ομως, κλαψουρίζουν και στη χώρα μας διάφοροι, μεταξύ των οποίων και ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δε διορθώνονται τα κακώς κείμενα ενός σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να πείσουν πως αυτό το σύστημα μπορεί να εξυγιανθεί, η ΕΕ μπορεί να γίνει φιλολαϊκή, όπως και ότι οι λύκοι μπορεί να μάθουν να μην τρώνε πρόβατα. Ολα στην υπηρεσία της εξαπάτησης του λαού.
1784 Γεννιέται ο Θεόφιλος Καΐρης, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νεοελληνικού Διαφωτισμού.
1814 Γεννιέται ο ζωγράφος Θεόδωρος Βρυζάκης.
1863 Ο Γεώργιος ο Α' ορκίζεται, ενώπιον της Εθνοσυνέλευσης, βασιλιάς των Ελλήνων.
1878 Η γερμανική Βουλή (Ράιχσταγκ) επικυρώνει τον «έκτακτο νόμο» κατά των σοσιαλιστών: Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα τέθηκε εκτός νόμου. Οι οπορτουνιστές μέσα στο Κόμμα πρόβαλλαν την «ανάγκη» της νομιμότητας με αντάλλαγμα την ταξική ειρήνη. Ωστόσο -και με την καταλυτική συνδρομή των Μαρξ και Ενγκελς- επικράτησε η επαναστατική άποψη για το συνδυασμό της νόμιμης με την παράνομη δουλειά. Ο αντισοσιαλιστικός νόμος καταργήθηκε το 1890.
1929 Η Διεθνής Αντιφασιστική Επιτροπή δημοσιεύει έντονη διαμαρτυρία προς τον πρόεδρο της κυβέρνησης Ε. Βενιζέλο για την ασκούμενη τρομοκρατία στην Ελλάδα.
1932 Η αστυνομία στην Καβάλα επιτίθεται εναντίον μαζικής συγκέντρωσης καπνεργατών. Σκοτώνει το 18χρονο καπνεργάτη Ι. Ψαρόπουλο και τραυματίζει άλλους δύο.
1934 Σε κοινή Σύνοδο της Βουλής και της Γερουσίας, ο Αλέξανδρος Ζαΐμης επανεκλέγεται Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας για την πενταετία 1934-1939.
1937 Πεθαίνει ο Βρετανός φυσικός Ερνεστ Ράδερφορντ (Νόμπελ Χημείας, 1908).
1941 Η Κρατική Επιτροπή Αμυνας της ΕΣΣΔ κηρύσσει τη Μόσχα σε κατάσταση πολιορκίας.
1944 Τμήματα της ΧΙΙΙης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ απελευθερώνουν τη Λαμία. Την ίδια μέρα ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει το Μέτσοβο και το Βόλο.
1944 Σε μια απέλπιδα κίνηση για την αντιμετώπιση της προέλασης του Κόκκινου Στρατού, οι ναζιστικές αρχές κηρύσσουν σε επιστράτευση κάθε άνδρα από 16 έως 60 χρόνων.
1951 Αρχίζει στο Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών η δίκη του Νίκου Μπελογιάννη και άλλων 93 του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ, κατηγορούμενων με τον Α.Ν. 509/1947. Στη δίκη οι κατηγορούμενοι γίνονται κατήγοροι. Ξεχωριστή στιγμή, η ώρα της απολογίας του Ν. Μπελογιάννη, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων: «Είμαι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ακριβώς για την ιδιότητά μου αυτή δικάζομαι, γιατί το Κόμμα μου παλεύει και χαράζει το δρόμο της Ειρήνης, της Ανεξαρτησίας και της Ελευθερίας. Στο πρόσωπό μου δικάζεται η πολιτική του ΚΚΕ». Η απολογία του Μπελογιάννη ανέτρεψε την αντικομμουνιστική προπαγάνδα του καθεστώτος. Εντυπωσιακό ήταν το σημείο εκείνο της απολογίας, όπου ο Μπελογιάννης συνέτριψε όλο το προπαγανδιστικό οικοδόμημα περί ξενοκίνητου ΚΚΕ.
1951 Εκδίδεται η απόφαση του Εκτακτου Στρατοδικείου Αθηνών για τους 35 κομμουνιστές της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά του ΚΚΕ, εκ των οποίων ο ένας καταδικάστηκε σε θάνατο και 17 άλλοι σε ποινές φυλάκισης.
1956 Συνέρχεται η 8η Ολομέλεια της ΚΕ του Πολωνικού Ενοποιημένου Εργατικού Κόμματος, η οποία χαράσσει το λεγόμενο «Πολωνικό δρόμο προς το σοσιαλισμό». Νέος Α' Γραμματέας της ΚΕ του κόμματος εκλέγεται ο Βλάντισλαβ Γκομούλκα.
1962 Υπογράφεται στη Νέα Υόρκη συμφωνία πενταετούς διάρκειας για το ελληνικό δημόσιο χρέος μεταξύ Αμερικανών κατόχων ελληνικών χρεογράφων και ελληνικής αντιπροσωπείας για το 40ετές δάνειο του 1924, το 40ετές του 1928 και το δάνειο για τη ύδρευση του 1925.
