ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 19 Γενάρη 2001
Σελ. /40
Ποια «συστράτευση»;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τη συστράτευση όλων των πολιτικών δυνάμεων του τόπου, στην κατεύθυνση της θωράκισης της δημοκρατίας και του σεβασμού της ανόθευτης λαϊκής βούλησης, ζήτησε χτες ο Κ. Καραμανλής, με αφορμή το πόρισμα του κόμματός του για τη «βιομηχανία ελληνοποιήσεων» στις περασμένες εκλογές. Καλά έκανε, βέβαια, η ηγεσία της ΝΔ και έβγαλε το πόρισμά της, προφανώς για να μετριάσει «καημούς και πικρίες» των οπαδών της. Ομως, ποιο είναι το νόημα της συστράτευσης που ζητά, όταν τάσσεται υπέρ του σημερινού εκλογικού νόμου και επιδιώκει την τροποποίησή του επί το ληστρικότερον; Υπάρχει μεγαλύτερη νόθευση της λαϊκής βούλησης, από αυτήν που επιφέρει ο ισχύων εκλογικός νόμος; Και ακόμα θωρακίζεται η δημοκρατία με το αναθεωρημένο Σύνταγμα που υποστηρίζει η ηγεσία της ΝΔ; Αρκούν τα παραπάνω παραδείγματα, για να καταδειχτεί ότι η ηγεσία της ΝΔ μόνον τις εντυπώσεις και τη δημαγωγία κυνηγάει, μαζί, βέβαια, με την αναρρίχησή της στην κυβερνητική εξουσία, για να εφαρμόσει την ίδια με το ΠΑΣΟΚ πολιτική.

Ο «πιλότος»

Για την επιχείρηση «απελευθέρωσης» της ηλεκτρικής ενέργειας στην πολιτεία Καλιφόρνια των ΗΠΑ και την ιδιωτικοποίηση των εκεί «ΔΕΗ» έχουμε ξαναγράψει κι έχουμε σημειώσει τις οικτρές συνέπειές της, ιδιαίτερα για τους καταναλωτές - νοικοκυριά, αλλά και για την οικονομία γενικότερα. Προχτές, λοιπόν, η μία από τις δύο ιδιωτικές εταιρίες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος των ΗΠΑ, η «Southern California Edison», ανακοίνωσε την προσωρινή αναστολή της εξόφλησης οφειλών εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων, καθώς και την αδυναμία εξόφλησης κάποιων από τα ομόλογά της. Την ίδια στιγμή, η Καλιφόρνια, η «καρδιά» της αμερικανικής βιομηχανίας και, ιδιαίτερα, της «νέας οικονομίας», που πλήττεται από τη μεγαλύτερη μεταπολεμικά ενεργειακή κρίση, τέθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αναφέροντας σοβαρές ελλείψεις σε ενέργεια και φυσικό αέριο.

Αναφέρουμε το γεγονός για δυο κυρίως λόγους: Πρώτον, γιατί η «απελευθέρωση» της ηλεκτρικής ενέργειας στην Καλιφόρνια, θεωρούνταν από τους απανταχού της Γης οπαδούς της «ελεύθερης αγοράς» - ανάμεσά τους και τους εγχώριους - ως «πιλότος» και παράδειγμα προς μίμηση. Ακόμη, γιατί στη χώρα μας, τώρα προωθείται η ανάλογη «απελευθέρωση» κι απ' ό,τι μαθαίνουμε παρατηρείται συνωστισμός ξένων και Ελλήνων «μεγαλοσχημόνων», έξω από τα γραφεία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας. Και δεύτερον, για να πάρετε και μια διαφορετική γεύση της συνήθως παρουσιαζόμενης, ως υγιούς και σθεναράς, αμερικανικής οικονομίας.

Κι άλλα άσχημα μαντάτα

Και μια και μιλάμε, για την «άλλη εικόνα» της αμερικανικής οικονομίας, να αναφέρουμε και μια ακόμη σχετική είδηση. Την απόλυση 2.500 εργαζομένων ή του 2% του συνολικού εργατικού της δυναμικού ανακοίνωσε προχτές η αμερικανική εταιρία κατασκευής κινητών τηλεφώνων - μεταξύ πολλών άλλων - «Μοτορόλα». Η ανακοίνωση αυτή έρχεται σε συνέχεια άλλης, τον περασμένο Δεκέμβρη, όταν η εταιρία είχε απολύσει άλλους 2.870 υπαλλήλους. Ως αιτία των απολύσεων η διοίκηση της εταιρίας ανέφερε την εξοικονόμηση πόρων. Και να σκεφθείτε, ότι η «Μοτορόλα» είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος κατασκευαστής κινητών στον κόσμο και υπ' αριθμόν τρία στους ημιαγωγούς, εξαρτήματα που χρησιμοποιούνται σε ηλεκτρονικά κυκλώματα.

Ο τρομοκράτης Γ. Φίσερ

Ε, όχι και τρομοκράτης ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Γιόσκα Φίσερ, στα νεανικά του χρόνια... Σα νέος, βέβαια, είχε πάρει μέρος σε αντιπυρηνικές διαδηλώσεις, στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Σε κάποια απ' αυτές, μάλιστα, έπεσε θύμα ξυλοδαρμού και κατόπιν αυτού εντάχθηκε σε μια ομάδα, που είχε σκοπό να απαντά με το ίδιο νόμισμα στην αστυνομική βία. Ακόμη και γι' αυτό, πάντως, μετανιώνει, αν και όπως δηλώνει τώρα, ούτε καν βόμβες μολότοφ δεν είχε ρίξει την εποχή που ήταν ένας «ατίθασος νεολαίος».

Και σε ό,τι αφορά εμάς, δεν έχουμε τον παραμικρό λόγο να αμφισβητήσουμε τα λεγόμενα του Γ. Φίσερ. Αλλωστε, το ουσιαστικό θέμα δεν είναι τι έκανε πριν από 30 χρόνια, παρά τις ιστορίες που ξέθαψαν οι χριστιανοδημοκράτες πολιτικοί του αντίπαλοι. Τότε, ο Γ. Φίσερ ισχυρίζεται πως δεν ήταν τρομοκράτης και τον πιστεύουμε. Σήμερα, όμως, είναι και τρομοκράτης και συνένοχος των ΝΑΤΟικών απάνθρωπων εγκλημάτων στη Γιουγκοσλαβία και τη Βοσνία. Είναι συνένοχος των εγκλημάτων του καθεστώτος της Αγκυρας, π.χ. των «εκκαθαριστικών επιχειρήσεων» στην Ανατολική Τουρκία, που διεξάγονται και με γερμανικά όπλα, όσο και των βασανιστηρίων και όσων άλλων γίνονται στα «λευκά κελιά» και τις κάθε είδους τουρκικές φυλακές. Είναι συνένοχος αμέτρητων εγκλημάτων από τις γερμανικές πολυεθνικές, σε βάρος των εργαζομένων και του περιβάλλοντος, σε όλα σχεδόν τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη μας.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«Πλουτώνια Ωδή»

Η καταιγίδα των αποκαλύψεων, σχετικά με την «ανθρωπιστική δράση» του ιμπεριαλισμού στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή, δε λέει να κοπάσει. Αντίθετα, όλα δείχνουν πως είμαστε ακόμα στην αρχή. Αρχή, τόσο ως προς τις αποκαλύψεις για ό,τι έγινε, αλλά, ακόμα χειρότερα, αρχή και ως προς τα απάνθρωπα σχέδια και επιδιώξεις του ιμπεριαλισμού για την περιοχή. Είναι πολλά αυτά, που δείχνουν πως η ενδοκαπιταλιστική κόντρα είναι ακόμα στην αρχή της και ως προς την αγριότητα, με την οποία εκφράζεται όταν ξεσπά. Η είδηση πως οι βόμβες στα Βαλκάνια περιείχαν και πλουτώνιο δεν είναι μία απλή αποκάλυψη. Είναι χαρακτηριστική του μεγέθους της βαρβαρότητας που καλπάζει. Τα μυαλά που αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν, σε έναν κατά τ' άλλα «συμβατικό» πόλεμο, βόμβες με τέτοιο υλικό δεν είναι απλά ανισόρροπα. Είναι κτήνη. Είναι, αλλιώς, απλά - ωμά ιμπεριαλιστές, όσο κι αν ενοχλεί η «ξύλινη» λέξη αυτούς που αναλαμβάνουν ρόλο «κυράτσας» σ' αυτό το σύστημα.

Βρισκόμαστε ξανά στο σημείο - είμαστε υποχρεωμένοι, όσοι άνθρωποι - που πρέπει να ζητήσουμε συγνώμη από τους νεκρούς της Χιροσίμα. Είναι ψέμα αυτό που είναι γραμμένο στον τύμβο των θυμάτων της βόμβας: «Ησυχάστε, αναπαυθείτε με ειρήνη, το λάθος δε θα ξαναγίνει». Τους είπαμε ψέματα. Γιατί εκείνη η βόμβα δεν έπεσε από λάθος. Από κείνη τη μέρα και μέχρι σήμερα, ξανά και ξανά, ο ιμπεριαλισμός κάνει καθαρό πως θα χρησιμοποιεί όποια βόμβα τού είναι χρήσιμη. Είτε είναι ναπάλμ κατά του Δημοκρατικού Στρατού στην Ελλάδα, των Βιετκόγκ στο Βιετνάμ, είτε βόμβα βακτηρίων στην Κούβα, είτε Ουρανίου - 238 στο Ιράκ, είτε Ουρανίου - 236 στη Βοσνία, ως και πλουτωνίου στη Σερβία και το Κόσσοβο, όπως με τρόμο διαπίστωσαν οι επιστήμονες.

Τρόμος, ωμός τρόμος. Αυτή είναι λέξη. Γιατί αυτή η διαπίστωση για χρήση και πλουτωνίου αφαιρεί από το θάνατο στα Βαλκάνια ως και αυτό το μέχρι προχτές «απεμπλουτισμένο» περίβλημά του: Ενα και μοναδικό γραμμάριο πλουτωνίου σκορπά το θάνατο σε 12.000 ανθρώπους. Πόσο έριξαν στα Βαλκάνια; Ξέρουμε πως θα ψελλίσουν διάφορα, πως «τα ίχνη είναι πολύ λίγα» και άλλα τέτοια. Αυτό που δεν μπορούν να ανατρέψουν είναι το γεγονός: Μετρήθηκε αδιάψευστα Ουράνιο - 236 κι αυτό κουβαλά αναγκαστικά μαζί του και πλουτώνιο. Αναγκαστικά! Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Που εξηγούν και την αγωνία διαφόρων συνενόχων να σπεύσουν να καταγγείλουν τις βόμβες ουρανίου και την απέλπιδη προσπάθειά τους να πείσουν πως δε γνώριζαν λεπτομέρειες για τα θανάσιμα όπλα, που από κοινού αποφάσισαν να ρίξουν. Τα όσα φρικτά συνεπάγονται και έπονται της αποκάλυψης του πλουτωνίου, μπορούν να προκαλέσουν τέτοιας έντασης κοινωνική έκρηξη, που καμία «θερμοπυρηνική ασπίδα» δεν μπορεί να τη φρενάρει.

Είναι η στιγμή για ένα κατηγορηματικό «όχι» σε κάθε είδους κατευνασμό της κοινής γνώμης. Τέσσερις αιώνες πριν, ο ποιητής John Donne έγραφε: «...Ο θάνατος κάθε ανθρώπου με υποβιβάζει, γιατί είμαι αλληλέγγυος με το ανθρώπινο γένος. Ετσι, λοιπόν, δε μου επιτρέπεται ποτέ να διερωτηθώ: Για ποιον κτυπά η καμπάνα. Κτυπά για όλους». Είναι αυτή ακριβώς η στιγμή: Η καμπάνα χτυπά για όλους. Το ΚΚΕ έχει σαλπίσει, ήδη, το κάλεσμα: Στο δρόμο! Ο ιμπεριαλισμός σκοτώνει εν ψυχρώ. Κανείς δε δικαιούται να πει μετά «δε γνώριζα»...

Σκλαβοπάζαρο

Ενοικιάζονται

εργάτες,

δείτε, αφέντες,

μπράτσα, πλάτες,

δείτε μούσκουλα

και πόδια

δύναμη έχουνε

σα βόδια

και αν θες, αγά μου,

έλα, να τους δεις

και στη μασέλα!

*

Οι καλοί εδώ

οι σκλάβοι,

άντε, όποιος σας

προλάβει,

χτες τους φέρανε

στο παζάρι

του καιρού μας

οι κουρσάροι,

πάρτε, αφέντες

και αγάδες, δωρεάν,

«Μπαρμπαθωμάδες»!

*

Πάρτε σκλάβους

τεφαρίκι,

δυο δραχμές

μόνον το νοίκι

κι ευλογήστε

Μίδες, Κροίσοι

το Σημίτη

το δερβίση,

που το Αλγέρι

έχει αναστήσει!


Ο οίστρος



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ