ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Επιστροφή» στα υπερκέρδη

Γρηγοριάδης Κώστας

Η αποστολή πέτυχε. Οι μεγάλες τράπεζες στις ΗΠΑ επέστρεψαν στα υπερκέρδη! Το σχέδιο διάσωσης και στήριξης που είχε εκπονήσει η κυβέρνηση των ΗΠΑ, αρχικά του Τζ. Μπους και στη συνέχεια του Μπ. Ομπάμα, πέτυχε το στόχο του. Η «J.P. Morgan» ανακοίνωσε κέρδη β' τριμήνου αυξημένα κατά 36% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2008, στα 2,7 δισ. ευρώ. Δύο μέρες νωρίτερα παρόμοια ήταν τα αποτελέσματα που είχε ανακοινώσει ο κολοσσός της «Goldman Sachs», καθώς παρουσίασε υπερκέρδη 3,4 δισ. ευρώ από 2,09 δισ. το β' τρίμηνο του 2008. Αισιόδοξοι είναι οι «αναλυτές» και για αποτελέσματα των άλλων τραπεζών που αναμένονται τις επόμενες μέρες. Με άλλα λόγια, οι μεγάλοι χρηματοοικονομικοί κολοσσοί και μονοπώλια εξέρχονται «αλώβητοι» και με ενισχυμένη κερδοφορία από την καπιταλιστική κρίση, ενώ αφήνουν «πίσω τους» εκατομμύρια νέους ανέργους, τρισεκατομμύρια χρέη στα κράτη και μεγάλη φτώχεια και δυστυχία στους λαούς. Φυσικά, η καπιταλιστική κρίση δεν έχει τελειώσει, όμως οι τράπεζες που βρέθηκαν στο επίκεντρό της ήδη πανηγυρίζουν χάρη στην πρωτοφανή υποστήριξη που πήραν από τις κυβερνήσεις των μεγάλων ιμπεριαλιστικών κρατών. Το σίγουρο πάντως είναι ότι δεν επήλθε το «τέλος του καπιταλισμού», όπως ορισμένοι αφελείς περίμεναν όταν ξέσπασε η χρηματοπιστωτική κρίση, ούτε βέβαια ο καπιταλισμός έγινε πιο ανθρώπινος, όπως άλλοι ονειρεύονταν. Και βέβαια δε δημιουργήθηκε κανένας παγκόσμιος μηχανισμός ελέγχου των τραπεζών και πρόληψης των κρίσεων...

Στη μια πλευρά του φεγγαριού...

Λένε πως είναι διαφορετικοί και πασχίζουν να το αποδείξουν. Επιτίθενται στο ΚΚΕ που τους ξεσκεπάζει και αποδεικνύει ότι έχουν την ίδια στρατηγική, τα ίδια συμφέροντα εξυπηρετούν και πως οι μεταξύ τους διαφορές περιορίζονται σε πλευρές της διαχείρισης. Τελευταίο αποκαλυπτικό παράδειγμα, η πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ για την προστασία δήθεν των χαμηλών εισοδημάτων. Τι προτείνει το ΠΑΣΟΚ; Επίδομα θέρμανσης και μάλιστα διαφοροποιημένο ως προς το ύψος του, μέχρι 500 ευρώ, εφάπαξ ενίσχυση μέχρι 1.300 ευρώ για τους πλέον εξαθλιωμένους και αύξηση των συντελεστών επιστροφής του ΦΠΑ για τους αγρότες. Κι όλα αυτά χωρίς να λέει κουβέντα για τις πολιτικές αιτίες των χαμηλών εισοδημάτων, σαν να έπεσε η φτώχεια από τον ουρανό, σαν να είναι φυσικό φαινόμενο! Πρόκειται για μέτρα - κοροϊδία, που ούτε ανάσα δεν είναι ικανά να δώσουν στα εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά που στενάζουν από την πολιτική της ανεργίας, της υποαπασχόλησης, των χαμηλών μισθών. Τι διαφορά έχει η πρόταση του ΠΑΣΟΚ από τα όσα κάνει η ΝΔ; Μήπως τα ψίχουλα που προτείνει δεν είναι ίδια με την πενιχρή αύξηση που πρόσθεσε στο επίδομα ανεργίας η κυβέρνηση; Κι ακόμα παραπέρα: Μήπως δεν είναι και οι δυο τους που χαιρέτισαν τη Σύμβαση του ενός ευρώ, η οποία αποτελεί βασικό παράγοντα για την καταδίκη της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων σε μισθούς και εισοδήματα πείνας; Μήπως δεν είναι η ΝΔ που πάγωσε τους μισθούς στο Δημόσιο και τις συντάξεις, όταν το ΠΑΣΟΚ αντίστοιχα επί χρόνια έδινε πενιχρές αυξήσεις που καθήλωναν το λαϊκό εισόδημα; Αυτός είναι ο πυρήνας της πολιτικής τους. Γι' αυτό καταψήφισαν και την πρόταση νόμου του ΚΚΕ που προέβλεπε 1.400 βασικό μισθό, κατάργηση των έμμεσων φόρων και άλλα μέτρα ουσιαστικής προστασίας του λαϊκού εισοδήματος. Αυτή η πραγματικότητα δεν μπορεί να αντιστραφεί, όσα τερτίπια, όσα πυροτεχνήματα κι αν χρησιμοποιήσουν.

... και στην άλλη

Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά του ...φεγγαριού. Είναι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος καμώνεται πως αντιπαλεύει δήθεν την πολιτική συγκάλυψης και εξωραϊσμού της φτώχειας, την ίδια ώρα που και οι δικές του προτάσεις, συνολικά η τακτική, ελάχιστα ξεστρατίζει στο διά ταύτα από την κυρίαρχη στρατηγική. Για παράδειγμα, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε «λάθος» και όχι συνειδητή πολιτική επιλογή την υπογραφή της Σύμβασης του αίσχους από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Και όχι μόνο αυτό. Τον Απρίλη του 2005, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταθέσει στη Βουλή πρόταση νόμου για τη θέσπιση ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος προκειμένου να ενισχυθούν οικονομικά τα ασθενέστερα στρώματα. Το ύψος του επιδόματος, με τους τότε υπολογισμούς, ήταν λίγο πάνω από τα 250 ευρώ! Ακόμα, οι προϋποθέσεις που προβλέπονταν για τη χορήγησή του ήταν αντιγραφή των όρων που προβλέπει η Στρατηγική της Λισαβόνας για τη λήψη και τη διακοπή του επιδόματος ανεργίας. Μετά από αυτά, ουδεμία εντύπωση προκαλεί ότι η θέσπιση ελάχιστα εγγυημένου εισοδήματος φιγουράρει τόσο στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, όσο και στου ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Αντισταθείτε - οργανωθείτε

Για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα, διατυπώνεται αίτημα απ' την εισαγγελία του Αρείου Πάγου για άρση της βουλευτικής ασυλίας βουλευτή του ΚΚΕ, προκειμένου να παραπεμφθεί σε δίκη, επειδή συμμετείχε σε κινητοποιήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Την πρώτη φορά, το αίτημα αφορούσε την Σ. Καλαντίδου και τη συμμετοχή της στις κινητοποιήσεις στα «Τζάμπο», με αίτημα την επαναπρόσληψη εργαζόμενου που απολύθηκε, επειδή αρνήθηκε να εξαγοραστεί. Τη δεύτερη, τον Γ. Μαρίνο για τη συμμετοχή του σε κινητοποίηση στα διόδια Σχηματαρίου, με αίτημα την κατάργηση του ληστρικού χαρατσιού που έχει επιβληθεί στο λαό. Την ίδια στιγμή, ο δήμαρχος Νίκαιας, Στ. Μπενετάτος, συλλαμβάνεται και οδηγείται στο κρατητήριο κυριολεκτικά για «ψύλλου πήδημα». Ενώ εκκρεμούν διώξεις σε βάρος δεκάδων αγωνιστών που διέπραξαν το «αδίκημα» της συμμετοχής σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, στα «Τζάμπο» και αλλού.

Δεν πρόκειται ούτε για μεμονωμένα, ούτε για τυχαία περιστατικά. Και βεβαίως δεν μπορούν να αποδοθούν απλά και μόνο στον υπερβάλλοντα ζήλο, με τον οποίο ορισμένοι δικαστικοί λειτουργοί σπεύδουν να υλοποιήσουν εντολή του πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Σανιδά για ποινικοποίηση και καταστολή των κινητοποιήσεων του ταξικού κινήματος, τις οποίες χαρακτήρισε «τελεσθέντα εγκλήματα». Οι απόπειρες δίωξης βουλευτών έχουν πολιτική κάλυψη. Εντάσσονται, μαζί με όλες τις άλλες διώξεις, σε ένα γενικότερο σχέδιο, που από κοινού υλοποιούν το ταξικό κράτος με όλους τους μηχανισμούς του, όπως είναι η «τυφλή» κι «αδέκαστη» Δικαιοσύνη και η κυβέρνηση, για το τσάκισμα του εργατικού - λαϊκού κινήματος, για την τρομοκράτηση αγωνιστών που πλαισιώνουν τις γραμμές του.

Κάθε κρούσμα αυταρχισμού - και είναι πολλά - αποτελεί μια ψηφίδα που συμπληρώνει το ψηφιδωτό της εντεινόμενης καταστολής ενάντια σε κάθε αγωνιστική, ριζοσπαστική φωνή. Η εικόνα που «φιλοτεχνούν» η άρχουσα τάξη, οι πολιτικοί της εκπρόσωποι και οι μηχανισμοί που έχει στη διάθεσή της, έχει πολλές διαστάσεις. Διώξεις, εκβιασμοί και πιέσεις, δικαστικές αποφάσεις που σε χρόνο ρεκόρ κηρύττουν κινητοποιήσεις «παράνομες» και «καταχρηστικές», ανοιχτή καταστολή κινητοποιήσεων, πόλεις ζωσμένες από κάμερες παρακολούθησης, δημιουργία τράπεζας DNA για το φακέλωμα όλων όσοι κατηγορηθούν ακόμα και για πλημμέλημα. Κομμάτι αυτής της εικόνας είναι και οι συκοφαντίες και οι προβοκάτσιες σε βάρος του ΚΚΕ και πολλά άλλα ακόμα.

Αν κι όλα αυτά δείχνουν, και είναι, επικίνδυνα, αν όλα αυτά προϊδεάζουν για ένα ζοφερό αύριο, εντούτοις εμπεριέχουν ένα στοιχείο ενθαρρυντικό για το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Μαρτυρούν τη δύναμή του και το φόβο που προκαλεί στον ταξικό αντίπαλο. Είναι μέτρα που αναγκάζεται να τα πάρει για να θωρακιστεί απέναντι στη διογκούμενη λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια, που μπορεί να μετουσιωθεί σε υλική δύναμη αμφισβήτησης και ανατροπής του σάπιου, βάρβαρου συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Απ' αυτό ακριβώς πρέπει να πιαστεί κάθε άνθρωπος του μόχθου και, αντί του φόβου που καθηλώνει, να επιλέξει την οργανωμένη πάλη μέσα απ' τις γραμμές του ταξικού κινήματος, σπάζοντας το κλίμα αυταρχισμού και καταστολής στην πράξη.