Το σκηνικό έχει στηθεί καλά. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση με την πολιτική της από τη μια πλευρά τσακίζει εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα και από την άλλη μοιράζει κρατικό χρήμα και επιδοτήσεις σε τραπεζίτες και βιομηχάνους, το ΠΑΣΟΚ την ...εγκαλεί για «ανικανότητα» στην προώθηση ενός «ολοκληρωμένου σχεδίου». Για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αυτή η πολιτική τακτική είναι μονόδρομος, γιατί οποιαδήποτε άλλη κριτική θα αποκάλυπτε την ταύτιση των θέσεων και προτάσεών του με την εφαρμοζόμενη πολιτική. Για το σύνολο της αστικής τάξης είναι αναγκαία προϋπόθεση στην επιχείρηση αποπροσανατολισμού των λαϊκών στρωμάτων.

Πίσω λοιπόν από τη σικέ αντιπαράθεσή τους, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ επιχειρούν να κρύψουν ότι το σχέδιο το έχουν. Είναι σύμφωνοι και οι δύο με τις στρατηγικές του κατευθύνσεις. Το υπηρετούν αμφότεροι με ταξική συνέπεια. Οχι μόνο σήμερα, εν μέσω της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και όλα τα προηγούμενα χρόνια. Είναι ο «ευρωμονόδρομος». Οι συνθήκες, οι συμφωνίες και οι αποφάσεις της ΕΕ που οι εταίροι του δικομματισμού υπέγραψαν, προώθησαν και εφάρμοσαν τα προηγούμενα χρόνια στο όνομα της ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας» και της «επιχειρηματικότητας» του μεγάλου κεφαλαίου και που σήμερα σε συνθήκες κρίσης ...αξιοποιούν για να διασφαλίσουν την κερδοφορία των μονοπωλίων.

-- Αυστηρή προσήλωση στην προώθηση των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών στόχων της «στρατηγικής της Λισαβόνας» και ενεργοποίηση κάθε εθνικού νομοθετήματος (των μελών - κρατών της ΕΕ) με στόχο την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.

-- Γενναίες χρηματοδοτήσεις στους μεγαλοεργοδότες στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας.

-- Αθρόα παροχή ζεστού χρήματος από τους κρατικούς προϋπολογισμούς στο τραπεζιτικό κεφάλαιο, με την ταυτόχρονη εξασφάλιση των κατάλληλων συνθηκών για να τροφοδοτηθεί από αυτά το επιχειρηματικό και βιομηχανικό κεφάλαιο.

-- Ενίσχυση των δημόσιων επενδύσεων, με χρήματα από τα κρατικά ταμεία που θα κατευθυνθούν σε μεγάλες κατασκευαστικές επιχειρήσεις και πολυεθνικούς ομίλους.

Η κυβέρνηση ήδη «σιωπηλά» έχει «ενεργοποιήσει» το νόμο 2639/98 του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος προβλέπει τη μείωση των ημερών εργασίας και των μισθών, με χιλιάδες εργαζόμενους ήδη να βιώνουν στο πετσί τους την αυθαιρεσία και την παραπέρα εκμετάλλευση των εργοδοτών. Κοινός στόχος ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι η επέκταση της «μερικής απασχόλησης» μέσα από το μοντέλο της «κοινωνικής εργασίας», αλλά και καθιέρωση σε ακόμα μεγαλύτερη κλίμακα της «ανασφάλιστης εργασίας» μέσω των «stage», με τη ...διαφωνία τους να εγγυάται αν θα είναι στο δημόσιο τομέα όπως προωθεί η κυβέρνηση ή στον ιδιωτικό τομέα όπως προτείνει το ΠΑΣΟΚ.

Ταυτόχρονα, στο όνομα της ...αντιμετώπισης της ανεργίας, την προηγούμενη Τρίτη η υπουργός Απασχόλησης Φ. Πάλλη - Πετραλιά ανακοίνωσε τη χορήγηση 2,5 δισ. ευρώ στους μεγαλοεργοδότες, χρηματοδοτώντας τους επιχειρηματίες για να απασχολήσουν προσωρινά εργαζόμενους με πληρωμένες τις ασφαλιστικές τους εισφορές ή για να φτιάξουν προγράμματα κατάρτισης και επανεκπαίδευσής τους, προσφέροντάς τους φτηνό εργατικό δυναμικό.

Χωρίς να διαφωνεί στο ελάχιστο με την «επιδοτούμενη εργασία» το ΠΑΣΟΚ, κατηγορεί την κυβέρνηση για «αποσπασματικά μέτρα» και προτείνει τα δικά του πιο ...εξειδικευμένα, προτείνοντας πρόγραμμα έξι μηνών που προσφέρει απαλλαγές από μισθούς και εισφορές στους εργοδότες που απασχολούν νέους για να αποκτήσουν πιστοποιημένη εργασιακή εμπειρία(!), ενώ συγχρόνως ζητάει επέκταση της «επιδότησης ασφαλιστικών εισφορών των νέων έως 30 χρόνων για 4 χρόνια»!

Ο διπλός ρόλος που έχει αναλάβει το ΠΑΣΟΚ, από την μια να καταγγέλλει την απουσία κυβερνητικού σχεδίου και από την άλλη να πλειοδοτεί στην προώθηση ακόμα πιο αντιδραστικών μέτρων, δεν περιορίζεται μόνο στο χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων. Την ίδια τακτική ακολούθησε και στις αντιασφαλιστικές αποφάσεις της κυβέρνησης να αυξήσει τα ασφαλιστικά όρια των γυναικών στο Δημόσιο, να προχωρήσει στην κατάργηση πολλών κατηγοριών των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Πίσω από τις φραστικές κορώνες για «έλλειψη διαπραγματευτικού πλαισίου» στην ΕΕ, το ΠΑΣΟΚ προτείνει την πλήρη εφαρμογή του νόμου «Ρέππα» για σύνταξη στα 67 χρόνια.

Στο ίδιο μήκος κινήθηκε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, όταν απαιτούσε σε κάθε δημόσια εμφάνισή του να υπάρξουν άμεσα «δημόσιες επενδύσεις». Μέρος αυτών των επενδύσεων ανακοινώθηκαν την Τετάρτη από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιά, ο οποίος ανακοίνωσε πακέτο 18 δισ. ευρώ για τα λεγόμενα μεγάλα έργα, από τα οποία θα θησαυρίσουν οι μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι. Αυτό ακριβώς είναι και το σχέδιο του ΠΑΣΟΚ, που παράλληλα επιχειρεί να το γιγαντώσει μέσα από το μοντέλο της «πράσινης ανάπτυξης» που προτείνει, με στόχο να παραδώσει προς εκμετάλλευση στο κεφάλαιο το περιβάλλον, τον φυσικό και ενεργειακό πλούτο της χώρας.