ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 18 Απρίλη 2000
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Κυνηγοί κεφαλών με αστυνομική στολή

Ως επιχείρηση «τζάμπα μάγκες», αποκαλύπτεται, μέρα τη μέρα, η πολιτική της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας. Μόνιμα θύματα, οι αλλοδαποί εργάτες, που, αφού ξεζουμίζονται στα διάφορα χωράφια ως παράνομοι εργάτες, σαρώνονται καθημερινά μόλις κατέβουν στην Αθήνα και απελαύνονται, για να επιστρέψουν, βέβαια, αργότερα και πάλι ως χαμηλόμισθοι παράνομοι εργάτες για τις ανάγκες της επόμενης σοδειάς... Η αντιμετώπιση των αλλοδαπών εργατών από τα αστυνομικά όργανα λίγο διαφέρει από την ανάλογη προς τα σκουπίδια. Ισως να 'ναι κι αυτός ένας τρόπος για να εμπεδώνεται ευρύτερα στην κοινή γνώμη η απόλυτη εξουσία, που «δικαιούται» να ασκεί το κράτος του αστυνόμου.

Από το βράδυ της προηγούμενης Παρασκευής, 14 Απρίλη, στην Ομόνοια και στους δρόμους γύρω απ' την πλατεία άρχισαν ξανά οι επιχειρήσεις - «σκούπα» από την αστυνομία. Τρεις κλούβες, μόνιμα σταματημένες αριστερά στου Μπακάκου και άλλη μία στην πλατεία Καραϊσκάκη. Οι αστυνομικοί βγαίνουν σε περιπολίες τριών έως πέντε ατόμων και σταματούν όποιον και ό,τι θυμίζει μετανάστη.

Αυτόπτες μάρτυρες καταγράφουμε: Στη διασταύρωση των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Βεραντζέρου το περίπολο σταματά νεαρό με παπάκι και ανοιχτόχρωμα χαρακτηριστικά. Του ζητούν τα χαρτιά του. Ο νεαρός βγάζει διαβατήριο. «Τι είναι αυτό ρε;», ουρλιάζει ο επικεφαλής κι αρχίζει με τους συναδέλφους του την καζούρα. Ο νεαρός σκουπίζει διαρκώς στο παντελόνι του τις ιδρωμένες παλάμες του και προσπαθεί να εξηγήσει. Δεν του επιτρέπεται να πει λέξη. «Τι μιλάς ρε; Πότε έμαθες εσύ κι ελληνικά;», του γυρνά στο ίδιο ύφος το «αφεντικό». Ο νεαρός σκύβει ακόμα περισσότερο το κεφάλι. Την ώρα εκείνη, μια νεαρή κοπέλα σταματά δίπλα τους και περιμένει ν' ανάψει το φανάρι για να περάσει απέναντι. Το «αφεντικό» αφήνει τη λεία του κι αρχίζει το καμάκι. Πίσω απ' την πλάτη της κοπέλας, τα νεύματα και τα σχόλια των πέντε αστυνομικών δίνουν και παίρνουν. Το φανάρι ανάβει, η κοπέλα φεύγει κι η προσοχή ξαναεπιστρέφει στον νεαρό. «Αντε μ....α τυχερός είσαι! Πάρτα τα χαρτιά σου κι εξαφανίσου!».

Στην Ομόνοια η ...δουλιά προχωρά καλύτερα. Μια κλούβα αδειάζει γύρω στους τριάντα αλλοδαπούς και τους μεταβιβάζει σε άλλη. Εξονυχιστικός σωματικός έλεγχος σε όλους και όπου υπάρχει αντίδραση πέφτουν και τα σχετικά ...επίθετα. Αναπόφευκτα η όλη επιχείρηση προκαλεί το ενδιαφέρον των περαστικών. Στεκόμαστε ανάμεσά τους. Ενας απ' τους επικεφαλής - Γιακουμή, τον φώναξαν οι συνάδελφοί του - εντοπίζει το «ιδιαίτερο» ενδιαφέρον μας. Προκλητικά αφήνει το ...έργο του, μας πλησιάζει σε απόσταση λίγων μέτρων, βγάζει καπνό απ' την τσέπη του και ειδικό μηχάνημα, στρίβει το τσιγάρο του και μας παρατηρεί εξονυχιστικά. Το βλέμμα του, αλαζονικό, είναι σα να δηλώνει: «Τι κοιτάτε ρε; Μπλεξίματα θέλετε;».

Τελικός απολογισμός της μέρας; Σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας, την Παρασκευή 14 Απρίλη συνελήφθησαν 500 αλλοδαποί. Απ' αυτούς απελάθηκαν οι 200. Στο «έργο» συμμετείχαν οχτώ διμοιρίες. Δεν ξέρουμε αν το έγκλημα κατατροπώθηκε, τα ανθρώπινα δικαιώματα, όμως, άμα τη εμφανίσει του περιπόλου, αγγίζουν το ναδίρ.


Μπ. Τσ.


Δικαιώματα, ποια δικαιώματα;

Δεν είναι μόνο οι «επιχειρήσεις - σκούπα» στις οποίες επιδεικνύεται στο έπακρο η «αστυνομική αβρότητα». Περιστατικά κατάχρησης εξουσίας καταγράφονται καθημερινά. Κι όλα μαρτυρούν πως στόχος δεν είναι, όπως διακηρύσσει η κυβέρνηση, «η εξασφάλιση αισθημάτων ασφάλειας στους πολίτες», αλλά η τρομοκράτηση συνολικά της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού που δε μετέχει στο φαγοπότι των λίγων. Ολο και πιο συχνά καταγράφονται καταγγελίες όπου «τυλιγμένοι σε μια κόλλα χαρτί» δε βρίσκονται μόνο πιθανά κλεφτρόνια αλλά και περαστικοί που είχαν το θράσος να υπενθυμίσουν στα όργανα της τάξης πως ακόμα και οι ποινικοί έχουν δικαιώματα. Ψιλά γράμματα, βέβαια, για μια αστυνομία που διδάσκεται από την πολιτική ηγεσία πως μόνη ανεκτή πολιτική αστυνόμευσης είναι αυτή της «μηδενικής ανοχής», που διδάσκει πάνω στα κορμιά των εγχρώμων κατοίκων της Νέας Υόρκης ο ανεκδιήγητος δήμαρχος Τζουλιάνι. Το γεγονός ότι εδώ «γεννήθηκε η δημοκρατία» δε σβήνει το επίσης γεγονός των τότε και τώρα «περιοίκων».


ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Διακριτικά
Η «μίσθωση» της συμφοράς

Εχει μια παλιά υπόγεια γκαρσονιέρα, από κληρονομιά, που τη νοικιάζει σε μετανάστες ή άλλους απόκληρους της ζωής. Οι τοίχοι του μικρού διαμερίσματος είναι ξεφτισμένοι από την υγρασία, το πάτωμα σαρακοφαγωμένο και τα υδραυλικά του σχεδόν σάπια. Και όμως, κάθε φορά που ο ιδιοκτήτης του πρόκειται να το νοικιάσει, ζυγιάζει από κάθε πλευρά τον υποψήφιο ενοικιαστή. Προσπαθεί, δηλαδή, να μην πέσει σε κανέναν κακοπληρωτή ή σε κανέναν ανοικοκύρευτο που θα του ρημάξει ακόμη περισσότερο την παλιά γκαρσονιέρα.

Ετσι, με περίσκεψη, με προσοχή, νοικιάζει κάθε φορά το ασήμαντο ακίνητό του ο άνθρωπός μας «για να μη μπλέξει σε περιπέτειες», όπως συνηθίζει να λέει. Κι όμως, αυτός που ψειρίζει τόσο τα πράγματα, για να νοικιάσει το διαμερισματάκι του, ξέρετε τι έκανε την περασμένη Κυριακή; Πήγε και «νοίκιασε» με κλειστά μάτια ένα τεράστιο «ακίνητο», 132.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων στο χειρότερο, ίσως, ενοικιαστή που μπορούσε να βρει. Πήγε και «νοίκιασε», ο αφελής, για μια τετραετία την Ελλάδα στους «εκσυγχρονιστές» του ΠΑΣΟΚ. Σ' αυτούς, δηλαδή, τους κυρίους που το σπίτι σου τους δίνεις να μείνουν κι αυτοί τρυπώνουν και εγκαθίστανται στην... τσέπη σου! Α, τι γκάφα έκανε ο φουκαράς, α, τι λάθος διέπραξε ο απολωλώς...

Βεβαίως, θα μπορούσε κάλλιστα να ρωτήσει κανείς: «Καλά δεν ήξερε ο άνθρωπος με ποιους είχε να κάνει;». Ηξερε, φυσικά, ο ευλογημένος, γιατί σ' αυτούς είχε παραδώσει το «σπίτι» του και την προηγούμενη τετραετία και τράβηξε των παθών του τον τάραχο μαζί τους. Ηξερε και με το παραπάνω ότι είναι άτομα αναξιόπιστα και επιζήμια. Γιατί ούτε γραμμή από τη «συμφωνία» που υπογράφουν μαζί σου δεν τηρούν. «Τρώνε» ό,τι είναι υποχρεωμένοι να σου δώσουν και αν επιμένεις να ζητάς τα οφειλόμενα σε λοιδορούν ασύστολα ή και σε ξυλοφορτώνουν κιόλας. Και το χειρότερο: Γερό σπίτι τους παραδίδεις και ρημάδι στο επιστρέφουν, όταν λήξει η τετραετία της «μίσθωσης». Μέχρι και τις πόρτες σου έχουν πουλήσει, διότι, λέει, είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων, που σημαίνει πούλα αβέρτα όσα έκαναν με ιδρώτα οι προηγούμενες γενιές του λαού...

Τα ήξερε όλα αυτά ο άνθρωπός μας, αλλά μόλις άρχισε η προεκλογική περίοδος, οι «εκσυγχρονιστές» φόρεσαν τις μάσκες τους και άρχισαν να διατυμπανίζουν ότι θ' αλλάξουν πλέον συμπεριφορά. Υπόσχονταν ότι θα είναι στο εξής «καλοπληρωτές» και άλλα τέτοια. Και, πες - πες κατόρθωσαν να πείσουν και να υπογράψουν νέο συμβόλαιο με τον ιδιοκτήτη, με δύο κατεβατά «δεσμευτικούς» όρους από τους οποίους, φυσικά, ούτε έναν δε θα τηρήσουν. «Κωλοσφούγγι» θα κάνουν σίγουρα και αυτή τη συμφωνία τους, όπως συνέβη και στο παρελθόν με όσα συμβόλαια υπέγραψαν με το λαό!

Ανανέωσαν, λοιπόν, οι αφερέγγυοι «εκσυγχρονιστές» το συμβόλαιο, για να καθίσουν στο σβέρκο μας άλλα τέσσερα χρόνια και τώρα που πέτυχαν το σκοπό τους θα αρχίσουν τα γνωστά. «Ζώνη», «κούρα», ξεπουλήματα, λουκέτα, χαράτσια, ανεργία, αδικίες, αναξιοκρατία, διατηρησιμότητα της ΟΝΕ, επιδρομή στα ασφαλιστικά ταμεία και άλλα δεινά ων ουκ έστιν αριθμός. Ετσι, αντί να παίρνει κάτι ο μικροϊδιοκτήτης από την εκμίσθωση που έκανε, θα δίνει αυτός «μηνιάτικο» συνέχεια. Γι' αυτό ακριβώς και οι κυβερνώντες μίλησαν, μετά το αποτέλεσμα των εκλογών, για...«νοίκι» του λαού!

Ολα αυτά θα αρχίσει ο μικροϊδιοκτήτης να τα καταλαβαίνει από αύριο και τότε θα δει ότι, για να διορθώσει το λάθος του, ένα δρόμο έχει: Να αρχίσει σκληρό αγώνα για να «εξώσει» όσο πιο γρήγορα γίνεται τους αφερέγγυους και επιζήμιους «ενοικιαστές» που έμπασε, χωρίς περίσκεψη κι αυτή τη φορά στο σπίτι του...


Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ