Την 4η κατά σειρά ετήσια διεθνή συνάντηση κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων θα φιλοξενήσει το ΚΚΕ στην Αθήνα από τις 22 έως και τις 24 του Ιούνη. Η συνάντηση θα είναι αφιερωμένη στο θέμα: «Οι κομμουνιστές και το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα» και οι εργασίες της θα πραγματοποιηθούν στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Οι εκπρόσωποι 57 κομμάτων από όλο τον κόσμο, που έχουν δηλώσει μέχρι στιγμής τη συμμετοχή τους, θα επικεντρώσουν την προσοχή τους στην ενίσχυση του ρόλου της εργατικής τάξης και των ταξικών συνδικαλιστικών οργανώσεων στους μεγάλους αγώνες κατά των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, των διεθνών ιμπεριαλιστικών ενώσεων και της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης.

Ταυτόχρονα, θα αναζητηθούν μορφές συνεργασίας για την ανάπτυξη της δράσης στους τόπους δουλιάς και για το συντονισμό της πάλης στις πολυεθνικές επιχειρήσεις.

Η μεγάλη συμμετοχή αντιπροσωπειών από όλες τις ηπείρους θα αποτελέσει και μια ευκαιρία ανάπτυξης της διεθνιστικής αλληλεγγύης ενάντια στη ΝΑΤΟική επέμβαση στα Βαλκάνια, ενάντια στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, ενάντια στο «σχέδιο Κολομβία» και τη σύνοδο των «8» στη Γένοβα, όπως και γενικά ενάντια στον αυταρχισμό και τα άλλα κατασταλτικά μέτρα που στόχο έχουν τους αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες.

Τα κόμματα που έχουν δηλώσει συμμετοχή μέχρι στιγμής είναι τα εξής, κατ' αλφαβητική σειρά των χωρών προέλευσής τους:

1) ΚΚ Αιγύπτου

2) ΚΚ Αλβανίας

3) Κόμμα για τη Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό Αλγερίας

4) ΚΚ Αρμενίας

5) ΚΚ Αυστραλίας

6) Εργατικό Κόμμα Βελγίου

7) Κομμουνιστικό Κόμμα Βιετνάμ

8) ΚΚ Βραζιλίας

9) Νέο ΚΚ Βρετανίας

10) Βουλγάρικο Κομμουνιστικό Κόμμα «Γκεόργκι Ντιμιτρόφ»

11) Μαρξιστική Πλατφόρμα του Βουλγάρικου Σοσιαλιστικού Κόμματος

12) Ενωμένο ΚΚ Γεωργίας

13) Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Γιουγκοσλαβίας

14) ΚΚ στη Δανία

15) Κομμουνιστικό Κόμμα ΗΠΑ

16) Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας

17) Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας (μαρξιστικό)

18) Ιρακινό Κομμουνιστικό Κόμμα

19) Κομμουνιστικό Κόμμα Ιράκ - Κουρδιστάν

20) Κόμμα Τουντέχ - Ιράν

21) ΚΚ Ισπανίας

22) Ενωμένη Αριστερά Ισπανίας

23) Κόμμα των Λαών της Ισπανίας

24) Κομμουνιστικό Κόμμα Ισραήλ

25) Κόμμα Κομμουνιστικής Επανίδρυσης

26) Κόμμα Ιταλών Κομμουνιστών

27) ΚΚ Καναδά

28) Κολομβιανό ΚΚ

29) ΦΑΡΚ - ΕΠ, Κολομβία

30) ΚΚ Κούβας

31) ΑΚΕΛ, Κύπρος

32) Εργατικό Κόμμα Κορέας

33) Σοσιαλιστικό Κόμμα Λετονίας

34) Κομμουνιστικό Κόμμα Λευκορωσίας

35) Κομμουνιστικό Κόμμα Λιβάνου

36) Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μεξικού

37) Κόμμα των Κομμουνιστών της Δημοκρατίας της Μολδαβίας

38) ΚΚ Νορβηγίας

39) Νοτιοαφρικανικό Κομμουνιστικό Κόμμα

40) Νέο ΚΚ Ολλανδίας

41) Εργατικό Κόμμα Ουγγαρίας

42) Ενωση Κομμουνιστών Ουκρανίας

43) ΚΚ Ουκρανίας

44) Πορτογαλικό ΚΚ

45) Ενωση Κομμουνιστών Μακεδονίας

46) ΚΚ Μακεδονίας

47) Κομμουνιστικό Κόμμα Ρώσικης Ομοσπονδίας

48) Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας

49) Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας

50) Κομμουνιστικό Κόμμα Σλοβακίας

51) Κομμουνιστικό Κόμμα Σουδάν

52) ΚΚ Σρι - Λάνκα

53) Συριακό Κομμουνιστικό Κόμμα

54) Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας

55) Κόμμα της Εργασίας (ΕΜΕΠ), Τουρκία

56) Κόμμα για τη Σοσιαλιστική Εξουσία (SIP), Τουρκία

57) Κομμουνιστικό Κόμμα Τσεχίας - Μοραβίας.

Associated Press

Από την υποδοχή που επιφύλαξαν στον Αμερικανό Πρόεδρο στην Ισπανία

Τζορτζ Ο. Μπους, BRU 13 06 2001

Για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και του πλανήτη.

Προσοχή όταν θα συναντήσετε αυτόν τον άνθρωπο! Υποφέρει από παραισθήσεις ότι είναι ο δημοκρατικά εκλεγμένος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Μην τον πλησιάσετε, είναι οπλισμένος με πυρηνικά και επικίνδυνος. Ενεργήστε υπεύθυνα και απευθυνθείτε στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα».

Με τα λόγια αυτά, που συνόδευαν μια κλασική αμερικανική αφίσα επικηρυγμένων, απόλυτα εναρμονισμένη και κατανοητή από τον «τοξικό Τεξανό», υποδέχτηκαν οι Βέλγοι τον Αμερικανό Πρόεδρο στην έδρα του ΝΑΤΟ, τις Βρυξέλλες, την περασμένη Τετάρτη, ο οποίος θα προσπαθούσε να επιτύχει εκεί που απέτυχαν οι υψηλοί απεσταλμένοι του: Να προωθήσει και κυρίως να πωλήσει το «Εθνικό Αντιπυραυλικό Σύστημα των ΗΠΑ», την υποτιθέμενη αμυντική ασπίδα του Δυτικού Κόσμου, στους ομολόγους του, στη Σύνοδο των ηγετών των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ.

Ουδείς φαίνεται να επείσθη, με πρώτους και κύριους τους λαούς που διαδήλωναν σε κάθε σταθμό της πενθήμερης ευρωπαϊκής περιοδείας του. Αν και οι χαρακτηριζόμενοι ως «δεξιοί» Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως ο Ισπανός πρωθυπουργός Χοσέ Μαρία Αθνάρ, ο νεοεκλεγείς Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι, καθώς και ο Πολωνός Πρόεδρος, Αλεξάντερ Καβνιέφκι, έδωσαν την «προσεκτική συγκατάθεσή τους», υπό τον όρο ότι δε θα προκαλέσει προβλήματα...

Και πώς θα μπορούσαν να πειστούν άλλωστε, όταν ο «οραματισμός» του μέλλοντος από τον νέο Αμερικανό Πρόεδρο, Τζορτζ Ουόκερ Μπους, ως μία «φιλεύσπλαχνη» προέκταση του σήμερα, προϋποθέτει το ελάχιστο: Βαθιά γνώση και δεξιότητα. Τίποτα από τα δύο δε φαίνεται να διαθέτει το «βρέφος» Μπους, αν και σε ένα ήταν απολύτως σωστός και συνεπής, από τη δική του οπτική γωνία εννοείται. Οπως ο ίδιος είχε δηλώσει προεκλογικά, μπορεί... ο ίδιος να μη γνωρίζει, ωστόσο η νέα κυβέρνηση θα αποτελείται από εξαιρετικά ικανά στελέχη. Επίσης, εκείνο που έχει αποδειχθεί περίτρανα είναι και η επιβεβαίωση της λαϊκής ρήσης που θέλει το μήλο να πέφτει κάτω από τη μηλιά. Ο λόγος για τον πατέρα Μπους, ο οποίος εξαπέλυσε τον πρώτο πόλεμο μετά τη «λήξη του ψυχρού πολέμου» κατά του Ιράκ, το 1991, εγκαινιάζοντας με αυτόν τον τρόπο το πέρασμα στη «νέα εποχή», δηλαδή τη «νέα τάξη πραγμάτων».

Εκείνο που ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί πλήρως είναι πώς θα μπορούσε να σχηματοποιηθεί ο κόσμος, σε περίπτωση που πραγματοποιούνταν το σχέδιο του βετεράνου του Πενταγώνου, υπουργού Αμύνης, Ντόναλντ Ράμσφελντ, του «Εθνικού Αντιπυραυλικού Συστήματος» (ΝΜD) ή όπως στο παρελθόν ονομαζόταν «Πόλεμος των Αστρων» και είχε εξαγγελθεί από τον τότε Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρήγκαν.

Ο Μπους δείχνει να εμμένει ότι η υλοποίηση και η ανάπτυξη μιας «αμυντικής ασπίδας ικανής να προστατεύσει και τις 50 Πολιτείες των ΗΠΑ, τους φίλους και συμμάχους μας, καθώς και όλες τις δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί υπερατλαντικά», είναι πραγματοποιήσιμη και απολύτως αναγκαία, προκειμένου να «αμυνθεί» ο δυτικός κόσμος από κράτη «ταραξίες ή δόλια κράτη, όπως το Ιράκ, το Ιράν, η Βόρεια Κορέα... η Κίνα», ο νέος «μεγάλος εχθρός» των ΗΠΑ.

Κρίνοντας από τον τρόπο που έχουν τεθεί στην υπηρέτηση αυτού ακριβώς του «οράματος», ο ίδιος ο Μπους και οι αρμόδιοι υπουργοί Αμυνας και Εξωτερικών, Ράμσφελντ και Κόλιν Πάουελ, αντίστοιχα, και από την πυρετώδη προετοιμασία - ψυχολογική και πραγματική - ήδη η πρώτη επίπτωση έχει πέσει στις πλάτες της οικουμένης και δεν είναι άλλη από τον κλονισμό της Συμφωνίας ΑΒΜ του 1972, που είχε υπογραφεί μεταξύ ΕΣΣΔ και ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ εμμένουν ότι η «συμφωνία είναι ξεπερασμένη», ότι η «Ρωσία δεν είναι πια εχθρός» και ότι ασχέτως εάν τελικά η Ρωσία διαφωνήσει τόσο στην κατάργηση της ΑΒΜ όσο και στο σχέδιο «υιός του Πολέμου των άστρων» ή «Πόλεμος των άστρων», η επόμενη γενιά, οι Ηνωμένες Πολιτείες, δε θα πρέπει να αυτοεγκλωβιστούν στη συμφωνία και να προχωρήσουν μόνο «ώστε να εξακολουθήσουν να διατηρούν την ηγεμονία του πλανήτη».

Αν κανείς όμως επαναφέρει στη μνήμη του το σχεδόν «θερμό επεισόδιο» που προκλήθηκε μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, όταν το κατασκοπευτικό «ΕΡ-3» συγκρούστηκε με ένα κινεζικό μαχητικό στον αέρα το οποίο κατέπεσε και το αμερικανικό αεροσκάφος προσγειώθηκε στην κινεζική νήσο Χαϊνάν, λίγες μέρες μετά τη «φωτογράφιση» της Κίνας ως του «Νο 1 εχθρού» και τη μετατόπιση των αμερικανικών συμφερόντων στο ασιατικό πλατό, τότε μάλλον θα μπορεί να συνειδητοποιήσει αρκετά εύκολα τα «δώρα» που κόμισε ο Μπους κατά την περιοδεία του στην Ευρώπη. Ενα μέλλον που θα κρέμεται σε μία πολύ λεπτή κλωστή, έτοιμη να κοπεί ανά πάσα στιγμή...