Οι «Πολιτικές Θέσεις» του ΠΑΣΟΚ ενόψει του συνεδρίου του, που παρουσιάστηκαν στη συνεδρίαση της προηγούμενης Παρασκευής του Εθνικού Συμβουλίου Ανασυγκρότησης (ΕΣΥΑΝ), έρχονται να επικυρώσουν με τον πλέον επίσημο τρόπο τον κύκλο της «μετάλλαξης» που διήνυσε το ΠΑΣΟΚ από τη διακήρυξη της «3ης Σεπτέμβρη» μέχρι σήμερα.

Τα κείμενα των Θέσεων και της Διακήρυξης, που ενέκριναν τα μέλη του ΕΣΥΑΝ ενόψει του συνεδρίου, παρουσίαζαν ακριβώς αυτό που ο Γ. Παπανδρέου με ιδιαίτερη έμφαση τόνισε στην ομιλία του κατά τη διάρκεια των εργασιών. «Θέλουμε ένα συνέδριο ανασύστασης, ανασύνθεσης και ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ», είπε ο πρόεδρος του κόμματος και ακριβώς τα επίσημα κείμενα παρουσίαζαν την πλήρη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη του κόμματος και στήριζαν της αντιλαϊκές πολιτικές επιλογές που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ στα χρόνια της κυβερνητικής του θητείας.

Τα δημαγωγικά συνθήματα και οι... θέσεις της ιδρυτικής διακήρυξης του ΠΑΣΟΚ «έξω η Ελλάδα από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ», ακολουθώντας ακριβώς τη διαδρομή των σοσιαλδημοκρατών μετατράπηκαν στη «νέα διακήρυξη» του κόμματος στο: «Η Ελλάδα ως ενεργό μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης μπορεί και πρέπει να έχει δυνατότητες ουσιαστικής παρέμβασης στο διεθνές γίγνεσθαι»...

Οσο για την οριστική αποσύνδεση της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, που διακήρυττε το ΠΑΣΟΚ το 1974, σήμερα περιορίστηκε «στη σκληρή μάχη να αποκτήσουν οι μηχανισμοί ασφαλείας που συμμετέχουμε όπως το ΝΑΤΟ ή η ευρωπαϊκή ασφάλεια ένα διαφανή, ειρηνευτικό και ενταγμένο στους κανόνες του δικαίου ρόλου»... Ο λαός της Γιουγκοσλαβίας και του Ιράκ, που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ πρόσφεραν τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και τις βάσεις της χώρας, προκειμένου να επιταχυνθεί η δολοφονία τους, προφανώς δε γνωρίζουν «τις αγωνιώδεις προσπάθειες» των «σοσιαλιστών» για παγκόσμια ειρήνη...

Βέβαια, τα επιτελεία του ΠΑΣΟΚ που θέλησαν να δώσουν το ιδεολογικό, κοινωνικό και πολιτικό στίγμα της «νέας εποχής», δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν από τα παραπλανητικά συνθήματα της ιδρυτικής διακήρυξης τους ΠΑΣΟΚ. «Δεν αποδεχόμαστε μια ανάπτυξη ολοκληρωτικά εξαρτημένη από την οικονομία της αγοράς, γιατί δεν πιστεύουμε στην κοινωνία της αγοράς», καταγράφεται λοιπόν στις θέσεις του ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα που συνέδεσε την κυβερνητική του πορεία με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, τη μεγιστοποίηση των κερδών του κεφαλαίου και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, δηλώνει ότι «δεν αποδέχεται τους νόμους της αγοράς».

Βέβαια, επειδή η εξάρτησή του από το μεγάλο κεφάλαιο, είναι τέτοια που ούτε φραστικά δεν μπορεί να προχωρά σε τέτοιες δηλώσεις, φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι «ενστερνίζεται ως βασικό στοιχείο για την ανάπτυξη τον ανταγωνισμό και την ανταγωνιστική οικονομία». Δηλαδή τη διαμόρφωση εκείνων των συνθηκών, όπως η μείωση φόρων για τους κεφαλαιούχους, ο περιορισμός των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, η μεγαλύτερη «ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις, προκειμένου η οικονομία της χώρας να γίνει «ανταγωνιστική».

Συγχρόνως, θέλοντας να υπερασπιστεί την «επίκαιρη σοσιαλιστική πρόταση», που ισχυρίζεται πως πρεσβεύει το ΠΑΣΟΚ, μέσα από το κείμενο της διακήρυξής του δήλωσε ότι έχει βασικό στόχο «την άρση των εισοδηματικών ανισοτήτων» και «να μοιράσει δικαιότερα τον παραγόμενο πλούτο»! Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν... ανακάλυψε την «αναδιανομή του πλούτου», αλλά πλήρως αποδεχόμενο -όπως τονίζει και στα κείμενά του- τις συνθήκες της ΕΕ, το προηγούμενο διάστημα της διακυβέρνησής του αύξησε κατά 35% τη φορολογία των μισθωτών και ταυτόχρονα μείωσε κατά 8% τους φόρους των μεγάλων εταιριών.

Αυτά τα κείμενα, αυτές τις θέσεις, ο Γ. Παπανδρέου θέλει να χρησιμοποιηθούν, όπως είπε την προηγούμενη Παρασκευή, «ως βάση στο διάλογο» για το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου -όπως τόνισε- να «μεταφέρουμε την αρμοδιότητα της πολιτικής, από το κόμμα στην κοινωνία». Η περιβόητη «συμμετοχική δημοκρατία» του Γ. Παπανδρέου έχει ακριβώς αυτό το στόχο, να καταστήσει συνένοχους της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του και των αντιλαϊκών επιδιώξεών του, τα λαϊκά στρώματα.

Παρόλο που οι υποψηφιότητες για την προεδρία εξακολουθούν να μονοπωλούν το εσωκομματικό ενδιαφέρον, το τοπίο είναι μάλλον ξεκαθαρισμένο και οι αποφάσεις έχουν ληφθεί. Αν και εκκρεμούν οι υποψηφιότητες του Φ. Κουβέλη και του Τ. Κουράκη, άπαντες στην Κουμουνδούρου ισχυρίζονται ότι στο δεύτερο γύρο θα αναμετρηθούν Αλαβάνος και Παπαγιαννάκης, με το «αριστερό ρεύμα» να βεβαιώνει για την τελική επικράτηση του «δικού του» υποψηφίου. Εκπλήξεις, βέβαια, δεν αποκλείονται, καθώς στην πρόσφατη ΚΠΕ η αναμέτρηση, τυπικά μόνο πάνω σε κείμενα θέσεων, έληξε με πολύ μικρή διαφορά υπέρ του κειμένου του «αριστερού ρεύματος».