Επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, το 1999, ψηφίστηκε ο νόμος που μετέτρεπε τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης σε Ανώνυμες Εταιρείες. Σύμφωνα με το νόμο αυτό, οι ΟΛΠ ΑΕ και ΟΛΘ ΑΕ «λειτουργούν κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας» και απολαμβάνουν «διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας».

Ο σχετικός Νόμος 2688 του 1999 που δημοσιεύτηκε την 1η Μάρτη του 1999 στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως», προβλέπει ολοκάθαρα αυτό που σήμερα προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ. Πιο συγκεκριμένα, στο άρθρο 12 αναφέρει ότι στις αρμοδιότητες του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΛΠ ΑΕ και του ΟΛΘ ΑΕ, μεταξύ άλλων, είναι να:

• «Αποφασίζει για την ανάθεση σε ημεδαπά ή αλλοδαπά φυσικά ή νομικά πρόσωπα, μελετών, κατασκευών έργων, καθώς και παροχής υπηρεσιών».
• «Διαμορφώνει τη στρατηγική της Εταιρείας σε σχέση με τον ανταγωνισμό και εγκρίνει τις διεπιχειρησιακές συνεργασίες ή την κατάρτιση ειδικών συμφωνιών με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικής της θέσης στην ελληνική και τη διεθνή αγορά».

Οι διατάξεις του νόμου 2688/99 φέρουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ

Στο γράμμα αυτού του νόμου κινείται η απόφαση του ΔΣ του ΟΛΘ ΑΕ, αφού όπως λέει «με τον τρόπο αυτό θα δοθεί αποφασιστική ώθηση για την ταχεία ανάπτυξη του λιμένος σε σημαντικό περιφερειακό Λιμένα - Πύλη για τις αγορές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, στον οποίο σημαντικό μερίδιο θα κατέχει η διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων διαμετακόμισης (in transit)».

Και μετά απ' όλα, προκειμένου να συγκαλύψουν τη συνενοχή τους, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ όπως ο Γ. Μαγκριώτης βρίσκουν το θράσος να ισχυρίζονται ότι «δεν μπορούν κάποιοι να πουλούν τον εθνικό μας πλούτο, όταν μάλιστα αυτός είναι παραγωγικός, κερδοφόρος και εξυπηρετεί και τα εθνικά μας συμφέροντα, και την οικονομία, και τους εργαζόμενους της χώρας»...

Την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να προχωρήσει διά ροπάλου στην παράδοση των ΣΕΜΠΟ στα μονοπωλιακά μεγαθήρια επανέλαβε χτες ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, μετά από τη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό. Ο Γ. Βουλγαράκης έκανε σαφές ότι σε 50 μέρες από τώρα θα «υπάρξει αποτέλεσμα του πλειοδοτικού διαγωνισμού για την παραχώρηση των σταθμών εμπορευματοκιβωτίων» των ΟΛΠ και ΟΛΘ. Σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους, αφού επανέλαβε τα περί προστασίας τους με τα μέτρα της «εθελούσιας εξόδου» και των μετατάξεων, προσπάθησε να τους καταστήσει και συνενόχους στο «έγκλημα», λέγοντας ότι «θα έχουν συμμετοχή και στην υπεραξία με την παραχώρηση κάποιων μετοχών»!

Στο μεταξύ, μετά τον άγριο ξυλοδαρμό που δέχτηκαν οι εργαζόμενοι από τις δυνάμεις καταστολής, τα κυβερνητικά επιτελεία επανέρχονται και αξιώνουν μέσω απειλών να σταματήσουν οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις (αποχή από τις υπερωρίες και την εργασία τα Σαββατοκύριακα μέχρι το τέλος του μήνα). Προχτές το βράδυ, ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ Ν. Αναστασόπουλος έστειλε επιστολή με την οποία χαρακτηρίζει τις κινητοποιήσεις «αδικαιολόγητες και αναιτιολόγητες» και «χωρίς νόμιμου σκοπού» και ζητάει να τερματιστούν.

Στον αντίποδα, συνεχίζοντας τις παρεμβάσεις του ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, το ΚΚΕ και η Ευρωκοινοβουλευτική του Ομάδα, κατέθεσαν Ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το ζήτημα των Λιμανιών. Στην Ερώτηση παρατίθεται το ιστορικό της επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων και οι αντιδράσεις που έχει προκαλέσει η ιδιωτικοποίηση των ΣΕΜΠΟ.

Το ΚΚΕ ρωτάει την Κομισιόν αν «καταδικάζει την απόφαση της κυβέρνησης και την εντολή επίθεσης των ειδικών δυνάμεων καταστολής της αστυνομίας και του Λιμενικού, ενάντια στους απεργούς λιμενεργάτες στα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης», καθώς και αν «σκοπεύει να προχωρήσει στη δημοσίευση αυτών των προκηρύξεων, γνωρίζοντας ότι συναντούν τη ριζική αντίθεση των εργαζομένων στα λιμάνια».

Σήμερα, εξάλλου, το ΠΑΜΕ, η Επιτροπή Αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, αλλά και τα σωματεία των εργαζομένων στο λιμάνι, συνεχίζοντας τις κινητοποιήσεις ενάντια στο ξεπούλημα προγραμματίζουν παράσταση διαμαρτυρίας στο Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης.

Από τη χτεσινή εκδήλωση

Η πείρα από τη διαχρονική αντιπαράθεση για τον προσανατολισμό που πρέπει να έχει το εργατικό κίνημα βρέθηκε στο επίκεντρο της εκδήλωσης που οργάνωσε χτες το Επιμορφωτικό Κέντρο «Χαρίλαος Φλωράκης» σε συνεργασία με τους Εργατικούς Τομείς της Οργάνωσης Αθήνας της ΚΝΕ, όπου παρουσιάστηκε το βιβλίο του Γιώργου Μαυρίκου «Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα (1918-1948) - Δύο γραμμές σε διαρκή αντιπαράθεση».

Με τη συμβολή του Τάκη Μαυροδόγλου, βετεράνου του συνδικαλιστικού και μάχιμου στελέχους του συνταξιουχικού κινήματος, οι νεολαίοι εργαζόμενοι «ταξίδεψαν» σε σημαντικούς σταθμούς της ταξικής πάλης στην Ελλάδα. Από την ανοιχτή και ωμή τρομοκρατία σε βάρος των εργαζομένων, μέχρι την επιμονή με την οποία οι δυνάμεις στήριξης του κεφαλαίου προσπάθησαν να ελέγξουν τα συνδικάτα από την πρώτη στιγμή που η εργατική τάξη αποφασίζει να οργανωθεί.

Οταν στο κίνημα επικρατεί η γραμμή της ταξικής συνεργασίας οι λαοί μετρούν ήττες, υπογράμμισε ο Γιώργος Σκιαδιώτης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Εργατικού Συνδικαλιστικού Τμήματός της, αναδεικνύοντας μεταξύ άλλων ότι η δράση της εργατικής τάξης δεν μπορεί να αφορά έναν οικονομίστικο αγώνα, αλλά πρέπει «να στρέφεται στην άρση των αιτιών των προβλημάτων της, δηλαδή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας».