«Ενας ξεχωριστός διαβάτης, δεν ήσουν αδελφέ μου εσύ. Ησουν υπάλληλος κι εργάτης, σαν όλους μες στην πόλη αυτή». Το «Τραγούδι της Διαδήλωσης» σήμανε την έναρξη για να ακολουθήσει μετά το «Χελιδόνι», που θύμισε σε όλους πως «για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ». Το λόγο πήρε ο Δήμος Κουμπούρης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ, λέγοντας μεταξύ άλλων: Από την κούνια μας δεν ακούμε τίποτε διαφορετικό, μόνο να κάνουμε θυσίες (...) Πού πήγε όλος αυτός ο μόχθος των εργατών, ο πλούτος που με τα χέρια της και το μυαλό της παράγει η εργατική τάξη; Η αλήθεια είναι πως τη στιγμή που ο λαός υποφέρει, το μεγάλο κεφάλαιο έχει τεράστιες καταθέσεις στις τράπεζες της Ελβετίας και όλου του κόσμου. Οπως υπογράμμισε, ο δρόμος του αγώνα έχει θυσίες, αλλά έχει και αποτέλεσμα όταν ακολουθείται από την πλειοψηφία της εργατικής τάξης, όταν έχει στόχο και ταξικό περιεχόμενο. Μέχρι αυτός ο αγώνας να οδηγήσει σε μια κοινωνία που στη σημαία της θα γράψει: «Κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».

Στο χαιρετισμό του ο Παναγιώτης Γαλανόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας και μέλος της Γραμματείας της ΠΑΣΕΒΕ, σημείωσε ότι η κυβέρνηση φορτώνει τις συνέπειες της κρίσης στα λαϊκά στρώματα, βάζει ταφόπλακα στα μικρά μαγαζιά διευκολύνοντας τη γιγάντωση των πολυκαταστημάτων και των άλλων μονοπωλίων. Κάλεσε τους μικρούς και αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ να ορθώσουν το ανάστημά τους μαζί με τους συμμάχους τους, τους εργαζόμενους, τους νέους, τις γυναίκες, τους φτωχούς αγρότες.

Τα εμπνευσμένα από τους αγώνες του λαού τραγούδια συνέχισαν να δίνουν τον τόνο της συγκέντρωσης: «Στη δουλειά και στον αγώνα κόντρα πάμε στο χειμώνα...», «Οπως και να 'ναι τούτη η γη, θα μαι στην πρώτη την γραμμή», «Τούτες τις μέρες ο άνεμος μάς κυνηγάει...», σιγοψιθύριζαν διαδηλωτές όλων των ηλικιών. Η πρόεδρος του Συνδικάτου Χρηματοπιστωτικού Συστήματος Αττικής, Αλεξάνδρα Μπαλού, επισήμανε πως «κλέφτες είναι αυτοί που εκβιάζουν τους εργαζόμενους να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις, να δουλεύουν περισσότερο χρόνο απλήρωτοι, αυτοί που χρωστάνε στα Ταμεία, που επιδοτούνται με δισ. από τα λεφτά του λαού, που απολύουν, που σακατεύουν εργάτες». Κλέφτες είναι, συνέχισε, μια χούφτα εφοπλιστές, βιομήχανοι, μεγαλέμποροι, τραπεζίτες που σφετερίζονται τον πλούτο που παράγει ο κόσμος της δουλειάς. Καταλήγοντας κάλεσε τους εργαζόμενους να δώσουν ασυμβίβαστο οργανωμένο αγώνα «εκεί που ο ιδρώτας των πολλών γίνεται κέρδη για τους λίγους, εκεί που καθημερινά συγκρούεται το δίκιο του εργάτη με τα συμφέροντα του κεφαλαιοκράτη».

«Είμαστε εδώ όλοι σήμερα γιατί είμαστε γεμάτοι αηδία και αγανάκτηση για τις συνθήκες που βιώνουμε καθημερινά, δηλαδή την ανεργία που σπάει κόκαλα, την ανασφάλεια, την τρομοκρατία, την εργοδοτική ασυδοσία, την ανασφάλεια για το αύριο», είπε η Ελσα Ζαμπέτα πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών. Οπως τόνισε, δε θα έχουμε καλύτερο μέλλον αν δεν κάνουμε πέρα τους μεγαλοεργοδότες και τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς τους υπηρέτες, αν δεν βάλουμε πλώρη για την ανατροπή αυτού του βάρβαρου συστήματος και όχι απλά μιας κυβέρνησης. Για μια άλλη εξουσία και οικονομία που θα ικανοποιεί τις ανάγκες των εργατών και των λαϊκών στρωμάτων.

«Διέξοδος για το λαό θα υπάρξει όταν η πάλη κατά των πλουτοκρατών και των κυβερνήσεών τους πάρει σάρκα και οστά στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές», είπε ο Κώστας Ζιώγας, μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας, και κάλεσε σε σύγκρουση και ρήξη με τη μεγαλοεργοδοσία παντού. «Αναμέτρηση απαιτείται και με τις θέσεις που εμφανίζουν την κυβέρνηση σαν πειθήνιο όργανο του Μνημονίου και της ΕΕ. Θέσεις επιζήμιες για τη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών συνειδήσεων γιατί κρύβουν ότι οι αστικές τάξεις όλων των χωρών έχουν κοινό συμφέρον, το βάθεμα της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Αφήνουν στο απυρόβλητο τον πυρήνα της σημερινής εξουσίας που είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, κρύβουν ότι τα μέτρα αυτά παίρνονται από όλες τις κυβερνήσεις, σοσιαλδημοκρατικές, νεοφιλελεύθερες, πράσινες, γαλάζιες και ροζ».

Ο εχθρός είναι η νεοφιλελεύθερη εκδοχή του καπιταλισμού και η λύση είναι να βάλει μυαλό η κυβέρνηση και να αλλάξει πολιτική!

Αυτήν την εξωφρενική θέση διατύπωσαν οι κυβερνητικές - εργοδοτικές συνδικαλιστικές πλειοψηφίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στη διάρκεια της συγκέντρωσης που έκαναν στο Πεδίον του Αρεως. Μια συγκέντρωση στην οποία συμμετείχαν μερικές εκατοντάδες άτομα, παρά το ότι ορισμένα, τουλάχιστον, αστικά μέσα ενημέρωσης έκαναν φιλότιμες προσπάθειες να τη μεγεθύνουν κατά μερικές χιλιάδες.

Στις ομιλίες και στο ψήφισμα που μοιράστηκε ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός έδωσε το στίγμα του. Στο ψήφισμα καταγγέλλεται η ακραία νεοφιλελεύθερη επίθεση στην οποία οφείλονται, δήθεν, τα προβλήματα των εργαζομένων. Ετσι, προστατεύεται η πραγματική αιτία που είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός σε οποιαδήποτε εκδοχή και ταυτόχρονα καλλιεργείται η ψευδαίσθηση ότι είναι δυνατόν μέσα σε αυτόν να ασκηθούν φιλεργατικές πολιτικές. Ακριβώς σε αυτή την κατεύθυνση στο ψήφισμα διατυπώνεται η... απαίτηση «η κυβέρνηση να αλλάξει ριζικά την εφαρμοζόμενη πολιτική».