Ιδιαίτερα θερμό το συγχαρητήριο τηλεγράφημα, που απέστειλε ο Γ. Παπανδρέου στον Ρ. Πρόντι, ηγέτη της ιταλικής κεντροαριστεράς και νικητή στις πρόσφατες εκλογές της γειτονικής χώρας. Αλλωστε, γνωρίζονται από παλιότερα, όταν συνεργάζονταν στις Βρυξέλλες, από τη θέση του προέδρου της Κομισιόν ο ένας κι απ' αυτή του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας ο άλλος. Σωρός είναι οι αντιλαϊκές και αντεργατικές ντιρεκτίβες και οδηγίες, που μαζί επεξεργάστηκαν και συναποφάσισαν. Ουσιαστικά, όλα όσα εφαρμόζονται σήμερα στη χώρα μας έχουν πάνω τους και τις δικές τους υπογραφές. Για να μην αναφερθούμε στον πόλεμο κατά της πρώην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας και τη μετατροπή του Κοσσυφοπεδίου σε προτεκτοράτο.

Κατανοητό είναι, βέβαια, γιατί χαίρεται ο Γ. Παπανδρέου. Αναρωτιόμαστε, όμως, αν καταλαβαίνουν οι ψηφοφόροι του ΣΥΝ και, ιδιαίτερα, όσοι θεωρούν τους εαυτούς τους αριστερούς, γιατί χοροπηδάει από τη χαρά της και η δική τους ηγεσία;

Θερμοπαρακαλεί ο ΣΥΝ το ΠΑΣΟΚ για συνεργασία των δυο κομμάτων στις εκλογές σε δήμους και νομαρχίες της Θεσσαλίας. Καθημερινά στα τοπικά μέσα ενημέρωσης φτάνουν εκκλήσεις του προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για στήριξη κοινών ψηφοδελτίων. Δε φαίνεται, όμως, να βρίσκουν ανταπόκριση τα παρακάλια του, καθώς το ΠΑΣΟΚ αρνείται τις προτάσεις για συνεργασία σε περιπτώσεις που ως επικεφαλής προτείνεται στέλεχος του ΣΥΝ. Ετσι απέρριψε τον «εκλεκτό» του ΣΥΝ για τη Νομαρχία Καρδίτσας, ανακηρύσσοντας δικό του υποψήφιο, δεν τα βρήκαν στη Λάρισα και στο Βόλο, ενώ για τα Τρίκαλα «συζητιέται» ακόμα. Η στάση του ΠΑΣΟΚ οφείλεται σε δυο βασικούς λόγους: Πρώτον, θέλει να διαμηνύσει προς την ηγεσία του ΣΥΝ ότι δεν είναι διατεθειμένο να συμβάλει στην εκλογή δημάρχων και νομαρχών του ΣΥΝ, όσο κάποια στελέχη του κάνουν κριτική στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ - έστω «για τα μάτια του κόσμου» - «βγαίνοντάς του από τα αριστερά». Και δεύτερον, επειδή θέλει να εκλέξει όσο το δυνατόν περισσότερα στελέχη του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, για να δείξει ότι ξεκίνησε η νικηφόρα πορεία του προς τις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Η άρνηση του ΠΑΣΟΚ στενοχωρεί σφόδρα τον ΣΥΝ, που βλέπει ν' απομακρύνεται το ενδεχόμενο, μέσα από τη συνεργασία, να κρατήσει θέσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και τα παρακάλια του μετατρέπονται σε παράπονα για το «ρίξιμο» από τον «μεγάλο αδελφό»...

Στην πεπατημένη των «εποχιακών» συσκέψεων ενόψει Πάσχα και των «απαραίτητων» ανέξοδων δηλώσεων περί «συστηματικών ελέγχων» κινήθηκε για άλλη μια χρονιά η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης. Προχτές πραγματοποιήθηκε μια τέτοια σύσκεψη υπό τον υπουργό Ανάπτυξης Δ. Σιούφα με τη συμμετοχή νομαρχών και εκπροσώπων του ΕΦΕΤ για το «συντονισμό και την εντατικοποίηση των ελέγχων» στην πασχαλινή αγορά. Με κάτι τέτοια, ούτε αντιμετωπίζεται η ακρίβεια ούτε ιδρώνει το αυτί των κάθε είδους κερδοσκόπων. Πολύ περισσότερο, δεν ξεγελιούνται οι εργαζόμενοι. Αλλα μέτρα και πολιτικές απαιτούνται για την προστασία του εισοδήματος των εργαζομένων. Τέτοια που καμία από τις γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις δεν έχει την παραμικρή πρόθεση να αγγίξει, αφήνοντας στο απυρόβλητο τα ιερά και τα όσια της «ελεύθερης αγοράς» και τα νοικοκυριά να ανεβαίνουν το Γολγοθά της ακρίβειας καθημερινά.

«Για μας τα μεγάλα προβλήματα του δήμου, είναι τα λεγόμενα μικρά, τα καθημερινά. Οτι στη γειτονιά υπάρχει ένας αδόμητος χώρος που μπορούμε να τον κάνουμε παρκάκι για να παίζουν τα παιδιά, ότι υπάρχει ένα παλιό εργοστάσιο που πρέπει να γκρεμιστεί ή να ανακαινιστεί και να γίνει χώρος πολιτισμού. Οτι υπάρχει μια κεραία κινητής τηλεφωνίας που αποτελεί κίνδυνο για την υγεία των πολιτών και πρέπει να φύγει». Αυτά τα δήλωσε ο Αλ. Τσίπρας, υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με το ΣΥΝ, σε πρόσφατη συνέντευξή του στο ραδιοσταθμό «Αθήνα 9,84».

Και εμείς ρωτάμε: Δεν είναι καθημερινό πρόβλημα το γεγονός ότι ο γονιός πληρώνει χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο σε φροντιστήρια γιατί η Παιδεία ιδιωτικοποιείται; Δεν είναι καθημερινό πρόβλημα η ανεργία στους νέους; Η εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας; Δεν είναι καθημερινό πρόβλημα η φτώχεια και η λιτότητα; Και βέβαια είναι. Και ο Αλ. Τσίπρας το ξέρει. Αλλά αυτός προτιμά να ασχοληθεί με τις... κεραίες. Και όχι ότι δεν είναι πρόβλημα αυτές, αλλά όταν αποδέχεσαι την ανεξέλεγκτη δράση των εταιριών και μετά κλαις για τις κεραίες στις ταράτσες των σπιτιών, τότε το λιγότερο που μπορεί να χαρακτηριστείς, είναι αναξιόπιστος.