Είναι καταπληκτική η περιγραφή της κατάστασης που βιώνει η εργατική τάξη της χώρας μας, όπως γίνεται από διεθνείς αναλυτές. Στο διά ταύτα τους αυτές οι αναλύσεις ζητάνε «κούρεμα» του χρέους, γιατί αυτό συμφέρει μια ομάδα καπιταλιστών.

Οι περιγραφές αυτού του τύπου επαναφέρουν στη μνήμη τη φράση που λέει ότι η δουλειά μας δεν είναι να περιγράψουμε τον κόσμο, είναι να τον αλλάξουμε. Κι αυτό ακριβώς είναι ένα από τα στοιχεία που διαφοροποιεί από τη γέννησή του το Κομμουνιστικό Κόμμα, από κάθε άλλο κόμμα. Διαφοροποιεί, επίσης, τον εργατικό Τύπο (κάθε μορφής) από το μηχανισμό έντυπο και ηλεκτρονικό που αναπαράγει την ιδεολογία της αστικής τάξης. Το ταράκουλο ορισμένων, για το γεγονός ότι το ΚΚΕ βάζει από σήμερα σε λειτουργία το δικό του «portal», ώστε να καλυφθεί πιο αποτελεσματικά και η ανάγκη παρέμβασης μέσα από το Ιντερνετ, είναι δικαιολογημένο. Το portal «902.gr» έρχεται να χαλάσει την πιάτσα όσων πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, διαφόρων που στους ποιητές αναγνωρίζουν το λυρισμό μα ποτέ την επανάσταση. Ερχεται να αποδείξει ότι εργάτες, επιστήμονες, γυναίκες κι άντρες, αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι, άνθρωποι της Τέχνης, του Πολιτισμού, που έχουν βάλει πλάνο να ανατρέψουν ένα βάρβαρο σύστημα, μπορούν με όπλο αξίες όπως ανιδιοτέλεια και εθελοντική προσφορά να συμβάλουν τα μέγιστα, ώστε η εργατική τάξη όχι μόνο να ξέρει τι συμβαίνει, αλλά και γιατί. Κι ακόμα καλύτερα να γνωρίζει πώς θα ανατρέψει την κατάσταση ώστε να γυρίσει υπέρ της.

Δεν ξέρουμε τι δουλειά έκανε ο Βρούτσης (υπουργός Εργασίας) πριν αναλάβει την εργολαβία να τσακίσει τα εργατικά δικαιώματα, από δω και πέρα όμως είναι σίγουρο ότι δε θα πεινάσει. Τα καλά σκυλιά τους οι καπιταλιστές τα φροντίζουν ιδιαίτερα. Εκτός κι αν, όταν έρθει η ώρα, οι επαναστατημένοι εργάτες βάλουν αυτόν και την τάξη που εκπροσωπεί να δουλέψουν με τους όρους που έχουν επιβάλει σήμερα σε εκατομμύρια εργάτες. Η πολιτική για την οποία πανηγυρίζει είναι χαρά για τους καπιταλιστές και κλάμα για τους εργάτες.

Δυο καντάρια ψέματα η ιστορία της Cosco όπως παρουσιάζεται στον αστικό Τύπο. Δείχνει το άγριο πρόσωπο του καπιταλισμού (δες στην διπλανή αναφορά όπως καταγράφηκε μόνο στον «Ριζοσπάστη»). Η δεδομένη υψηλή παραγωγικότητα δεν αφορά σε κάποια μαγική συνταγή των Ελλήνων, αλλά στο ξεπούλημα των συγκεκριμένων εργατών από το συνδικάτο τους και την κατάντια αντί να κάνουν τα πάντα για να αξιοποιήσουν προς όφελός τους την τεχνολογική εξέλιξη στα μηχανήματα των λιμανιών, να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιανού η δουλειά παρέχει μεγαλύτερα ποσοστά υπεραξίας στο μονοπώλιο.

Ο πανηγυρισμός στα οικονομικά «site» για την εθνική γενική Συλλογική Σύμβαση που μας άφησε χρόνους, αρκεί για να καταλάβεις τι θα συμβεί, χωρίς καν να χρειαστεί να διαβάσεις τις λεπτομέρειες. Για να αποδειχθεί, για μια ακόμα φορά, ότι τα πάντα κρίνονται στους συσχετισμούς. Το γεγονός ότι η ΓΣΕΕ δουλεύει επί της ουσίας για τους καπιταλιστές είναι ο εφαλτήρας πάνω στον οποίο πάτησε η πολιτική υπέρ των μονοπωλίων για να επιβάλει τις ανατροπές στο εργασιακό πεδίο. Για να ανατραπεί αυτός ο αρνητικός συσχετισμός πρέπει να γίνει πολλή δουλειά στη βάση. Εργάτη τον εργάτη. Γεγονός που γνωρίζουν οι εταιρείες παροχής ενοικιαζόμενων εργατών και έτσι συγκροτούν συνεργεία 19 εργατών, ώστε να μην μπορούν να στήσουν σωματείο. Αυτό το δεδομένο ανατρέπεται, αγνοώντας το νόμο που ζητάει 21 μέλη για την ίδρυση σωματείου. Κάθε μορφή οργάνωσης των εργατών (επιτροπές αγώνα, συμμετοχή στα κλαδικά σωματεία κ.ά.) είναι θεμιτή κι ας ουρλιάζουν τα σκυλιά για παράνομες πράξεις εργατών. Ο δικός τους νόμος οδηγεί σ' αυτό που λένε οι αστοί «παρανομία» των εργατών. Μέχρι να γίνει νόμος το δίκιο του εργάτη.

Απ' όπου κι αν το πιάσεις αυτό το σύστημα σου δίνει μόνο του κάθε τόσο κι άλλη μια αιτία ανατροπής. Ο διαβήτης (η αρρώστια που αφορά στη ρύθμιση το σακχάρου) σχετίζεται άμεσα με τη διατροφή. Η διατροφή σχετίζεται άμεσα με τη γενική κατάσταση της εργατικής τάξης. Οσο χειρότερη, τόσο πιο άρρωστος ο κάθε εργάτης, αλλά και τόσο περισσότερα τα κέρδη των φαρμακευτικών εταιρειών. Αυτή η σχέση πρέπει να ανατραπεί.

Αυτήν την ανάγκη διαβάζει και η αστική τάξη και ενοποιεί όσο το δυνατόν μπορεί τις πολιτικές εφεδρείες της. Χτες το «ΕΘΝΟΣ» στην κουβέντα που άνοιξε για την ανάγκη να εξασφαλιστεί ευρύτερη συναίνεση για την εφαρμογή του 3ου Μνημονίου, διαπίστωσε ότι «ο κ. Τσίπρας στην ομιλία του στη Θεσσαλονίκη έδειξε ότι είναι σε θέση να καταλάβει ποιο θα μπορούσε να είναι το πλαίσιο μιας ρεαλιστικής πολιτικής». Δίκιο έχει. Οι άνθρωποι είναι έτοιμοι από καιρό. Σ' αυτήν την κατεύθυνση δεν είναι διόλου τυχαίο και το γεγονός ότι στα κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ απουσιάζουν προκλητικά οι αναφορές στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Στη Σκύδρα, προχτές, η άσκηση «Πυρπολητής» είχε αντικείμενο την καταστολή πλήθους. Ο «Ρ» παρουσίασε χτες το σύνολο των ασκήσεων που διεξάγονται αυτήν την περίοδο με εμφανές το στοιχείο της προετοιμασίας πολέμου. Τα σχετικά στρατιωτικά σχέδια αφορούν σε επιχειρήσεις εκτός αλλά και εντός της χώρας. Η αστική τάξη πριν πεινάσει μαγειρεύει. Ας ετοιμάζεται και το εργατικό κίνημα ανάλογα...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Αγώνας για δομές Πρόνοιας με βάση τις ανάγκες των Αναπήρων

ΤΑ ΝΕΑ: Κούρεμα ξανά σε εφάπαξ και αποζημίωση

ΕΘΝΟΣ: Νέο ψαλίδι στο εφάπαξ με φόρο 10-45%

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Νέο κούρεμα μέσω εφορίας σε εφάπαξ, αποζημιώσεις

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Εκτός ελέγχου κινείται η ύφεση της οικονομίας

6 ΜΕΡΕΣ: Νέα μέτρα ίσον πτώση

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Κινήσεις για ανάπτυξη

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Απολύσεις μέσω ΑΤΜ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Τεκμήρια, όλες οι αλλαγές για ακίνητα και ενοίκια

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Σίγουρη η δόση

Η ΑΥΓΗ: Μας γύρισαν στο ΑΕΠ της δραχμής

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Κλοτσιές για τον Βενιζέλο

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Η ιθαγένεια διχάζει την κυβέρνηση

Η ΕΛΛΑΔΑ: Σάρκα Σαμαρά με πνεύμα Σημίτη

«Το παράδειγμα της COSCO, το οποίο προκλητικά αντιστρέφει η συγκυβέρνηση, είναι αποκαλυπτικό: Η δημιουργία κάποιων εκατοντάδων θέσεων εργασίας από την πολυεθνική υπολείπονται κατά πολύ των 30.000 θέσεων εργασίας που χάθηκαν από ναυτιλιακές εταιρείες που έκλεισαν, από μικρές μεταφορικές εταιρείες που έβαλαν λουκέτο, από συσκευαστήρια που είδαν τον τζίρο τους να εξανεμίζεται (...) Κάθε εργαζόμενος προσλαμβάνεται ως ανειδίκευτος εργάτης (...) Η εταιρεία έχει το δικαίωμα μετακίνησης χωρίς συμφωνία του εργαζόμενου. Η υπέρβαση του ωραρίου μεταφράζεται ως "οικειοθελής προσφορά", για να αυξάνεται ο απλήρωτος χρόνος της εργασίας. Η αμοιβή είναι 40 ευρώ την ημέρα μαζί με τα επιδόματα, τις πρόσθετες αμοιβές για νυχτερινή εργασία, τις αργίες και τα εκτός έδρας. Στην αμοιβή επίσης περιλαμβάνονται και όλες οι κρατήσεις, εισφορές, φόροι κλπ. Οι εργαζόμενοι, αν και με ημερομίσθιο, πληρώνονται την τελευταία ημέρα του μήνα. Η εταιρεία έχει δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασης, αν παραβιαστεί ένας όρος ή ο εργαζόμενος απουσιάσει χωρίς άδεια 3 ημέρες, σε διάστημα ενός έτους. Αλίμονο δηλαδή στον εργάτη που θα απεργήσει! Σε περίπτωση ασθένειας του εργαζομένου, η εταιρεία δικαιούται να ελέγχει με γιατρό της δικής της επιλογής τον ασθενή».

«Ο εργαζόμενος αναλαμβάνει έναντι της εταιρείας την υποχρέωση πίστης, δηλαδή δεσμεύεται με όρους μαφίας να μη λέει κουβέντα σε κανέναν για τα όσα συμβαίνουν στο χώρο της δουλειάς του (...) υπάρχει καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας, με αποδοχές 300-400 ευρώ. Οι συμβάσεις είναι ημερήσιες και γίνονται μέσω εταιρείας που έχει συσταθεί γι' αυτό το σκοπό και μέσω πέντε υπεργολάβων. Το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων είναι επινοικιασμένοι στη θυγατρική της COSCO, τη ΣΕΠ, από την εταιρεία "Διακίνηση ΑΕ", θυγατρική της κατασκευαστικής εταιρείας ΕΛΓΕΚΑ. Οι υπόλοιποι εργάζονται ανάλογα με το αν υπάρχει πλοίο, σε συνθήκες εργασίας χειρότερες από των "ελεύθερων λιμενεργατών" της δεκαετίας του '30. Οι νοικιασμένοι εργάτες απασχολούνται σε ημερήσια βάση, σε συμφωνία με την ΕΛΓΕΚΑ, η οποία διαθέτει από 19 εργαζόμενους και κάτω, ώστε να μην μπορούν να σχηματίσουν σωματείο. Η αναγκαία πολύμηνη εκπαίδευση πάνω στη λειτουργία μεγάλων μηχανημάτων συμπυκνώθηκε σε εκπαίδευση λίγων ημερών. Σύμφωνα με καταγγελίες, οι χειριστές ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα κάνει τις περισσότερες και τις πιο γρήγορες "κινήσεις" για να εξασφαλίσουν παραπάνω μέρες εργασίας. Επίσης, στο λύσιμο και στο δέσιμο των εμπορευματοκιβωτίων, εργάζονται ανασφάλιστοι με 25 ευρώ μεροκάματο!».

«Πέρσι, ο κύκλος εργασιών της πολυεθνικής αυξήθηκε κατά 7,26% και την ίδια στιγμή οι αμοιβές και τα άλλα «έξοδα προσωπικού», όπως τα ονοματίζουν, μειώθηκαν κατά 7,65%. Στα παραπάνω, προστίθενται και κάμποσα εργατικά ατυχήματα που έγιναν σε συνθήκες εντατικοποίησης της δουλειάς και έλλειψης μέτρων ασφάλειας των εργαζομένων. Αυτή είναι η ανάπτυξη για την οποία πανηγυρίζει η κυβέρνηση: Χαράς ευαγγέλιο για το κεφάλαιο, κόλαση για τους εργαζόμενους και το λαό...» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).