INTIME NEWS

Μάλιστα - χωρίς βέβαια να υπάρχουν συγκεκριμένα μεγέθη - οι πρωθυπουργικές εξαγγελίες στη ΔΕΘ σε ό,τι αφορά τα λαϊκά στρώματα δείχνουν να είναι κατά πολύ χαμηλότερες ακόμη και σε σχέση με τους στόχους του Μεσοπρόθεσμου, που με προϋπόθεση το βαθμό της «υπεραπόδοσης» των στόχων για τα πλεονάσματα και μετά την εφαρμογή του μέτρου για την κατακρεούργηση των συντάξεων και του αφορολόγητου, εκτιμάται σε περίπου 2 δισ. το 2019 και 4 δισ. το 2020.

Ειδικότερα, ο Αλ. Τσίπρας εξήγγειλε τα παρακάτω:

-- Μείωση έως και 50% του ΕΝΦΙΑ για 1,2 εκατ. μικροϊδιοκτήτες σε δύο δόσεις, με την πρώτη για το 2019.

Η κυβέρνηση όχι μόνο διατήρησε το χαράτσι, αλλά επιπλέον σε μια ακόμη λαθροχειρία, υπολογίζει τα ποσά αυτά με βάση τις σημερινές αντικειμενικές τιμές. Αυτές, όμως, όπως προβλέπεται στη συμφωνία με το κουαρτέτο, θα αναθεωρηθούν, σε μια εξέλιξη που θα συμπαρασύρει προς τα πάνω τα χαράτσια σε λαϊκές περιοχές.

Να σημειωθεί ότι τα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ για περίπου 1,7 εκατ. μικροϊδιοκτήτες διαμορφώνονται μέχρι 100 ευρώ, για τους οποίους - εάν και στο βαθμό που εφαρμοστεί η εξαγγελία - το όφελος υπολογίζεται μέχρι 25 ευρώ για το 2019 και βέβαια ως αποτέλεσμα της κλιμάκωσης άλλων υπερπολλαπλάσιων αντιλαϊκών μέτρων. Σε κάθε περίπτωση, το Μεσοπρόθεσμο προβλέπει τη «μείωση» του ΕΝΦΙΑ μόλις κατά 209 εκατ. (από το 2020), σε σύνολο πάνω από 2,6 δισ. του εισπρακτικού στόχου.

-- «Μείωση» των συντελεστών ΦΠΑ από την 1/1/2021 κατά μία μονάδα. Τα κυβερνητικά «ταρατατζούμ» δεν αντέχουν στην κριτική μετά από τις διαδοχικές ανατιμήσεις και τη φοροληστεία στη λαϊκή κατανάλωση, την υπογραφή της κυβέρνησης για το παραπέρα τσεκούρι στο αφορολόγητο.

Είναι ενδεικτικό ότι, ενώ η μείωση προβλέπεται να ξεκινήσει μετά από... δυο χρόνια, οι έμμεσοι φόροι (ΦΠΑ και άλλα χαράτσια) που φορτώνονται στη λαϊκή κατανάλωση, απογειώνονται ήδη από το 2019, στα 35,45 δισ. το 2019 από τα 35,2 δισ. φέτος (αύξηση 250 εκατ.) και στα 35,7 δισ. το 2020, δηλαδή κατά επιπλέον 250 εκατ. και σωρευτικά 500 εκατ. για την προσεχή διετία.

-- Μείωση ασφαλιστικών εισφορών ελεύθερων επαγγελματιών με εισόδημα πάνω από 7.000 ευρώ και έως 35% από 1/1/19. Ευθύς εξαρχής εξαιρούνται αυτοαπασχολούμενοι και μικροί επαγγελματίες με εισοδήματα χαμηλότερα από τα προβλεπόμενα. Επιπλέον, από το 2019 καταργείται και η έκπτωση 15% στη βάση υπολογισμού των εισφορών (βλ. αναλυτικότερα και σελ. 8).

-- Κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για συνεταιρισμένους αγρότες, συνεταιρισμούς - ΚΟΙΝΣΕΠ.

Οι αγρότες που υπάγονται στο «ειδικό καθεστώς ΦΠΑ» ήδη εξαιρούνται από το «τέλος επιτηδεύματος». Στην πραγματικότητα, το μέτρο αυτό έχει ως βασικό στόχο την ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης στον αγροτικό τομέα.

-- Μείωση του εταιρικού φορολογικού συντελεστή στα επιχειρηματικά κέρδη κατά τέσσερις μονάδες, από το 29% στο 25% σε βάθος τετραετίας, αρχής γενομένης από το 2019.

Το συγκεκριμένο μέτρο έρχεται να τονώσει την ανταγωνιστικότητα επιχειρήσεων με μεγάλη μάζα κερδών, επί των οποίων θα εφαρμόζονται οι μειωμένοι συντελεστές, ενώ βέβαια βρίσκεται και στην προμετωπίδα των αξιώσεων του ΣΕΒ. Μάλιστα, η συγκεκριμένη μείωση (πάντα με βάση τις εξαγγελίες) ξεκινά από το 2019 (αντί από το 2020), με όφελος πάνω από 460 εκατ. σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο. Μιλάμε δηλαδή για ένα «καραμπινάτο» μέτρο για το κεφάλαιο, που η κυβέρνηση βαφτίζει «αντίμετρο»... για το λαό.

-- Κρατική επιδότηση του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών για νέους μισθωτούς έως 25 ετών, σε ορίζοντα διετίας, 50% από 1/1/19 και 100% από 1/1/20.

Το ζήτημα βρίσκεται πάγια στην ατζέντα του ΣΕΒ και των επιχειρηματιών που διεκδικούν μείωση του «μη μισθολογικού κόστους». Η κυβέρνηση σπεύδει να ικανοποιήσει την απαίτησή τους στέλνοντας το λογαριασμό στο λαό, μέσω του κρατικού προϋπολογισμού.

Το μέτρο αυτό μάλιστα συνδέεται με την εκκίνηση των διαδικασιών για την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού και την αύξηση του κατώτατου μισθού με βάση τον πιο εμβληματικό αντεργατικό νόμο της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, το νόμο Βρούτση, που προβλέπει ότι ο μισθός θα καθορίζεται με κυβερνητική απόφαση και κριτήριο τα συμφέροντα των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.

-- Εύλογα ερωτήματα ανακύπτουν σε τυχόν «αναταξινομήσεις» δαπανών, όπως για παράδειγμα με την τύχη που επιφυλάσσουν για την «επιδότηση ενοικίου», που ήδη προβλέπεται σε 600 εκατ. ευρώ. Το «αντίμετρο» εξαγγέλθηκε εκ νέου «για τουλάχιστον 300.000 οικογένειες» με εισοδηματικά κριτήρια.

-- Στην ίδια ρότα βρίσκεται και η εξαγγελία για την ενίσχυση της Ειδικής Αγωγής στα σχολεία με 4.500 προσλήψεις, αλλά και για την «ενίσχυση» του Προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» για ηλικιωμένους και ΑμεΑ.

-- Καταβολή αναδρομικών σε ένστολους, δικαστικούς, πανεπιστημιακούς. Το συγκεκριμένο έρχεται μετά από σχετικές δικαστικές αποφάσεις που η σημερινή όπως και η προηγούμενη κυβέρνηση δεν εφαρμόζει.

Με δυο λόγια ότι τα μνημόνια θα συνεχίσουν να «ζουν και να βασιλεύουν», μιας που εδώ θα βρίσκεται όχι μόνο το «σώμα» τους - οι πάνω από 700 αντιλαϊκοί νόμοι - αλλά και η «ψυχή» τους, που δεν είναι άλλη από τις αναδιαρθρώσεις που χρειάζεται το κεφάλαιο για να θωρακίσει την κερδοφορία του.

Ετσι κι αλλιώς, η δήθεν «αυτοτελής» οικονομική πολιτική της κυβέρνησης έχει απόλυτες δεσμεύσεις και προαποφασισμένα μέτρα, που μάλιστα «εξειδικεύονται» «με το νι και με το σίγμα» για τα επόμενα χρόνια.

Η κυβέρνηση έχει βάλει την υπογραφή της σε νέες περικοπές των κοινωνικών δαπανών, της χρηματοδότησης των δημόσιων νοσοκομείων, των επιδομάτων αναπηρίας, έχει δεσμευτεί για την «αποφασιστική μείωση» των «κόκκινων» δανείων που σφίγγουν τη θηλιά των πλειστηριασμών στα λαϊκά σπίτια, το παραπέρα τσεκούρι σε συντάξεις και αφορολόγητο και πάει λέγοντας.

Την τήρηση όλων αυτών εξασφαλίζει και η «μεταμνημονιακή εποπτεία», που ξεκίνησε τη βδομάδα που πέρασε, με το κουαρτέτο να περνάει κόσκινο τον προϋπολογισμό για το 2019, όπως και η μόνιμη «εποπτεία» της ΕΕ, με τα «ευρωπαϊκά εξάμηνα», το Σύμφωνο Σταθερότητας κ.ο.κ.

Κάθε μέτρο που «πειράζεται» από αυτήν την ατελείωτη λίστα αντικαθίσταται από ένα εξίσου αντιλαϊκό και παράλληλα από επιπλέον διευκολύνσεις και προνόμια στο κεφάλαιο και τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση όχι μόνο λέει στους εργαζόμενους, τους νέους, τα λαϊκά στρώματα να λένε κι «ευχαριστώ» που τους παίρνει δέκα και ίσως τους επιστρέψει ένα, που ούτε στο ελάχιστο δεν θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα και τις νέες απώλειες που έρχονται την επόμενη περίοδο, αλλά επιπλέον τους ζητάει να διαλέξουν από πού και από ποιον θα χάσουν.

Η λογική τού «μικρότερου κακού» και των μειωμένων απαιτήσεων στο απόγειό της. Προτιμάς να είσαι άνεργος ή να πληρώνεις τις ασφαλιστικές εισφορές του εργοδότη σου; Προτιμάς να μη βγαίνει ο μήνας τώρα ή να πεθάνεις στην ψάθα στα γεράματα; Ψευτοδιλήμματα, ώστε η απαιτητικότητα να πέφτει όλο και πιο κάτω.

Και μαζί το παιχνίδι του «παπά», με τα ίδια κουτσουρεμένα κονδύλια να αναγγέλλονται 5 - 6 φορές, να μεταφέρονται από λογαριασμό σε λογαριασμό, για να κερδίζεται χρόνος, να καλλιεργείται η αίσθηση ότι «κάτι αλλάζει».

Τα ψίχουλα που λένε ότι θα δώσουν αφού μετά από 8 χρόνια η καπιταλιστική οικονομία έχει μπει σε τροχιά - αναιμικής - ανάκαμψης, θα είναι «σταγόνα στον ωκεανό» και οι υποσχέσεις «ναρκοθετημένες» από χέρι, στο πλαίσιο της ανάπτυξης που έχει στο επίκεντρο τα κέρδη του κεφαλαίου.

Χαρακτηριστικό είναι ότι την ώρα που κάθε νέο προνόμιο στο κεφάλαιο είναι «άμεσα πληρωτέο», για κάθε νέο ψίχουλο που τάζει η κυβέρνηση βάζει μπροστά καμιά 10αριά «προϋποθέσεις»: «Αν» η ανάπτυξη είναι η προσδοκώμενη τα επόμενα χρόνια... «αν» οι αγορές και οι θεσμοί πειστούν... «αν» τα δημοσιονομικά το επιτρέπουν... «αν» ο «καιρός» στη διεθνή καπιταλιστική οικονομία είναι ευνοϊκός.

Χωρίς την κατάργηση, την ανατροπή όλων των μνημονιακών νόμων, καμία ανάκτηση απωλειών για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα δεν πρόκειται να υπάρξει.

Κριτήριο για τους εργαζόμενους, το λαό δεν μπορούν να είναι οι «ανάγκες» της καπιταλιστικής οικονομίας που σημαίνουν μόνιμη επίθεση στη ζωή του, αλλά οι σύγχρονες ανάγκες τους και οι μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν για την ικανοποίησή τους σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, την εξουσία του, τις κυβερνήσεις που το υπηρετούν.