Οι μελωδίες των Ελλήνων μουσικών θα ενωθούν με μουσικές διαμαρτυρίες και πρωτοβουλίες μουσικών από όλο τον κόσμο, καθώς η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία έχει απευθύνει κάλεσμα στα καλλιτεχνικά σωματεία να γίνει η Παγκόσμια Μέρα Πολιτισμού μέρα δράσης και διεκδίκησης.

Πέρσι, τέτοια εποχή, με κλειστούς τους χώρους του Πολιτισμού, χιλιάδες μουσικοί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, ένωσαν τη φωνή τους και τις διεκδικήσεις τους με τους εργαζόμενους και πλημμύρισαν με μελωδίες και τραγούδια τις γειτονιές, απ' άκρη σ' άκρη όλης της Ελλάδας. Χιλιάδες είναι οι μουσικοί που εδώ και έναν χρόνο έχουν ενωθεί κάτω από το σύνθημα του ΠΜΣ και έχουν γίνει κρίκος στην αλυσίδα του αγώνα. Διεκδικώντας καθολικά μέτρα στήριξης έκαναν πράξη το σύνθημα «Κανένας μόνος». Και πράγματι, μέσα από τους αγώνες τους κατάφεραν να αποσπάσουν έστω και αυτό το πενιχρό επίδομα, κατάφεραν να κερδίσουν δεδουλευμένα που τους στερούσαν. Με την ενίσχυση της συλλογικής οργάνωσης και του αγώνα κατάφεραν να σταθούν απέναντι σε μια συνολική επίθεση. Με πολύμορφες πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις διεκδίκησαν το δικαίωμά τους στη δουλειά, στη ζωή και την τέχνη τους. Και αυτή η στάση του ΠΜΣ αναγνωρίζεται πλατιά από τους μουσικούς. Εξι νέα παραρτήματα έχουν ανοίξει σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και προγραμματίζεται να συστηθούν και άλλα. Πάνω από 800 μουσικοί έχουν γραφτεί τον τελευταίο χρόνο στον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο, το μεγαλύτερο Σωματείο αυτήν τη στιγμή στο χώρο του Πολιτισμού.

Για το κάλεσμα στις 21 Μάη, για την κατάσταση που βιώνουν οι μουσικοί τώρα που ανοίγουν οι χώροι, για τις επόμενες πρωτοβουλίες του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου μιλήσαμε με τον πρόεδρό του, Βασίλη Παρασκευόπουλο.

Συζητώντας για το φόντο με το οποίο ανοίγουν οι χώροι του Πολιτισμού ο Β. Παρασκευόπουλος μας λέει ότι για πάρα πολλούς μουσικούς δεν έχει λήξει, ακόμα, τι θα γίνει αυτό το καλοκαίρι. «Αναφέρομαι, κύρια, στους μουσικούς που εργάζονται στα ξενοδοχεία. Ηδη, μας έρχεται μια εικόνα στο σωματείο ότι πολλοί ξενοδόχοι προσανατολίζονται να μην έχουν μουσική ζωντανή. Ακόμα, είναι άγνωστο το τι θα γίνει όσον αφορά την Εστίαση, όπου δραστηριοποιείται μεγάλο κομμάτι του κλάδου και αντίστοιχα δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει με γάμους, πανηγύρια κ.λπ., που και εκεί ένα κομμάτι, ιδιαίτερα οι παραδοσιακοί μουσικοί, περιμένει αυτούς τους μήνες του καλοκαιριού, για να εργαστεί και να βγάλει το εισόδημα, μπορεί και όλης της χρονιάς.

Οσον αφορά τους συναδέλφους που θα καταφέρουν να δουλέψουν, π.χ. σε συναυλίες, υπάρχει προσπάθεια να προσαρμόσουν το μεροκάματο στο budget της πληρότητας των καθισμάτων. Γίνεται προσπάθεια οι αμοιβές να "εναρμονιστούν" με τη χασούρα του εργοδότη. Και μιλάμε για αμοιβές ήδη χαμηλές, που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την επιβίωση των μουσικών και σήμερα συζητιέται παντού, σε μαγαζιά, σε θέατρα, σε συναυλίες, στην τηλεόραση, να πάνε ακόμα χαμηλότερα. Παράλληλα, από εκεί που χιλιάδες συνάδελφοι δεν πήραν ούτε το επίδομα, τους αναγκάζουν να ανοίξουν μπλοκάκια, παρά την υπερφορολόγηση ως "συνεργάτες", μήπως και παίξουν σε συναυλίες και φεστιβάλ.

Την ίδια ώρα ο ψηφιακός πολιτισμός "τρέχει", ο μουσικός από τις χιλιάδες views των spotify κ.λπ., καλείται να λάβει λίγα ευρώ, να παραχωρήσει πλήρως το ηθικό, πνευματικό - συγγενικό δικαίωμα, για να κερδίζουν κάποιες πλατφόρμες.

Σε αυτήν τη δύσκολη κατάσταση για τον κλάδο η κυβέρνηση παίρνει μέτρα στην κατεύθυνση, απ' ό,τι φαίνεται, να μειώσει το επίδομα από τον Ιούνη ή να το καταργήσει εντελώς, το οποίο θα έχει τραγικές συνέπειες για τους εργαζόμενους του κλάδου».

Την ίδια στιγμή έρχεται και το αντεργατικό νομοσχέδιο. Τι σημαίνει αυτό για έναν μουσικό; «Η κατάθεση του νομοσχεδίου δίνει τη γενική πολιτική κατεύθυνση. Στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν την κρίση γυρίζουν το ρολόι της εργασίας μας, της ζωής μας στην πλήρη "ευελιξία". Δίνει τη δυνατότητα στον εργοδότη να χρησιμοποιεί τους εργαζόμενους καταπώς τον βολεύει καταργώντας όποιο δικαίωμα έχει μείνει και, από την άλλη, έχουμε και την επίθεση στα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα.

Εμείς οι μουσικοί γνωρίζουμε τι σημαίνει εργασία χωρίς ωράριο. Τι σημαίνει να κάνει κανείς τρεις δουλειές συγχρόνως και να αμείβεται για τη μία. Τι σημαίνει να δουλεύει κανείς μέχρι αργά το βράδυ και να χρειάζεται να σηκωθεί και για πρωινή δουλειά, π.χ. για μια ηχογράφηση. Ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει για την προσωπική μας ζωή, για τον ελεύθερο χρόνο, για την υγεία μας.

Αυτή η γνώση, αν θέλετε, μας κάνει πιο έμπειρους να παλέψουμε ενάντια σε αυτό το νομοσχέδιο και να δυναμώσουμε το Σωματείο μας απέναντι στις επιδιώξεις κυβέρνησης - εργοδοσίας».

Οσον αφορά το πώς συνεχίζει τη δράση του από εδώ και πέρα ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, ο Β. Παρασκευόπουλος αναφέρεται καταρχάς στους επόμενους σταθμούς:

«Πέρα από τη συμμετοχή μας στις κινητοποιήσεις ενάντια σε αυτό το αντεργατικό τερατούργημα και στην απεργία που θα πραγματοποιηθεί, έχουμε μπροστά μας και δύο πρωτοβουλίες που αφορούν τον κλάδο. Η μία είναι την ερχόμενη Παρασκευή με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Πολιτισμού και η επόμενη είναι τη Δευτέρα 21 Ιούνη, Παγκόσμια Μέρα της Μουσικής, στον Πειραιά, σε ένα μοναδικό δρώμενο, όπου το λαϊκό, το ρεμπέτικο και η παράδοση συναντιούνται σε χώρους που σηματοδοτούν ιστορικές στιγμές της μουσικής και των λαϊκών αγώνων.

Με αυτές τις δύο πρωτοβουλίες θέλουμε να δημοσιοποιηθούν όσο πιο πλατιά γίνεται τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις μας. Θέλουμε να ενώσουμε τη φωνή μας με την αγωνία του λαού μας, με τις μουσικές μας να δώσουμε μια νότα αισιοδοξίας, διεκδίκησης και αγωνιστικότητας. Για εμάς ο Πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια. Είναι βασική ανάγκη για την κοινωνία.

Στα δύσκολα που έρχονται μας μένει ένας δρόμος. Ο δρόμος της συλλογικής πάλης και διεκδίκησης σε όλα τα μέτωπα, απέναντι στην κυβέρνηση και σε όλα τα κόμματα που ευθύνονται για το πώς έφτασε το επάγγελμά μας έως εδώ, αλλά και απέναντι στην εργοδοσία. Τώρα χρειάζεται αυτό που έχουμε κατακτήσει: Να συζητάμε όλοι μαζί τα προβλήματά μας, συλλογικά να τα παλεύουμε, συλλογικά να δίνουμε τη μάχη απέναντι στα κυβερνητικά μέτρα και επιδιώξεις. Να διευρυνθεί ακόμα περισσότερο ο κύκλος στον οποίο απευθυνόμαστε. Να γίνουμε ακόμα πιο δυνατοί. Τώρα χρειάζεται συσπείρωση στο Σωματείο μας για να αντισταθούμε στην προσπάθεια εξαθλίωσης της ζωής μας που ετοιμάζουν. Αυτό θα είναι το επόμενο διάστημα το μόνο μας όπλο».