Ξεσπιτωμένες και χωρίς κανένα δικαίωμα ιδιοκτησίας κινδυνεύουν να βρεθούν εκατοντάδες οικογένειες - κάτοικοι της Μαλεσίνας στην περιοχή Λοκρίδας Φθιώτιδας, αφού μόλις πριν λίγο καιρό αποκαλύφτηκε ότι 600 οικόπεδα περίπου που τους είχαν παραχωρηθεί από το 1894, μετά την καταστροφή του χωριού από το μεγάλο σεισμό, δεν τους ανήκουν, αλλά είναι περιουσία του δημοσίου! Και, βέβαια, δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι «φταίει η ελληνική γραφειοκρατία», όπως είναι η συνήθης δικαιολογία για να συγκαλυφτούν οι πολιτικές ευθύνες. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχουν ευθύνες των κυβερνήσεων και των υπουργών Οικονομικών, αφού, όπως παραδέχεται σε πρόσφατη (24-8-2001) απάντησή του ο υφυπουργός Οικονομικών Α. Φωτιάδης, «η άρση της εκκρεμότητας αυτής θα εξεταστεί στα πλαίσια του υπό επεξεργασία νομοσχεδίου για τις ιδιοκτησιακές ρυθμίσεις κατεχομένων ακινήτων του Δημοσίου». Παραδέχεται ο υφυπουργός - εξάλλου το έχει πει και προφορικά στο σημερινό δήμαρχο του Δήμου Μαλεσίνας Λουκά Καραμέντζο - ότι χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση. Μέχρι σήμερα, όμως, 11 περίπου δεκαετίες, αυτή η νομοθετική ρύθμιση ακόμα να προκύψει.

Η ιστορία του προβλήματος είναι περίπου η παρακάτω: Το 1894 από το μεγάλο σεισμό του ρήγματος της Αταλάντης καταστράφηκε όλο το χωριό Μαλεσίνα και αποφασίστηκε η μεταφορά του σε πιο υψηλό σημείο του παρακείμενου βουνού. Μερικοί από τους κατοίκους κατείχαν ιδιοκτησίες στο νέο επιλεγμένο μέρος, σε αρκετούς όμως, που δεν κατείχαν ιδιόκτητη έκταση, τους παραχώρησε το ελληνικό δημόσιο, δίνοντας και ένα επίσημο χαρτί ως «τίτλο παραχώρησης» οριστικό και αμετάκλητο.

Αυτοί οι τίτλοι αντιστοιχούσαν σε 600 οικόπεδα περίπου. Σύμφωνα με την έρευνα που έκανε η εφημερίδα μας, 80 τέτοια παραχωρητήρια δε δόθηκαν ποτέ στους σεισμοπαθείς κατοίκους της Μαλεσίνας και βρίσκονται στα γραφεία της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας του υπουργείου Οικονομικών, ενώ 30 ακόμη δεν έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα. Ολοι οι σεισμόπληκτοι κάτοικοι, όμως, πίστευαν μέχρι πρόσφατα ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα και ήταν ιδιοκτήτες. Μέχρι πρόσφατα, που ο Σπύρος Κατσάρας, εργαζόμενος στη ΛΑΡΚΟ Λάρυμνας και απόγονος ενός σεισμοπαθή δικαιούχου, απευθύνθηκε στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας, ζητώντας δάνειο ανέγερσης κατοικίας. Τότε ο αρμόδιος υπάλληλος της ΕΤΕ του «ξέκοψε» ότι η έκταση (μέσα στο σχέδιο πόλης, κατοικημένη) είναι ιδιοκτησία του δημοσίου. Το πρώτο «χτύπημα» ήρθε από κει. Υπάρχει και η συνέχεια με το Εθνικό Κτηματολόγιο, όπου, στους αναρτηθέντες χάρτες, αυτά τα 600 οικόπεδα σημειώνονται με κόκκινο χρώμα. Και εδώ συνεχίζεται η Οδύσσεια για τους κατοίκους της Μαλεσίνας, που άρχισε πριν 107 χρόνια. Εν τω μεταξύ, αφ' ότου αναρτήθηκαν οι πίνακες του Εθνικού Κτηματολογίου στα τέλη του 2000, ο δήμαρχος Μαλεσίνας - που δήλωσε στο «Ρ» άγνοια του προβλήματος μέχρι τότε - έστειλε επιστολή στις 5-12-2000 στο υπουργείο Οικονομικών και σε όλους τους συναρμόδιους φορείς, επισημαίνοντας την αναγκαιότητα ρύθμισης του προβλήματος. Η απάντηση ήταν θα ...το δούμε.

Την Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2001 και ώρα 10.30 π.μ. τελούμε στο νεκροταφείο Νέας Σμύρνης το ετήσιο μνημόσυνο του ΠΕΛΟΥ και της ΑΛΕΚΑΣ ΚΑΤΣΕΛΗ.

Τα παιδιά: Νόρα Κατσέλη - Νάσος Καλογερόπουλος, Λούκα Κατσέλη - Γεράσιμος Αρσένης. Τα εγγόνια. Η αδελφή. Οι λοιποί συγγενείς.

• Τα Παραρτήματα Δάφνης και Ν. Σμύρνης της ΠΕΑΕΑ, την Κυριακή 16-9-01, στις 6.30 μ.μ., στην Πλατεία Φάρου, τελούν πολιτικό μνημόσυνο για να τιμήσουν τους 114 πατριώτες, που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Καλούνται όλοι οι μαζικοί φορείς, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, καθώς και ο λαός των συνοικιών αυτών, να τιμήσουν με την παρουσία τους, τους εκτελεσμένους.
• Ο Δήμος Αλμυρού και το Τοπικό Παράρτημα της ΠΕΑΕΑ, την Κυριακή 16-9-01, στις 11 π.μ., θα αποτίσουν φόρο τιμής στους πατριώτες που εκτελέστηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο χώρο του μνημείου στο Νεκροταφείο Αλμυρού.