Δε χρειαζόταν να ψάξει κανείς να βρει το βαθύτερο μήνυμα στα όσα είπε ο Κ. Καραμανλής στη συνέντευξη Τύπου με αφορμή τη συμπλήρωση του πρώτου χρόνου γαλάζιας διακυβέρνησης. Η βούληση και η επίδειξη αποφασιστικότητας του πρωθυπουργού να προχωρήσει με ταχύτερους ρυθμούς στην υλοποίηση των νεοφιλελεύθερων διαρθρωτικών αλλαγών ήταν κάτι παραπάνω από σαφής.

Η προπαγανδιστική προσπάθειά του επικεντρώθηκε να πείσει ότι πρόκειται για πολιτική μονόδρομο, για μια πολιτική που «είναι εθνική ανάγκη να γίνει»(!), για μια πολιτική που είναι «προς το καλό όλων». Η ειρωνεία και ο εμπαιγμός είναι ότι την ίδια ώρα διαβεβαίωνε ότι μιλάει «με τη γλώσσα της αλήθειας»...

Η, ενδεικτική, «λίστα» των «διαρθρωτικών αλλαγών» που παρουσίασε ο Κ. Καραμανλής, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το εύρος και την ένταση της επερχόμενης νεοφιλελεύθερης λαίλαπας. Χωρίς να χαλαρώσει στο ελάχιστο, το αντίθετο, τη λιτότητα σε μισθούς και συντάξεις, την επέλαση στα λαϊκά εισοδήματα από την ακρίβεια των πολυεθνικών, θα συνεχίσει την επιχείρηση ανατροπής δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων, η οποία θα χειροτερέψει απόλυτα τη συνολική κατάστασής τους και γενικότερα των λαϊκών μαζών. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση της ΝΔ αναλαμβάνει να δώσει ώθηση στο σκληρό πυρήνα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, ποντάροντας στους γενικότερους κοινωνικοπολιτικούς συσχετισμούς δύναμης και κυρίως στη συναίνεση από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ που φροντίζει να ανοίγει διαρκώς δρόμους (μόνο) για την ανατροπή των κατακτήσεων του λαού.

-- Νέα γενιά αποκρατικοποιήσεων, που υπολογίζει ότι «θα αποφέρουν τουλάχιστον 1,6 δισ. ευρώ». Ο πρωθυπουργός ανέφερε την εισαγωγή των μετοχών του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και του Διεθνούς Αερολιμένα «Ελ. Βενιζέλος» στο χρηματιστήριο. Την επόμενη μέρα ο Γ. Αλογοσκούφης, παρουσιάζοντας σε εκπροσώπους του χρηματιστικού κεφαλαίου στο Λονδίνο τις επενδυτικές ευκαιρίες που τους προσφέρει, ανέφερε ότι θα δοθεί ένα επιπλέον πακέτο 10% των μετοχών του ΟΤΕ, με αποτέλεσμα το ποσοστό του δημοσίου στον Οργανισμό να περιοριστεί στο 33%(!). Δε σταμάτησε όμως εκεί ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας αλλά κλείνοντας πονηρά το μάτι στους εκπροσώπους των μεγαλύτερων «επενδυτικών τραπεζών» συμπλήρωσε ότι «αυτό δεν είναι το τέλος του δρόμου»... Δε χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να αντιληφθεί κανείς ότι εννοεί την εκχώρηση του μάνατζμεντ σε «στρατηγικό επενδυτή», αφού προηγουμένως μετατρέψουν τον ΟΤΕ σε μια πραγματική ιδιωτική επιχείρηση, δηλαδή με εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα και με ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Ας σημειωθεί ότι η κυβέρνηση θεωρεί τον ΟΤΕ «πιλότο» για το ξεπούλημα των ΔΕΚΟ.

-- Πλήρης ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ στρατηγικής σημασίας. Ο πρωθυπουργός επανέλαβε ότι θα καταργηθεί η νομοθετική διάταξη του υποχρεώνει να παραμένει στο δημόσιο το 51% σε ορισμένες ΔΕΚΟ. Η «καμπάνα» χτυπά για τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ, τον ΟΠΑΠ, την ΕΥΑΘ, τον ΟΛΠ και τον ΟΛΘ, όπου το δημόσιο διατηρεί την πλειοψηφία. Στην πρώτη σειρά ο ΟΠΑΠ, όπου το ποσοστό του δημοσίου θα πέσει κάτω από το 51%, πιθανότατα στο 33%.

-- Διαμόρφωση πλαισίου για συμπράξεις του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα κυρίως για την αξιοποίηση (διάβαζε ξεπούλημα) της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, ενώ ολοκληρώνονται και οι θεσμικές παρεμβάσεις «για την προώθηση επενδύσεων μεγάλης σημασίας» δίνοντας «γην και ύδωρ» στις πολυεθνικές.

-- Απελευθέρωση του ωραρίου εργασίας: «'Η μιλούμε για ελεύθερη αγορά στηριγμένη στο θεμιτό ανταγωνισμό ή όχι!», τόνισε με νόημα ο Κ. Καραμανλής και πρόσθεσε: «Πώς θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, πώς θα μεγαλώσει ο κύκλος εργασιών αν δεν προχωρήσουμε σε βήματα επέκτασης του ωραρίου;». Είναι προφανές ότι αδιαφορεί για το «θάνατο» των χιλιάδων μικρομεσαίων από την επέλαση των πολυεθνικών. Η απελευθέρωση του ωραρίου «είναι μία από τις διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν», αποφάνθηκε τελεσίδικα.

Παρά τις βαρύγδουπες προπαγανδιστικές κορόνες για μείωση της ανεργίας κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες, στο διάστημα του ενός χρόνου, η ανεργία όχι μόνο δεν κάμφθηκε, αλλά τραβά σταθερά την ανηφόρα. Ετσι το β' τρίμηνο του 2004 το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε στο 10,2% από 9,3% το 2003. Το γ' τρίμηνο - το τελευταίο που υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία - η ανεργία διαμορφώθηκε στο 10,1% από 9,3% το 2003. Σημειώνεται ότι η αύξηση αυτή καταγράφεται την περίοδο που πλησίαζαν οι Ολυμπιακοί, ακόμα και κατά τη διάρκεια τέλεσής τους. Αλλά δεν είναι μόνο τα στοιχεία της ΕΣΥΕ που δείχνουν αύξηση της ανεργίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το Γενάρη του 2004 οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στον ΟΑΕΔ ήταν 534 χιλιάδες, τον ίδιο μήνα του 2005 ανέρχονταν σε 546 χιλιάδες.

Σχετικά με την εισοδηματική πολιτική της, η κυβέρνηση κινήθηκε αυστηρά στα μέτρα και τις προδιαγραφές ενίσχυσης των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών. Ετσι, οι ονομαστικές αυξήσεις του Δημοσίου ήταν μόλις 3,6% - ποσοστό που στον πραγματικό μισθό μεταφράζεται σε 2,5%. Οι μεικτές μηνιαίες αποδοχές ενός νεοεισερχόμενου υποχρεωτικής εκπαίδευσης από 852 ευρώ διαμορφώνονται στα 873,2 ευρώ το μήνα. Αντίστοιχα χαμηλές είναι και οι αυξήσεις στις συντάξεις. Το ποσοστό αύξησης 4% σε Δημόσιο, ΙΚΑ και στ' άλλα ταμεία βρίσκεται στα όρια του πληθωρισμού. Ακόμα και μετά την αύξηση, ένας στους δύο συνταξιούχους του ΙΚΑ (από τους 930.000) θα έχει σύνταξη κάτω από 428 ευρώ. Η δε αύξηση στη σύνταξη των αγροτών είναι μόλις 12 ευρώ το μήνα, διαμορφώνοντας τη μηνιαία αγροτική σύνταξη στα 203 ευρώ, δηλαδή σύνταξη πείνας. Συμπέρασμα: Μισθοί και συντάξεις καθηλώθηκαν κατά τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης της ΝΔ στο ίδιο τέλμα που ήταν κατά τον τελευταίο χρόνο διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Στα παραπάνω να προσθέσουμε την επέκταση των προγραμμάτων απαλλαγής των επιχειρήσεων από την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών, αλλά και το διά νόμου χάρισμα 1,1 δισ. ευρώ χρέη των εργοδοτών προς το ΙΚΑ.

Ο εμπαιγμός με το ΛΑΦΚΑ και η «λύση» που έδωσε η κυβέρνηση, σημαίνει οριστική απώλεια για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους ενός μεγάλου μέρους από τα ποσά που τους είχαν παρανόμως παρακρατηθεί. Την ίδια στάση επέδειξε και απέναντι στους χιλιάδες συμβασιούχους. Τα δύο Προεδρικά Διατάγματα της κυβέρνησης όχι μόνο άφησαν στο δρόμο τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών, αλλά και διαιωνίζουν και στο μέλλον το αίσχος της ομηρίας χιλιάδων εργαζομένων, αναδεικνύοντας και το «κράτος της ΝΔ» ως πρωταγωνιστή της ευελιξίας και της στυγνής εκμετάλλευσης.

Eurokinissi

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση μέσω της Εθνικής Επιτροπής Απασχόλησης ανοίγει και το ζήτημα των εργασιακών σχέσεων. Σχεδιάζει μέτρα για τη γενικότερη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την παραπέρα υπονόμευση του οχτάωρου και της σταθερής απασχόλησης, με τάση αύξησης του απλήρωτου εργάσιμου χρόνου και παραπέρα ελαστικοποίησης στα πλαίσια της φημολογούμενης αύξησης του εβδομαδιαίου χρόνου στις 65 ώρες, που προωθεί η ΕΕ. Στα πλαίσια αυτά, τάχτηκε ανοιχτά με την απαίτηση των εργοδοτών για μείωση του κόστους των υπερωριών.

Motion Team

Στην ίδια ρότα της εμπορευματοποίησης κινούνται και τα δύο νομοσχέδια για τη Δημόσια Υγεία (δηλαδή για τον έλεγχο των νερών, της ατμόσφαιρας, των τροφίμων κλπ), και για την αναδιοργάνωση των ΠΕΣΥ, ενώ υπό διερεύνηση βρίσκεται και η σύναψη συμβάσεων των δημόσιων νοσοκομείων με τις ασφαλιστικές εταιρίες για την εκχώρηση σε αυτές του 20% των κρεβατιών.