Διαμαρτύρεται η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ότι ο «Ριζοσπάστης» διαστρεβλώνει τη θέση της για τον β' γύρο των δημοτικών εκλογών στην Αθήνα και ότι κακώς της «χρεώνει» την ανακοίνωση του δημοτικού της συνδυασμού «Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας» να στηρίξει τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ την Κυριακή, μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τι τους πείραξε ακριβώς; Μήπως ο συγκεκριμένος συνδυασμός δεν είναι αυτός που συμμετείχαν και στήριξαν στις δημοτικές εκλογές; Μήπως το συντονιστικό αυτού του συνδυασμού δεν εξέδωσε ανακοίνωση στήριξης ...«χωρίς αυταπάτες» του ενός από τους δυο υποψηφίους και συγκεκριμένα αυτού του ΠΑΣΟΚ; Σε τι τους συκοφαντεί λοιπόν ο «Ριζοσπάστης»; Οι εκ των υστέρων δικαιολογίες ότι η απόφαση αυτή εκφράζει μόνο ένα μέρος των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που συμμετείχε μαζί με άλλους στην εκλογική σύμπραξη, μόνο γέλιο προκαλούν. Σαν να λένε «δεν το έκανα εγώ αλλά ο άλλος μου εαυτός»! Αλλωστε υπάρχει και προηγούμενο, από το οποίο δεν μπορούν να ξεφύγουν. Οσο για τον λίβελο σε βάρος του «Ριζοσπάστη», κατανοούμε την ανάγκη τους να δικαιολογηθούν σε όσους τους ψήφισαν με πιο ριζοσπαστικές διαθέσεις και τώρα βλέπουν την ψήφο τους να κουβαλιέται ...τράνζιτ στα ψηφοδέλτια της σοσιαλδημοκρατίας, να γίνονται «καύσιμο» σε διεργασίες για την ανασύνθεσή της! Για όλους αυτούς, είναι μια καλή ευκαιρία για προβληματισμό και συμπεράσματα. Πραγματική διέξοδος είναι η συμπόρευση με το ΚΚΕ, για να μη γίνονται οι αγώνες, τα πιστεύω και η ψήφος τους νερό στον μύλο της σοσιαλδημοκρατίας.
Τόσες επιτυχίες μαζεμένες, είναι αλήθεια ότι είχαμε καιρό να δούμε. Μέσα σε λίγα 24ωρα, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του «πρόλαβαν» να δώσουν πλήρη κάλυψη στο κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, να πουν από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ ότι δεν «δαιμονοποιούν το κεφάλαιο», να ζητήσουν οι εργαζόμενοι να πληρώνονται ...με μετοχές, να ρίξουν γραμμή για στήριξη του ΠΑΣΟΚ στον δεύτερο γύρο των εκλογών (στο «τσακίρ κέφι» και Νεοδημοκρατών χωρίς το επίσημο χρίσμα), ενώ επιστράτευσαν και όλη τη «μούχλα» του αυριανισμού απέναντι στο ΚΚΕ για την ξεκάθαρη θέση του, «άκυρο ή λευκό» στον β' γύρο. Δεν υπάρχει μέρα λοιπόν που η ανεπίστρεπτη και προδιαγεγραμμένη πορεία προς το αντιδραστικότερο γεννάει νέα επεισόδια εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Οσοι προοδευτικοί άνθρωποι έδιναν τόσο καιρό «μια ευκαιρία» στον ΣΥΡΙΖΑ με βαριά καρδιά, ήρθε η ώρα να ακολουθήσουν τον δρόμο χιλιάδων άλλων αγωνιστών, του αγώνα και της συμπόρευσης με το ΚΚΕ. Εκεί είναι η ελπίδα για τον λαό και όχι στα σαλόνια του ΝΑΤΟ, του ΣΕΒ και της σάπιας σοσιαλδημοκρατίας.
Εναν και πλέον μήνα μετά τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία, η πλειοψηφία των πληγέντων δεν έχει δει ούτε ένα ευρώ για αποζημιώσεις, παρά τις μεγαλόστομες υποσχέσεις από τις κυβερνητικές κουστωδίες που βρέθηκαν «στον τόπο του εγκλήματος». Χιλιάδες πλημμυροπαθείς προσπαθούν να ξαναστήσουν το σπιτικό τους ή τα μαγαζιά τους με χρήματα από την τσέπη τους, με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται νέα χρέη και υποχρεώσεις, που αργά ή γρήγορα θα «σκάσουν» στα χέρια τους. Η προκλητική εγκατάλειψη των πληγέντων συνοδεύεται και από μεγάλες καθυστερήσεις στην αποκατάσταση ζημιών σε δρόμους, υποδομές, αγροτική οδοποιία, σχολεία, Κέντρα Υγείας και αλλού, ενώ πολλές περιοχές ακόμα βρίσκονται χωρίς πόσιμο νερό ή και χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Δεν πρόκειται βέβαια για «ανευθυνότητα» ή «έλλειψη συντονισμού», όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ κατηγορούν την κυβέρνηση και την περιφερειακή διοίκηση, αλλά για συνέχεια της ίδιας «επιλεκτικής» ανικανότητας του κρατικού μηχανισμού, που οδήγησε στις μεγάλες καταστροφές και τώρα αφήνει στη μοίρα τους τα ξεσπιτωμένα νοικοκυριά. Δεν ισχύει όμως το ίδιο με τους 34 νέους αντιλαϊκούς νόμους, τις 44 συμπληρωματικές διατάξεις και τις 94 «εμβληματικές πολιτικές» που πρέπει να «τρέξουν» μέχρι το τέλος του 2023, ως προαπαιτούμενα για την εκταμίευση των επόμενων δόσεων από το Ταμείο Ανάκαμψης. Εκεί, το κράτος «τρέχει κατοστάρι» για να είναι «εντάξει» στις υποχρεώσεις του απέναντι στους ομίλους, που περιμένουν το «ζεστό» χρήμα για τις επενδύσεις τους. Με την ίδια ταχύτητα χρειάζεται επομένως και οι πληγέντες να οργανώσουν την αγωνιστική διεκδίκηση, για να μη γίνουν «στο ίδιο έργο θεατές».
1884 Η ώρα Γκρίνουιτς καθιερώνεται ως βάση υπολογισμού της παγκόσμιας ώρας.
1904 Πεθαίνει ο στρατιωτικός Παύλος Μελάς, από τους πρωτεργάτες του Μακεδονικού Κομιτάτου.
1905 Ιδρύεται στην Πετρούπολη το πρώτο σοβιέτ των εργατών.
1912 Κατά τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο, οι Σέρβοι κυριεύουν τα Σκόπια.
1923 Η Αγκυρα ανακηρύσσεται πρωτεύουσα της Τουρκίας.
1925 Γεννιέται η Βρετανίδα πολιτικός και πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ.
1936 Στα γραφεία της Γενικής Ασφάλειας Πειραιά δολοφονείται με βασανιστήρια ο χημικός Μήτσος Μαρουκάκης, στέλεχος του ΚΚΕ.
1943 Μετά τη συνθηκολόγησή της με τους συμμάχους, η Ιταλία (κυβέρνηση Μπαντόλιο) κηρύσσει τον πόλεμο κατά της Γερμανίας.
1944 Ενώ ο λαός της πρωτεύουσας συνέχιζε τους πανηγυρισμούς από την προηγούμενη μέρα για την Απελευθέρωση, στον Πειραιά ο ΕΛΑΣ έδινε μάχες εναντίον των Γερμανών για τη σωτηρία των λιμενικών εγκαταστάσεων, της «Ηλεκτρικής Εταιρείας» (ΠΑΟΥΕΡ) και όλων των εργοστασίων. Στην ηρωική και νικηφόρα για τον ΕΛΑΣ «Μάχη της Ηλεκτρικής» έχασαν τη ζωή τους 11 παλικάρια.
1946 Η Ασφάλεια κλείνει τα γραφεία του ΕΑΜ Μακεδονίας - Θράκης στη Θεσσαλονίκη.
1985 Πεθαίνει ο κομμουνιστής χαράκτης Τάσσος (Αναστάσιος Αλεβίζος).
1995 Κερδίζει το Νόμπελ Ειρήνης ο Τζόζεφ Ρότμπλαντ, ο πυρηνικός φυσικός που αφιέρωσε τη ζωή του στην κατάργηση της ατομικής βόμβας, στην κατασκευή της οποίας είχε βοηθήσει ο ίδιος.