Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν πάει πολύς καιρός που ο τοποτηρητής των ΗΠΑ στην ΕΕ και υπό προθεσμία πλέον πρωθυπουργός της Αγγλίας Τ. Μπλερ προσπάθησε, στη δύση του πολιτικού του βίου, να κατασκευάσει ένα νέο προφίλ, απαλλαγμένο από τα εγκλήματα που διέπραξε στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και τη Γιουγκοσλαβία. Χρηματοδοτώντας μια ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής ένα τέως στέλεχος της Διεθνούς Τράπεζας, παρουσίασε μια μελέτη για τις οικονομικές επιπτώσεις του φαινομένου του θερμοκηπίου στο άμεσο μέλλον.

Τη συγκεκριμένη μελέτη, η οποία προσπαθεί να αποτυπώσει τις καταστροφικές οικονομικές επιπτώσεις από τις κλιματικές αλλαγές, χωρίς όμως να μπαίνει στον κόπο να προσδιορίσει επακριβώς το ποιος ευθύνεται, χρησιμοποιώντας την κοινοτοπία «φταίει ο άνθρωπος» απαλλάσσοντας το υπάρχον πολιτικοοικονομικό σύστημα, όπως απαλλάσσονται από τη στρατιωτική θητεία οι γόνοι πολιτικών και οικονομικών παραγόντων στη χώρα μας, με αστείες δικαιολογίες, είχαμε σχολιάσει σε προηγούμενο φύλλο. Θυμίζουμε ότι τόσο ο Γκορμπατσόφ έχει «ευαισθητοποιηθεί» οικολογικά, όταν δε διαφημίζει πίτσες, αφού έχει κλείσει όλες τις προηγούμενες... εκκρεμότητές του και εξοφλήσει τα γραμμάτια με τη Δύση, όπως και ο τ. αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Α. Γκορ, που περιδιαβαίνει τον πλανήτη προβάλλοντας το ντοκιμαντέρ του για τις κλιματικές αλλαγές, εκφωνώντας δεκάρικους για την αναγκαιότητα της οικολογικής ευαισθητοποίησης των πολιτών. Φυσικά, κανείς από τους προαναφερόμενους αστέρες δεν κάνει λόγο ούτε για το ενεργειακό πρότυπο που ακολουθείται, ούτε για τον τρόπο ζωής που έχει επιβληθεί στις καπιταλιστικές κοινωνίες και εξάγεται στον Τρίτο Κόσμο, ούτε για τα κονδύλια που απορροφούνται για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, ούτε πολύ περισσότερο για τους πολέμους που αφανίζουν όχι απλά τη χλωροπανίδα των χωρών, που μετατρέπονται σε ερήμους, αλλά και εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που σφαγιάζονται στο όνομα της «δημοκρατίας»...

Εάν κάτι είναι βέβαιο, είναι ότι η μέση θερμοκρασία του πλανήτη αυξάνεται. Επίσης ότι την τελευταία δεκαετία έχουν καταγραφεί οι υψηλότερες θερμοκρασίες των τελευταίων εκατονταετιών και ότι οι πάγοι στους πόλους λιώνουν με ταχύτερους ρυθμούς από ό,τι στο παρελθόν και εξαιτίας αυτών αυξάνεται η στάθμη των ωκεανών. Η επιστημονική κοινότητα από τα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα έχει κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου. Είναι φυσικό ότι αδυνατεί να εκτιμήσει επακριβώς την «επόμενη μέρα», αφού το κλίμα, άρα και οι κλιματικές αλλαγές, παρουσιάζουν τέτοια πολυπλοκότητα που μόνο σενάρια μπορούν να γίνουν. Ακόμα, όμως, και το πιο αισιόδοξο σενάριο αναφέρει δεκάδες εκατομμύρια νεκρών, εκατομμύρια περιβαλλοντικών μεταναστών, τεράστιες φυσικές και οικονομικές καταστροφές, όπως και μεγάλες απώλειες στη βιοποικιλότητα. Ολα αυτά συνηγορούν στο γεγονός ότι η οικολογία «πουλά» και θα πουλά όλο και περισσότερο στα αμέσως επόμενα χρόνια. Δεν είναι τυχαίος, άλλωστε, ο αριθμός των παγκόσμιων συνεδρίων που πραγματοποιούνται, ανεξάρτητα αν γίνονται ως άλλοθι, δημόσιες σχέσεις ή ακόμα και για προώθηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων! Η οικολογία, λοιπόν, ως φάμπρικα των τέως ηγετών, οι οποίοι επιπροσθέτως με την πολιτική τους πρωταγωνίστησαν με κάθε τρόπο και μέσο στην υπερθέρμανση του πλανήτη, είναι μια καλή και, γιατί όχι, άκρως προσοδοφόρα μετα-εργασία.

Ετσι, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ακόμα και ο Μπους που αρνείται, όπως και οι προκάτοχοί του, την οποιαδήποτε συζήτηση για τη μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα, αν και η χώρα του ευθύνεται για τουλάχιστον το 25% εξ αυτών, πριν από δυο βδομάδες ανησύχησε για την τύχη των ... πολικών αρκούδων που κινδυνεύουν από την υπερθέρμανση της Γης και πρέπει να συμπεριληφθούν στον κατάλογο των απειλούμενων ειδών. Ως γνωστόν, 5.000 περίπου αρκούδες έχουν ως ζωτικό χώρο την περιοχή της Αλάσκας και ταξιδεύουν ανάλογα με την εποχή και τις επικρατούσες συνθήκες στον Καναδά και τη Ρωσία. Δραστηριότητες, όπως η έρευνα για πετρέλαιο, το φυσικό αέριο ή εκπομπές τοξικών και η ναυσιπλοΐα στην περιοχή των ΗΠΑ απειλούν με εξαφάνιση το είδος αυτό. Το ερώτημα είναι αν καταγραφεί ως απειλούμενο είδος, χωρίς να απαγορευτούν οι συγκεκριμένες δραστηριότητες, τι μπορεί να γίνει. Πολύ περισσότερο, αν δε μειωθούν δραματικά οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα και δεν υπάρξει ένας επαναπροσδιορισμός του ενεργειακού προτύπου, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντικατασταθεί από τα πυρηνικά εργοστάσια όπως ευρέως συζητείται. Απαντήσεις δε μας έχει δώσει ο πλανητάρχης. Ισως περιμένει να συνδέσει την έξοδό του με μια οικολογική φιέστα όπου αντί για τα σκαλπ Ιρακινών να εκθέσει γούνες από αρκούδες, ως δείγμα της συμπάθειάς του προς το είδος...