Θυμίζουμε ότι λίγες μέρες πριν από τη δολοφονική επίθεση στους κομμουνιστές και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ τον Αύγουστο του 2013 στο Πέραμα, οι βουλευτές της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Λαγός, Παναγιώταρος και Μίχος μπήκαν στη Ζώνη και εξαπέλυσαν απειλές ότι «οι λακέδες του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ (...) θα εξαφανιστούν». O Μίχος συμμετείχε επίσης στη δολοφονική επίθεση μηχανοκίνητων ταγμάτων εφόδου στον κοινωνικό χώρο «Συνεργείο» της Ηλιούπολης, στο τάγμα εφόδου στο παζάρι μικροπωλητών της Ιστιαίας στην Εύβοια, και στην επίθεση της Χρυσής Αυγής σε βάρος μεταναστών στο παλαιό Εφετείο το 2009. Η αποφυλάκιση Μίχου έρχεται μετά την επίσης προκλητική αποφυλάκιση του πυρηνάρχη Νίκαιας της ΧΑ Γιώργου Πατέλη (εκκρεμεί η κρίση της αναίρεσης της απόφασης από το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου) και των Τσακανίκα - Παπαβασιλείου, καθώς και μετά την ευνοϊκή μεταχείριση των Ηλιόπουλου, Χρυσαφίτη και Στράτου, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε αγροτικές φυλακές, όπου οι κρατούμενοι εργάζονται μέχρι το μεσημέρι και μειώνεται ο χρόνος κράτησης.

Σε σχόλιό του για την αποφυλάκιση του εγκληματία χρυσαυγίτη Ν. Μίχου, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:

«Προκαλεί για άλλη μια φορά το λαϊκό αίσθημα και προσβάλλει τα θύματα της εγκληματικής δράσης της ναζιστικής Χρυσής Αυγής η σημερινή (σ.σ. χτεσινή) απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αναστολών της Αθήνας για την αποφυλάκιση του καταδικασμένου εγκληματία χρυσαυγίτη Νίκου Μίχου, παρά την αντίθετη πρόταση του εισαγγελέα της έδρας.

Η απόφαση αυτή έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά αντίστοιχων για την αποφυλάκιση άλλων καταδικασμένων χρυσαυγιτών στη δίκη της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης. Είναι φανερό ότι η δικαστική διαδικασία, όπως εξελίσσεται, οδηγεί ουσιαστικά στο σταδιακό "ξήλωμα" ακόμη και αυτών των επιεικών ποινών που επέβαλε πριν έναν περίπου χρόνο το δικαστήριο στους εγκληματίες χρυσαυγίτες.

Κανένας εφησυχασμός. Λαϊκή επαγρύπνηση και οργάνωση του αγώνα για την απομόνωση των φασιστών παντού και για την ανατροπή του σάπιου συστήματος, που γεννά και τρέφει τα φασιστικά και ναζιστικά εκτρώματα».

Επιβεβαιώνεται καθημερινά ότι το νέο πλαίσιο παρακολούθησης κυβέρνησης και ΕΥΠ γίνεται ακόμα πιο αντιδραστικό, με την ενεργοποίηση υπερσύγχρονου συστήματος φακελώματος και υποκλοπών, το οποίο θα συνδυαστεί με το νέο νομοθετικό πλαίσιο που αίρει ακόμα κι αυτές τις απειροελάχιστες προβλέψεις - υποτιθέμενες «ασφαλιστικές δικλίδες» σχετικά με την ενημέρωση πολιτών για την περίπτωση που έχει διαταχθεί σε βάρος τους άρση του απορρήτου των επικοινωνιών τους. Η εξέλιξη αυτή έρχεται να προστεθεί ως ένας ακόμα κρίκος σε μία μεγάλη αλυσίδα αντιδραστικών νόμων, μέτρων περιστολής των δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών, κατευθύνσεων της ΕΕ κ.λπ., που υλοποιούν διαχρονικά όλες οι αστικές κυβερνήσεις, διαμορφώνοντας έναν πολυπλόκαμο μηχανισμό χαφιεδισμού και φακελώματος.

Θυμίζουμε ότι το υπερσύγχρονο σύστημα φακελώματος και υποκλοπών της ΕΥΠ - που, όπως έχει διαφημιστεί κιόλας δεόντως στα αστικά μέσα ενημέρωσης, έχει τεθεί σε λειτουργία προκειμένου να στηθεί ένα δίκτυο εκτεταμένης παρακολούθησης με πρόσχημα την πρόληψη της εγκληματικότητας - έχει δυνατότητα άμεσης καταγραφής και απομαγνητοφώνησης συνομιλιών, αλλά και αυτόματης χαρτογράφησης οργανώσεων και των διασυνδέσεων ύποπτων ιδιωτών, σχεδόν προτού ακόμα ολοκληρωθούν οι συνομιλίες τους.

Το κόστος του συστήματος ξεπερνά τα 4 εκατ. ευρώ και θα έχει δυνατότητα παρακολούθησης υπερδιπλάσιου αριθμού στόχων από το προηγούμενο γερμανικό σύστημα, όπως και όλων των τηλεφωνικών επαφών ή των δεδομένων ίντερνετ, μέσω και του δικτύου 5G. Ακόμα, θα έχει τη δυνατότητα καταγραφής συνομιλιών εκατοντάδων ψηφιακών τηλεφώνων σταθερής τηλεφωνίας, δυνατότητα που δεν υπήρχε με το προηγούμενο σύστημα.

Το τι ακριβώς επιχειρείται να στηθεί είναι φανερό και από επιστολές και ανακοινώσεις της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) τις τελευταίες μέρες, με αφορμή σχετικά δημοσιεύματα. Πιο συγκεκριμένα, όπως είναι γνωστό, τα σχετικά δικαστικά έγγραφα που αφορούν παρακολουθήσεις στέλνονται βάσει νόμου στην ΑΔΑΕ, που μέχρι τώρα απλώς συγκέντρωνε και καταμετρούσε σε ετήσια έκθεση τα σχετικά αιτήματα. Σύμφωνα με σχετικά ρεπορτάζ, κυβερνητικοί παράγοντες αντιδρούν στο ενδεχόμενο να υπάρχει από την εν λόγω Αρχή ενημέρωση ατόμων που μπορεί να εμπλέκονται σε υποθέσεις οργανωμένου εγκλήματος ή σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας, για τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις που έχουν γίνει από τις κρατικές αρχές. Σε αυτά τα ρεπορτάζ η ΑΔΑΕ αντέδρασε, αποκαλύπτοντας στην ουσία ότι δεν έχει πρόθεση να γνωστοποιήσει αυτά τα στοιχεία.

Στο παραπάνω έρχεται να προστεθεί το εξής στοιχείο: Τον Μάρτη του 2021 η κυβέρνηση της ΝΔ άλλαξε τον νόμο για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών και η ΕΥΠ μπορεί να παρακολουθεί χιλιάδες πολίτες, επικαλούμενη την εθνική ασφάλεια, χωρίς όμως στο εξής εκείνοι να έχουν το δικαίωμα να το μάθουν. Για να αντιληφθεί κάποιος τι σημαίνει αυτό, με βάση τον νόμο πριν την τροπολογία της ΝΔ η ΑΔΑΕ θα είχε τη δυνατότητα να προβεί σε γνωστοποίηση, ακόμα κι αν η παρακολούθηση γινόταν για λόγους εθνικής ασφάλειας, αρκεί να είχε σταματήσει η παρακολούθηση, να μη διακυβευόταν ο λόγος για τον οποίο είχε διαταχθεί και να το ζητήσει με αίτησή του ...εκείνος που παρακολουθήθηκε (πώς να το γνωρίζει άραγε;). Με τη νέα διάταξη η ΑΔΑΕ στερείται ακόμα και αυτήν την - όλο εμπόδια και «παραθυράκια» - δυνατότητα, την οποία βέβαια η ΑΔΑΕ διαβεβαιώνει τώρα ότι έτσι κι αλλιώς δεν είχε σκοπό να αξιοποιήσει...

Τα περιστατικά αυτά δεν είναι πρωτοφανή ούτε μοναδικά, ούτε φυσικά αφορούν μεμονωμένους πολίτες. Αρκεί να θυμηθούμε τα πολλαπλά κρούσματα υποκλοπών στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό. Από το πρώτο κρούσμα συνακροάσεων - υποκλοπών στην έδρα της ΚΕ, το 2016, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όλοι οι συναρμόδιοι φορείς (Εισαγγελία, αστυνομικές αρχές κ.λπ.) έχουν «ξεπεράσει εαυτόν», όχι βέβαια στην κατεύθυνση διαλεύκανσης της υπόθεσης, αλλά στην κωλυσιεργία, στις παλινωδίες και σε ένα γαϊτανάκι ευθυνών που καταλήγει μόνο σε κουκούλωμα της υπόθεσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ίδια η ΑΔΑΕ έπεσε σε φανερές αντιφάσεις: Στα τελικά πορίσματά της για τις υποκλοπές κατέληγε ότι δεν φαίνεται να υπάρχει παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών, την ώρα που είχαν αναδειχθεί σοβαρά στοιχεία, που έπρεπε να ερευνηθούν από τις αρμόδιες αρχές περαιτέρω και σε βάθος, αφού η πρακτική αυτή συνεχίστηκε διαπιστωμένα μέχρι τον Ιούνη του 2020, επί κυβέρνησης ΝΔ.

Τη μεγαλύτερη «ευελιξία» των κρατών - μελών ως προς τη δυνατότητά τους να ενισχύουν απ' τον κρατικό κορβανά τους επιχειρηματικούς ομίλους, ιδιαίτερα για τις «πράσινες» και «ψηφιακές» επενδύσεις τους, την ώρα που οι λαϊκές ανάγκες θα συνεχίσουν να βρίσκονται στη «μέγκενη» για να βρίσκεται ο «δημοσιονομικός χώρος» για το κεφάλαιο, ζητάει ο Αλ. Τσίπρας με την πρόταση που κατέθεσε στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας στη σχετική πλατφόρμα δημόσιου διαλόγου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το μέλλον της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης.

Με οδηγό λοιπόν τους στόχους της «πράσινης» καπιταλιστικής ανάπτυξης, οι άξονες της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ δεν διαφέρουν στην πραγματικότητα ούτε «στα σημεία» απ' όσα ζητάνε τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ όσο και το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα.

Ετσι μεταξύ άλλων στην πρόταση προβλέπεται να εξαιρούνται από τη μέτρηση του ελλείμματος όσες επενδύσεις «εστιάζουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής» και την «ψηφιοποίηση» του δημόσιου τομέα, όπως και την ενίσχυση των συστημάτων Υγείας και Εκπαίδευσης, ώστε αυτά να ανταποκρίνονται στα σημερινά «θέλω» των ομίλων.

Την ίδια ώρα, οι λαοί θα κληθούν να πληρώσουν και με νέες μόνιμες θυσίες, όπως και με μηχανισμούς που θα τους φορτώνουν απευθείας τα σπασμένα τόσο στις καπιταλιστικές κρίσεις όσο και σε περιόδους ανάπτυξης, αφού όπως χαρακτηριστικά λέγεται: «Την ίδια στιγμή - με αξιοποίηση της υφιστάμενης διαδικασίας του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου - θα διαθέτει αυτόματους δημοσιονομικούς σταθεροποιητές στη βάση νέων εργαλείων (π.χ. κοινό επίδομα ανεργίας, ελάχιστο ευρωπαϊκό εγγυημένο εισόδημα), που θα ενεργοποιούνται είτε σε συνθήκες κρίσης είτε όταν ένα κράτος - μέλος αντιμετωπίζει δημοσιονομική ανισορροπία».

Παράλληλα, με φόντο τα πολύ μεγάλα κρατικά ελλείμματα και χρέη που δημιουργεί η πολιτική στήριξης του κεφαλαίου και μεγαλώνουν κι άλλο την «ψαλίδα» ανάμεσα στα κράτη - μέλη, προτείνεται η αναθεώρηση των στόχων του δημόσιου χρέους και του ελλείμματος να είναι διαφορετική για κάθε κράτος - μέλος και να λαμβάνει υπόψη τη βιωσιμότητα του χρέους, τον επιδιωκόμενο ρυθμό ανάπτυξης κ.ά.

Ενώ προτείνεται και «η διεύρυνση του ρόλου του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού», ως βήμα προς την «κοινή δημοσιονομική πολιτική», στόχος που, όπως δείχνουν όλα τα βήματα της «ευρωενωσιακής ολοκλήρωσης», σηματοδοτεί μόνιμες βαριές θυσίες και κάθε λογής «κόφτες» για τις λαϊκές ανάγκες.

Κι ενώ όλα αυτά θα αποτελούν τους «σιδερένιους νόμους» που θα θωρακίζουν τα κέρδη του κεφαλαίου, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει παράλληλα ως αναγκαίο συμπλήρωμα την ενίσχυση των μηχανισμών ενσωμάτωσης των λαών με την υποτιθέμενη «νομιμοποίηση» όλων των παραπάνω με την ενίσχυση «των διαδικασιών ευρείας διαβούλευσης με τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, επιστημονικών φορέων και των κοινωνικών εταίρων».