Αν κάτι μένει απ' το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, όπως αποδείχτηκε εμφατικά και απ' όσα συζητήθηκαν κατά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό Πρόεδρο τη βδομάδα που πέρασε, αυτό δεν είναι άλλο από τις επικίνδυνες δεσμεύσεις για την παραπέρα εμπλοκή στα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή, όπως και ευρύτερα στην περιοχή, την ώρα που τα τύμπανα του πολέμου ηχούν ολοένα και πιο δυνατά.

Η εικόνα άλλωστε με τον πρωθυπουργό να στέκεται ανάμεσα στις πολεμικές σημαίες των ΗΠΑ, ως μέρος του «ντεκόρ» για τις νέες απειλές του Προέδρου των ΗΠΑ κατά του Ιράν, μιλάει από μόνη της. Οπως και από μόνη της μιλάει η πλήρης κάλυψη της δολοφονίας Σολεϊμανί, με τον Κυρ. Μητσοτάκη από το βήμα του ευρωατλαντικού «ευαγούς» ιδρύματος «Atlantic Council» να ξεκαθαρίζει: «Πρώτον, είμαστε σύμμαχοι με τις ΗΠΑ. Στεκόμαστε στο πλευρό των συμμάχων μας σε δύσκολες περιόδους. Καταλαβαίνω πως η συγκεκριμένη απόφαση ελήφθη λαμβάνοντας υπόψη το εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ. (...) Είχαμε - και ακόμα έχουμε - πολύ στενούς δεσμούς με τον αραβικό κόσμο, (...) αλλά δεν ξεχνάμε ποιοι είναι οι σύμμαχοί μας και πού ανήκουμε γεωπολιτικά».

Ολα αυτά δημόσια, κι ενώ παραμένει το ερώτημα ποιες επιπλέον δεσμεύσεις και συγκεκριμένες «διευκολύνσεις», πέρα απ' όσες ήδη «τρέχουν», ανέλαβε η κυβέρνηση πίσω από τις κλειστές πόρτες.

Οπως και να 'χει, το μόνο σίγουρο είναι ότι καμία σχέση με την πραγματικότητα δεν έχει η προσπάθεια της κυβέρνησης να παραστήσει τον «ουδέτερο παρατηρητή» των εξελίξεων στη Μ. Ανατολή, για να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού για τις επικίνδυνες εξελίξεις και την εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ. Προσπάθεια στην οποία έχει άξιο «συμπαραστάτη» τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έσπευσε να συστήσει τάχα στην κυβέρνηση «να μην εμπλακεί στην κλιμάκωση της έντασης», λες και η εμπλοκή στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, στην οποία ο ίδιος πρωτοστάτησε ως κυβέρνηση και στηρίζει πλήρως και σήμερα από τη θέση της αντιπολίτευσης, είναι «α λα καρτ».

Η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα προσπαθούν να «κρύψουν τον ελέφαντα στο δωμάτιο», ότι δηλαδή η χώρα - για τα συμφέροντα και τους στόχους της αστικής τάξης - είναι βαθιά μπλεγμένη στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό.

«Κορωνίδα» της εμπλοκής, των σχέσεων «στρατιωτικής συνεργασίας» με τις ΗΠΑ για τις οποίες οι Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν κουράστηκαν να επαναλαμβάνουν ότι «βρίσκονται στο απόγειό τους», είναι η «ανανεωμένη» Συμφωνία με τις ΗΠΑ για τις βάσεις, την οποία η κυβερνητική αντιπροσωπεία κουβαλούσε στις «βαλίτσες» της ταξιδεύοντας για τις ΗΠΑ.

Συμφωνία που δρομολόγησε ο ΣΥΡΙΖΑ και βρίσκεται σήμερα στη Βουλή προς κύρωση από την κυβέρνηση της ΝΔ και που μετατρέπει τη χώρα σε απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο σε όλο το τόξο από τη Μαύρη Θάλασσα έως τη Μ. Ανατολή, αλλά και στόχο των ανταγωνισμών, όπως άλλωστε έχουν ξεκαθαρίσει με σχετικές δηλώσεις τους η Ρωσία και το Ιράν, σημειώνοντας ότι στο στόχαστρό τους βρίσκονται οι υποδομές που αξιοποιούνται εναντίον τους.

Με ξεχωριστή, οπωσδήποτε, τη σημασία της Σούδας, που παίζει κατά τους Αμερικανούς αξιωματούχους «αναντικατάστατο» ρόλο για τις δυνάμεις τους στη Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή και που η Συμφωνία προβλέπει και την παραπέρα επέκταση των δολοφονικών της δυνατοτήτων.

Αλλωστε, αμέσως μετά την τελευταία επίθεση των ΗΠΑ, η βάση βρέθηκε σε αυξημένη ετοιμότητα και δραστηριότητα: Από τη μια, ιπτάμενα μέσα των Αμερικανών προσγειώθηκαν εκεί για ανεφοδιασμό, στα δρομολόγιά τους προς και από τη Μ. Ανατολή (για τον ίδιο σκοπό αξιοποιήθηκαν και τα αεροδρόμια σε Ελευσίνα και Ρόδο).

Από την άλλη, στο ναυτικό της σκέλος, η βάση ετοιμάζεται να υποστηρίξει σε ό,τι χρειαστεί το θηριώδες ελικοπτεροφόρο του Ναυτικού των ΗΠΑ «USS Bataan», που φορτωμένο με εκατοντάδες πεζοναύτες και πλαισιωμένο από τα συνοδευτικά του πλοία «USS New York» και «USS Oak Hill», πλέει προς το Σουέζ και τον Περσικό.

Στοιχείο της βαθύτερης εμπλοκής είναι και η ενισχυμένη συνεργασία με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ.

Δεν είναι μόνο η πρόσφατη συμφωνία για τον «East Med» που η κυβέρνηση κουβαλούσε στις ΗΠΑ κατά την επίσκεψή της, με τα κυβερνητικά στελέχη σχεδόν να «πανηγυρίζουν» για τον πρόσφατα ψηφισμένο (στην αμερικανική Γερουσία) νόμο «East Med Act» και τα όσα περιλαμβάνει και στο στρατιωτικό σκέλος της.

Η κυβέρνηση κουβαλούσε στα μπαγκάζια της και τις δεκάδες συνεκπαιδεύσεις - πρόβες πολέμου, σε όλους τους κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, σε Ελλάδα και Κύπρο, με σενάρια και σε προσεκτικά επιλεγμένες τοποθεσίες, που προετοιμάζουν π.χ. την ισραηλινή ΠΑ για αεροπορικές επιδρομές σε βάρος στρατηγικών υποδομών του Ιράν, ή τους Ισραηλινούς κομάντος για δράση στα Υψίπεδα του Γκολάν κ.ο.κ.

Είναι κι αυτό μια απόδειξη για το μέγεθος των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Ελλάδα σε ό,τι αφορά τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην περιοχή, όπου το Ιράν θεωρείται ο «νούμερο 1» εχθρός του Ισραήλ και «στρατηγική απειλή» για τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

Με ένα τέτοιο υπόβαθρο, μόνο αναπάντεχες δεν ήταν οι διαβεβαιώσεις Μητσοτάκη, μπροστά στις κάμερες, στον Τραμπ, την ώρα που ο Αμερικανός Πρόεδρος επαναλάμβανε τις απειλές απέναντι στο Ιράν, ότι οι διμερείς σχέσεις βρίσκονται στο καλύτερο δυνατό σημείο, αλλά μπορούν να βελτιωθούν και περαιτέρω, π.χ. στο πεδίο της Αμυνας, ώστε «να διασφαλίσουμε ότι η Ελλάδα θα παραμείνει ένας αξιόπιστος σύμμαχος σε έναν απρόβλεπτο κόσμο», ενταγμένη πλήρως στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην περιοχή, που οξύνει τις αντιθέσεις και βάζει το λαό μας στο στόχαστρο των ανταγωνισμών. Σε άλλο σημείο των δηλώσεών του, ο Ελληνας πρωθυπουργός διαβεβαίωσε ξανά ότι «οι ΗΠΑ μπορούν πάντα να βασίζονται στην Ελλάδα, έναν αξιόπιστο και σταθερό σύμμαχο στην περιοχή μας».

Ο καθένας αντιλαμβάνεται τι σημαίνει αυτό στην πράξη, τη στιγμή μάλιστα που οι ΗΠΑ, με το διάγγελμα Τραμπ μεσοβδόμαδα, θέτουν και πιο επιτακτικά το ζήτημα της ενεργότερης συμμετοχής του ΝΑΤΟ στην κατάσταση στη Μ. Ανατολή.

Το σκιαγράφησε την Πέμπτη, μιλώντας στο «ΣΚΑΪ», ο υπουργός Αμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος, όταν ερωτηθείς αν το αίτημα Τραμπ σημαίνει και επιπλέον «διευκολύνσεις» από την Ελλάδα, δεν το απέκλεισε, κάθε άλλο μάλιστα: «Ο Πρόεδρος Τραμπ αναγνώρισε ότι είμαστε από αυτούς που είναι συνεπή μέλη, όσον αυτό αφορά στις υποχρεώσεις μας στη Συμμαχία. Η Ελλάδα παρά τις οικονομικές δυσκολίες πάντα ήταν συνεπέστατη στις υποχρεώσεις της να παράσχει διευκολύνσεις, να διαθέτει μέρος του ΑΕΠ της - αυτό που προβλέπεται τουλάχιστον - για τις αμυντικές δαπάνες», είπε, προσθέτοντας και ότι «η Ελλάδα είναι παρούσα όσον αφορά στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών της ως μέλος του ΝΑΤΟ και αυτό αναγνωρίζεται από όλους».

Ενώ δεν περνάει απαρατήρητο και ότι με το ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ ξανάναψαν οι συζητήσεις για «συνδρομή» της χώρας στην υπό διαμόρφωση «διεθνή αποστολή» των ΗΠΑ για την ασφάλεια της «διεθνούς ναυσιπλοΐας» στα Στενά του Ορμούζ. Σχετικό αίτημα έχει υποβληθεί ήδη δυο φορές από τις ΗΠΑ και άλλη μια από τη Γαλλία, για αποστολή αεροσκάφους επιτήρησης ή φρεγάτας, με την κυβέρνηση να επικαλείται ένδεια αεροπορικών μέσων και αδυναμία να στείλει πλοίο λόγω της κλιμάκωσης της τουρκικής προκλητικότητας σε Αιγαίο και Κύπρο. Ωστόσο, ήδη από τότε είχε συμφωνηθεί στρατιωτικό προσωπικό που υπηρετεί στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα να συνδράμει στη συλλογή, ανάλυση και ανταλλαγή πληροφοριών.

Παράλληλα, το στίγμα της πιο αποφασιστικής εμπλοκής στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή δίνει και η πρόθεση της κυβέρνησης - που ανακοινώθηκε από τις ΗΠΑ - για την προμήθεια των «F-35», που στόχο έχουν να υπηρετήσουν τους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, όπως άλλωστε και η αναβάθμιση των «F-16» που συμφώνησε ο ΣΥΡΙΖΑ και υλοποιεί η ΝΔ.

Ως προς αυτό, ο μετέχων στα διαβούλια στις ΗΠΑ, υπουργός Αμυνας, Ν. Παναγιωτόπουλος, που πρόσφατα έλεγε ότι «οι άνδρες μας μάτωσαν δίπλα σε Αμερικανούς στρατιώτες στους πολέμους στους οποίους συμμετείχαμε, και αυτό θα γίνει επίσης και στο μέλλον», σημείωνε μέσα στη βδομάδα πως «έδειξε (σ.σ. ο Τραμπ) ότι κατανοεί ότι δεν πρόκειται για μία ακόμα δουλειά με οικονομικό αντικείμενο, αλλά για ένα στοιχείο που εντάσσεται στη γενικότερη στρατηγική σχέση μεταξύ των δύο χωρών».