Ο υπερεπόπτης των Ολυμπιάδων, αφού κήρυξε έναν εμπαθή πόλεμο δηλώσεων κατά της πολιτείας, αφού την επέπληξε για ολιγωρία και παραλείψεις, αφού τη ρεζίλεψε δημόσια, πριν από λίγους μήνες, ήρθε πρόσφατα, ως συμμέτοχος, προφανώς, της Ολυμπιακής «εκεχειρίας», κομίζων τον κότινον της αγριλιάς.

Αγνόησε όμως και πάλι ο κ. Σάμαρανκ τους επίσημους εκπροσώπους της πολιτείας, όπως αναφέρει η σχολιογραφία και αφοσιώθηκε σε πρόσωπα που φαίνονται να ανταποκρίνονται στις δικές του τις προδιαγραφές και που αντικατέστησαν - στο σύνολο σχεδόν - την προηγούμενη Διοίκηση της Ολυμπιάδας.

Αν αυτοί είναι οι λόγοι μεταστροφής του εκπροσώπου των «αθανάτων», τότε τα πράγματα εμφανίζονται ακόμη χειρότερα, γιατί, οι έξωθεν παρεμβάσεις, θα σήμαιναν απαράδεκτη πίεση, σχετικά με τους εντόπιους χειρισμούς, που κάθε άλλο βέβαια κρίνονται άψογοι, συμπεριλαμβανομένων των συμβιβασμών, των προσαρμογών και της υποχώρησης στα έξωθεν κελεύσματα. Οπως, επίσης, επίσπευσε των διαδικασιών, των διαγωνισμών και των αναθέσεων για τις οποίες ο Σκιαθίτης κοσμοκαλόγερος, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης έγραφε για ένα «στημένο» διαγωνισμό στο νησί του, για την κατασκευή καταλυμάτων - λοιμοκαθαρτηρίου για ύποπτους χολέρας: «Μεταξύ, λοιπόν τριών ή τεσσάρων ανταγωνιστών επροτιμήθη κάποιος, "ως παρέχων όλας τας ευκολίας"... Και ο δεύτερος αν επρόσφερεν ευθηνότερον το πράγμα δε θα ήτο δεκτός, διότι το (έργο) είναι "κατεπείγον" και διότι κατεκυρώθη... (προφανώς πριν το άνοιγμα των προσφορών)...».

Και συνεχίζει ο αγνός και ταπεινός Παπαδιαμάντης: «Κάτοικοι, προφανώς, ενδιάμεσοι συμφερόντων εξηκολούθουν ακόμη και μετά το τέλος της δημοπρασίας να λογομαχώσι, λέγων ο καθείς, ότι ο καλύτερος εργολάβος ήτο ο ιδικός του:

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ «τα καταλύματα, από παλιοσανίδες καρφωμένες πρόχειρα, εδώ κι εκεί, σκόρπισαν στις πρώτες ριπές των θαλασσινών ανέμων...». Πού να ζούσε ο ταπεινός Σκιαθίτης σήμερα, που έγραφε από τότε ότι: «Η χολέρα δυνατόν να κολλά, εις κάθε πράγμα, αλλ' εις τα χρήματα όχι».