Διευρύνεται το μέτωπο των αντιδράσεων κατά του «τρομονόμου», που, μαζί με το υπό προώθηση νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, συνδέονται άμεσα με τους στόχους της κυβέρνησης για καταστολή των λαϊκών αντιδράσεων και υποταγή των εργαζομένων στην αντιλαϊκή - αντεργατική πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου.

Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε χτες το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Χαλκίδας, με αφορμή την εξέλιξη της απεργιακής τους κινητοποίησης (5ήμερη αποχή στην επαρχία) και την τροπολογία που κατέθεσε χτες (προχτές) το βράδυ στη Βουλή ο υπουργός Δικαιοσύνης για τις αμοιβές παράστασης των δικηγόρων στα συμβόλαια (ένα εκ των τριών αιτημάτων για τα οποία κινητοποιούνται), ο πρόεδρος του συλλόγου, Λάμπρος Γιάννης, αφού εξήρε τη στάση και τη μάχη που έδωσε το ΚΚΕ στη Βουλή, αναφέρθηκε και στο ζήτημα του νομοσχεδίου «για την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος και της τρομοκρατίας», τονίζοντας πως «η θέση του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Χαλκίδας είναι ότι το νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει είναι επαρκές και δε χρειάζεται αλλαγή». Συνεχίζοντας, επισήμανε, ότι οι λόγοι αναποτελεσματικότητας των διωκτικών αρχών είναι άλλοι (αναφέρθηκε στην εκπαίδευση των στελεχών και στην έλλειψη τεχνικής υποδομής) και όχι το «ανίκανο» νομοθετικό πλαίσιο.

Τέλος, σημείωσε ότι το θέμα αυτό θα συζητηθεί στη σημερινή Γενική Συνέλευση του συλλόγου και θα εκδοθεί σχετικό ψήφισμα.

Ψήφισμα για τον επικείμενο «τρομονόμο» έχει εγκριθεί και από το Ετήσιο Τακτικό Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Φωκίδας. Στο ψήφισμα, αφού καταγγέλλεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αναφέρεται: «Ο νόμος - "έκτρωμα" πρέπει να χτυπηθεί από το σύνολο των μαζικών φορέων του λαού, γιατί πρώτα και κύρια στρέφεται ενάντια στον ίδιο το λαό, με την επέκταση των παρακολουθήσεων και το φακέλωμα με ηλεκτρονικό τρόπο, προωθεί τη δημιουργία νέων δικτύων χαφιέδων, επεκτείνεται η αστυνόμευση με επανασύσταση των τμημάτων "συνδικαλιστικού", "σπουδαστικού" κλπ. καταργείται η συμμετοχή ενόρκων (λαϊκού στοιχείου) στα δικαστήρια κ.ά.

Καταλαβαίνει ο καθένας ότι με το νόμο αυτό προσπαθούν να βάλουν στόχο το λαϊκό κίνημα, που συνεχώς εντείνεται μπροστά στα αντιλαϊκά μέτρα που ήδη έχουν δρομολογηθεί ή και για τα άλλα που έχουν μπει στα "σκαριά". Θέλουν υποτακτικούς αποδέκτες της πολιτικής τους. Θέλουν υποταγμένο λαϊκό κίνημα από τη μια και συνομολόγους στους ψευδεπίγραφους κοινωνικούς διαλόγους τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.

Αυτός ο νόμος δεν πρέπει να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση του αλλού. Πρέπει στην πράξη ο ίδιος ο λαός να τον ανατρέψει. Τουλάχιστον εμείς, το Εργατικό Κέντρο Φωκίδας, θα το προσπαθήσουμε μαζί με το υπόλοιπο λαϊκό κίνημα».

Το όραμά του για το μέλλον των Βαλκανίων, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από την ένταξή τους στις «ευρωατλαντικές δομές» και την κυριαρχία των νόμων και της δημοκρατίας της αγοράς, παρουσίασε ο Κ. Καραμανλής σε διημερίδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στη Θεσσαλονίκη.

Ο πρόεδρος της ΝΔ που φιλοδοξεί το κόμμα του να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο μετά το διορισμό του ως «υπεύθυνου» του ΕΛΚ για τα Δυτικά Βαλκάνια, επιχειρεί να δώσει χειροπιαστά δείγματα γραφής για την υλοποίηση του παραπάνω οράματος. Στο πλαίσιο αυτό πραγματοποιήθηκε η διημερίδα, η οποία εκτός των άλλων περιλάμβανε και «σεμινάριο πολιτικής επικοινωνίας για τους πολιτικούς των βαλκανικών χωρών». Στόχος του σεμιναρίου που είναι το τρίτο στη σειρά (προηγήθηκαν ανάλογα στο Βελιγράδι και την Ποντγκόριτσα και θα ακολουθήσουν άλλα σε όλες τις πρωτεύουσες των γειτονικών κρατών) είναι να «φωτιστούν» οι συμμετέχοντες ομοϊδεάτες Βαλκάνιοι σε θέματα προπαγάνδας, εκλογικών εκστρατειών, αλλά και να καθοδηγηθούν τα κεντροδεξιά κόμματα των βαλκανικών χωρών. Στο σεμινάριο, το οποίο συνδιοργανώνουν η Γραμματεία Διεθνών Σχέσεων της ΝΔ και το «Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κ. Καραμανλής», παίρνουν μέρος πάνω από 40 πολιτικοί από την Αλβανία, τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, τη Γιουγκοσλαβία και την Κροατία, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονται οι Μλ. Ιβανιτς, πρωθυπουργός της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, ο Ντ. Σοτς, αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος του Μαυροβουνίου, ομογενείς βουλευτές του Κόμματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Αλβανίας, πρώην υπουργοί, βουλευτές και άλλα μέλη βαλκανικών κομμάτων.

Στην ομιλία του ο Κ. Καραμανλής ζήτησε πιο αποφασιστική και αποτελεσματική παρέμβαση της ΕΕ ώστε τα Βαλκάνια να γίνουν «ζώνη προσανατολισμένη στις αξίες και τους στόχους της ΕΕ». Η Ελλάδα πρέπει να γίνει «γέφυρα προς την ΕΕ» και επείγει ένα νέο «σχέδιο Μάρσαλ» για την περιοχή των Βαλκανίων. Αναφερόμενος στις τελευταίες εξελίξεις στην ΠΓΔΜ, ζήτησε να μην επιτραπεί «η παραπέρα διολίσθηση στην εθνική ασυνεννοησία και τη γενίκευση της κρίσης» και να ξεκαθαριστεί προς τα εξτρεμιστικά αλβανόφωνα στοιχεία ότι οι αποσχιστικές ενέργειες δε γίνονται ανεκτές.

Σε παραδρομή οφείλεται η αναφορά ονομάτων βουλευτών του ΚΚΕ στο ΦΕΚ που περιέχει την απόφαση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής για τον έλεγχο των προεκλογικών δαπανών των κομμάτων και υποψήφιων και με βάση το οποίο φέρονται υποψήφιοι βουλευτές της Β Αθήνας, Α, Β Πειραιά και από δυο ακόμα περιφέρειες ότι δεν υπέβαλαν κατάσταση εσόδων - εξόδων προεκλογικών δαπανών.

Οπως, χαρακτηριστικά δήλωσε για το θέμα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Αντώνης Σκυλλάκος, «στο δημοσιευμένο στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης πίνακα των υποψήφιων βουλευτών που παράτυπα δε δημοσίευσαν στον τοπικό Τύπο τα προεκλογικά τους έξοδα αναφέρονται και ορισμένοι βουλευτές του ΚΚΕ, κυρίως από 4 εκλογικές περιφέρειες. Δηλώνουμε ότι το ΚΚΕ και οι υποψήφιοί του τήρησαν τις προβλεπόμενες από το νόμο διατυπώσεις και προφανώς η αναφορά των σχετικών ονομάτων οφείλεται σε παραδρομή. Διευκρινίζουμε ακόμα ότι όλοι οι υποψήφιοι του ΚΚΕ δεν έκαναν ατομικά προεκλογικά έξοδα, αλλά υπήρξαν μόνο τα συλλογικά έξοδα του Κόμματος».

Πάντως με βάση την απόφαση της επιτροπής στη ΝΔ επιβάλλεται πρόστιμο 398.000.000 εκατομμυρίων δρχ. για υπέρβαση του ανώτατου ορίου των δαπανών.

Για υπέρβαση του ανώτατου επιτρεπτού ορίου εκλογικών δαπανών για καταχωρήσεις διαφημιστικών μηνυμάτων στον Τύπο επιβλήθηκε στον Α. Τσοχατζόπουλο πρόστιμο 3.147.260 δρχ, στον Σ. Χατζηγάκη 3.300.000 δρχ. και στον Π. Οικονόμου 1.197.000.

Για δαπάνες χωρίς δικαιολογητικά τιμωρήθηκαν με πρόστιμο 1.813.000 δρχ. οι βουλευτές Γ. Βουλγαράκης, Ν. Κακλαμάνης, Α. Παπακώστα, Η. Βεζδεβάνης, Ε. Μαλέσιος, ενώ στον Μ. Βαρβιτσιώτη επιβλήθηκε πρόστιμο 8.380.000 δρχ. για επιπλέον χρηματοδότηση από φυσικό πρόσωπο.

Συνολικά επιβλήθηκαν πρόστιμα σε 1.486 υποψηφίους για παράβαση του νόμου σχετικά με προεκλογικά έσοδα και σε 1.311 που δε δημοσίευσαν τη συνοπτική κατάσταση εσόδων - εξόδων και επιβλήθηκε πρόστιμο 906.000 δρχ. στον καθένα. Οπως προκύπτει 10 υποψήφιοι χρηματοδοτήθηκαν με περισσότερο από ένα εκατομμύριο δρχ. και μεταξύ αυτών ο σεξολόγος Θ. Ασκητής στον οποίο υποβλήθηκε πρόστιμο γιατί χρηματοδοτήθηκε από το ινστιτούτο Σεξολογίας με 7.000.000 δρχ.

Οπερ και εγένετο! Σταδιακά, έπειτα από κοινές εμφανίσεις σε εκδηλώσεις, συναντήσεις, καταγραφή «συναντιλήψεων», φτάσαμε στη συνεργασία στις αρχαιρεσίες του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Και - Κυριακή κοντή γιορτή - θα δούμε τι μέλλει γενέσθαι στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, αλλά και στις βουλευτικές. Ολα αυτά στο προσκήνιο, γιατί το παρασκήνιο είναι μάλλον πιο πλούσιο σε διεργασίες.

Ο καθείς εφ' ω ετάχθη! Ουδέν πρόβλημα. Το πρόβλημα αρχίζει από τη στιγμή, που η συνεργασία μεταξύ όσων «συναντιλαμβάνονται» πολιτικά τα ζητήματα βαφτίζεται, χάριν σκοπιμοτήτων, «ενότητα δράσης της Αριστεράς» και στηλιτεύονται ως «ανθενωτικοί» όσοι δε μοιράζονται τις ίδιες αντιλήψεις. Εν προκειμένω το ΚΚΕ, που επιπλέον κατηγορήθηκε ότι δεν υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού και της εργατικής τάξης. Το πρόβλημα αρχίζει, όταν κάποιοι καταφεύγουν στην ασύστολη αντιΚΚΕ ρητορεία, χρησιμοποιώντας τη για να πλήξουν το ΚΚΕ, να «κρύψουν τις λαδιές τους» και να συνεχίσουν να παίζουν ένα ρόλο, που, εκ των πραγμάτων, υπονομεύει τα λαϊκά συμφέροντα.

Το ΚΚΕ, λοιπόν, με τα καμώματά του δεν υπηρετεί την εργατική τάξη, απεφάνθησαν. Ας δούμε, όμως, πώς υπηρετούν την εργατική τάξη οι κ.κ. της ΚΕΔΑ και της ηγεσίας του ΣΥΝ:

Αλλά για ποια πλήρη απασχόληση μιλά, όταν αρνείται επίμονα να οριοθετήσει την πρόταση για 35ωρο σε 5ήμερη και 7ωρη βάση; Αγνοεί, άραγε, ότι ένα γενικό και αόριστο 35ωρο θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην παραπέρα ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας και σε εντατικοποίηση της δουλιάς; Αλλωστε, αυτό δε συνέβη και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης;

Τι είδους υπηρεσία στην εργατική τάξη προσφέρει όποιος της προτείνει να διεκδικήσει «υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης» για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Κοινωνικής Ασφάλισης (θέσεις του ΣΥΝ για την ΚΑ); Από πότε οι δείκτες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, η αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, σηματοδοτούν βελτίωση των κοινωνικών παροχών και του επιπέδου ζωής της εργατικής τάξης και όχι ένταση της εκμετάλλευσής της;

Τι είδους υπηρεσία και σε ποιον προσφέρουν ο ΣΥΝ και η ΚΕΔΑ, όταν επιχειρηματολογούν υπέρ του «κοινωνικού διαλόγου», τη στιγμή που βρίσκονται σε εξέλιξη αγωνιστικές κινητοποιήσεις, στις οποίες ξεκάθαρα καταγράφτηκε η λαϊκή εργατική απαίτηση για κανένα διάλογο, καμιά διαπραγμάτευση; Ετσι, ο Ν. Κωνσταντόπουλος ζήτησε «διάλογο από μηδενική βάση», ενώ ο Μ. Κωστόπουλος ζήτησε «να καθίσουμε να κουβεντιάσουμε σαν άνθρωποι τις προτάσεις, που έχει το συνδικαλιστικό κίνημα και αν αυτές αποβούν άκαρπες να αναζητήσουμε άλλες προτάσεις» (συνέντευξη στο «Φλας 9.61»).

Πέρα από το αναμφισβήτητο γεγονός ότι τέτοιες προτάσεις, αυτή την ώρα, ρίχνουν νερό στο μύλο της κυβέρνησης, τίθεται ένα ακόμα ζήτημα. Για τον μεν πρώτο, ότι «ξεχνά» πως μηδενική βάση δεν μπορεί να υπάρξει, έχοντας προϋπάρξει σειρά νομοθετημάτων αντιασφαλιστικών, που ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις κλπ. Για τον δεύτερο, ότι οι διαφορές μεταξύ της εργατικής και της αστικής τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων, όπως και να το κάνουμε, δε γεφυρώνονται, επειδή «όλοι άνθρωποι είμαστε, βρε αδερφέ»! Και, εν πάση περιπτώσει, κανείς τους δε μας είπε τι θα γίνει με τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής και εργατικής οικογένειας. Κανείς δεν αναφέρθηκε στην ανάγκη να αποκτήσει ο αγώνας επιθετικά χαρακτηριστικά και να ενταχθεί στο διεκδικητικό πλαίσιο η διεύρυνση και αναβάθμιση των παροχών της Κοινωνικής Ασφάλισης. Αλλά τι λέμε; Εδώ με το ζόρι, και κάτω από πολλή πίεση, προφέρουν τη λέξη «αγώνας».

• Με το να μοιράζουν συγχωροχάρτια, επικαλούμενοι το «αλάθητο» του «αριστερού», σ' αυτές τις ηγεσίες που βύθισαν σε τέλμα το συνδικαλιστικό κίνημα, κρατώντας σε καταστολή τις αγωνιστικές διαθέσεις της εργατικής τάξης.
• Με το να χειροκροτούν από κοινού με τον Τσουκάτο, τον Λυκουρέζο και τον Παυλόπουλο κ.ά., τους «ηγέτες» της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, στην πρωτομαγιάτικη άνευρη συγκέντρωσή τους στο Πεδίον του Αρεως, δίνοντάς τους κουράγιο να συνεχίσουν στο δρόμο που χάραξαν και που αυτή τη φορά οδηγεί κατευθείαν στο διάλογο καρατόμησης του Ασφαλιστικού.

Αξίζει, άλλωστε, να επισημανθεί ότι στην ΠΓ του ΣΥΝ τη Δευτέρα 7 Μάη, όπου αποφασίστηκε η συνεργασία με την ΚΕΔΑ στις εκλογές του ΕΚΑ, αποφασίστηκε, επίσης, η στήριξη των συνδικαλιστικών ηγεσιών και της επιλογής τους για διάλογο...

Την υπηρετούν, επιπροσθέτως, με το να ξιφουλκούν εναντίον του ΚΚΕ, την ώρα που θα έπρεπε να δίνουν μάχες για την ενότητα, εκεί όπου χτυπά η καρδιά της εργατικής τάξης; Με το να βοηθούν το «σαράκι» της συναίνεσης, που προσπαθεί να «ξεσκίσει» τις «σάρκες» του εργατικού λαϊκού κινήματος, να το διασπάσει, να το εφησυχάσει, να αμβλύνει τις αγωνιστικές του διαθέσεις, προετοιμάζοντας το έδαφος του «κοινωνικού διαλόγου»; Με το να κηρύσσουν τον ανένδοτο εναντίον των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων, που μάχονται για την επιτυχία της νέας κινητοποίησης και για την κλιμάκωση του αγώνα, που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για την επιτυχία των προηγούμενων;

Την υπηρετούν την εργατική τάξη, «κοιμίζοντάς» τη με θεωρίες συνδιαλλαγής, καταθέτοντας την πολύτιμη συμβολή τους στην προσπάθεια κυβέρνησης και συνδικαλιστικών ηγεσιών να καλύψουν τη μεγαλύτερη παγίδα, που στήθηκε ποτέ σε βάρος της εργατικής τάξης, αυτήν του «κοινωνικού διαλόγου»;

• Πως η εργατική τάξη, ο λαός, δεν ήταν ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει «εταίρος» της αστικής τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων, ήταν, είναι και θα είναι αντίπαλος και όπλο της, πολύ δυνατό, είναι η ταξική πάλη και σύγκρουση.
• Πως δεν υπάρχει κανένα ιστορικό προηγούμενο παραχώρησης δικαιωμάτων με «κοινωνικούς διαλόγους». Τα δικαιώματα κατακτήθηκαν με αίμα. Κι αυτό το αίμα φτύνουν σήμερα οι διαπρύσιοι κήρυκες της συναίνεσης και της υποταγής, όλοι όσοι βάλθηκαν να απονευρώσουν την εργατική τάξη και να χτυπήσουν με λύσσα το κόμμα της και τα πρωτοπόρα τμήματά της.

Αν, όμως, αποφάσισαν να ΣΥΝομολογήσουν, με συνδικαλιστικές ηγεσίες, μεγαλοεργοδοσία και κυβέρνηση, την ανατροπή του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, αν εξόρισαν συνειδητά από τον προσανατολισμό τους την πάλη κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού, τη μόνη ικανή να αντιμετωπίσει την «αρρώστια» και όχι τα «συμπτώματα», αν - εν ολίγοις - αποφάσισαν να βαδίσουν στο βούρκο, ας πέσουν μέσα μόνοι τους. Ας πάψουν να λοιδορούν όσους αρνούνται να τους ακολουθήσουν στην κατηφόρα τους.

Οσο για το «ανθενωτικό» ΚΚΕ, θα παραμείνει τέτοιο, όσο η ενότητά τους θα αφορά κορυφές και θα είναι κενή περιεχομένου. Το ίδιο θα συνεχίσει τη μάχη για την ενότητα εργατών, αγροτών, μικρομεσαίων, με αγωνιστικό διεκδικητικό περιεχόμενο και προσανατολισμό σύγκρουσης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Η λυσσαλέα αντίδραση όσων δε θέλουν αυτήν την ενότητα, δεν το πτοεί, αντιθέτως, το ατσαλώνει.

Ταπεινός υπηρέτης του επιχειρηματικού κόσμου δηλώνει ο Δ. Αβραμόπουλος, επιβεβαιώνοντας έτσι περίτρανα και το στίγμα του κόμματός του.

Μιλώντας σε συνέδριο της Εταιρείας Ανωτάτων Στελεχών Επιχειρήσεων, ο Δ. Αβραμόπουλος χαρακτήρισε τους επιχειρηματίες «πρωτοπόρους στην καινούρια προσπάθεια», καθώς με τη «γνώση και την εμπειρία δίνουν κίνηση στην κοινωνική μηχανή και την οικονομία». Πυρήνας και σκοπός των επιχειρηματιών είναι ο ίδιος ο άνθρωπος, που «το επιχειρείν καλείται σήμερα να υπηρετήσει αποτελεσματικά. Και δίπλα του όλοι εμείς»! Συνοψίζοντας τις νεοφιλελεύθερες ιδέες του χαρακτήρισε το κράτος εμπόδιο που «αναχαιτίζει τις εξελίξεις και πνίγει την ιδιωτική πρωτοβουλία». Το θέλουμε λιγότερο, πιο ευέλικτο, πιο αποτελεσματικό, είπε. Γι' αυτό ζήτησε για λογαριασμό των επιχειρηματιών ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα αρωγό και όχι τροχοπέδη στην επιχειρηματική προσπάθεια, αλλά και «ένα εργασιακό καθεστώς ευέλικτο».

Αργότερα, σε δήλωσή του επανέλαβε την πρότασή του για σύσταση επιτροπής σοφών για το Ασφαλιστικό κατά τα πρότυπα της επιτροπής υπό τον Α. Γκρίνσπαν επί κυβέρνησης Ρήγκαν, ενώ για την ουσία είπε ότι «πρέπει άμεσα να βρούμε λύσεις, λαμβάνοντας υπόψη και τις αντίστοιχες επιτυχείς εμπειρίες άλλων χωρών πριν από εμάς», εννοώντας βέβαια την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης.