Από κωλοτούμπα σε κωλοτούμπα πάει το κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ., στην προσπάθειά του από τη μια να διασφαλίσει τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και από την άλλη να διασωθεί από τη λαϊκή αγανάκτηση που προκαλεί η πολιτική της συγκυβέρνησης. Μέχρι και χτες το απόγευμα, άφηνε σκόπιμα να αιωρείται ότι αποχωρεί απ' την κυβέρνηση, έχοντας εκφράσει «επιφυλάξεις» για τη συμφωνία με την τρόικα, αργότερα όμως το βράδυ ο Γ. Καρατζαφέρης δήλωσε πως «ό,τι επιτεύχθηκε, ήταν δουλειά όλων μας» και πως «το αποτέλεσμα έχει σημασία και όχι ποιος δρομέας έτρεξε πρώτος, δεύτερος, τρίτος ή τέταρτος»!

Λίγες ώρες πριν, στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών είχε συμφωνήσει σε όλα τα νέα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, και η μόνη «διαφοροποίησή» του, όπως ο ίδιος διευκρίνισε χτες, ήταν «για την εκβιαστική χρονική μέγκενη που μας επέβαλαν οι δανειστές μας, αφετέρου δε για την αδυναμία της κυβέρνησης να μας προσκομίσει ρητή διαβεβαίωση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και της Τράπεζας της Ελλάδας, τόσο για τη νομιμότητα του μνημονίου, όσο και για την αποτελεσματικότητά του»!

Με άλλα λόγια, συνυπέγραψε τα βάρβαρα μέτρα και για «ξεκάρφωμα» έβαλε ζήτημα «νομιμότητάς» τους, το οποίο μάλιστα «ξέχασε» την αμέσως επόμενη μέρα, κάνοντας λόγο για «επιτυχή διαπραγμάτευση», στην οποία συνέβαλε και ο ίδιος. Η κοροϊδία του λαού παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις από το σημείωμα που διένειμε ο ΛΑ.Ο.Σ. για να ενημερώσει ότι ο Καρατζαφέρης στη σύσκεψη ήταν «πέραν των άλλων κάθετα αντίθετος στις τελευταίες νέες απαιτήσεις των τροϊκανών, για μείωση των κατωτέρων μισθών, την περικοπή των επικουρικών συντάξεων», τα οποία συνυπέγραψε με τα δυο χέρια.

Η συνεργασία της ΔΗΜ.ΑΡ. με την «Ανανεωτική και Μεταρρυθμιστική Αριστερά», αποτελούμενη από γνωστούς «νομάδες» του αστικού πολιτικού σκηνικού, ανακοινώθηκε χτες σε συνέντευξη Τύπου. Εκ μέρους όλων, ο Φ. Κουβέλης έκανε μια γονυκλισία στο ευρωενωσιακό «ιερό», λέγοντας ότι τους ενώνει «η εδραιωμένη άποψη ότι για τη χώρα και τους εργαζόμενους η συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ενωση και την Ευρωζώνη είναι ζωτικής σημασίας». Απέδωσε την «παρούσα κατάσταση» σε «συντηρητικούς κύκλους», αλλά και στο γεγονός ότι δεν προωθήθηκαν στο ελάχιστο οι «μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος». Και υποσχέθηκε ότι η δική τους «χρήσιμη αριστερά» θα «βγάλει τη χώρα από την κρίση».

Απ' την πλευρά τους, τα «στελέχη της ανανεωτικής και μεταρρυθμιστικής αριστεράς» δεν παρέλειψαν στη δήλωση στήριξης της ΔΗΜ.ΑΡ. που συνέταξαν να καταθέσουν τον θαυμασμό τους για το «εγχείρημα για τον εκσυγχρονισμό της χώρας», το οποίο υπηρέτησαν. Αναφέρονται φυσικά στην αντιλαϊκή πολιτική Σημίτη την οποία στήριξαν. Μια μικρή γεύση των πολιτικών που ασπάζονται είναι και το απόσπασμα της δήλωσής τους, όπου αναφέρουν ότι «η έξοδος από την κρίση επιβάλλει βαθιές μεταρρυθμίσεις στην οικονομία, την κοινωνία και τις νοοτροπίες στη χώρα μας (...) Απαιτεί ασφαλώς και θυσίες», όπως αυτές που χρεοκοπούν το λαό για το κεφάλαιο. Τέλος, υποδεικνύουν σε άλλους ΠΑΣΟΚους που βλέπουν το «καράβι να βυθίζεται» να προσέλθουν στο σκάφος της ΔΗΜ.ΑΡ.

Προκλητική είναι ωστόσο η προσπάθεια να βγάλουν την ουρά τους απ' έξω ως στελέχη που υπηρέτησαν την πολιτική που σήμερα καταγγέλλουν σαν υπαίτια για τις εξελίξεις και να εμφανιστούν σαν μέρος μιας πρότασης «που δεν θα εκβιάζει τον πολίτη να συμπαραταχθεί με κόμματα και ηγεσίες που μας έφεραν ως εδώ». Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι τη δήλωση αυτή υπογράφουν ο Ν. Μπίστης (ΣΥΝ, ΑΕΚΑ, ΠΑΣΟΚ και τώρα ΔΗΜ.ΑΡ.), οι γνωστές αντιδραστικές «πένες» των αστών, Π. Παναγιώτου και Ρ. Σωμερίτης κ.ά.

«Εξαρτημένο, ανυπόληπτο και υπό κατάρρευση», το «πολιτικό κατεστημένο παρέδωσε τη χώρα όμηρο και υπόδουλη στους δανειστές της», δήλωσε χτες ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, συσκοτίζοντας και πάλι την πραγματικότητα της αστικής εξουσίας, της οποίας τα συμφέροντα προασπίζουν με τη συγκεκριμένη πολιτική οι εκπρόσωποί της.

Αφήνοντας αυτή την εξουσία στο απυρόβλητο και παρουσιάζοντας την ντόπια αστική τάξη αμέτοχη στη σφαγή του λαού, επέκρινε τη «χρεοκοπημένη πολιτική ηγεσία» επειδή δεν έχει τάχα «το σθένος και την εντιμότητα να κοιτάξει στα μάτια τις Ελληνίδες και τους Ελληνες» και γιατί «απλώς επικύρωσε με μελοδραματικό ντεκόρ την καταρράκωση της εθνικής μας κυριαρχίας και αξιοπρέπειας, τον ευτελισμό της δημοκρατίας, τη μετατροπή της Ελλάδας σε χώρα του Τρίτου Κόσμου» και, ταυτόχρονα, «άνοιξε διάπλατα το δρόμο για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ».

Απόρροια των αταξικών του αναλύσεων ήταν και το κάλεσμα για «πατριωτική και δημοκρατική ενότητα». Μάλιστα, ζήτησε απ' το λαό την ώρα που η άρχουσα τάξη τον κανονιοβολεί, εκείνος να απαντήσει με αγώνα για «κοινωνική συνοχή και δημοκρατία». Να μείνει δηλαδή υποταγμένος στην αστική δημοκρατία, αρκεί να αναδειχτεί μια νέα κυβέρνηση που θα τη διαχειριστεί. Οπως είπε ο Αλ. Τσίπρας, ο «κοινωνικός ανένδοτος» φτάνει μέχρι «την παραίτηση της κυβέρνησης, την καταψήφιση της δανειακής σύμβασης και την άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, που αποτελεί προϋπόθεση για τη σωτηρία της χώρας», χωρίς βέβαια να μπορεί να εξηγήσει το πώς θα σωθεί ο λαός με τα μονοπώλια ανέγγιχτα στην παραγωγή και τη χώρα εντός της καπιταλιστικής ΕΕ.