«Ποιος δε βλέπει, ω Ελληνες, τον αφανισμόν, οπού εις την Ελλάδα προξενεί τη σήμερον το ιερατείον; (...). Ω άνθρωποι όντως βάρβαροι, χυδαίοι και εχθροί φανεροί της πατρίδος μας και του ιδίου Χριστού (...) Ω κακόν χρόνον να έχητε και εσείς και η παρηγοριά σας! (...). Υποχρεώνετε τους Ελληνες αντί να μισήσουν την τυραννίαν και να προσπαθήσουν να ελευθερωθούν, εξ εναντίας να την αγαπώσι (...). Ω αναίσχυντοι! Αυτοί οι αμαθέστατοι, αφού ακούσουν ελευθερίαν, τούς φαίνεται μια αθανάσιμος αμαρτία...».

***

«Αλλο βιβλίον δεν ευρίσκετο, ειμή τα πονήματα των ιερέων. Κάθε φιλόλογος άλλον δεν ημπορούσε να αναγνώση, ειμή τα θαύματα και τους βίους των αγίων, και οι ταλαίπωροι Ελληνες, αγκαλά και φιλελεύθεροι, υστερημένοι όμως από το φως της φιλοσοφίας, έγιναν σχεδόν δούλοι κατά συνήθειαν, μεθυσμένοι δε από την αμάθειαν και δεισιδαιμονίαν, υπήκουον και εφοβούντο τους τυράννους των, χωρίς να ηξεύρουν το διατί. Ενας αφορισμός του αρχιερέως ετρόμαζεν τόσα μιλλιούνια ανθρώπων! ω δεισιδαιμονία, πόσον φοβερά είσαι ανάμεσα εις τα ανθρώπινα πάθη, και πόσον ουτιδανώνεις την ανθρωπότητα, όταν κυριεύεις τας ψυχάς των απλών και αμαθών λαών, οι οποίοι τόσον αμαυρώνονται οπού τρέμουσιν εις την ψευδή λαλιάν σου, καθώς τα βρέφη φοβούνται έναν όφιν ξύλινον, ή ένα χαλκούν λέοντα!».

***

«Ω συ μιαρά Σύνοδος της Κωνσταντινουπόλεως! (...) Συ είσαι μια μάνδρα λύκων (...) Η λύσσα σου διά τα χρήματα είναι απερίγραπτος (...) να με συγχωρήσουν αν με άκραν τόλμην αποφασίζω να ελέγξω αυστηρώς τους αναξίους και αμαθείς καλογήρους και να αποδείξω με γεωμετρικήν βεβαιότητα το πόσον κακόν προξενούσι τη σήμερον εις την Ελλάδα (...) Αλλά πού να διηγηθώ, όσα η μιαρά των ψυχή εφευρίσκει. Φθάνει λοιπόν να ηξεύρετε ότι, όσα και αν κάμνωσι, τα κάμνωσι διά χρημάτων (...). Τόσον εβαρβαρώθη και ουτιδανώθη η κλάσις της ιερωσύνης των Ελλήνων...».

*

«Ελληνική Νομαρχία» εκ του «Ανωνύμου Ελληνος».

«...Αναρωτιέμαι τι εννοούν ορισμένοι μιλώντας για "χωρισμό" κράτους και Εκκλησίας».

(από άρθρο του Ε. Βενιζέλου, «Νέα», 11/5/2000)

*

«Θα υπήρχε μία περιττή κοινωνική και πολιτική πρόκληση και θα ήταν βαθύτατα ανώριμα και ανιστόρητα τα πολιτικά κόμματα που θα τον είχαν ψηφίσει ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας».

(Απάντηση Ε. Βενιζέλου στο ερώτημα για το ενδεχόμενο εκλογής μη ορθόδοξου Προέδρου Δημοκρατίας, «Εθνος» 14/5/2000)

*

«Εύστοχα ο κ. καθηγητής δικαιολογεί και επιστημονικά θεμελιώνει γιατί δεν υπάρχει θέμα χωρισμού Εκκλησίας - Πολιτείας. Και είναι απορίας άξιον πώς σφηνώθηκε στο μυαλό κάποιων εντελώς ανιστόρητα, αντιεπιστημονικά α-πολίτικα και αντικοινωνικά να δημιουργούν θέμα και να αρνούνται στην Εκκλησία βασικά της κοινωνικά δικαιώματα».

(Μέρος των επευφημιών - πρόκειται για απόσπασμα της επιστολής που απέστειλε ο αρχιμανδρίτης Κ. Ραμιώτης στα «Νέα» 20/5/2000 - που προκάλεσε στις τάξεις της ιεραρχίας ο κ. Βενιζέλος με τη θέση του για μη διαχωρισμό κράτους και Εκκλησίας)

*

«Βασική συνιστώσα της ταυτότητας (σ.σ.: της ελληνικής) είναι και η Ορθοδοξία, ως ιστορικό και πολιτισμικό κεκτημένο όλου του Ελληνισμού, ανεξάρτητα από τη θρησκευτική συνείδηση και συμπεριφορά του καθενός, που διαμορφώνεται ελεύθερα. Η Ορθοδοξία ως ιστορικός και πολιτισμικός πλούτος, ως ανεκτικότητα και μήνυμα αγάπης και καταλλαγής είναι συνεπώς ένας εθνικός, πνευματικός και πολιτιστικός πλούτος, στο πλαίσιο της συνταγματικά κατοχυρωμένης θρησκευτικής ελευθερίας και ισότητας»

(από το πόνημα του κ. Ε. Βενιζέλου, με τίτλο «Είκοσι θέσεις για το ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής»)

*

Κατόπιν όλων αυτών, ο κ. Βενιζέλος, ο εισηγητής της συνταγματικής αναθεώρησης που απέτρεψε προ ολίγων μόλις ετών το διαχωρισμό κράτους - Εκκλησίας, δήλωσε χτες:

«Ηρθε το πλήρωμα του χρόνου για έναν χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας...».

*

«Θεία επιφοίτηση» ή κοινός πολιτικαντισμός;

Ναρκωτικά,

χαφιέδες της Ασφάλειας,

ναρκέμποροι με συστατικές επιστολές ιεραρχών,

καταζητούμενοι - συγκεντρωσιάρχες παπάδων,

απόστρατοι στις αυλές Πατριαρχών,

Ισραήλ,

ρασοφόροι ελεγχόμενοι για συμμετοχή σε παραδικαστικά κυκλώματα,

δικαστές ελεγχόμενοι για εμπλοκή σε παραεκκλησιαστικά και εκκλησιαστικά κυκλώματα,

κασέτες,

ΕΥΠ,

ροζ ιστορίες,

κίτρινες τηλεαγρυπνίες,

υποκλοπές,

κλοπές και καταθέσεις δισεκατομμυρίων,

λογαριασμοί σε τράπεζες,

ξεκαθαρίσματα λογαριασμών...

Ο κύριος Σωμερίτης κατέθεσε αγωγή κατά του Γιάννη Τριάντη. Ποια είναι η τιμή στην οποία αποτίμησε την τιμή του ο κ. Σωμερίτης (ήγουν: πόσα ζητάει από τον Τριάντη) δεν το θυμόμαστε και ούτε μας ενδιαφέρει. Ετσι κι αλλιώς το ενδιαφέρον σε αυτές τις υποθέσεις είναι στην ευκολία ορισμένων να αναζητούν στα δικαστήρια την επιβεβαίωση ότι η τιμή τους δεν έχει καμία τιμή...