Ο Τόνι Μπλερ έκανε τη δήλωση της χρονιάς στη Ρίγα της Λετονίας, στο τέλος της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ: Ο Βρετανός πρωθυπουργός διέγνωσε ότι το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο «κερδίζει» τον πόλεμο στο Αφγανιστάν. «Νομίζω πως υπάρχει η αίσθηση ότι η αποστολή μας στο Αφγανιστάν δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί με νίκη, αλλά μπορούμε να φθάσουμε στη νίκη και, πραγματικά, νικάμε», ήταν η πλήρης δήλωση του εμβληματικού κεντροαριστερού πολιτικού, που μπορεί να απέχει από την πραγματικότητα μερικές χιλιάδες έτη φωτός, αλλά αυτό δεν είχε ουδεμία σημασία, αφού προοριζόταν για τα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών δικτύων σε χώρες που απέχουν χιλιάδες χιλιόμετρα από τη δύσμοιρη Καμπούλ.

Στην οποία Καμπούλ, παρεμπιπτόντως, «πλησιάζουν όλο και περισσότερο» οι Ταλιμπάν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των κατά τεκμήριο ειδικότερων από τον Μπλερ αξιωματούχων της Μπούντεσβερ - του γερμανικού στρατού -, απόρρητη έκθεση της οποίας περιήλθε στην κατοχή του περιοδικού «Σπίγκελ». Στην ψηφιακή αγγλόφωνη έκδοσή του το περιοδικό σημειώνει επικαλούμενο την έκθεση πως οι «εξτρεμιστικές δυνάμεις της αντίστασης» έχουν καταστήσει σαφές ότι θα επικεντρωθούν, στη διάρκεια του επελαύνοντος χειμώνα στο Αφγανιστάν, «στις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας». Ηδη, προστίθεται στην έκθεση, η κατάσταση ασφαλείας έχει «επιδεινωθεί» σε περιοχές που απέχουν μόλις 10 χιλιόμετρα από τα όρια της Καμπούλ, στο βαθμό που οι δυνάμεις της αφγανικής δοσιλογικής κυβέρνησης δεν τολμούν ούτε να κάνουν περιπολία τη νύχτα.

Για τον Μπλερ - και τον Αμερικανό Πρόεδρο, Τζορτζ Ου. Μπους, που επιμένει ακούραστα να επαναλαμβάνει το πόσο καλά πάνε τα πράγματα στο Αφγανιστάν - αυτά βέβαια είναι λεπτομέρειες. Οπως, εξάλλου, και οι επιθέσεις αυτοκτονίας στη χώρα, που έχουν πολλαπλασιαστεί, και ο πόλεμος στη χώρα γενικότερα, ο οποίος φέτος έχει κοστίσει τουλάχιστον 4.000 ζωές, εκ των οποίων τουλάχιστον οι 1.000 ήταν αμάχων, σύμφωνα με έκθεση κοινής επιτροπής του ΟΗΕ και της αφγανικής κυβέρνησης που επικαλέστηκε το «Ασοσιέιτεντ Πρες». Αυτά σε μια χώρα όπου το 75% των νοικοκυριών έχει μέσο εισόδημα που δεν ξεπερνά τα 12.000 αφγκάνι (244 δολάρια, ή 183 ευρώ) το χρόνο (!), και η έλλειψη θέσεων εργασίας, υποδομών, επαρκούς ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κυριαρχεί, σύμφωνα με το BBC.

Στο γνωστό εδώ και μήνες στατιστικό στοιχείο του UNODC, του Γραφείου του ΟΗΕ για την Καταπολέμηση των Ναρκωτικών και του Εγκλήματος, ότι η παραγωγή οπιοπαπαρούνας και ηρωίνης στο Αφγανιστάν αυξήθηκε κατά 49% και η καλλιέργεια 59%, υπερκαλύπτοντας την παγκόσμια ζήτηση (κάτι που σημαίνει περισσότερους θανάτους «τελικών χρηστών» του προϊόντος, αφού, σύμφωνα με τους ειδικούς του ΟΗΕ, η «αγνότητα» της ηρωίνης που θα φθάσει στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θα είναι πολύ υψηλότερη), προστίθεται και το ότι, σύμφωνα με δημοσκόπηση των BBC/ABC, για το 40% των Αφγανών, η καλλιέργεια οπιοπαπαρούνας είναι «αποδεκτή» δραστηριότητα, ποσοστό που αυξάνεται στο 59% στις επαρχίες όπου καλλιεργούνται μεγάλες εκτάσεις και σημειώνεται μεγάλη παραγωγή οπίου και ηρωίνης! Ως ένα βαθμό, αυτό φαντάζει «λογικό»: Οχι μόνο τα έσοδα από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών είναι δυσθεώρητα - ξεπερνούν το 50% του επίσημου αφγανικού ΑΕΠ -, αλλά στην παραγωγή και διακίνηση ναρκωτικών, πλέον, εμπλέκεται το 13% του πληθυσμού της χώρας.

Στο στρατιωτικό επίπεδο, το αναμφισβήτητο και εντυπωσιακό, αν μη τι άλλο, γεγονός είναι ότι οι περίπου 30.000 στρατιώτες του ΝΑΤΟ και οι περίπου 20.000 στρατιώτες των ΗΠΑ, με όλο τους το εντυπωσιακό hardware (ένας τυχαίος πύραυλος που εκτοξεύει ένα τυχαίο κατοχικό μαχητικό αεροσκάφος είναι απολύτως βέβαιο ότι κοστίζει περισσότερο από όσο θα κόστιζε η ανακατασκευή ενός ολόκληρου χωριού) αποτυγχάνουν παταγωδώς να καταφέρουν την περιλάλητη «νίκη» επί, ουσιαστικά, ομάδων ατάκτων με πενιχρά μέσα. Αυτό εξηγεί και την πρεμούρα των κυβερνήσεων των χωρών που διεξάγουν τον πόλεμο και υφίστανται και τις περισσότερες απώλειες -των ΗΠΑ, της Βρετανίας, του Καναδά - να εμπλακούν και οι υπόλοιπες δυνάμεις που έχουν «υποστηρικτικό» της κατοχής ρόλο ενεργά στον πόλεμο και να αυξήσουν την παρουσία τους στο Αφγανιστάν, πράγμα το οποίο φυσικά οι κυβερνήσεις τους δεν έχουν καμία πρόθεση να κάνουν: Ουδείς πρωθυπουργός αρέσκεται να συνδέεται το όνομά του με τους θανάτους στρατευμένων.

Ακόμη και στις τάξεις των δυνάμεων που διεξάγουν τον πόλεμο τα προβλήματα επιμελητείας εντείνονται, και το ηθικό παίρνει την κατιούσα: Η αποκάλυψη της «Ντέιλι Τέλεγκραφ» στα τέλη Νοέμβρη ότι μια μονάδα αλεξιπτωτιστών αρνήθηκε να βγει για περίπολο διότι τα πυρομαχικά της ήταν ελαττωματικά λέει πάρα πολλά.

Πράγμα που εξηγεί και το γιατί το Αφγανιστάν έχει καταστεί πεδίον δόξης λαμπρόν (και εσόδων ακόμη λαμπρότερων) για τις εταιρείες μισθοφόρων, που πέραν της φρούρησης του «Προέδρου» Χάμιντ Καρζάι (οι πληρωμένοι φρουροί της DynCorp), επεκτείνονται και σε άλλους ρόλους, όχι χωρίς να γίνονται στόχοι των επιθέσεων των Ταλιμπάν, όπως έδειξε και η πρόσφατη επίθεση στην Κανταχάρ με στόχο την επιχειρησιακή βάση της αμερικανικής εταιρείας USPI, που σκότωσε οκτώ υπαλλήλους της, περιλαμβανομένων δύο υπηκόων των ΗΠΑ.

Υπό το φως στοιχείων όπως ότι οι επιθέσεις εναντίον των δυνάμεων κατοχής ξεπερνούν πλέον τις 600 το μήνα, η ρητορική των κυβερνήσεων του ΝΑΤΟ φαντάζει εκτός τόπου και χρόνου - αφού η κατάσταση είναι συγκρίσιμη με αυτήν στο Ιράκ, αν όχι χειρότερη -, κι όμως, στα περισσότερα ΜΜΕ διεθνώς, περνά ασχολίαστη. Πράγμα που μάλλον κάτι σημαίνει γι' αυτά, και αυτό είναι το ότι συντάσσονται πλήρως με την επιδίωξη πλήρους κυριαρχίας των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στις περιοχές της Κεντρικής Ασίας και της Μέσης Ανατολής, προφανώς. Το θέμα δεν αφορά απλώς στην «αξιοπιστία» του ΝΑΤΟ, αλλά σε κορυφαίες προτεραιότητες του συστήματος, όπως ο πλήρης έλεγχος των ενεργειακών πόρων της περιφέρειας. Αυτό πληρώνει το ματωμένο Αφγανιστάν.