Η αντιλαϊκή ατζέντα των επόμενων ημερών συμπληρώνεται από τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ (9 Οκτώβρη), ενώ στα μέσα του μήνα συνέρχεται στην Ουάσιγκτον η ετήσια Σύνοδος του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, στο πλαίσιο της οποίας, με φόντο τους γενικότερους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς, αναμένεται να συζητηθούν οι «εκκρεμότητες» της 3ης «αξιολόγησης», σε συνδυασμό με τα ζητήματα της διαχείρισης του κρατικού χρέους και βέβαια των εγχώριων τραπεζικών ομίλων.

Αμέσως μετά (16 - 17 Οκτώβρη) καταφτάνουν στην Αθήνα τα υψηλόβαθμα κλιμάκια της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ, με ατζέντα τα 95 νέα αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα» της τρέχουσας περιόδου, όπως την τελική διαμόρφωση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2018, την «αναθεώρηση των κοινωνικών παροχών» (προνοιακά και άλλα επιδόματα που έχουν απομείνει στις λαϊκές οικογένειες), τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά και τα νέα εμπόδια στην κήρυξη εργατικών απεργιών, την έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών για τα «κόκκινα» δάνεια στις τράπεζες, τις «απελευθερώσεις» στην αγορά Ενέργειας, τις ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.

Την ίδια ώρα, ως «γέφυρα» για την επόμενη φάση της αντιλαϊκής επίθεσης, αναμένεται και η τελική διαμόρφωση των δεδομένων για τον κρατικό προϋπολογισμό που «τρέχει». Στο επίκεντρο βρίσκεται το ζήτημα της επίτευξης των «στόχων», το πόσο δηλαδή έχει αποδώσει η φοροληστεία στο εισόδημα της λαϊκής οικογένειας και στα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ που φορτώνονται στη λαϊκή στέγη και τη μικρή ακίνητη περιουσία. Κι ενώ τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό συνεχίζουν σε ρότα διόγκωσης, από τους επόμενους μήνες αναμένεται να πολλαπλασιαστούν οι κατασχέσεις και άλλα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης σε βάρος λαϊκών νοικοκυριών που δεν μπορούν να σηκώσουν τους δυσβάσταχτους φόρους και τα χαράτσια.

«Στόχος μας είναι να ολοκληρώσουμε επιτυχώς και έγκαιρα την 3η αξιολόγηση, ώστε να είμαστε σε θέση να συζητήσουμε για την επόμενη μέρα της Ελλάδας και της οικονομίας», τόνισε ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, στο πλαίσιο συνάντησης που είχε την περασμένη βδομάδα στην Αθήνα με τον επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ.

Από την πλευρά του, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Γ. Χουλιαράκης, μιλώντας στο συνέδριο του «Εκόνομιστ» στην Αθήνα, τόνισε ότι «πρέπει να αποφύγουμε την επανάπαυση», έκανε λόγο για γρήγορη ολοκλήρωση της 3ης «αξιολόγησης», πριν από το τέλος του έτους, ώστε από την 1η Γενάρη να υπάρξουν «καθαρές ανάσες» για τη δημιουργία ενός «μαξιλαριού ασφαλείας», για την «καθαρή έξοδο» και την εξειδίκευση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το κρατικό χρέος, με στόχο φυσικά να βρεθεί ο «δημοσιονομικός χώρος» για την πολύπλευρη στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Στο ίδιο πνεύμα, αυτό της απαρέγκλιτης εφαρμογής της αντιλαϊκής επίθεσης, και οι επισημάνσεις της Eurobank, σε μελέτη που βγήκε μέσα στη βδομάδα, σημειώνουν πως «η αξιοπιστία της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εδραίωση της εμπιστοσύνης των πολιτών, των επιχειρήσεων και των αγορών και άρα για την απελευθέρωση του μεγάλου αναπτυξιακού δυναμικού της ελληνικής οικονομίας», προσθέτοντας πως «επιταχυντής της αναπτυξιακής δυναμικής μπορεί να είναι μόνο μία μεγάλη ώθηση των επενδύσεων και των εξαγωγών», η «βελτίωση της αξιοπιστίας και της συνέπειας της οικονομικής πολιτικής».

Η μελέτη της Eurobank, σε «αρμονία» με όσα επισημαίνει ο ΣΕΒ, αλλά και όσα έλεγε τις προάλλες ο υπουργός Οικονομίας, εντοπίζει τους άξονες των «ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων» του εγχώριου κεφαλαίου στην προσπάθεια προσέλκυσης κερδοφόρων επενδύσεων.

Μεταξύ αυτών:

• Η «μοναδική γεωγραφική και γεωστρατηγική θέση», «που καθιστά τη χώρα ένα σημαντικό σταυροδρόμι εμπορίου, μεταφορών και διανομής Ενέργειας, συνδέοντας τη Μέση και την Απω Ανατολή με την Κεντρική και Νότια Ευρώπη». Σε αυτό το επίπεδο, εστιάζουν και «στην πολιτική και πολιτειακή σταθερότητα που εγγυάται η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και όλους τους σημαντικούς διεθνείς οργανισμούς και συμμαχίες (π.χ. ΝΑΤΟ, OΟΣΑ, OHE)».
• «Ανταγωνιστικό κόστος εργασίας». Οπως αναφέρουν, καταγράφονται «18,5 ποσοστιαίες μονάδες βελτίωσης της πραγματικής συναλλαγματικής ισοτιμίας βασισμένης στο κόστος εργασίας έναντι της ΕΕ την περίοδο 2010 - 2016», καθώς και «ονομαστικές αποδοχές περίπου στο μισό του μέσου όρου της ΕΕ», επισημαίνοντας ωστόσο ότι το «μη μισθολογικό κόστος» αυξήθηκε κατά την ίδια περίοδο...
• «Μεσοπρόθεσμη μακροοικονομική και δημοσιονομική σταθερότητα», συγκεκριμένα λόγω της «υποχρέωσης για επίτευξη σημαντικών πρωτογενών πλεονασμάτων τα επόμενα χρόνια (3,5% του ΑΕΠ ετησίως για τα επόμενα πέντε χρόνια από το 2018 και μετά, και 2,2% ετησίως από το 2025 μέχρι το 2060).
• «Συναλλαγματική και νομισματική σταθερότητα», που διασφαλίζεται από την πολιτική της ανεξάρτητης Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
• «Μεγάλη απομείωση στις τιμές των περιουσιακών στοιχείων και κινητών και ακίνητων αξιών, που δημιουργούν ελκυστικές επενδυτικές ευκαιρίες».
• «Μεγάλο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων» που προσφέρουν σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες σε κρίσιμους και στρατηγικούς τομείς της οικονομίας και σημαντικά έργα υποδομής σε εξέλιξη, που «μετασχηματίζουν τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας». Επιπλέον, αναφέρονται σε 16.000 χλμ. ακτογραμμών (εν πολλοίς αναξιοποίητα), πάνω από 2.000 ακατοίκητα νησιά, 71.459 ακίνητα στην κατοχή της ΕΤΑΔ.
• «Ελκυστικότητα εταιρικών συγχωνεύσεων και εξαγορών», μεταξύ άλλων λόγω του μικρού μεγέθους των ελληνικών επιχειρήσεων και της ανάγκης διεθνοποίησης και πρόσβασής τους στις διεθνείς αγορές.
• Για την «επόμενη μέρα», ως κλάδοι με δυνατότητες προσέλκυσης σημαντικού επενδυτικού ενδιαφέροντος αναφέρονται: Τουρισμός, Ενέργεια, εξαγωγική βιομηχανία, αγροτική παραγωγή, χονδρικό εμπόριο, μεταφορές και logistics, ορυκτός πλούτος.

Από την πλευρά του, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Στουρνάρας, μιλώντας σε εκδήλωση του Ελληνοβρετανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου για τις «προκλήσεις και προοπτικές της ελληνικής οικονομίας», επανέλαβε πως «η έξοδος στις αγορές με βιώσιμους όρους» προϋποθέτει «προσήλωση στους στόχους του προγράμματος και επιτάχυνση στο ρυθμό εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων, τόσο αυτών που έχουν αποφασιστεί στο πλαίσιο του προγράμματος, όσο και άλλων που ενδεχομένως επιλεγούν, προκειμένου να ενισχυθεί ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης. Μια ακόμη προϋπόθεση είναι η εποικοδομητική συνεργασία μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των θεσμών για το είδος και τις προϋποθέσεις της στήριξης της ελληνικής οικονομίας μετά τη λήξη του προγράμματος».

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ως «σημαντικότερο και αμεσότερο κίνδυνο» εντόπισε την ενδεχόμενη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της τρίτης «αξιολόγησης» του προγράμματος, καθώς, όπως τόνισε, «θα τροφοδοτούσε ένα νέο κύκλο αβεβαιότητας, η οποία θα οδηγούσε σε αναστολή των επενδυτικών σχεδίων», ενώ αναφέρθηκε και στους «εξωτερικούς κινδύνους» που συνδέονται με την ισχυροποίηση του ευρώ και την πιθανότητα επιβράδυνσης της οικονομικής ανόδου στην Ευρωζώνη. Οπως επισήμανε, «η περαιτέρω άνοδος του ευρώ (...) θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τις εξαγωγές αγαθών, καθώς και τις τουριστικές εισπράξεις, επιβραδύνοντας την προβλεπόμενη οικονομική ανάπτυξη και την ταχύτητα εξόδου από την κρίση». Σημείωσε ακόμα πως εξακολουθούν να υπάρχουν «σημαντικοί γεωπολιτικοί κίνδυνοι, οι οποίοι θα μπορούσαν να αυξήσουν την αποστροφή κινδύνου των διεθνών επενδυτών».