ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αναδιανομή...

Διαβάζουμε σε ρεπορτάζ στο «Βήμα», 28/9/2014: «Στη Γερμανία η διανομή των κερδών ήταν κάθε άλλο παρά δίκαιη. Τη μερίδα του λέοντος την πήραν οι τραπεζίτες και οι βιομήχανοι, καθώς και το γερμανικό κράτος - εκατομμύρια Γερμανών, αντίθετα, βγήκαν χαμένοι λόγω της υποβάθμισής τους στον χαμηλόμισθο τομέα εργασίας. Με αποτέλεσμα, όπως είπε ο κοινωνιολόγος Ντιρκ Τέντσλερ, να αυξηθεί δραματικά ο αριθμός των φτωχών (1 εκατομμύριο από αυτούς σιτίζεται καθημερινά σε "κουζίνες" φιλανθρωπικών οργανώσεων), καθώς και των λεγόμενων "ανασφαλών" - όσων δηλαδή έχουν ένα μίνιμουμ εισοδήματος αλλά είναι αποκλεισμένοι από την κουλτούρα και τις επαγγελματικές ευκαιρίες». Τα στοιχεία παρουσιάστηκαν σε ημερίδα με τίτλο «Επιπτώσεις της κρίσης στην Ελλάδα και στη Γερμανία», που διοργάνωσε στο Βερολίνο το γερμανικό υπουργείο Εκπαίδευσης και Ερευνας. Χρειάζεται να επισημάνουμε τα εξής: Την καπιταλιστική οικονομία της Γερμανίας τη χτύπησε λιγότερο και για μικρότερη χρονική διάρκεια η κρίση. Πέρασε πιο γρήγορα σε ρυθμούς ανάκαμψης. Αλλά η φτώχεια διατηρείται σε υψηλά επίπεδα ακόμα και αυξάνεται, το εργατικό εισόδημα μειώνεται, ενώ τη μερίδα του λέοντος την παίρνει το κεφάλαιο. Οσοι υπόσχονται ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη μπορεί να φέρει δίκαιη αναδιανομή του εισοδήματος, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, κοροϊδεύουν το λαό.

Σοφιστείες

Είπε ο Γ. Δραγασάκης σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Real news»: «To ΚΚΕ κατανοεί την κρίση ως "κυκλική" και όχι ως δομική, υποτιμώντας την καταστροφική δυναμική και αρπακτικότητα του σύγχρονου καπιταλισμού χαρακτηρίζει τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ "ψίχουλα" υποτιμώντας το συγκρουσιακό περιεχόμενό τους. Ομως, ακόμη και για να κερδηθούν αυτά τα "ψίχουλα", θα χρειαστούν σκληροί αγώνες και ευρεία λαϊκή συμπαράταξη, προκειμένου να καμφθούν οι ορατές και συγκαλυμμένες αντιδράσεις και να ανοίξει ο δρόμος για τις βαθιές αλλαγές, τις ριζικές μεταρρυθμίσεις και τους μακρόπνοους μετασχηματισμούς που έχει ανάγκη η κοινωνία».

Η εξαπάτηση του λαού σε όλο της το μεγαλείο. Ο Γ. Δραγασάκης «θυμήθηκε» πόσο «βάρβαρος είναι ο καπιταλισμός» (επικρίνοντας το ΚΚΕ ότι δήθεν δεν το καταλαβαίνει!), για να τεκμηριώσει ότι οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα θα πρέπει να αποδεχτούν μια ζωή με μειωμένες απαιτήσεις, να συμβιβαστούν με τα ψίχουλα που του προσφέρουν και θα εξανεμιστούν μέσα στο συνολικό πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής του κεφαλαίου και της ΕΕ, που οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ αφήνουν ανέγγιχτο! Η υπογράμμιση ότι για αυτά τα ψίχουλα θα «χρειαστούν σκληροί αγώνες» για να υλοποιηθούν προετοιμάζει τους εργαζόμενους να είναι υπομονετικοί και καρτερικοί, γιατί η αλήθεια είναι ότι αυτό το αντιλαϊκό πλαίσιο δε χωράει και πολλά. Τέτοιο, λοιπόν, λογικό άλμα για να τεκμηριωθεί η ανάγκη συμβιβασμού με τον καπιταλισμό. Σοφιστείες σε όλο τους το μεγαλείο!

Παντού τα ίδια

Σύμφωνα με το ΑΠΕ, ο υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας δήλωσε ότι η κυβέρνηση των Συντηρητικών σχεδιάζει να προχωρήσει σε περαιτέρω περικοπές δαπανών για να ανατάξει την οικονομία της χώρας. Σχεδιάζει ένα διετές πάγωμα σε ένα ευρύ φάσμα επιδομάτων Κοινωνικής Πρόνοιας αλλά και στις «ωριμάνσεις» των μισθών λόγω ηλικίας. Και αυτά ενώ η βρετανική οικονομία άρχισε να ανακάμπτει στα μέσα της περασμένης χρονιάς, ενώ το δημόσιο χρέος αναμένεται ότι θα ανέλθει στο 79% του ΑΕΠ της χώρας το 2015 - '16. Ο υπουργός αναφέρθηκε στη λιτότητα ως την «επιλογή που πρέπει να κάνει η Μεγάλη Βρετανία, για να προστατευθεί η οικονομική σταθερότητά μας και για να εξασφαλιστεί ένα καλύτερο μέλλον». Τι δείχνουν όλα αυτά; Οτι η πολιτική που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου στην ΕΕ είναι παντού η ίδια, περιφρουρώντας τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και καταδικάζοντας τους εργαζόμενους σε συνθήκες διαρκούς λιτότητας, ανεξάρτητα από το μείγμα διαχείρισης.

Οσο αυτοί κερδίζουν...

Διαβάζουμε: «Ακόμη πιο πλούσιοι έγιναν οι 400 πλουσιότεροι άνθρωποι της Αμερικής (...) με τη συνολική τους περιουσία να αγγίζει τα 2,29 τρισ. δολάρια, αυξημένη κατά 270 δισ. δολάρια από το 2013». Η είδηση επιβεβαιώνει ότι στην καπιταλιστική κρίση καταστρέφεται εργατική δύναμη, κι ένα μέρος του κεφαλαίου, αλλά παράλληλα οι κορυφαίοι των καπιταλιστών γίνονται ισχυρότεροι. Η είδηση δε λέει από πού προέρχεται ο πλούτος που συγκεντρώνεται σε τόσο λίγα χέρια - και τι να πει, δηλαδή, ότι στύβουν την εργατική δύναμη; Κρύβει, επίσης, ότι η συγκέντρωση του πλούτου δεν αφορά κάποια πρόσωπα, αλλά το κεφάλαιο συνολικά. Δεν είναι θέμα, δηλαδή, προσωπικής καπατσοσύνης του Μπιλ Γκέιτς που φιγουράρει πρώτος στη σχετική λίστα, αλλά είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας μέσω της οποίας τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι τον κλέβουν νόμιμα οι καπιταλιστές. Και αντί να υπάρχει λαϊκή ευημερία, αυξάνεται η λαϊκή δυστυχία. Που για να εξαλειφθεί χρειάζεται κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, που μόνο η εργατική - λαϊκή εξουσία θα το κάνει.

1895 Η Μαδαγασκάρη γίνεται προτεκτοράτο της Γαλλίας.

1924 Παραιτείται η κυβέρνηση Θ. Σοφούλη, σχηματίζεται νέα υπό τον Α. Μιχαλακόπουλο, που θα ανατραπεί με πραξικόπημα λίγους μήνες αργότερα (δικτατορία Πάγκαλου).

1945 Συνέρχεται στην Αθήνα το 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ (1-6/10/1945). Ηταν το πρώτο Συνέδριο μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και συνήλθε σε συνθήκες τυπικής νομιμότητας. Η σύγκλησή του απείχε από το 6ο δέκα ολόκληρα χρόνια (Δεκέμβρης 1935). Στο διάστημα αυτών των δέκα χρόνων, είχαν μεσολαβήσει πολλά: Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου, ο ελληνοϊταλικός πόλεμος, η Κατοχή, η ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση και η απελευθέρωση της χώρας, ο Δεκέμβρης του 1944, η Συμφωνία της Βάρκιζας και η διάλυση του ΕΛΑΣ, το καθεστώς της λευκής τρομοκρατίας που τις μέρες του Συνεδρίου συνεχιζόταν αμείωτο. Σ' αυτά τα δέκα χρόνια, το ΚΚΕ είχε καταφέρει να γίνει η κυριότερη και η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη της Ελλάδας. Ωστόσο, παρά και την ένοπλη σύγκρουση του Δεκέμβρη με τις συνασπισμένες δυνάμεις της ντόπιας αστικής τάξης, ταγματασφαλιτών, κ.λπ. και του βρετανικού ιμπεριαλισμού, το Κόμμα δεν μπόρεσε να βγάλει τα απαραίτητα συμπεράσματα, ώστε να διαμορφώσει επαναστατική στρατηγική και να ρίξει όλες του τις δυνάμεις για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.

1946 Το Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου, στη Νυρεμβέργη, καταδικάζει σε θάνατο 12 ναζιστές ηγέτες.

1947 Ολοκληρώνεται στο Γράμμο η πρώτη σειρά της Σχολής Αξιωματικών του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ. Με την ευκαιρία αυτή, η Σχολή τίμησε τους εξής τέσσερις νεκρούς που έπεσαν στα πεδία των μαχών τον καιρό της φοίτησής τους: Γεωργίου Κώστα, Παπαδόπουλο Οδυσσέα, Γκίμπη Ηλία και Παυλίδη Τάσιο (ανθυπολοχαγοί, τιμημένοι νεκροί).

1949 Ιδρύεται η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

1968 Με ανακοίνωσή του, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ χαιρετίζει όλους όσοι «ορθώθηκαν με τόλμη και θάρρος σε συνθήκες φασιστικής τρομοκρατίας, ωμής βίας και νοθείας, με το στρατιωτικό νόμο σε πλήρη ισχύ ενάντια στο καθεστώς του φασιστικού ζόφου, καταδίκασαν το φασιστικό Σύνταγμα, διερμηνεύοντας έτσι τα πραγματικά αισθήματα του ελληνικού λαού».

1973 Δημοσιεύεται διαμαρτυρία της ΚΕ του ΚΚΕ για το όργιο της τρομοκρατίας που εξαπέλυσε η χούντα της Χιλής και για τη σύλληψη του Λουίς Κορβαλάν, ΓΓ του ΚΚ Χιλής.

1973 Κατά τη διάρκεια συναυλίας στο γήπεδο του Παναθηναϊκού μοιράστηκαν προκηρύξεις ενάντια στο στρατιωτικό καθεστώς της χούντας και των ΗΠΑ. Μετά το τέλος της συναυλίας, συγκροτήθηκε διαδήλωση στη Λ. Αλεξάνδρας που κράτησε περίπου μια ώρα.

1979 Επειτα από 70 χρόνια αμερικανικού ελέγχου, η διώρυγα παραδίδεται επίσημα στον Παναμά (αν και η σχετική Συνθήκη όριζε πως η παράδοση του ελέγχου θα γινόταν «σταδιακά» σε ένα διάστημα 20 ακόμα χρόνων).

1982 Ο Χέλμουτ Κολ ορκίζεται έκτος καγκελάριος της ΟΔ Γερμανίας, στη θέση του Χέλμουτ Σμιτ.